Konrad Lorenz Kimdir?

Doktor

Doğum: 7 Kasım 1903, Viyana, Avusturya

Ölüm tarihi ve yeri: 27 Şubat 1989, General Polyclinic Vienna

Konrad Lorenz Biyografi

Konrad Lorenz (7 Kasım 1903, Viyana , Avusturya – 27 Şubat 1989, Altenburg’da öldü), Avusturyalı zoolog, modern bilimin kurucusuEtoloji , hayvan davranışlarının karşılaştırmalı zoolojik yöntemlerle incelenmesi . Onun fikirleri, davranış kalıplarının evrimsel bir geçmişe kadar nasıl izlenebileceğinin anlaşılmasına katkıda bulundu ve aynı zamanda saldırganlığın kökleri üzerine yaptığı çalışmalarla da tanınıyordu. 1973 yılında Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülünü hayvan davranışçıları Karl von Frisch ve Nikolaas Tinbergen ile paylaştı.

Lorenz bir ortopedi cerrahının oğluydu. Küçük yaşta hayvanlara ilgi gösterdi ve birçoğunu çocukluk gezilerinden eve getirdiği balık, kuş, maymun, köpek, kedi ve tavşan gibi çeşitli türlerde hayvanları besledi. Henüz gençken yakındaki Schönbrunner Hayvanat Bahçesi’ndeki hasta hayvanlara hemşirelik bakımı sağladı . Ayrıca kuş davranışlarının ayrıntılı kayıtlarını günlükler halinde tuttu.

1922’de ortaokuldan mezun olduktan sonra babasının tıp okuması yönündeki isteğini yerine getirdi ve iki yarıyılı New York City’deki Columbia Üniversitesi’nde geçirdi . Daha sonra okumak için Viyana’ya döndü.

Lorenz tıbbi çalışmaları sırasında hayvan davranışlarına ilişkin ayrıntılı gözlemler yapmaya devam etti; Küçük kargayla ilgili tuttuğu günlük, 1927’de prestijli Journal für Ornithologie’de yayınlandı . 1928’de Viyana Üniversitesi’nden MD derecesi aldı ve doktora unvanını aldı. Bilimsel çalışmalarına verilen olumlu tepkilerden cesaret alan Lorenz, küçük karga ve boz kaz gibi kuş kolonileri kurdu , bunlarla ilgili gözlemleriyle ilgili bir dizi araştırma makalesi yayınladı ve kısa sürede uluslararası bir üne kavuştu.

1935’te Lorenz, genç ördek yavruları ve kaz yavrularındaki öğrenme davranışını tanımladı. Yumurtadan çıktıktan hemen sonra belirli bir kritik aşamada , gerçek veya koruyucu ebeveynleri takip etmeyi öğrendiklerini gözlemledi . Süreç adı verilendamgalama , ana nesneden gelen görsel ve işitsel uyaranları içerir; bunlar gençlerde sonraki yetişkin davranışlarını etkileyen aşağıdaki tepkiyi ortaya çıkarır. Lorenz bu olguyu yumurtadan yeni çıkmış yeşilbaş ördek yavrularının karşısına çıkarak ve anne ördeğin vaklama seslerini taklit ederek gösterdi; bunun üzerine yavru kuşlar onu anneleri olarak kabul ettiler ve buna göre onu takip ettiler.

1936’da Alman Hayvan Psikolojisi Derneği kuruldu. Ertesi yıl Lorenz yeni derginin baş editörü oldu.Etoloji alanında önde gelen bir dergi haline gelen Zeitschrift für Tierpsychologie . Ayrıca 1937’de Viyana Üniversitesi’nde karşılaştırmalı anatomi ve hayvan psikolojisi alanında öğretim görevlisi olarak atandı . 1940’tan 1942’ye kadar Almanya’nın Königsberg kentindeki (şimdi Kaliningrad, Rusya) Albertus Üniversitesi’nde profesör ve genel psikoloji bölümünün başkanıydı.

