Philo Kimdir?Hayatı Ve Biyografisi

Filozof 

Doğum tarihi: MÖ 25, İskenderiye, Mısır

Ölüm tarihi ve yeri: İskenderiye,Mısır

Philo Kimdir?

Greko-Romen döneminin en büyük Yahudi filozofu ve ilahiyatçısı. İskenderiye, Mısır, yak.MÖ 25 Doğum orada, MS 45 ile 50 arasında.Onu antik çağın diğer Philos’larından ayırmak için Philo Judaeus (Yahudi) veya İskenderiyeli Philo olarak bilinir.Ailesi varlıklı ve etkiliydi.Spekülasyon ve tefekkür dolu bir hayata ilgi duymasına rağmen, Yahudi aleyhtarı hareketlerin veya ayrımcı yasaların kurbanı olan dindaşlarını savunma uğruna aktif, siyasi bir hayata zorlandı.

Haklarının tanınması ve babalarının imanında onları güçlendirmesi için savaştı.MS 40 civarında, İmparator Caligula’nın Yahudilere kendi yasalarına göre yaşama hakkı vermesi ve imparatora tapınma ayinlerine katılma zorunluluğundan muaf tutulmaları için Roma’ya gönderilen bir heyetin kıdemli üyesiydi.Bunlar, hayatı hakkında bilinen tek gerçeklerle ilgili.

Eserleri ve Doğmaları yalnızca kısmen veya eski çevirilerde korunan Philo’nun başlıca yazıları dört gruba ayrılabilir: (1) tarihsel ve özür dileyen. Flaccum’da, De legatione ad Gaium, De vita contemplativa (bundan sonra Contempl . ) , Apologia pro Iudaeis, De vita Mosis ; (2) felsefi: De aeternitate mundi, Quod omnis probus liber sit (bundan sonra Prob. ), De Providentia, De Alexandro ; (3) Pentateuch hakkında açıklama: De opificio mundi (bundan sonra Opif. ), De Abrahamo (bundan sonra Abr. ), De Josepho(bundan sonra Jos. ), De decalogo, De specialibus legibus (bundan sonra Spec. ), De virtutibus (bundan sonra Virt. ), De praemiis et poenis ; (4) Legum allegoriae (bundan sonra Leg. ), en önemli eseri olan Genesis üzerine alegorik bir yorum.Diğer eserlerinden bazılarına bu makaleler boyunca atıfta bulunulmaktadır.

Kutsal Yazılar üzerine bir yorumcu olarak Philo, kendisini neredeyse tamamen Musa’nın Kitapları ile sınırladı (Septuagint çevirisine göre); OT’nin diğer kitaplarından nadiren alıntı yaptı. Ona göre Peygamberler, “Musa’nın havarileri”nden başka bir şey değildi.

Alegorik yorumlama, Philo’nun yönteminin karakteristiğidir.Bu tarz bir açıklama, o dönemin okullarında, hem şairlerden ahlaki bir ders çıkarmak hem de dini mitlere anlam vermek için kullanan Yunanlılar arasında alışılmış gibi görünüyor (Stoacıların “fiziksel” alegorisi).Hahamlar arasında Philo, yorumları aracılığıyla, Musa’nın simgesel “felsefesini”, Posidonius’un önde gelen temsilcisi olduğu ve Platonik, Neo-Pythagorasçı ve Stoacı temaları içeren senkretizmden çıkarılan formüllere indirgemek istemiş görünüyor.Philo’nun sözcük dağarcığının kapsamı ve çeşitliliği, bilginlerin onda çok çeşitli etkileri keşfetmelerine yol açmıştır: Yunanca (çeşitli felsefe okullarından), Yahudi (hem Filistin hem de İskenderiye Yahudiliğinden), Mısırlı, ve Oryantal (gizemli dinler). O, klasik düşüncenin, aslında eserlerinde filizlenmiş olan farklı neoplatonizm biçimlerine doğru gelişiminin bir tanığı olarak kabul edilebilir.O da başka tür bir tanık olarak kabul edilebilir.Hıristiyanlığın ortaya çıktığı zamanda Yahudi düşüncesinin mayalanmasını gösteren bir durumdur.Buna karşılık, Kilise’nin ilk Babaları üzerinde kesinlikle büyük etkisi oldu.Burada yer darlığı, bu farklı bakış açıları üzerine yapılmış pek çok çalışmanın özet bir sunumunu bile engellediğinden, bu makalenin geri kalanı, Philonic düşüncesinin özgünlüğünün nelerden oluştuğunu gösterme çabasıyla sınırlıdır.

