Padovalı Antonio Kimdir ?

Anthony Padua Kimdir ?

Doğum tarihi: 15 Ağustos 1195, Lizbon, Portekiz

Ölüm tarihi ve yeri: 13 Haziran 1231, Padova, İtalya

Defnedildiği yer: Padua St.Anthony Bazilikası, Padova, İtalya

Padovalı Antonio’nun Biyografisi

Bir Fransisken keşişi olan Padualı Anthony (1195-1231), dikkate değer bir ilahiyatçı ve vaizdi. O, Fransisken tarikatındaki ilk ilahiyat öğretmeni oldu ve “Kilisenin Doktoru” olarak anılır. Halk arasında kayıp şeylerin koruyucu azizi olarak bilinir.

Padua’lı Anthony, 15 Ağustos 1195’te Portekiz’in Lizbon kentinde Fernando de Boullion (Ferdinand Bulhom) olarak zengin ve sosyal açıdan önde gelen bir ailede doğdu. Babası Martin de Boullion, Birinci Haçlı Seferi komutanı Godfrey de Bouillon’un soyundan geliyordu. Gelir memuru olarak çalıştı ve Kral II. Alfonso’nun mahkemesinin şövalyesiydi. Annesi Theresa Tavejra, Asturia’nın dördüncü kralı I. Froila’nın soyundandı. Papa, Anthony’nin doğumu sırasında Portekiz’i 20 yıldan az bir süredir bağımsız bir ulus olarak tanımıştı. Haçlılar, Portekiz’in erken tarihinin önemli bir parçasıydı ve dini yaşam güçlü bir şekilde teşvik edildi. Kral ve kraliçe, Anthony’nin sonraki yaşamında etkili bir rol oynayacak olan ülke çapında katedraller ve manastırlar inşa etti.

Anthony, evinin yakınındaki Saint Mary Katedrali Okulu’nda eğitim gördü. Öğretmenleri, kralın sarayında bir şövalye olmasını önerdi, ancak babası buna karşı çıktı. Oğlunun şövalye olmak için yeterince güçlü olmadığını ve entelektüel arayışlara daha uygun olduğunu düşündüğünü savundu. Anthony’nin ailenin mülkünü yönetmesine ve bir asilzade olmasına yardım etmesini istedi. Anthony, babasını dehşete düşürerek, 15 yaşında Aziz Augustine Kanonları Müdavimlerine katılmaya karar verdi. 1210’da Lizbon’daki Aziz Vincent Manastırı’na girdi. Manastırdaki ilk iki yılında, ailesi ve arkadaşları tarafından sık sık ziyaret edildi. Anthony, bu ziyaretlerin kendisini dua etmekten alıkoyduğunu hissetti ve o zamanlar Portekiz’in başkenti olan Coimbra’daki Kutsal Haç Manastırı’na nakledilmesini istedi.

Anthony sekiz yılını Coimbra’da teoloji eğitimi alarak geçirdi ve 1219 veya 1220 civarında rahip olarak atandı. Bu süre zarfında Olivares’teki manastırdan birkaç keşişle arkadaş oldu. Bu adamlar Küçük Rahiplere aitti ve Assisili Francis’i takip etti. Francis asil bir şövalye olmayı arzulamıştı.Ancak Mesih’i takip etmek için hayallerinden vazgeçmişti. 1211 civarında İtalya’nın Assisi kentinde bir keşiş tarikatı kurdu ve inanmayanlara vaaz vererek çok seyahat etti. Saint Anthony, Words of Fire, Life of Light’taki Madeline Pecora Nugent’e göre , “Basit vaazlar, sade yaşam tarzı ve kutsal örneklerle, Francis ve takipçileri tarlalarda, pazarlarda ve meydanlarda halkı müjdeliyorlardı.” Yaşam tarzı, 1209 veya 1210 civarında Papa II.Masum tarafından onaylandı.

