Xunzi (telaffuz shund-zee , lc 310-c. 235 BCE) Çin’de Savaşan Devletler Dönemi’nin (c. 481-221 BCE) Konfüçyüsçü bir filozofuydu . Ayrıca Hun Kuang, Hsun Tzu, Xun Tzu ve Xun Kuang olarak da bilinir . Xunxi, Usta Xun olarak tercüme edilir ve aynı zamanda onun kalıcı itibarını oluşturan kitabın ( Xunzi ) adıdır .

Xunzi, Mencius’tan sonra Konfüçyüsçü düşüncenin en büyük reformcusu ve Konfüçyüsçülüğün Beş Büyük Bilgesi’nin sonuncusudur.
Konfüçyüs (l. 551-479 BCE)
Zengzi (l. MÖ 505-435)
Tzu-Ssu (Zisi olarak da verilir, lc 481-402 BCE)
Mencius (l. MÖ 372-289)
Xunzi (lc 310-c. 235 BCE)
Konfüçyüsçülük başlangıçta birçok felsefeden sadece biri olarak, Savaşan Devletler Dönemi’nden önce gelen İlkbahar ve Sonbahar Dönemi’nin (yaklaşık MÖ 772-476) Yüz Düşünce Okulu döneminde gelişti. Konfüçyüs, sistemini yaşamı boyunca düşüşte olan Zhou Hanedanlığı’nın (MÖ 1046-256) kültürel eserlerinden geliştirdi . Daha sonra öğrencisi Tzu-Ssu ve torunu Zisi tarafından Mencius tarafından tamamen ifade edildiği düşünülene kadar geliştirildi.

Ancak Xunzi, bazı temel Mencian kavramlarına karşı çıktı ve sistemi daha da iyileştirdi. Zamanının önde gelen filozofu olarak kabul edilmeye başlandı, ancak daha sonra iki öğrencisi Han Feizi (lc 280-233 BCE) ve Li Siu (Li Si olarak da bilinir, lc 280-208 BCE) ile ilişkisi nedeniyle statüsünü kaybetti. ). Han Feizi, Qin eyaletinin diğerlerini fethedip Savaşan Devletler Dönemi’ni sona erdirmesinin ardından yükselen Qin Hanedanlığı’nın (MÖ 221-206) baskıcı rejimini bilgilendiren Hukukçuluk felsefesini geliştirdi. Daha sonra Li Siu, o rejimin ilk imparatoru Shi Huangdi’nin başbakanı olarak görev yaptı.(MÖ 221-210) ve halefi. Qin’in saltanatı o kadar baskıcı, acımasız ve nihayetinde yıkıcıydı ki, onunla bağlantılı herkes onun kötü itibarını paylaştı ve Xunzi için de öyleydi.
Görüşleri, Qin’in yerini alan ve Konfüçyüsçülüğü devlet felsefesi olarak benimseyen ilk Han Hanedanlığı (MÖ 202-MS 220) tarafından biliniyordu, ancak eseri Xunzi kayboldu ve büyük olasılıkla Qin tarafından yok edildiği düşünülüyordu. bölümleri toplayıp düzenleyen ve üzerine bir yorum yazan bir imparatorluk sarayı kütüphanecisi olan bilgin Liu Xiang (l. 79-8 BCE) tarafından yeniden keşfedildi . Xunzi’nin insan varoluşunun doğasına ilişkin pragmatik görüşü ve doğaüstü etkileri reddetmesi yalnızca Konfüçyüsçülüğü etkilemekle kalmadı, diğer kültürlerdeki daha sonraki felsefi hareketlerin de habercisi oldu. O, günümüzde Konfüçyüsçü sistemi tamamlaması ve dünya tarihindeki en önemli filozoflardan biri olarak ün yapmasıyla tanınmaktadır.

