Doğum tarihi: 2 Haziran 1835, Riese Pio X, İtalya

Ölüm tarihi ve yeri: 20 Ağustos 1914, Apostolic Palace, Vatikan

X.Pius’un Hayatı

Aziz Pius X , orijinal adı Giuseppe Melchiorre Sarto , (2 Haziran 1835’te doğdu, Riese, Venedik, Avusturya İmparatorluğu [şimdi İtalya’da] – 20 Ağustos 1914’te öldü, Roma , İtalya; 29 Mayıs 1954’te kanonlaştırıldı; 21 Ağustos’ta bayram günü) ), 1903’ten 1914’e kadar sadık siyasi ve dini muhafazakarlığı 20. yüzyılın başlarına hakim olan İtalyan papasıRoma Katolik Kilisesi .

1858’de rütbesi verildi ve İtalya’nın Venedik bölgesinde bölge rahibi oldu . Papa Leo XIII, onu Mantua piskoposu ( 1884 ) ve 1893’te kardinal ve Venedik patriği yaptı . 4 Ağustos 1903’te papa seçildi.

Leo’nun sosyal reformlarına sıcak bakan Pius, havarisel sorunlara odaklanmaya ve Roma Katolikliğini savunmayı kendi amacı yapmaya karar verdi. Politikasının özellikle üç yönü sert tartışmalara yol açtı:Geleneksel Katolik öğretisini 19. yüzyıl felsefi, tarihsel ve psikolojik teorileri ışığında yeniden yorumlamaya çalışan çağdaş bir entelektüel hareket olan Modernizm ; Hıristiyan Demokratlara karşı tepkisi; ve Fransa’da kilise ve devletin ayrılmasına yönelik tutumu

Modernizm, amaçlarına ulaşmak için belirli geleneksel değerleri göz ardı etme eğiliminde olduğundan, Pius birkaç Modernist kitabı Index Librorum Prohibitorum’a ( Yasak Kitaplar Dizini ) yerleştirdi ve 1907’de Lamentabili Sane Exitu ( Acınacak Bir Sonuç Üzerine ) kararnamesini ve Pascendi ansiklopedisini yayınladı. Dominici Gregis ( Tanrı’nın Sürülerini Beslemek ), Modernist öğretileri reddediyor ve onları ortadan kaldırmak için çareler öneriyor. Ayrıca katı sansür programına derhal uyulmasını istedi . 1 Eylül 1910’da, ruhban okullarındaki tüm öğretmenlerin ve din adamlarının törenden önce Modernizmi kınayan ve destekleyen bir yemin etmelerini emretti.Lamentabili ve Pascendi.

Liberal İtalya ile ilişkileri geliştirmek için ilk deneme adımlarını atmasına ve ilk kez İtalyan ulusal seçimlerinde Katoliklerin oy kullanmasına izin vermesine rağmen Pius, karşı tepkinin öncülüğünü yaptı.Hıristiyan Demokrasi , çünkü bazı Katoliklerin sosyal işlerini hiyerarşiden bağımsız bir mesele haline getirmelerine ve bunu giderek daha politik bir yönde yürütmelerine tahammül edemiyordu . Avrupa ülkelerindeki Hıristiyanların kendi toplumsal hareketlerini veya halk eylem gruplarını oluşturarak materyalizm doktrinlerine karşı tepki gösterdiği çağdaş eğilime karşı çıktı. Buna göre, İtalyan rahip Romolo Murri’nin 1903’teki halk eylem hareketini ve öncü Hıristiyan liberal Marc Sangnier’nin Fransa’daki Sillon hareketini resmen kınadı. Sillon, otoritesine meydan okuduğu kiliseden koptu.

Pius’un tahta geçmesiyle kilise ve devletin ayrılmasıFransa zaten görünürdü ve kırılma, Fransa’da artan din adamlığı karşıtlığının ortasında meydana geldiği için kaçınılmazdı. 1905’te Fransızlar, 11 Şubat 1906’da Pius tarafından kınanan bir eylemle, kiliseyi devletten resmen ayırdı. Pius uzlaşmayı reddetti.

Yönergelerinden bazıları, daha sonraki sosyal gelişmeler tarafından desteklense de, onuKatolik Eylemi — yani, kilisenin apostolik işinde özel ve doğrudan işbirliği için meslekten olmayanların örgütlenmesi. Eucharistic kararnameleri, günlük cemaati yöneten düzenlemeleri kolaylaştırdı ve Gregoryen düz şarkısını yeniden canlandırması ve kutsal kitap ile duayı yeniden biçimlendirmesi , önemli ayinle ilgili reformlardı. Kilise yasasını uyarlama ve sistematik hale getirme kararı, 1918’de geçerli olmak üzere 1917’de yeni kanunun yayınlanmasına yol açtı. Curia’yı yeniden düzenlemesi, toplantının bir kanunlaştırılması da dahil olmak üzere kilisenin merkezi yönetimini modernize etti.

3 Haziran 1951’de kutsal ilan edildi ve 29 Mayıs 1954’te Papa XII .