1220’de ilk Fransisken rahipleri öldürülmüştü.Beş keşiş, padişahın askerlerine din görevlisi olarak Fas’a gitti. Gelip İsa hakkında vaaz vermeye başladıklarında, padişah duyduklarına kızdı. Onlara birkaç kez vaaz etmeyi bırakmalarını ve Fas’ı terk etmelerini emretti, ancak keşişler reddetti. Sonunda padişah beşinin de işkence görmesini ve öldürülmesini emretti. Kalıntıları, Anthony’nin yaşadığı Coimbra’daki Kutsal Haç Manastırı’na götürüldü. Hikayelerinden ve ölümlerinden o kadar etkilenmişti ki, Küçük Rahipler’e katılmaya karar verdi.Ölmenin olmanın da onun görevi olduğuna inanıyordu. Aziz Augustine Kanunları’ndan ayrılmak istemek alışılmadık bir istekti ve Kutsal Haç’taki üstleri onu bırakmak konusunda isteksizdi. Bir asilzadenin oğlunun hayatını nasıl yoksulluğa adayacağını anlamakta zorlandılar.Aziz Francis’in yaptığı tam olarak bu olsa da. Anthony’ye gitmesine izin verildi ve Olivares’teki Manastıra katıldı. Ona, Mesih için dünyadan feragat etme fikrine dayanan ilk Hıristiyan manastırlarını kuran Mısırlı Aziz Anthony’den sonra Anthony adı verildi.

Anthony, keşişlere katıldıktan kısa bir süre sonra, öldürülen edilen beş keşişin görevine devam etmek için Fas’a gitmek istedi. 1220 yılının Aralık ayında kendisine izin verildi ve Fas’a gitti. Varışında ciddi şekilde hastalandı ve eve dönmek zorunda kaldı. Ancak, Portekiz yolunda, gemisi şiddetli bir fırtına sırasında rotasından çıktı ve Anthony Sicilya’ya indi.

Anthony, Messina’daki bir Fransisken manastırında iyileşti. 30 Mayıs 1221’de Assisi’de keşişlerin genel bir toplantısının yapılacağını orada öğrendi. Bir hafta boyunca Avrupa’nın dört bir yanından rahipler birlikte dua etmek ve yeni genel bakan Aziz Francis ve Kardeş Elias’ı dinlemek için toplandılar.Toplantıdan sonra Anthony, Forli yakınlarındaki Monte Paolo’daki bir inziva yerine atandı ve burada meslekten olmayan kardeşler için ayini kutladı.

Anthony, vaaz etme yeteneği tesadüfen keşfedilene kadar yalnızlık içinde yaşadı. İl Baba’ya Forli’deki bir koordinasyon törenine eşlik etti. Planlanan vaiz gelmedi ve kimse onun rolünü yerine getirmek için gönüllü olmadı, bu yüzden Eyalet Pederi Anthony’den aklına ne geldiyse onun hakkında konuşmasını istedi. Kutsal yazılar hakkındaki bilgisinin derinliğini göstererek ve etkileyici ve tutkulu bir şekilde konuşarak inanılmaz bir performans sergiledi. Anthony’nin çağrısını değiştiren bu fırsattı.

Aziz Francis, Anthony’nin performansını öğrendiğinde, onu keşişlerin ilk teoloji öğretmeni olarak atadı ve ona İtalya’nın her yerine vaaz vermesini emretti. Aziz Francis’in rahipleri eğitme konusunda çekinceleri vardı.Çünkü onların alçakgönüllülüklerini kaybedeceklerinden korkuyordu.

The Catholic Encyclopedia: Saint Anthony of Padua’daki Nicolaus Dal-Gal’e göre , Saint Francis Anthony’ye şunları belirten bir mektup gönderdi: dua ve bağlılık sönmez.”

Anthony daha sonra tüm İtalya ve Fransa’yı dolaşarak keşişlere olduğu kadar insanlara da vaaz verdi. Gittiği her yerde büyük kalabalıklar çekti. En çok sapkınlığa karşı vaazları, laik din adamlarının zayıflığına ve toplumun günahlarına yönelik saldırıları ile tanınırdı. Konuştuğu tutku nedeniyle Anthony’ye “Kafirlerin Çekici” adı verildi.

Sosyal konumlarına bakılmaksızın, insanlarla doğrudan günahları hakkında konuşmasıyla tanınırdı. Anthony hakkında ünlü bir hikayede, 1225’te Bourges’daki bir sinodda vaaz vermesi için Başpiskopos Simon de Sully tarafından davet edildiği söylenir. Anthony, büyük bir dinleyici kitlesinin önünde, başpiskoposun kendisini kınadı. Vaazı o kadar güçlüydü ki başpiskopos tövbe etti.

