V.Martinus Kimdir?

Doğum: 25 Ocak 1369, Genazzano, İtalya

Ölüm tarihi ve yeri: 20 Şubat 1431, Roma, İtalya

V. Martin , orijinal adı Oddo veya Oddone, Colonna (d. 1368, Genazzano, Papalık Devletleri [İtalya] – ö. 20 Şubat 1431, Roma), 1417’den 1431’e kadar papa.

V.Martinus’un Biyografisi

1409’da Pisa Konseyi’nin örgütlenmesine yardımcı olan bir kardinal yardımcı diyakoz, 11 Kasım 1417’de Konstanz Konseyi (1414-18) sırasında yapılan bir toplantıda oybirliğiyle papa seçildi.Büyük Bölünme (1378-1417), Batı kilisesinde papalığa hak iddia eden birden fazla kişinin neden olduğu bir bölünme .

Papa olarak Martin, Batı kilisesini, papalığı ve Papalık Devletlerini yeniden kurmak zorunda kaldığı için muazzam zorluklarla karşılaştı. Konstanz Konsili, kiliseye ait toprakları ve şehirleri din adamlarının yönetmesi önerisini (Ocak 1418) kabul etti, ancak o, bu yerlere zorla değil, diplomatik olarak yerleşmeyi gerekli gördü. Konstanz Konsili’nin hemen ardından, geniş çapta düzenlenen “papayı bir konseye tabi kılacak olan uzlaşma teorisi ”ve inanç meselelerinde papalık yargısından herhangi bir itirazı yasakladı. Konsey, yürütmelerini Martin’e bırakarak yedi kilise reformu kararnamesini kabul ettikten sonra, ilgili başlıca ülkelerle, başta vergilendirme yöntemleri ve papalığın merkezi bürokrasisindeki suiistimallerin reformu için ulusal talepler lehine bazı değişiklikler olmak üzere diğer noktalarda konkordatolar imzaladı .

Fransızlar, 1309’dan 1377’ye kadar bulunduğu papalık konutu için ona Avignon’u teklif etse de, Martin Roma’yı seçti . Ancak Floransa’da bir yıl kaldı , çünkü nihayet 1420’de girdiği Roma harabe halindeydi. Martin, bazı kiliselerini ve tahkimatlarını restore etti ve Papalık Devletlerinin kontrolünü yeniden ele geçirmeye çalıştı. Başlıca zorluğu hırslı İtalyan askeriydi.1420’de Perugia ve Umbria papalık bölgelerinin vekili yaptığı Braccio da Montone . Memnun olmayan Braccio, güney İtalya’da daha fazla hakimiyet aradı , ancak Aquila Savaşı’nda (2 Haziran 1424) yenildi. Bundan sonra, Martin İtalya’da ilerleme kaydetmeyi başardı. Güney İtalya’daki etkili ailesi için yurtluk bağışı alarak, Colonnas’ın gücünü artırdı ve onları papalık topraklarındaki geniş mülklerle zenginleştirdi.
İtalyan olmayan meselelerde papalığın çıkarlarını ileri sürdü ve bir bütün olarak kilisede Curia’nın otoritesini geri almayı hedefledi. Fransa ile İngiltere arasındaki Yüz Yıl Savaşlarında arabuluculuk yapmak ve Bohem din reformcusu Jan Hus’un takipçileri olan Hussites’e karşı haçlı seferleri düzenlemek için çalıştı . İngiliz hükümetine karşı, İngiliz hükümetini yok etme kararlılığını tam olarak ortaya koydu.Papalığın bir makam veya menfaat sağlamasını yasaklayan 1390 tarihli Vekiller Tüzüğü . İspanyol krallıklarında da benzer şekilde kilisenin krallığa karşı haklarını vurguladı.

Martin, konsey teorisini yeniden canlandıracaklarından korktuğu için konseylerden korkmasına rağmen, 1423’te Pavia Konseyi’ni aradı. Yine de, bir veba nedeniyle Siena’ya taşınan konseyi kısa süre sonra iptal etmeye çalıştı . Şahsen katılmayı reddetti ve 1424’te dağılmasını manipüle etti. Kısacası, dini tüm konularda papalığın üstünlüğünü iddia etti.

Martin, kilise reformu için konseyler tarafından sunulan, kendi çabalarının gönülsüz ve etkisiz olduğu fırsatı ihmal etti. 1431’de Basel Konsili’ni çağırdıktan kısa bir süre sonra öldü .