Jacques Benigne Bossuet Kimdir?

Doğum tarihi: 27 Eylül 1627, Dijon, Fransa

Ölüm tarihi ve yeri: 12 Nisan 1704, Paris, Fransa

Jacques Benigne Bossuet’in Biyografisi

BOSSUET, JACQUES-B É NIGNE (1627 – 1704), Fransız din adamı, vaiz, siyaset filozofu, ilahiyatçı ve yazar. Bossuet’nin babası, Burgundy ve Metz parlamentolarında yargıçtı. Fransa , Dijon’da doğup büyüyen Bossuet, klasik eğitimine Dijon’daki Cizvit Godrans Koleji’nde başladı ve eğitimini, eğitimini ve erken kariyerini etkileyen, St. Vincent de Paul’ün akıl hocası olarak hizmet verdiği Paris’teki Navarre Koleji’nde tamamladı. . Bossuet, doktorasını tamamlayıp 1652’de rütbesi alındıktan sonra, Metz piskoposluğunda bir kanon oldu.

Bossuet, Metz’de kalmasına rağmen sık sık Paris’e gitti ve kraliyet ailesinin dikkatini çekti. Güzel konuşan bir vaiz olarak artan itibarının bir sonucu olarak, 1662’de kraliyet ailesi için Lenten vaazları vermeye davet edildi. Sonraki yıllarda, bir hatip olarak ünü yayıldı ve kraliyet ailesinin birçok üyesi için etkileyici cenaze vaazları verdi. İngiltere kraliçesi Henrietta Marie (1669’da), kızı İngiltere’den Henrietta Anne (1670), Fransa kraliçesi ve Kral XIV . Louis’nin karısı Maria Theresa (1683) ve Prenses Palatine, Anne de Gonzague (1685) dahil . Ayrıca Şansölye Michel Le Tellier (1685) ve Great Condé gibi diğer önde gelen isimler için cenaze vaazları verdi.(1686). Bu vaazlar sonunda Cenaze Söylevleri başlığı altında yayınlandı ve önemli bir edebi miras olarak kaldı.

1669’da Bossuet, Condom’un piskoposu oldu, ancak 1670’te kutsanmasından kısa bir süre sonra, XIV.Louis onu en büyük oğlu veliahtın öğretmeni olarak atadığında istifa etti. Tahtın varisinin birincil eğitimcisi olarak üstlendiği görevlerin bir sonucu olarak, öğrencisi için yazdığı pek çok metinden biri olan dünya tarihi üzerine bir kitap olan Evrensel Tarih Üzerine Söylev’i (1681) yayımladı ve Fransa’ya seçildi. akademi. Genç sorumluluğunun evliliği 1681’de öğretmenlik görevini sona erdirdiğinde, Bossuet Meaux piskoposu oldu. Bölgenin birincil dini denetçisi olarak aktif bir rol aldı, yerel cemaatlere ziyaretler yaptı ve Jouarre’deki Benedictine Manastırı gibi inatçı toplulukları tamamen kendi yetkisi altına aldı. Ölümüne kadar bu pozisyonda kaldı.

Bossuet, Katolik Kilisesi’nin birliğinin büyük bir savunucusuydu ve hayatı boyunca, hem Katolik iç çekişmeleriyle ilişkilerinde hem de Protestanlar ve Protestan topluluklarıyla ilişkilerinde bu amaç için çalıştı. Metz’deki ilk görevinde, yerel bir Protestan bakan olan Ferry ile yaptığı tartışmalardan çıkan Paul Ferry’nin Catechism’inin Reddi gibi tartışmaları, vaazları ve yazıları kullanarak Protestanları dönüştürmeye çalıştı. Ayrıca , ünlü savaş kahramanı Turenne Dükü’nün Protestanlıktan Katolikliğe geçişinde de rol oynadığı bildirildi.

1679’dan 1694’e kadar Bossuet, filozof Gottfried Wilhelm Leibniz (1646 – 1716) ile mektuplaştı. Mektuplarla ilgili tartışmaları, onun Hıristiyan âlemini yeniden birleştirme çabasının bir parçasıydı. Bir Lutheran olan ve Hannover seçmenlerinin himayesi altındaki Leibniz, Hıristiyan gruplar arasındaki iç çatışmanın sona ermesini ve Protestan ve Katolik benzer şekilde tüm kiliselerin yeniden bir araya gelmesini umuyordu. Görüşmeleri, Protestan ve Katolik hizipler arasında olası bir yeniden birleşme şartlarını araştırdı, ancak somut bir çözüme ulaşamadı çünkü Bossuet, mevcut Katolik doktrinini değiştirmeyi gerektiren tüm uzlaşmaları reddetti.

Bossuet ayrıca Kral Louis XIV ile papalık otoritesi arasında önemli bir arabulucuydu. Papalık otoritesini ve doktrinsel birliği savundu, ancak aynı zamanda, Fransız kralına Fransa’daki kilise kurumlarının bazı yönleri üzerinde daha fazla kontrol sağlayan ve Roma’dan bağımsızlığı artıran politikalar olan Gallicanism’in ortaya çıkmasında önemli bir rol oynadı., özellikle laik meselelerle ilgili olarak. 1680’lerin başlarında Bossuet, kral boş piskoposluklar ve gelirleri üzerinde kontrol aradığında, Louis XIV ve Papa Innocent XI için önemli bir müzakereci olarak görev yaptı. Konuyu tartışmak için 1682’de toplanan Ruhban Meclisi’nde Bossuet açılış vaazını verdi ve ayrıca meclis tarafından konuyla ilgili nihai karar olarak yayınlanan dört makalenin incelemesinin hazırlanmasına yardımcı oldu. Dört makale, kralın boş görüşler üzerindeki kontrolünü ilan ederek ve papanın laik meseleler üzerindeki yetkisini reddederek Gallicanism’e katkıda bulundu.

Bossuet’nin hayatının son on yılları, 1680’lerin sonları ve 1690’lar, Fransız soylu bir kadın olan Madame Guyon’un önderliğindeki mistik ve ruhani bir hareket olan Quietism hakkındaki tartışmaların hakimiyetindeydi. Kral XIV. 1695’te onun yöntemlerini ve yazılarını resmen kınadılar. Bossuet’nin Fransız din adamı ve ilahiyatçı arkadaşı, Cambrai başpiskoposu François Fé nelon (1651 – 1715) ile alenen düşmanlığı, ilk Quietizm tartışmasının hemen ardından geldi. Bossuet, Fé’yi kınadınelon’un “saf aşk” kavramı gibi Quietism’in bazı yönlerini öven yazıları. 1699’da yayınlanan bir papalık brifinginde Fé nelon’un çalışmaları sansürlendi ve sonunda kitaplarda ve broşürlerde yürütülen sert kamuoyu tartışmalarını sona erdirdi.

Bossuet bugün en çok Kutsal Kitaptan Alınan Politika (1709) adlı eseriyle tanınmaktadır . Siyaset felsefesi üzerine bu incelemede, mutlak bir hükümdar teorisini desteklemek için İncil’den pasajlar kullanarak ve kralın siyasi gücünün doğrudan Tanrı’dan geldiğini ve olduğunu savunarak , Kral XIV. bu nedenle, kutsal ve bölünmez. İlahi hak teorisine göre Bossuet, krala isyan etmenin sadece yasa dışı değil, aynı zamanda günah olduğunu da ileri sürdü. Aynı zamanda kralı, tebaasını koruma ve gözetme görevini tanrısal görevine uygun olarak yerine getirmeye teşvik etti.