Ramon Llull Kimdir?

Doğum tarihi: 1232, Palma de Mallorca, İspanya 

Ölüm tarihi ve yeri: 29 Haziran 1315, İspanya

Ramon Llull Biyografi

Katalan bir ansiklopedist olan Lull, dört yüzyıl sonra Leibniz’in evrensel bir cebir hayaline ilham veren bir “gerçeği bulma sanatı”nı icat etti. Bilime katkıları ancak tarihsel ve teolojik bağlamları içinde incelendiğinde anlaşılır. Mallorca’nın Moors’tan yeniden fethine katılan aynı adı taşıyan bir Katalan asilzadesinin oğlu olan Lull, Fatih James’in seneschal olduğu küçük oğlu (daha sonra Mallorca’lı II. James olarak taç giydi) ile birlikte büyüdü. Blanca Picany ile evliliğinden (1257) yaklaşık altı yıl sonra, çarmıha gerilmiş İsa’nın bir dizi görüntüsünün ardından saraydan dinsel bir yaşam tarzına dönüştürüldü. Asla kutsal emirler almadı.(yine de 1295’te bir Fransisken yüksekokulu olmuş olabilir), ancak sonraki kariyerine üç dini karar hakim oldu: misyoner olmak ve şehit olmak, misyonerlerin doğu dillerini çalışacakları kolejler kurmak ve onlara “en iyi” Kâfirlerin sapkınlıklarına karşı dünyada kitap.

Lull’un hazırlıkları on yıl sürdü; kalan kırk yılı (1275’te Prens James tarafından Montpellier’e çağrıldığı ve burada Sanatının ilk versiyonları üzerine ders verdiği zamandan itibaren) yazmak, vaaz vermek, ders vermek ve seyahat etmekle geçti (1292’de Tunus’a misyonerlik gezileri dahil; Bogie). , 1307’de Cezayir ve 1315’in sonlarında Tunus) ve önerdiği kolejler için çok sayıda kraldan ve birbirini izleyen dört papadan destek alma girişimlerinde. Lull’un yaşamı boyunca yalnızca Mallorca’lı II. James böyle bir vakıf kurdu (1276, onun tahta çıktığı yıl); Mallorca’yı ağabeyi Aragonlu Peter III’e kaptırdığında, Miramar’daki kolej görünüşe göre terk edildi ( yaklaşık. 1292). Lull yaşlılığında önerileri nihayet Viyana Konseyi (1311-1312) tarafından onaylandı; ve Arapça, İbranice ve Keldani eğitimi için kolejler Lull’un ölümünden sonra Roma, Bologna, Paris, Salamanca ve Oxford’da kuruldu. Dindar bir geleneğe göre Bogie’de Müslümanlar tarafından taşlandıktan sonra (Ocak 1316[?]) öldü, ancak gerçek ölümünün çeşitli şekillerde Bogie’de, denizde veya Mallorca’da meydana geldiği söylense de; modern bilim adamları, şehitliğinin tarihselliğinden şüphe ediyor. Üçüncü kararına gelince, Lull’s Art’ın çeşitli versiyonlarına yol açtı ve tüm bilimsel katkıları bu girişimin yan ürünleriydi.

James the Conqueror’ın baş danışmanı Dominikli Saint Ramon de Penyafort, Lull’u yaşının ve Latince bilmemesinin ona karşı çıkacağı Paris’te okumaktan caydırdı; bu nedenle Mallorca’da gayri resmi olarak çalıştı (1265[?]-1273[?]). Dolayısıyla onun düşüncesi, oluşum aşamasında diğer geç ortaçağ Hıristiyan düşünürlerinin çoğunu şekillendiren Skolastik eğitim tarafından yapılandırılmamıştı; bu, zihnini çok sayıda Skolastik olmayan kaynağa açık bırakarak, oldukça kendine özgü sisteminin gelişimini teşvik etti. Bunlar arasında (o zamanlar hem Katalonya hem de İtalya’daki bilgili Yahudi çevrelerinde gelişen) Kabalacılık, Skolastizm tarafından bir kenara atılan eski Hıristiyan yazarlar (örneğin, dokuzuncu yüzyılda De Divisione naturaeLillian’ın kozmolojik çalışmalarını, özellikle Liber kaosunu doğrudan veya dolaylı olarak – ve dolayısıyla Sanatını da etkiledi) ve muhtemelen ayrıca Arap hümoral tıp ve astrolojiyi etkiledi. Zaferlerin Augustinian Yeni-Platonculuğu da, kısmen öneminin devam etmesi nedeniyle, ama esas olarak hem İslami hem de kabalistik Yeni-Platonculukla belirgin çakışmaları nedeniyle, Hıristiyanlar, Yahudiler ve Yahudiler için eşit derecede kabul edilebilir doktrinlere sıkı sıkıya bağlı olan bir senkretizm yaratmayı desteklediği için önemli olduğunu kanıtladı. Müslümanlar.