Tarihsel Geçmiş ve Yaşam
Xunzi, Çin tarihinin en şiddetli ve kaotik zamanlarından birinde yaşadı. Zhou Hanedanlığı , İlkbahar ve Sonbahar Dönemi’nde düşüşe geçti ve bir zamanlar onun kontrolü altında olan devletler artık kendilerini kanıtlamanın ve üstünlük kazanmanın yollarını aradılar. Zhou, krala sadık ayrı devletlerin neredeyse özerk bir şekilde yönetildiği bir hükümetin ademi merkeziyetçiliği politikasını yürürlüğe koymuştu. Kraliyet hanedanı bu devletler üzerindeki hakimiyetini kaybetmeye başladığında, Savaşan Devletler Dönemi’nde her biri ile savaşan yedi devlet – Chu, Han, Qi, Qin, Wei, Yan ve Zhao – olana kadar güçlü olan zayıf olanı emmeye başladı. diğer neredeyse sürekli kontrol için.
Xunzi’nin hayatı hakkında neredeyse hiçbir şey bilinmiyor ve tarihleri yaklaşık bir tarih. Çoğu bilim insanı doğum tarihinin c olduğu konusunda hemfikirdir. MÖ 310, ancak hayatıyla ilgili herhangi bir bilgi seyrek ve Liu Xiang’ın Xunxi derlemesinden ve itibarını koruyan Sima Qian’ın (l. 145/135-86) yazdığı Büyük Tarihçinin Kayıtlarından (yaklaşık MÖ 94 ) geliyor.
Xunzi, Zhao eyaletinde Hun Kuang olarak doğdu ve Qi eyaletinde felsefe okudu ve sonunda (Mencius’un yaptığı gibi) Jixa Akademisi’nde öğretmen oldu. Daha da geliştirdiği ve öğrencilerine öğrettiği Konfüçyüsçü felsefe sistemini benimsedi. Konfüçyüsçülük vizyonunu farklı krallara ve prenslere, onu devlet felsefeleri olarak benimsemeleri umuduyla aktararak, diğer eyaletlere seyahat etmek için bu pozisyondan ayrıldı. Konfüçyüs ve Mencius aynı şeyi yapmış ve aynı sonuçları elde etmişlerdi: Yönetici evlerin hiçbiri erdem pratiğine ve kişisel gelişime odaklanan bir felsefeyle ilgilenmiyordu, sadece kendilerini en güçlü kılacak olanı istiyorlardı.
Xunzi sonunda, muhtemelen hükümet çalışması için olası bir aday olarak veya belki de sadece bir ziyaretçi olarak Qin eyaletine geldi. Hayatının geri kalanında olduğu gibi, neden orada olduğu veya ne yaptığı hakkında hiçbir şey bilinmiyor. Diğer eyaletlerde olduğu gibi Qin’i Konfüçyüsçülüğü benimsemeye ikna etmeye çalıştığı ve bir okulda (resmi veya gayri resmi olarak) öğretmenlik yapmış olabileceği düşünülüyor. Şu anda, daha sonra Hukukçuluğun kurucusu olan Qin’den Han Feizi’ye ve daha sonra itibarını lekeleyecek bir dernek olan Qin Hanedanlığının gelecekteki başbakanı Li Si’ye doğrudan ders vermiş olabilir.
Qin’deki belirsiz bir sorunun ardından Chu eyaletine gitti ve burada Chu’nun başbakanı Lord Chunshen (ö. 238 BCE) tarafından Lanling Sulh Hakimi pozisyonu verildi. Lord Chunshen, MÖ 238’de suikasta kurban gitti ve Xunzi’nin konumu, sorumlu olan başka bir rakip fraksiyona verildi. Genellikle c olarak verilen ölümüne kadar Chu’da kaldı . MÖ 235, ancak Qin Hanedanlığının yükselişini ve Han Feizi ile Li Si’nin hükümet politikasının oluşumunda oynayacağı rolleri görecek kadar yaşadığı iddia ediliyor. Bu iddia, ölümünü c. Genellikle bilim adamları tarafından reddedilen MÖ 219-218.

Öğrettiği Konfüçyüsçülük biçiminin, Xunzi adlı kitabında görünenle aynı olduğu düşünülüyor ; Konfüçyüsçü vizyonun pragmatik ve bazı görüşlere göre kurucusunun veya önceki bilgelerin sunduğundan çok daha kötümser bir yorumu.

Konfüçyüsçülük Xunzi Öncesi
Konfüçyüsçü sistem ilk başta, diğer pek çok sistemle birlikte, Yüz Düşünce Okulu olarak bilinen dönemde İlkbahar ve Sonbahar Dönemi’nde gelişti. Zhou Hanedanlığı çökerken, daha önce hükümet görevlerinde bulunan öğretmenler ve akademisyenler işsiz kaldı. Bu entelektüeller başka yerlerde iş aradılar ya da kendi okullarını kurarak, aşağı yukarı zamanın bitmek bilmeyen savaşına ve istikrarsızlığına doğrudan bir tepki olan kendi özel sistemlerini öğrettiler.
Yüz Fikri Ekol’ün felsefelerinin hemen hepsi, kişinin kendisiyle ve başkalarıyla uyum içinde yaşamasını önermiş ve büyük ekoller bu uyumun önemini devletten başlayarak vurgulamış; ancak adil ve erdemli bir hükümete sahip olarak, aynı nitelikleri bir devletin vatandaşlarında görmeyi umabilirdi.
Bu süre zarfında kabul için birbiriyle yarışan birçok okuldan 14’ü dikkate değer kabul ediliyor:

Konfüçyüsçülük
taoculuk
hukukçuluk
Mohizm
İsimler Okulu
Yin – Yang Okulu
Küçük Konuşmalar Okulu
Diplomasi Okulu
Tarımcılık
senkretizm
Yangizm (Hedonist Okul)
rölativizm
askeri okul
Tıp Fakültesi

