Abdülaziz İbni Suud kimdir?

Doğum tarihi: 1876, Riyad, Suudi Arabistan

Ölüm tarihi ve yeri: 9 Kasım 1953, Shubra Palace

Abdülaziz İbni Suud Biyografi

Abdülaziz bin Abdurrahman bin Faysal Al Suud veya bilinen adıyla İbn Suud.

Abdülaziz ibn Suud (1880-1953), Suudi Arabistan krallığını kuran bir Arap siyasi lideriydi. 1932’den 1953’e kadar olan yönetimi sırasında, Arap yarımadasının çoğu, bir grup çöl şeyhliğinden, petrol sahalarından elde edilen yeni zenginliklerle siyasi olarak birleşik bir krallığa dönüştü.

İbn Suud, Riyad’da, orta Arap prensliği Nejd’de doğdu. Raşidi Raşidi ailesinin Suudi topraklarını ele geçirmesiyle 1891’de babası Abdurrahman ile Kuveyt’e sürgüne kaçtı. 1902’de genç İbn Suud, az sayıda savaşçıyla cüretkar bir baskınla Riyad’ı geri aldı.

Arabistan’ın modern tarihi Suudi Arabistan’ın Riyad’ı yeniden işgaline dayansa da, genç şeyhin politikasında pek çok tarih ve gelenek vardı. İbn Suud, Orta Arabistan’a yayılmış olan İslam içindeki 18. yüzyıldaki bir püriten reform hareketi olan Vahhabilerle aile ittifakını canlandırdı. Bir çöl şeyhi olarak Vahhabi dini coşkusunu kendi kişisel karizması ve siyasi yeteneğiyle ustaca birleştiren İbn Suud, otoritesini yarımadanın çoğu üzerinde genişletti. Bir zamanlar göçebe Bedeviler için yerleşme sürecini başlatırken Suudi topraklarını koruyan ve genişleten İhvan, yerleşik askeri ve tarım kolonileri özellikle önemliydi.

1913’te İbn Suud, Basra Körfezi’ndeki Osmanlı eyaleti el-Hasa’yı işgal etti, bu bölge yakında petrolün bulunacağı bir bölgeydi. İki yıl sonra, körfez bölgesindeki İngiliz çıkarlarına veya Mekkeli şerif Hüseyin ibn Ali’ye saldırmamayı kabul etmesi karşılığında İngiliz korumasını ve mali sübvansiyonu kabul etti. İbn Suud ve Hüseyin’in siyasi hırsları I. Dünya Savaşı’nın ardından kaçınılmaz olarak çatıştı. Hüseyin kaynaklarını verimsiz yönetimde, 1916 Arap İsyanı’nda ve kendisini tüm Arapların kralı olarak kurmak için boş bir girişimde harcarken, İbn Suud konsolide oldu. Arabistan’daki konumu ve gücü. Buna ek olarak, püriten Vahhabiler, 1908’den beri Hüseyin tarafından yönetilen İslami kutsal şehirlerin daha dünyevi uygulamaları için utanç ve küçümseme hissettiler. İbn Suud da yayılmacı politikaları için hac ticaretinin kazançlarına olan ihtiyacının farkına vardı. 1924’te, Hüseyin’in bardağı taşıran son damla olarak halife ilan etmesiyle, İbn Suud’un kuvvetleri Mekke’yi kuşattı ve rakibini tahttan indirip sürgüne zorladı. 1926’da İbn Suud, bir yıl sonra Necid’in, Hicaz kralı unvanını aldı; 1932’de Suudi Arabistan krallığında onlara katıldı.

1933’te İbn Suud, daha sonra ARAMCO olarak bilinen bir Amerikan şirketine ilk petrol imtiyazını verdi, ancak dünya çapındaki buhran ve II. Dünya Savaşı, daha fazla gelişmeyi engelledi. Savaşın ardından, petrol üretimi ve petrol telif ücretlerinden devlet gelirleri çok hızlı bir şekilde arttı. Kral’ın kişisel fonlarıyla eşanlamlı olan hükümet geliri, 1920’de 1 milyon dolardan azken, 1939’da 7 milyon dolara, İbn Suud öldüğünde 1953’te 200 milyon doların üzerine çıktı.