Pierre Simon Laplace Kimdir?

Matematikçi ve astronom

Doğum: 23 Mart 1749, Beaumont-en-Auge, Fransa

Ölüm tarihi ve yeri: 5 Mart 1827, Paris, Fransa

Pierre Simon Laplace Biyografi

Pierre-Simon, Marquis de Laplace (23 Mart 1749, Beaumount en Auge, Normandiya , Fransa – 5 Mart 1827, Paris’te öldü), Fransız matematikçi, gökbilimci ve fizikçidir.

Laplace, gözlemlenen tüm sapmaları başarılı bir şekilde açıkladı.Gezegenleri teorik yörüngelerinden uygulayarak yaptı.Isaac Newton’un güneş sistemine olan çekim teorisini ve güneş sisteminin yapısındaki evrimsel değişime ilişkin kavramsal bir bakış açısı geliştirdi.Ayrıca bilimsel verilerin yorumlanmasında olasılığın yararlılığını da gösterdi.

Laplace köylü bir çiftçinin oğluydu. Beaumont’taki askeri akademide matematik yeteneğini hızla göstermesi dışında, erken yaşamı hakkında çok az şey biliniyor.1766’da Laplace Caen Üniversitesi’ne girdi, ancak ertesi yıl görünüşe göre diploma almadan Paris’e gitti.1769’dan 1776’ya kadar ders verdiği Ecole Militaire’de profesörlük kazanmasına yardımcı olan matematikçi Jean d’Alembert’e bir tavsiye mektubuyla geldi.

1773’te, özellikle can sıkıcı bir problemi ele alarak, Newton’un kütleçekimini tüm güneş sistemine uygulayarak asıl yaşamına başladı.Neden?Jüpiter’in Yörünge sürekli olarak küçülüyor gibi görünüyordu.Satürn sürekli olarak genişliyordu.Güneş sistemi içindeki karşılıklı çekimsel etkileşimler o kadar karmaşıktı ki matematiksel çözüm imkansız görünüyordu.Aslında Newton, sistemi dengede tutmak için periyodik olarak ilahi müdahalenin gerekli olduğu sonucuna vardı.Laplace, gezegensel ortalama hareketlerin (ortalama açısal hız) değişmezliğini açıkladı.Güneş sisteminin istikrarını sağlamanın ilk ve en önemli adımı olan 1773’teki bu keşif, Newton’dan bu yana fiziksel astronomide kaydedilen en önemli ilerlemeydi.Aynı yıl Fransız Bilimler Akademisi’ne ortak üyelik kazandı.

Laplace, 1787’de Ay’ın ivmesinin Dünya’nın yörüngesinin dış merkezliliğine bağlı olduğunu duyurarak, güneş sisteminin teorik tanımındaki son belirgin anormalliği ortadan kaldırdı.Her ne kadar olsa daortalama hareketti.Ay’ın Dünya’nın etrafında dönmesi esas olarak aralarındaki çekimsel çekime bağlıdır, Güneş’in Ay’ı çekmesiyle biraz azalır.Ancak bu güneş hareketi, diğer gezegenlerin tedirginliklerinden kaynaklanan, Dünya’nın yörüngesindeki eksantriklikteki değişikliklere bağlıdır. Sonuç olarak, Dünya’nın yörüngesi daha dairesel olma eğiliminde olduğu sürece Ay’ın ortalama hareketi hızlanır.Ancak tersi olduğunda bu hareket gecikir. Laplace , eşitsizliğin bu nedenle gerçekten kümülatif olmadığı, milyonlarca yıla yayılan bir döneme ait olduğu sonucuna vardı.Böylece son istikrarsızlık tehdidi de güneş sisteminin teorik tanımından silindi.

1796’da Laplace, Exposition du systeme du monde’u yayınladı (Dünyanın Sistemi ), gök mekaniği alanındaki çalışmalarının yarı popüler bir incelemesi ve bir Fransız düzyazı modeli. Kitapta onun “Bulutsu hipotezi “güneş sisteminin kökenini gaz halindeki bir bulutsunun soğumasına ve büzülmesine atfederek gezegenin kökenine ilişkin gelecek düşüncesini güçlü bir şekilde etkiledi.Onun Traite de mécanique celeste’si (1798 ile 1827 yılları arasında beş cilt halinde yayınlanan Celestial Mechanics ( Gök Mekaniği), yerçekimi kanununun matematiksel gelişimi ve uygulanmasıyla elde edilen sonuçları özetledi.Gelgit sorunlarının çözümü de dahil olmak üzere gezegenlerin ve uydularının hareketlerini ve bunların tedirginliklerini hesaplamak için yöntemler geliştirerek güneş sisteminin eksiksiz bir mekanik yorumunu sundu. Kitap onu ünlü yaptı.

1814’te Laplace, genel okuyucu için popüler bir çalışma yayınladı.Essai philosophique sur les probabilites ( Olasılık Üzerine Felsefi Bir Deneme ).Bu çalışma, kapsamlı ve önemli Theorie analytique des probabilites’in ikinci baskısına giriş niteliğindeydi.(Analitik Olasılık Teorisi ), ilk olarak 1812’de yayınlandı ve burada matematiksel olarak tahmin etmek için icat ettiği araçların çoğunu tanımladı.Doğada belirli olayların meydana gelme olasılıklarıydı.Teorisini yalnızca sıradan rastlantı sorunlarına değil, aynı zamanda fenomenlerin nedenlerine, hayati istatistiklere ve gelecekteki olaylara ilişkin araştırmalara da uyguladı ve bunun fizik ve astronomi açısından önemini vurguladı.Kitap aynı zamanda merkezi limit teoremi olarak bilinen şeyin özel bir durumunu içermesiyle de dikkate değerdir.Laplace, astronomik gözlemlerden elde edilen büyük veri örneklerindeki hataların dağılımının Gauss veya normal dağılımla yaklaşık olarak tahmin edilebileceğini kanıtladı.

Muhtemelen güçlü siyasi görüşlere sahip olmaması ve aristokrasiye mensup olmaması nedeniyle Fransız Devrimi sırasında hapisten ve idamdan kurtuldu.Laplace, Boylam Kurulu’nun başkanıydı, metrik sistemin organizasyonuna yardım etti.Arcueil bilimsel Topluluğunun kurulmasına yardım etti ve bir marki yaratıldı. Laplace’ın “sonsuz küçüklüğün ruhunu yönetime taşıdığını” hatırlatan Napolyon döneminde altı hafta boyunca içişleri bakanı olarak görev yaptı.

Pierre-Simon Marquis De Laplace buluşları

Fransız matematikçi, astronom ve Güneş Sistemi’nin kararlılığı konusundaki araştırmalarıyla tanınan fizikçi 23 Mart 1749’da doğmuştur. Önemli çalışma konuları arasında; analitik olasılık teorisi, gök mekaniği, Laplace operatörü, Laplace dönüşümü ve Laplace denklemi yer almaktadır.