James Watt Kimdir?

Doğum: 19 Ocak 1736, Greenock, Birleşik Krallık

Ölüm tarihi ve yeri: 25 Ağustos 1819, Heathfield Hall

James Watt Biyografi

James Watt (1736–1819) İskoç bir mucit, makine mühendisi ve kimyagerdi; geniş bir kullanım alanına sahip ilk buhar motorunu geliştirmesiyle ünlüdür. Buluşları buhar makinesinin verimliliğini büyük ölçüde artırdı ve onun Sanayi Devrimi’nin önemli bir parçası olmasını sağladı.

James Watt, 18 Ocak 1736’da İskoçya’nın Greenock kentinde doğdu. Çocukluğundaki sağlık sorunları nedeniyle çoğunlukla evde annesi tarafından eğitim gördü. Ayrıca temel mühendisliğin birçok pratik becerisini öğrendiği babasının atölyelerine de yardımcı oldu.

Mekanik ve bilimsel ilgi alanlarının peşinden giden Watt, matematiksel alet yapımcısı mesleğinde eğitim almak için Glasgow’a ve ardından Londra’ya gitti. Enstrüman üretme konusundaki becerileri Glasgow Üniversitesi üyeleri tarafından tanındı ve üniversiteye yakın bir atölye kurması için teşvik edildi. Üniversitede okumak için gereken paraya hiçbir zaman sahip olmamasına rağmen, kendi kendine öğrenme konusunda doğuştan gelen bir kapasite gösterdi. Daha fazla bilimsel kılavuz okuyabilmek için Almanca ve İtalyanca öğrendi. Üniversitede ekonomist Adam Smith ve kimyager Joseph Black ile arkadaş oldu. 1759 civarında, üniversite arkadaşlarından biri olan Prof. John Robinson, buharla çalışan bir arabanın olasılığından bahsetti. Teknolojinin mevcut durumuyla pratik olmasa da James’in zihnine bir entrika tohumu ekti.

Buhar makinesinin geliştirilmesi

Watt, 1763 civarında ilk Newcomen buhar makinesiyle tanıştı. Önemli bir gelişme olmaksızın 50 yılı aşkın süredir kullanılıyorlardı. Herhangi bir resmi eğitim almadan bunların nasıl çalıştığını ve nasıl düzeltilebileceğini öğrenmeye başladı. O zamanlar Newcomen’in buhar motoru piyasadaki en güçlü buhar makinesiydi, ancak bu ilk buhar makinesinin verimsizliği, madenlerdeki sabit bir noktayla sınırlı olduğu anlamına geliyordu.

Ancak Watt, buhar motorunun bu versiyonunun çok verimsiz olduğunu fark etti çünkü enerji, silindiri ısıtmak için tekrar tekrar kullanılıyordu. Daha etkili bir alternatif bulmaya karar verdi. Radikal bir değişikliği uygulamaya yönelik düşünce sürecini anlatıyor.

“Buharın bir gaz olması nedeniyle boşluğa doğru akacağı ve motorun silindirini düşük basınçlı bir kaba bağlarsam buharın oraya akacağı fikri aklıma geldi. Buhar burada yoğunlaşacak ve motor silindirini soğutmayacaktır. Daha sonra silindirdeki yoğunlaşan buhardan kurtulmam gerektiğini gördüm.”

Buharın piston dışında ayrı bir haznede yoğunlaşmasını sağlayan bir model üzerinde çalıştı. Kısa süre sonra çalışan bir modele sahip oldu ve 1775’te “İtfaiye Motorlarında Buhar ve Yakıt Tüketimini Azaltmak için Yeni Bir İcat Edilmiş Yöntem” adlı bir patent aldı.

Sonraki birkaç yıl içinde, arazi kadastrocusu olarak işe girmesi gerektiğinden buhar makinesi üzerindeki çalışması kesintiye uğradı. Kanal inşa etmek için yolları araştırmak üzere İskoçya’yı dolaştı.

İş ortaklığı ve genişleme

Watt iş konusunda pek yetenekli değildi, ilk iş ortağı John Roebuck 1772’de iflas etti. Ancak kısa bir süre sonra Birmingham’lı bir imalatçı olan Matthew Boulton ile başarılı bir ortaklık kurmayı başardı. Boulton & Watt başarılı bir şirket haline geldi; tasarımı kiraladı ve daha sonra madencilikten kumaş ve yün imalatına kadar çeşitli amaçlar için bu yeni buhar motorlarını üretti.