1942’den 1944’e kadar Alman ordusunda doktor olarak görev yaptı ve Sovyetler Birliği’nde savaş esiri olarak yakalandı . Avusturya’ya iade edildi1948’de ve 1949’dan 1951’e kadar Altenberg’deki Karşılaştırmalı Etoloji Enstitüsü’nün başkanlığını yaptı. 1950’de Vestfalya’daki Buldern’deki Max Planck Enstitüsü’nde karşılaştırmalı bir etoloji bölümü kurdu ve 1954’te Enstitünün eş direktörü oldu. 1961’den 1973’e kadar direktör olarak görev yaptı. Seewiesen’deki Max Planck Davranış Fizyolojisi Enstitüsü’nden Dr. 1973 yılında Lorenz, Frisch ve Tinbergen ile birlikte hayvan davranış kalıplarıyla ilgili keşiflerinden dolayı Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü’ne layık görüldü. Aynı yıl Lorenz, Altenberg’deki Avusturya Bilimler Akademisi Karşılaştırmalı Etoloji Enstitüsü’nde hayvan sosyolojisi bölümünün müdürü oldu.

Lorenz’in ilk bilimsel katkıları içgüdüsel davranışsal eylemlerin doğasıyla, özellikle bu tür eylemlerin nasıl ortaya çıktığıyla ve bunların gerçekleştirilmesi için gereken sinir enerjisinin kaynağıyla ilgiliydi. Ayrıca bir hayvanda aynı anda etkinleştirilen iki veya daha fazla temel dürtünün davranışın nasıl sonuçlanabileceğini de araştırdı. Hollandalı Nikolaas Tinbergen ile birlikte çalışan Lorenz, farklı davranış biçimlerinin tek bir eylem sekansında uyumlu hale getirildiğini gösterdi.

Lorenz’in kavramları, özellikle ekolojik faktörlerin oynadığı rol ve davranışın türlerin hayatta kalması için uyarlanabilir değeri açısından, bir türde davranış kalıplarının nasıl geliştiğine dair modern bilimsel anlayışı geliştirdi. Hayvan türlerinin, türün hayatta kalması için önemli olan belirli bilgi türlerini öğrenecek şekilde genetik olarak yapılandırıldığını öne sürdü. Onun fikirleri aynı zamanda bireysel bir organizmanın yaşamı boyunca davranış kalıplarının nasıl geliştiğine ve olgunlaştığına da ışık tuttu.

Kariyerinin ikinci yarısında Lorenz, fikirlerini, tartışmalı felsefi ve sosyolojik çıkarımları olan bir sosyal türün üyeleri olarak insanların davranışlarına uyguladı . Popüler bir kitap olan Das sogenannte Böse’de (1963;Saldırganlık üzerine ), kavgacı ve savaşçı olduğunu savundu.İnsandaki davranışların doğuştan gelen bir temeli vardır ancak insanların temel içgüdüsel ihtiyaçlarının doğru anlaşılması ve karşılanmasıyla çevresel olarak değiştirilebilir. Aşağı hayvanlarda mücadelenin, rakiplerin dağılması ve bölgenin korunması gibi olumlu bir hayatta kalma işlevine sahip olduğunu gözlemledi. İnsanlardaki savaş benzeri eğilimler de aynı şekilde toplumsal açıdan yararlı davranış kalıplarına dönüştürülebilir. Başka bir çalışmada, Die Rückseite des Spiegels: Versuch einer Naturgeschichte menschlichen Erkennens (1973;Aynanın Arkasında: İnsan Bilgisinin Doğal Tarihi Arayışı ), Lorenz, insan düşüncesinin ve zekasının doğasını inceledi ve modern uygarlığın sorunlarını büyük ölçüde çalışmasının ortaya çıkardığı sınırlamalara bağladı .