Eğitim Konusunda Eğitimi ve Öğretimi. Philo, kültürlü sınıftan bir adamın Hıristiyanlık Çağının şafağında İskenderiye’de aldığı entelektüel eğitimin iyi bir temsilcisidir.Bu kozmopolit şehirde eğitim teşvik edildi ve gelişti. Philo, ἐ γ κ ύ κ λ ι ο ς π α ι δ ε ί α’dan bahsederken buna gönderme yapar.Bu “genel eğitim” ya da ön eğitimin, birkaç pasaj bu kurumun tarihsel gerçekliğine atıfta bulunuyor gibi görünse de, onun sisteminde özel bir anlamı vardır.Philo buna μ έ σ η π α da der.ι δ ε ί α (orta eğitim), bunun kültürsüzlük ile mükemmel bilgi arasında bir orta aşama olduğunu belirtmek için De Congressu quaerendae eruditionis gratia (bundan sonra Congr. ) Çalışma programını listeler  De agricultura bundan sonra Agric. 18; Kongre 11, 15, 74; De somniis (bundan böyle Somn olarak anılacaktır.) 1.205] artan bir sırayla gramer, şairlerin ve tarihçilerin incelenmesi, aritmetik ve geometri, müzik, retorik ve diyalektikten oluşuyor.Bunlar, sırasıyla iki aşaması olan felsefeye hazırlık işlevi görür: alttaki aşama, farklı bireysel bilimlere ilkelerini ve temel tanımlarını verir ( Congr. 146) ve özdenetimdeki tutkuları yönetmek için ahlaki ilkeleri sağlar, ἐ γ Stoacılardan κ ρ ά τ ε ι α ( Congr. 80); üstteki Tanrı’nın bilgisiyle ilgilenir ve Bilgeliğe götürür.De fuga et buluşe (bundan sonra Fug. ) 141; Kongre79]. Philo’nun yaptığı “kutsal olmayan” çalışmalar, gramer dersinden felsefenin alt aşamasındaki eğitime kadar uzanıyordu.Bu okul felsefesi, o zamanlar moda olan senkretizmden başka bir şey değildi.

İyi bir öğrenci olan Philo, erken eğitiminin çoğunu elinde tuttu ve kendi sisteminde ortak gerçeklere pay verdi, böylece onlara ait olan “ara” yeri aldı. Ancak bütün bunlar, yalnızca onun entelektüel donanımıydı.Kendi düşüncesi değildi.Kullandığı kaynakları araştırmak yeterince ilginç bir girişim, ancak Philo’nun kendisini anlamak için çok az faydası var.Ona ait olan şey, felsefenin üst aşamasında, tüm bilgisinin ve düşüncesinin örgütlenmesini yöneten dini doktrininde yatmaktadır.Kuşkusuz, bu düzeyde de, bazıları daha saf Platonik, diğerleri Yahudi kökenli belirli etkilere maruz kaldı.Eğilimleri, sapiential edebiyatta (Bilgelik fikri) baskın olanlara yabancı değildi

Philo’nun dünyevi bilgi sergilemesi, gerçekten de düşüncesinin inancının mirasına olan sadakatini çok sık maskeliyor.Alegoriyi kullanmadaki becerisi, Musa vahyinin içeriğiyle hokkabazlık yaptığından şüphelenme riskini taşır.İldukça basite indirgeyen ahlakçılığı, sıradan bir ruhaniyet izlenimi veriyor ve mistik idealinin orijinalliğini gizliyor.Kaynaklarının bilgili araştırmaları, düşüncesinin kişisel özelliklerini cesur bir şekilde ortaya koymada küçük bir katkı yapmadı.ER Goodenough ve HA Wolfson’un çalışmaları, Philo’nun İskenderiye-Yahudi ve Filistin-Yahudi tarafını göstererek, her biri kendine özgü bir şekilde, bu soruya ışık tuttu.Son yıllarda, Philonic fikirleri ve imgeleri üzerine ayrıntılı çalışmalar doğrudan metinlerin kendilerinde yapılmıştır.