Önemli icatlar arasında, gücün hem yukarı hem de aşağı yönde kullanılmasını sağlayan çift etkili bir motorun geliştirilmesi yer alıyordu. Verimliliği artırmak için buhar silindirini yalıttı. Watt’ın iyileştirmelerinin birleşik etkisi, buhar makinesinin gücünde ve verimliliğinde yaklaşık beş kat artış oldu. Yeni buhar makinesi, hızla sanayileşen ekonomi nedeniyle hazır bir pazarla geliştirildi. Siparişler yağdıkça işler gelişti. İlk siparişler genellikle maden sahiplerinden geliyordu; Watt, Cornwall’da makinelerini satın alan maden sahipleriyle ilgilenerek çok zaman harcadı. Ancak buhar makinesi daha karmaşık hale geldikçe Watt ve Boulton kanallarda, içki fabrikalarında ve pamuk fabrikalarında yeni pazarlar buldu.

Watt’ın üzerinde çalıştığı diğer önemli gelişmeler arasında buhar makinesinin hareketinin dönme hareketine dönüştürülmesini sağlayan dişli sistemi, yani tekerlekleri döndürebilen bir motor yer alıyordu. 1788’de, buhar motorunun gücünün ayarlanabileceği ve yukarı ve aşağı döndürülebileceği anlamına gelen bir santrifüj regülatörü geliştirdi. Ayrıca bir gaz kelebeği, bir basınç göstergesi, bir gaz kelebeği valfi ve gösterge geliştirdi. Tüm bu küçük icatlar, buharlı treni mümkün kılacak çerçeveyi oluşturdu. İlk buharlı tren 1804’te Richard Trevithick tarafından inşa edildi ve her ne kadar kullanımı çok güvenilmez olsa da, buharlı yolculuğun potansiyelini gösteriyordu; bu, Watt’ın icadından önce mümkün olmayan bir şeydi.

Watt ayrıca başka önemli keşifler ve icatlar da yaptı. Bunlar arasında bir fotokopi makinesi ve bir ağartma maddesi olan klor için geliştirilmiş bir üretim yöntemi vardı. Bir motorun güç çıkışını tanımlamak için beygir gücü kavramını geliştirdi. (Gücü, bir başvuruyu çekmek için gereken atların eşdeğer sayısına bağladı). Beygir gücü daha sonra farklı bir bilimsel ölçüyle değiştirildi, ancak Watt’ın katkısına saygı gösterilerek güç ölçüsüne ‘Watt’ adı verildi.

Hayatı boyunca büyük takdir topladı. Kendisini bilimsel ilerlemeye adamış ve Sanayi Devrimi’nde etkili olan bir topluluk olan Birmingham’daki Ay Topluluğu’nun önde gelen üyelerinden biriydi. Çabalarından dolayı 1784’te Edinburgh Kraliyet Cemiyeti’ne ve 1785’te Kraliyet Cemiyeti’ne üye oldu.

Serveti emekli olmasını sağladıktan sonra kandilleri iyileştirmekten teleskopla mesafeleri ölçmeye kadar çok çeşitli ilgi alanlarının peşine düştü.

1764’te (ilk buhar makinesini tamir ettiği yıl) kuzeni Margaret Miller ile evlendi. 1773’te ölmesine rağmen birlikte altı çocukları oldu. 1776’da Ann MacGregor ile yeniden evlendi; birlikte iki çocukları vardı.

Ebeveynleri katı Presbiteryenlerdi, ancak Watt ebeveynlerinin hayata dair dini bakış açısına katılmıyordu. Bilime daha yatkındı. Hayatının ilerleyen dönemlerinde herhangi bir kilise veya dinle bağlantısı olmayan Deist bakış açısına (geniş bir maneviyat) bağlı kaldı. Kendisi aynı zamanda Masonların da üyesiydi.

Jamea Watt, 25 Ağustos 1819’da Heathfield, Birmingham’da 83 yaşında öldü. 60.000 £’un (bugünkü parayla yaklaşık 80 milyon £) üzerinde bir vasiyet bıraktı.Matthew Boulton’un yanında St Mary’s Church Birmingham’a gömüldü.