Anthony, Fransisken teolojisinin gelişimini büyük ölçüde şekillendirdi. Örneğin, Aziz Augustine’in öğretilerini keşişlere tanıtmasıyla tanınır.Ayrıca Vercelli’deki Saint Andrew Manastırı’nın ünlü başrahibi Thomas Gallo ile mistik teoloji tartışırken önemli miktarda zaman geçirdi. 1223’te Anthony, keşişler için bir ilahiyat okulu kurdu ve sonunda Bologna Üniversitesi’nde ilahiyat okulu oldu.

Anthony, öğretileri günümüze ulaşan tek erken Fransisken vaizidir. Sadece iki vaazı korunmuştur.Biri 1228 civarında yazılan Pazar günleri için ve diğeri 1230 ile 1231 arasında yazılan azizlerin bayram günleri için. Konuşmalarında sık sık, kısa süre sonra Fransisken vaaz tarzında önemli bir uygulama haline gelen kutsal yazılara atıfta bulunuldu. Bu vaazlar uzun ve tartışmacı olarak tanımlansa da, bazı alıntılar basittir ve sıradan bir kalabalığa dağıtılmıştır. Fransisken Dostumuz Saint Anthony of Padua’dan alınan bir örnek şöyledir: “İsa’nın yeri her zaman her kalbin merkezinde olmalıdır. Bu merkezden, sanki bir güneşten geliyormuş gibi, her birimize lütuf ışınları yayar.”

Assisili Francis 3 Ekim 1226’da öldüğünde Anthony İtalya’ya döndü. Daha sonra Romagna-Emilia Eyaleti Bakanı seçildi. Ancak, 30 Mayıs 1230’da Fransiskenlerin genel toplantısında vaaz etmeye devam edebilmek için görevinden istifa etti. 1227’de Padua’da kurduğu manastıra geri döndü. Aynı yıl kendisine, Anthony’ye “Ahit Sandığı” adını verdiği için duyduklarından çok etkilenen Papa IX. Gregory’nin huzurunda vaaz etme fırsatı da verildi. Anthony ayrıca 1231 Lent döneminde Padua’da her gün vaaz verdi ve on binlerce insan onu dinlemek için şehre akın etti. Hastalandığında Padua’nın dışında vaaz ediyordu. Daha sonra, vücut dokularında suyun tutulduğu su damlasından muzdarip olduğu keşfedildi, ancak bu duruma neyin neden olduğu bilinmiyor. Anthony onun ciddi şekilde hasta olduğunu biliyordu ve Padua’ya geri götürülmesini istedi. Ancak nihai hedefine ulaşamadı. Bunun yerine Arcella’da 13 Haziran 1231’de Poor Clare manastırında 35 yaşında öldü. 30 Mayıs 1232’de Papa Gregory IX tarafından Spoleto Katedrali’nde aziz ilan edildi. 1946 yılında XIII.Papa Anthony’ye genellikle “mucize işçisi” denilse de, kanonlaşması için kaydedilen 56 mucizeden sadece biri yaşamı boyunca meydana geldi. Şöhreti, mucizevi eylemlerden çok vaazlarının etkisinden geldi. Efsaneye göre, 1263 yılında, kalıntıları Padua’da kendi adını taşıyan bir kiliseye taşındığında, kasasının açıldığı ve dili dışında bedeninin çürüdüğü, ancak hala sağlam olduğu söylenir.

Bugün bir asilzadenin oğlu ve rahiplerin öğretmeni olan Anthony, okuma yazma bilmeyenlerin ve yoksulların koruyucu azizi, kayıp şeyleri bulan ve küçük isteklerin azizi olarak bilinir. Salı, Saint Anthony’nin günü olarak bilinir, çünkü o gün Padua’daki cenaze alayı günüydü. Onun bayram günü 13 Haziran’da kutlanır. Popüler olarak Saint Anthony ile ilişkilendirilen iki resim vardır. Bir resimde çocuk İsa’yı kolunda tutuyor. Bu, genç İsa’nın 1231’de Anthony’ye bir hayalet olarak göründüğü bir hikayeye dayanmaktadır. İkinci görüntü, bir zambak tutan Saint Anthony’dir. 1680’deki şöleninde birinin Avusturya’daki bir kilisedeki heykelinin eline kesilmiş bir zambak koyduğuna dair bir hikaye var. Ertesi yıl zambak ölmek yerine iki yeni çiçek açtı. Zambak saflığın ve masumiyetin sembolüdür.