Zaman geçtikçe, bunların her biri diğerlerinden az ya da çok ödünç alacaktı, ancak sonunda en etkili olacak üçü Konfüçyüsçülük, Taoizm ve Yasalcılıktı. Konfüçyüsçülük, insanların özünde iyi olduğunu ancak bu iyiliği ifade etmek için eğitime, cesaretlendirmeye ve rol modellere ihtiyaç duyduğunu savundu. Taoizm, insanların doğayla bağlarını kopardıkları için yanlış davrandıklarını ve yaşamak ve iyi davranmak için kendilerini Yol’un kozmik gücüyle (Tao) hizalamaları gerektiğini iddia etti. Hukukçuluk bu iki vizyonu da reddetti ve insanların yalnızca kişisel çıkar ve bencillikle yönlendirildiğini ve bu nedenle dürtülerini kontrol etmek ve düzenli bir toplumu sürdürmek için katı yasaların gerekli olduğunu savundu.

Konfüçyüsçülük ve Taoizm, insanların yaşamlarını etkileyen ilahi veya daha yüksek bir gücün olduğu konusunda ortak bir kavramı paylaştı; Konfüçyüsçülükte bu Tian’dı (Cennet), Taoizm’de ise Tao’ydu ( Yol). Konfüçyüsçülük her zaman güçlü bir Kanunculuk unsuruna sahipmiş gibi görünse de, iyi davranışı teşvik etmede yasalar yerine kişisel erdemi vurgulamıştır. Konfüçyüs’ün üzerinde çalıştığı metinler şunlardı:
I-Ching
Şiir Klasikleri
Ayin Klasikleri
Tarihin Klasikleri
İlkbahar ve Sonbahar Yıllıkları
Bu metinlerin derslerini ve modellerini özümsedikten sonra, Beş Sabit ve Dört Erdem olarak tanımlanan bir etik kuralları aracılığıyla kişisel bütünlük ve sosyal sorumluluk felsefesine bağlı kalındı:

Ren – yardımseverlik
Yi – doğruluk
Li – ritüel
Zhi – bilgi
Xin – bütünlük
Xiao – anne babaya saygı
Zhong – sadakat
Jie – beklenmedik durum
Yi – adalet/doğruluk
Bu, Konfüçyüs ve onun ilk iki halefi tarafından geliştirilen sistemdi. Mencius, Konfüçyüsçü vizyonu düzene soktu ve Beş Sabit ile Dört Erdemi kabul ederken, onları temel bir dörde indirdi:

Ren – hayırseverlik / insanlık
Yi – doğruluk / iyilik
Zhi – bilgi / bilgelik
Li – uygunluk / uygun ritüel
Bunlar, Mencius’un Dört Tohumu olarak bilinir, çünkü o bu erdemlerin tüm insanlarda var olduğuna ve yalnızca filizlenip çiçek açmak için uygun bir teşvike ihtiyaç duyduğuna, kişinin üstün bir insan olarak tam potansiyeline ulaşmasına izin verdiğine inandığı için sözde bilinir. junxi , “beyefendi” olarak tercüme edilmiştir.
Mencius, insanların başı belada olanlara yardım etme eğilimine dikkat çekerek, insanların temelde iyi olduğu konusunda Konfüçyüs ile aynı fikirdeydi ve bunu ünlü çocuk ve kuyu örneğiyle örnekledi. Bir kimse kuyuya düşmüş bir çocukla karşılaşsa, -o çocukla veya ana-babasıyla hiçbir ilgisi olmasa ve mükâfata inanmak için hiçbir sebep olmasa bile- o kişinin ilk eğilimi yardım etmek olacaktır. Çocuğa doğrudan yardım edemezlerse, yardım edebilecek birini bulacaklardır.
Mencius, bu örnekle, insanın doğasında var olan iyiliğin tanınabileceğini iddia etti. İnsanlar, yalnızca bencil ve gururlu davranışları teşvik eden aşırı gelişmiş bir kişisel çıkar duygusu nedeniyle kötü davrandılar. Daha iyi, daha tatmin edici ve sosyal olarak daha etkileşimli bir varoluş yaşamak için yapılması gereken tek şey, Konfüçyüsçü idealleri kucaklamak ve her insanın kendi içinde sahip olduğu Dört Tohumu beslemekti.

Mencius, Konfüçyüs’e atfedilen çalışmaları Konfüçyüs müfredatına ekledi – Rites Kitabı , The Doctrine of the Mean ve The Analects of Confucius – ve ölümünden sonra Mencius’un Eserleri de eklendi. Bu dördü ve Konfüçyüs’ün üzerinde çalıştığı önceki beş kitap, Dört Kitap ve Beş Klasik olarak bilinmeye başlandı ve eğitimli Çinliler için gerekli okumalar haline geldi.