Milutin Milankoviç Kimdir?

Doğum: 28 Mayıs 1879, Dalj, Hırvatistan

Ölüm tarihi ve yeri: 12 Aralık 1958, Belgrad, Sırbistan

Milutin Milankoviç Biyografi

Avrupa Jeofizik Topluluğu

Milutin Milankoviç

Milutin Milankoviç, 28 Mayıs 1879’da, o zamanlar Avusturya-Macaristan’da bulunan Osijek yakınlarındaki Dali’de doğdu.

Betonarme bir köprü projesi sunarak Haziran 1902’de İnşaat Yüksek Okulu’ndan diploma aldı. Theorie der Druckkurven (Basınç Çizgileri Teorisi) adlı tezi , özgün yaklaşımıyla dikkat çekti; 1907’de seçkin Alman bilimsel, teknik olmayan dergisi Zeitschrift für Mathematik und Physik, Bd.’de yayımlandı.

1905’in başında Milankoviç pratik çalışmaya başladı ve o zamanın Viyana’daki ünlü Adolf Baron Pittel Betonbau-Unternehmung firmasına katıldı. Dönemin Avusturya-Macaristan’ında barajlar, köprüler, viyadükler, su kemerleri ve betonarme diğer yapılar inşa etti. Milankoviç, kendisine Belgrad’da uygulamalı matematik (rasyonel mekanik, gök mekaniği, teorik fizik) kürsüsü teklif edildiği 1909 sonbaharına kadar Viyana’da inşaat mühendisliği yapmaya devam etti. 1909 yılı hayatında bir dönüm noktası oldu. Betonarme uygulamasına ilişkin çeşitli problemlerle ilgili araştırmalarını sürdürmesine rağmen temel araştırmalara odaklanmaya karar verdi.

Balkan Savaşları’nı Birinci Dünya Savaşı takip ettiğinde Belgrad’a yerleşir yerleşmez çalkantılı olaylar yaşandı. Birinci Dünya Savaşı çıktığında (yeni evliydi) Nezsider’de, daha sonra da görev yaptığı Budapeşte’de gözaltına alındı. Macaristan Bilimler Akademisi kütüphanesinde çalışmasına izin verildi. 1912 gibi erken bir tarihte ilgi alanları güneş iklimleri ve gezegenlerde hakim olan sıcaklıklara yöneldi. Budapeşte’de tutuklu kaldığı süre boyunca zamanını bu alandaki çalışmalara adadı ve savaşın sonunda sorun üzerine bir monografiyi tamamladı; bu monografi 1920’de Yugoslav Bilim ve Sanat Akademisi’nin baskılarında yayınlandı. Gauthiers-Villards başlığı altında Paris’teThéorie mathématique des phénomènes thermiques produits par la radiation solaire (Güneş radyasyonlarının neden olduğu termik olayların matematiksel teorisi) .

Bu çalışmada ortaya konulan sonuçlar, özellikle Dünya yüzeyindeki güneşlenme eğrisi başta olmak üzere, bilim dünyasında kendisine önemli bir itibar kazandırdı. Bu güneş eğrisi, 1924 yılında büyük meteorolog ve klimatolog Vladimir Köppen’in damadı Alfred Wegener ile birlikte Klimate der geologischen Vorzeit (Jeolojik Geçmişin İklimleri) adlı çalışmalarında eğriyi tanıtmalarına kadar gerçekten kabul edilmedi . Bu ilk övgülerin ardından Milankoviç, 1927’de iki önemli yayında işbirliği yapmaya davet edildi: ilki, klimatoloji üzerine bir el kitabıydı (Handbuch der Klimatologie)ve ikincisi jeofizik üzerine bir el kitabı (Guttenberg’in Handbuch der Geophysik) . İlki için, 1930’da Almanca olarak yayınlanan ve 1939’da Rusça’ya çevrilen Mathamatische Klimalehre und astronomische Theorie der Klimaschwankungen (İklim matematik bilimi ve iklim değişimlerinin astronomik teorisi) girişini yazdı . Burada gezegen iklimi teorisi Dünya’ya özel referansla daha da geliştirildi.

İkinci ders kitabı için Milankovic, Dünya kutuplarının seküler hareketi ve buzul dönemleri teorisini geliştiren ve formüle eden dört bölüm yazdı. Güneş ışınımı teorisinin başarıyla tamamlandığının ve bu teoriyle ilgili makalelerin ayrı yayınlarda dağıldığının bilincinde olarak, bunları tek bir kapak altında toplayıp yayınlamaya karar verdi. Böylece, 1941 yılında, ülkesindeki savaşın arifesinde, büyük eseri Kanon der Erdbestrahlung und seine Anwendung auf das Eiszeitenproblem’in (Dünyanın Güneşlenme Kuralı ve Buzul Çağı Sorununa Uygulanması) basımı tamamlandı, 626 sayfa quarto, Cemian dilinde, Sırp Kraliyet Akademisi baskılarında yayınlanmıştır. Bu çalışma şu başlık altında İngilizceye tercüme edilmiştir:Buz Devri Sorununun Güneşlenme Kuralı , 1969’da İsrail Bilimsel Çeviriler Programı tarafından yayınlandı ve ABD Ticaret Bakanlığı ve Ulusal Bilim Vakfı, Washington, DC için yayınlandı.

50’li yıllarda Milankoviç’in buzul çağları teorisine karşı itirazlar yükseldi; Bu itirazlar çoğunlukla, Dünya’nın yörünge elemanlarındaki değişikliklerden kaynaklanan güneşlenme değişikliklerinin, iklim sistemini önemli ölçüde bozamayacak kadar küçük olduğunu iddia eden meteorologlardan geldi. Bununla birlikte, 60’lı ve 70’li yılların sonlarında, derin deniz çökeltileri üzerine yapılan araştırmalar ve gök mekaniği ile iklim modellemesi üzerine yapılan teorik çalışmalar, Milankoviç’in görüşünün doğru olduğunu ve Dünya’nın Güneş’ten aldığı güneşlenmede astronomik kaynaklı değişikliklerin gerçekten de doğru olduğunu gösterdi. Kuvaterner buz tabakalarının büyüyüp küçülmesinin başlıca nedeni.

Milankoviç, bilimsel çalışmalarının yanı sıra bilimin tarihsel gelişimine de her zaman büyük ilgi gösterdi. Astronomi tarihi üzerine bir ders kitabına ek olarak, popüler düzeyde iki kitap yazdı: Uzay Yoluyla ve Yüzyıllar boyunca astronominin gelişimini kurgularken, Bilim Aleminden adlı diğeri ise kesin bilimlerin gelişimini ele alıyordu. Milankoviç ayrıca hiçbir zaman tercüme edilmeyen

Sırp-Hırvatça, Hatıra, Deneyimler ve Vizyon adlı üç ciltlik bir otobiyografi yayınladı. Bu nedenle oğlu Vasko Milankovic güzel bir biyografiyi tamamladı: Babam Milutin Milankovic .

Milankoviç, 1920’de Sırbistan Sanat ve Bilim Akademisi’nin ilgili üyesi, 1924’te asil üye, 1925’te Yugoslav Sanat ve Bilim Akademisi’nin ilgili üyesi ve Halle’deki Alman Doğa Bilimciler Akademisi “Leopoldine” üyesi seçildi. ; aynı zamanda birçok bilimsel derneğin üyesiydi ve hem Yugoslavya’da hem de yurtdışındaki kuruluşlarla ilişkiliydi.

12 Aralık 1958’de Belgrad’da öldü.