Aktif ve Düşünceli Yaşam ve Birliktelikleri. Özel Kanunlar’ın üçüncü kitabının başında Philo, kendisini spekülatif felsefeye adadığı gençlik dönemini anımsar: “Kendimi yükseklerde havada yükseldiğimi ve ilahi ilhamla her zaman sürüklendiğimi hayal ettim.Sonra göklerin yükseklerinden eğildim ve sanki bir zirveden aşağı bakar gibi ruhumun gözlerini dikip yeryüzündeki varlıklarla ilgili sayısız teoriyi inceledim.Fani hayatın sefaletlerinden olabildiğince uzağa kaçtığım için yürekten mutluydum.” Ancak “hoşnutsuzluk, iyiliğin düşmanı” onu siyasi hayata karışmaya zorluyor.Musa’nın Kutsal Tefsirlerini anlayacak ve onlardan habersiz olan kalabalığa tanıtacak kadar vizyona sahip olduğunu biliyordu.

Philo, doğası gereği tefekküre çekildi.De vita contemplativa’da therapeutae’den , onların yaşam tarzlarından ve alegorik olarak anlaşıldığı şekliyle Yasa üzerinde derin düşünme tarzlarından sempatiyle bahseder.Ayrıca, özlerin ideali onun olmuş gibi görünüyor; felsefenin üç bölümünden, hem erdemi elde etmek için yararsız olan mantığı hem de insan doğasının olanaklarını aştığı için fiziği ihmal ettiler (Tanrı’nın varlığını ve yaradılışı ele aldığı zamanlar hariç); ama atalarının kanunlarını inceleyerek kendilerini etiğe adadılar, insan doğasının kendi başına ulaşamayacağı kanunları ilham ettiler.( Prob.80). Bu nedenle vahyedilmiş din ahlakı meselesidir.Bu tam olarak Philo’nun saygı duyduğu değerler düzenidir.Tanrı ve O’nun güçleri (yaratıcı, kraliyet ve yasa koyucu) üzerinde derin düşünmek ve hem Yasa’ya harfi harfine uyarak hem de içsel olarak gerçek değerlere uyma çabasıyla Tanrı’ya dönmek.Orada sembollerle açığa vurulur.Bu nedenle, cismani olmayan gerçekler için cismani olandan, akledilir dünya için duyulur olandan kaçmak gerekir.

Hal böyleyken, bir varlığın iyi olması için gereken tek şey, geri dönmesi ve Allah’la birleşmesi. Philo şöyle yazar: “Mükemmel hareket noktalarını bedende, duyumda, organizmalarının onsuz yaşamanın mümkün olmadığı farklı kısımlarında alırlar (çünkü bu kısımlar bedene eşlik eden hayata uygulanan eğitim için yararlıdır). Allah’ın hikmetinin yanında son bulurlar ölümlü olandan başlayarak, bozulmaz olana doğru gelişmeler üretilir”.( Her. 315 – 316). “Tefekküre dayalı yaşam için mücadele etmeden önce pratik hayatın kavgalarına bir son vermek iyidir.Bu, daha mükemmel bir mücadelenin başlangıcı olarak hizmet eder” ( Fug.36). Philo’nun tüm ahlaki ve dini sistemi, neşe ve iyilikle sonuçlanan taze bir umut, gelişme ve ilerleme esintisiyle süpürülür.Ancak bu, çaba ve çilecilik gerektirir, çünkü kötülük fethedilmelidir. Kötü, tamamen iyi olan yaratıcı güçle çeliştiği için yaratılışta yeri yoktur.Tanrı bu güçle varlıksal ve fiziksel olarak tüm yaratıkların ihtiyaçlarını karşılar. Vermeyi sevdiği için, onlardan hiçbirine alabilecekleri hiçbir şeyi geri çevirmez. Kötülük maddede, nitelik, biçim ve etkinlikten yoksun, Tanrı’nın eksik olanı vererek tamamladığı var olan şeyde değildir.Duyguda ve hatta ondan alınan zevkte de kötülük yoktur.Kötülük saf düzensizliktir, düzenin alt üst olmasıdır. Allah’a tâbi olması gereken mahlûkların aslî sebepler ve erekler olarak kabul edilmesinden kaynaklanmaktadır.Bundan özgür irade sorumludur.Bu anlamda kötülük olasılığı, yaratılışta ve onu önceden bilen Allah’ta kuşatılmıştır.Logos’unda evrenin anlaşılır planını yaptıktan sonra, yansıtılan toplulukta boşluk bırakmamak için maddi dünyanın çeşitli düzeylerinde alabileceği tüm biçimlere belirli bir yer vermeyi diledi. ἔ ξ ι ς (varlık halleri) tarafından yönetilen mineraller, istemeden de olsa kendi kanunlarına uyarlar; φ ύ σ ι ς (doğal içgüdü) ile sebzeler için ve ψ υ χ ή ile irrasyonel hayvanlar için aynı şey(hayvan yaşamı).