Saadia Gaon Kimdir?

Doğum tarihi: MS Temmuz 882, Feyyum, Mısır

Ölüm tarihi ve yeri: MS 21 Mayıs 942, Bağdat, Irak

Sa‘adia Ben Joseph’in Hayatı

Sa’adia , Mısır’daki ilk yıllarında, hahamlık araştırmalarında ve Arap edebiyatı ve felsefesinde sağlam bir eğitim aldı.Daha sonra Filistin’deki Yahudi akademilerinde yüksek Talmud çalışmaları yaptı.Mısır’da bir süre öğretmenlik yaptıktan ve bir yazar olarak tanınmaya başladıktan sonra c.MS 920’de Orta Çağ’ın başlarında Yahudi öğreniminin merkezi olan Babil’e, burada Sura Akademisi’nde fakülte üyesi oldu (aslında bu zamana kadar Bağdat’a transfer oldu). Bu bir zamanların ünlü Yahudi ilim merkezi, o sıralarda zaten düşüşteydi ve Babil’deki diğer tanınmış Yahudi okulu olan Academy of Pumpedita’daki koşullar pek de iyi değildi.Yüksek Talmud döneminin şevki sönüyordu, çünkü Arap kültürü ve eğitiminin etkisi başka ilgi alanları uyandırmıştı ve Yahudiliğin kendi içinde Karaizm bölünmesinin bir sonucu olarak ayrışma artmıştı.

Sa’adia , yüksek aklının silahlarını iki alanda kullandı.Bir yandan haham Yahudiliğini savunmak için Karaylara karşı savaştı ve böylece bölünmenin daha fazla yayılmasını engelledi.Öte yandan, geleneksel Yahudiliğin saflarında bölünmeye yol açabilecek her harekete enerjik bir şekilde karşı çıktı. Böylece, takvim reformu girişimiyle nifak tohumları eken ve kendi akademisi için akademik üstünlük kazanmaya çalışan Kudüs’teki Yahudi okulu başkanı Gaon Ben Meir’e karşı ayaklandı. Sa’adia’nın erdemlerini fark eden coşkulu David ben Zakkai, Babil yerlisi olmadığı halde onu 928’de gaon veya Sura Akademisi’nin başkanı yaptı. Sa ‘ altındaadia’nın liderliği, Yahudi öğreniminin bu koltuğu yeni bir yaşam kirası aldı.Ancak, coşkunluğun bazı hukuki eylemlerinde bazı yasadışılıklara göz yummayı reddettiği için, ikisi arasında şiddetli bir tartışma çıktı. Exilarch, gaon’un görevden alındığını ve gaon, exilarch’ın görevini kaybettiğini açıkladı.Ancak Sa’adia, anlaşmazlığın daha da kötüye gitmesine neden oldu ve Bağdat’ta emekli olarak birkaç yıl geçirmek zorunda kaldı.Ancak bu, gerçekten de kılık değiştirmiş bir lütuftu, çünkü bunlar onun edebiyat faaliyetindeki en verimli yıllarıydı. 937’de ikisi barıştı.Sa’adia , Sura akademisinin başkanı olarak yeniden görevine getirildi ve ömrünün son beş yılında bu makamda kaldı.

Sa’adia’nın dehası, birçok farklı entelektüel ilgisinde yatıyordu ve bunlar, onun çeşitli edebi eserlerinde de ifadesini buluyordu.

Abraham ben Meir ibn ezra onun hakkında “her alanda en yüksek otorite” olduğunu söylerdi.

İbranice 100 ve Arapça 200 eser yazdığı söyleniyor, ancak bunlardan sadece bir kısmı korundu.

Başlıca eseri, İbranice Emu not wede (İnançlar ve Görüşler, yani inanç ve bilgi) tercümesinde korunan Kitā b al-Aman a t wal I ‘ tiqadat’tır .Yahudi dininin felsefi ilkelerin yardımıyla Müslüman teolojisinde kelâm tarzında öğretilmesidir.Bu, Yahudilikte böyle bir senteze yönelik ilk girişimdi ve sonraki birçok dini-felsefi çalışmaya ilham verdi. İbranice İncil’in Arapça bir çevirisi olan Tasfir adlı eserinde , Sa ‘adia, orijinaline olabildiğince sadık olacak bir versiyon üretmeye çalıştı, ancak netlik adına ara sıra yapılan açıklamalara karşı değildi. İncil yorumu aynı zamanda netlik ve özlülük ile karakterizedir.Sa’adia’nın edebî faaliyetinin büyük bir kısmı, Karai karşıtı polemiklerle ele alındı. “Anan’ın Çürütülmesi”, Mısır’daki yaşamının ilk yıllarında yazılmıştır; “Ayrımlar Kitabı”, “Sakawaihi’nin Reddi” ve “Kübirli Bir Rakibin Reddi” adlı eseri, onun sure döneminden kalmadır.İbrani dil bilimi alanında, Sa ‘ ‘s Agron(Lexicon) ilk İbranice sözlüktür ve onun “Dil Üzerine Kitap” (Arapça yazılmış) bilinen en eski İbranice dilbilgisidir. Ayrıca birçok Yahudi yanıtının yanı sıra talmuda (şimdi kayıp) metodolojik bir giriş yazdı. Rasyonalizme bağlı olmasına rağmen, evet:irah kabalistik Kitabı üzerine sempatik bir yorum yazdı.İbrani dini şiirine ek olarak ( İbranice ā š ō t,”dilek duaları”)Kit ā b Jā mi’a ṣ – Ṣ alaw ā t wal-Tas ā bī ḥ başlığı altında da yayımladı.(Dualar ve Övgüler Koleksiyonu), türünün ilk bilimsel çalışması olan Yahudi liturjisi üzerine Arapça bir çalışmaydı.