Marquis de Condorcet Kimdir?

Filozof

Doğum tarihi: 17 Eylül 1743, Ribemont, Fransa

Ölüm tarihi ve yeri: 29 Mart 1794, Bourg-la-Reine, Fransa

Marquis de Condorcet’in Yaşamı

İlk önce, fiziksel ve psikolojik zulümlerinden nefret ettiği Reims Cizvitleri tarafından eğitildi, yine de parlak bir öğrenciydi. 1758’de matematik ve deneysel fizikle tanınan Paris Üniversitesi Navarre Koleji’ne girdi . Condorcet’e , soyut matematik yeteneğini teşvik eden yetenekli bir doğa felsefesi öğretmeni olan Girault de Ké roudon rehberlik etti . Condorcet tezini 1759’da ikinci akıl hocası olan büyük matematikçi d’Alembert’in (1717 – 1783) önünde savundu. İlk büyük matematiksel makalesi 1764’te Bilimler Akademisi tarafından kabul edildi (kendisini 1769’da kabul etti) ve bilim camiasından hızla tanınmasını sağladı.

Ancak Condorcet’in hayatı saf matematikle sınırlı değildi. 1770’den itibaren Fransız devletini yeniden şekillendirmeye çalışan filozoflardan biriydi. D’Alembert, ünlü salon hostesi Julie de l’Espinasse ile birlikte onu ansiklopedistler topluluğuyla tanıştırdı. Condorcet , 1782’de Acadé mie Française’ye seçildi ve 1786’da çok sevdiği Sophie de Grouchy ile evlendi . Convention, onun acımasız adaletsizlik duygusunu ve laik devlet eğitimine olan bağlılığını asil akrabalarının hoşgörüsüzlüğüne ve Cizvitlerin zulmüne bağlar, ancak bunlar aynı zamanda etrafındaki olaylara ilişkin acımasız mantıksal analizinden de gelir. Louis XVI’nın maliye bakanı Turgot’nun koruyucusuCondorcet, Fransa’nın mali sistemini serbest ticaret ilkelerine göre reforme etmek için yorulmadan çalıştı ; Voltaire’in ardından, Fransız hukuk sisteminin adaletsizliğine karşı çıktı ve köleliğin ve ölüm cezasının kaldırılmasını savundu . 1780’lerde parlamentolar ve hükümdar arasındaki şiddetli mücadeleler, onu bir “Siyasi Aritmetik” geliştirmeye yöneltti: kamusal öneme sahip konularda matematiksel olarak tartışılan makaleler. Aydınlanma’nın siyasi failler arasındaki etkileşimleri rasyonelleştiren son nefesi, Montesquieu’nün Kanunların Ruhu’na veya Rousseau’nun Toplumsal Sözleşme’sine bir antitezdi .”Seçimlere Dair”, örneğin, seçimlerin hukuki önermelerin mantığına ilişkin istatistiksel bir fikir birliği yaratması gerektiğini, bu demokrasinin insanları kişisel çıkarlara göre değil mantığa göre tepki vermeye zorlayan mükemmel bir dile dayalı bir halk eğitimine dayanması gerektiğini savunur.

Fransız Devrimi sırasında Condorcet aktif bir halk figürüydü. Eski rejimin son yıllarında , siyasi çıkarlar için felsefi ilkelerden taviz vermeyi reddetmesi ona birçok düşman kazandırmıştı. Yine de uluslararası itibarı, çeşitli maliye bakanlarına hizmet etmesine ve işleyen bir cumhuriyetin temel taşı olarak gördüğü laik devlet eğitimi için ilk sistematik öneriyi üreten Kamu Eğitimi Komitesi’nin bir üyesi olmasına olanak sağladı. Unvanların ve monarşinin kaldırılmasını ve bir Fransız Cumhuriyeti’nin kurulmasını destekledi. 1791’de Yasama Meclisine ve Anayasa Konvansiyonuna seçildi1792’de Jakobenler bunun kendi seçim umutları üzerindeki sonuçlarından korktukları için asla kabul edilmeyen cüretkar bir anayasa yazdı.

Sağ tarafından bir hain ve Sol tarafından bir tehdit olarak nefret edilen Condorcet, nihayet Temmuz 1793’te Kamu Güvenliği Komitesi tarafından yasaklandı. Sophie’nin isteği üzerine, en ünlü eseri, İnsan Ruhunun İlerleme Tarihi Tablosunun Taslağı, Buffon’un büyük Aydınlanma geleneğinde parlak bir entelektüel gelişim tarihi ve sınırsız insani sosyal ilerleme vizyonu. 1794 yılının Mart ayında evin aranacağından korkarak kırsala kaçtı. Yakalandı ve iki gün sonra hücresinde ölü bulundu. Bazıları onun öldürüldüğüne inanıyor; yine de diğerleri onun intihar ettiğine veya maruz kaldığı için felç geçirerek öldüğüne inanıyor.

Terör için bir şehit olan Condorcet, yine de cumhuriyetçi Fransa’nın kurucu babasıydı. Siyasi ilkelerinin çoğu sonraki anayasalara girdi. Devletin kalbi olarak Fransız kamu hizmeti , ruhunu, memurların eğitimleri onları tüm insanlar tarafından paylaşılan mantıksal prosedürleri algılamaya ve onları aynı bütünlüğün, halk. Bireysel özgürlük ile özellikle Fransız “dayanışma” nosyonu arasındaki denge, burada kaynağını Condorcet’nin sosyal ve politik kavramları matematikleştirmesinde bulur.