Bu kaynaşma, Lull’un Mallorca’da Latince çalışarak, bir köleden Arapça öğrenerek, her iki dilde kendisine sunulan tüm metinleri okuyarak ve bolca yazarak geçirdiği sekiz yıldan sonra gerçekleşti. En eski eserlerinden biri al-Gnazal mantığının bir özetiydi! Arapça (1270[?]); o zamandan beri kayboldu, ancak daha sonra benzer başlıklara sahip iki özet hayatta kaldı – biri Latince, diğeri Katalanca anımsatıcı dizelerde. Toplamda Lull, kırk beş yıllık bir süre içinde (1270-1315) Katalanca, Arapça veya Latince en az 292 eser yazdı; Arapça el yazmalarının izine rastlanmamasına ve birçok Katalanca ve Latince eser yayınlanmamış olmasına rağmen çoğu korunmuştur. Latince’deki ilk beceriksizliği, bilginin toplumun Latince konuşulmayan kesimlerine sunulması arzusuyla birleştiğinde, Lull’u Katalanca’yı edebi bir ortama dönüştüren ilk kişi yaptı. Onu yalnızca önemli mistik eserlerde, şiirlerde ve alegorik romanlarda (burada hiçbiri bizi ilgilendirmiyor) değil, aynı zamanda dikkatini çeken her öğrenilen konuyu ele almak için kullandı: teoloji ve felsefe; aritmetik, geometri ve astronomi (genellikle esas olarak astroloji), müzikle birlikte quadrivium’u (yedinin daha yüksek bölümü) oluşturanliberal sanatlar ); gramer, retorik ve mantık (trivium); kanun; ve tıp. Böylece Lull, Katalanca’da tamamen gelişmiş bir öğrenilmiş kelime dağarcığı yarattı ve diğer herhangi bir Roman yerel dili uygulanabilir bir bilimsel araç haline gelmeden neredeyse bir asır önce.Lull’un bu tür edebiyat dışı alanlardaki yapıtlarının neredeyse tamamı bir şekilde Sanatıyla bağlantılıydı, çünkü “kafiri” dönüştürmek için geliştirdiği “gerçeği bulma sanatı” bilginin her dalına uygulanabilir olduğunu kanıtladı. Lull, bunun -müzik hariç- ortaçağ üniversitelerinde incelenen tüm konulara uygulanmasına kendisi öncülük etti ve aynı zamanda son büyük ortaçağ ansiklopedilerinden biri olan Arbor scientiae’yi kurdu.Lull, bunun -müzik dışında- ortaçağ üniversitelerinde incelenen tüm konulara uygulanmasına bizzat öncülük etti ve aynı zamanda temel ilkelerine uygun olarakYine de Sanat, yalnızca Lull’un birincil amacı ışığında bakıldığında doğru bir şekilde anlaşılabilir: Hıristiyan savunucularını, tartışmalarında Eski Ahit’e dayanan argümanların yetkisini ortadan kaldıran Müslümanlarla tartışmalarda kullanmak için rasyonel bir temele oturtmak – Dominikliler tarafından tartışmalarda yaygın olarak kullanılır . Yahudilerle – hiçbir ağırlık taşımadı. Aynı amaç, Yahudi olmayanların Summa’sının da arkasında yatıyordu. , tüm Hıristiyan olmayanların (ama özellikle Fatih James’in hakimiyetindekilerin) din değiştirme kaygısıyla on üçüncü yüzyılın iki büyük liderine ilham veren Dominikli Penyafort’un arkadaşının ricası üzerine yazılan Aquinas’ın Summa contra gentiles’inin arkasında da yatıyordu bu yöndeki girişimler; Summa kontra Yahudi olmayanlarLull’un kendi mesleğini keşfetmesiyle Penyafort’la görüşmesi arasındaki sürede bitti.

Ancak Aquinas, aklın neyi kanıtlayabileceği ile akla aykırı olmamakla birlikte vahiy inancına ihtiyaç duyan şeyler arasında kategorik olarak ayrım yaparken, Lull Teslis gibi dogmaları kabul etmek için gerekli nedenler dediği şeyi geliştirdi.ve Enkarnasyon. Bu, Sanatına daha sonraki eleştirilere yol açan rasyonalist bir hava verdi. Lull’un kendisi, Sanatını inanç ve mantık arasında uzanıyor olarak tanımladı ve onun “gerekli nedenleri”, genel kabul görmüş ilkeleri reddetmeden inkar edilemeyecek daha fazla veya daha az uyumun nedenleri kadar mantıksal kanıtlar değildi. Bu bakımdan, Aquinas’ın inanç hakikatlerinin akılla bağdaşmaz olmadığına dair “kanıtlarından” çok daha “akılcı” değillerdi. Ancak iki savunma sistemi arasındaki farklar, benzerliklerinden çok daha çarpıcıdır.

Lull, Sanatını ilahi bir şekilde esinlenmiş ve bu nedenle yanılmaz olarak görüyordu (ardışık versiyonlarda gelişmeye açık olmasına rağmen). İlk biçimi olan Ars compendiosa inveniendi veritatem veya Ars maior 2 (1273–1274[?]), Mallorca’daki Randa Dağı’nda mistik bir “aydınlatma”dan sonra bestelenmiştir. Yaradılışın ilahi niteliklerin aktif tezahürü tarafından nasıl yapılandırıldığını inceleyerek – bunlara Haysiyetler adını verdi ve Sanatının mutlak ilkeleri olarak kullandı. Bir dizi göreceli ilke kullanarak ilgili tezahürlerini incelemek; ve her iki set de Şekil A ve T olarak bilinen birleştirici diyagramlarda görselleştirilebilir . Orijinal Şekil A’nın on altı Onuru vardı, harflerleBCDEFGHIKLMNOPQR ; orijinal Şekil T’nin beş üçlüsü vardı, bunlardan yalnızca üçü ( EFG + HIK + LMN ) kesin ilişki ilkeleriydi, diğerleri özne kümeleri (Tanrı + Yaratık + İşlem, İGM ) ve olası yargılar (Olumlama + Şüphe + Olumsuzluk, OPQ ). Tüm erken sürümlerde, her zaman dört öğeyi gösteren diyagramları içeren ve Şekil T’nin bariz istisnasıyla sistemin çoğu özelliği, Dignities gibi harflerle yazılmış on altı maddelik kümeler halinde gruplandırılmış, tamamlayıcı görsel yardımcıların çoğalması vardı.