Nicholas Malebranche Kimdir?

Doğum tarihi: 6 Ağustos 1638, Paris, Fransa

Ölüm tarihi ve yeri: 13 Ekim 1715, Paris, Fransa

Nicholas Malebranche’nin Hayatı

Nicolas Malebranche , (d. 6 Ağustos 1638, Paris , Fransa – ö. 13 Ekim 1715, Paris), Fransız Roma Katolik rahibi , ilahiyatçı ve dünyanın önde gelen filozofuKartezyenlik , René Descartes’ın çalışmalarından doğan felsefe okulu . Felsefesi, Kartezyenliği St. Augustine düşüncesi ve Neoplatonizm ile sentezlemeye çalıştı.

Kral Louis XIII’ün sekreterinin en küçük çocuğu olan Malebranche , hayatı boyunca omurganın malformasyonundan acı çekti. Collège de la Marche ve Sorbonne’da felsefe ve teoloji okuduktan sonra Oratory Cemaati’ne katıldı ve 1664’te rahip olarak atandı. Descartes’ın Traité de l’homme’sini (“İnsan Üzerine İnceleme”) okuma şansına erişince, matematik , fizik ve Descartes’ın yazıları üzerine sistematik bir çalışma yapmaya mecbur hissetti.

Malebranche’ın başlıca eseri De la recherche de la vérité, 3 cilttir. (1674–75;Gerçeği Arayın ). Teolojisinin başkaları tarafından eleştirilmesi , Traité de la nature et de la grâce’de (1680; Doğa ve Lütuf İncelemesi ) görüşlerini genişletmesine yol açtı. Onun14 diyalogdan oluşan Entretiens sur la métaphysique et sur la Religion (1688; Metafizik ve Din Üzerine Diyaloglar), onun sistemine en iyi giriş olarak anılır. Diğer yazıları arasında ışığın ve rengin doğası üzerine araştırmalar ve sonsuz küçükler hesabı ve görme psikolojisi alanındaki çalışmalar yer alır. Bilimsel çalışmaları, 1699’da Académie des Sciences’a seçilmesini sağladı. Méditations chrétiennes (1683; “Hıristiyan Meditasyonları”) ve Traité de morale (1683; A Treatise of Morality ) da etkilidir.

Malebranche’ın metafiziğinin merkezinde, onun “her şeyi Tanrı’da gördüğümüz” doktrini vardır . Hem iç hem de dış dünya hakkında insanın bilgisi, insan ile Tanrı arasındaki bir ilişkinin sonucu olmadıkça mümkün değildir. İster fiziksel nesnelerin konumunda isterse bir bireyin düşüncelerinde olsun, değişikliklere, yaygın olarak sanıldığı gibi, doğrudan nesnelerin veya bireylerin kendileri tarafından değil, Tanrı neden olur. Yaygın olarak “nedenler” olarak adlandırılanlar, yalnızca Tanrı’nın üzerinde etki yaratmak için eylemde bulunduğu “olaylar”dır. olarak bilinen bu görüş,Descartes tarafından tereddütlü ve tutarsız bir şekilde uygulanan fırsatçılık , Malebranche tarafından daha eksiksiz bir şekilde geliştirildi. Beden ve zihin arasındaki Kartezyen düalizm, Malebranche tarafından ortodoks Roma Katolikliği ile de uyumlu hale getirildi . Malebranche’a göre zihinlerin ve bedenlerin etkileşime girememesi, genel olarak yaratılmış şeyler arasındaki etkileşimin imkansızlığının özel bir durumudur.

Malebranche, duyumla ilgili olarak, duyusal deneyimlerin yalnızca pragmatik bir değere sahip olduğuna, erkeklerin vücutlarına zarar veya fayda sağladığına inanıyordu. Bilgiye ulaşmada yardımcı olarak aldatıcıdırlar çünkü algılanan şeylerin gerçek doğasına gerçek bir tanıklık etmezler. Yalnızca fikirler, insan düşünce süreçlerinin nesneleridir. Bu tür fikirlerin tümü , “anlaşılır uzam” adı verilen maddenin özüne ilişkin tek bir arketip veya model fikrinde ebediyen yer alır . Tanrı’nın zihni veya aklı, insanların keşfedebileceği tüm gerçeklerin fikirlerini içerir. Allah’ın yaratması, insanlar tarafından sadece kısmen bilinen fakat Allah tarafından tamamen bilinen aynı fikirleri tefekkür etmesinden sonra meydana gelmiştir. Descartes’ın düşüncesinin aksineMalebranche, erkeklerin kendilerini doğrudan algılayabildiklerini öne sürerek, kişinin kendisinin ne olduğunu bilebileceğini ancak ne olduğunu bilemeyeceğini beyan etmiştir. Ayrıca, insan varlığının kanıtlanmadan bilinebileceği, oysa Tanrı’nın varlığının kanıtlanması gerektiği şeklindeki Kartezyen hükmü tersine çevirdi;Malebranche, insanın kendi doğasının tamamen bilinemez olduğunu, oysa Tanrı’nınkinin hiçbir kanıt gerektirmeyen dolaysız bir kesinlik olduğunu savundu.