III.Paulus Kimdir?

Doğum tarihi: 29 Şubat 1468, Canino, İtalya

Ölüm tarihi ve yeri: 10 Kasım 1549, Roma, İtalya

III.Paulus’un Hayatı

13 Ekim 1534 – 10 Kasım 1549; B. Alessandro Farnese , Canino, 29 Şubat 1468. Bolsena Gölü çevresindeki toprakları onları 12. yüzyıldan itibaren İtalyan tarihinde güçlü bir güç haline getiren seçkin Farnese ailesinin bir üyesiydi. Alessandro, Roma’da Pomponius Laetus altında ve daha sonra Floransa’da Giovanni de’ Medici (daha sonra X. Leo ) ile arkadaş olduğu Medici evinde eğitim gördü.Farnese’nin Kilise’de öne çıkması hızlı oldu.Kısmen Papa’nın kız kardeşi Guilia ile olan ilişkisi nedeniyle, 1493’te Alexander VI tarafından bir kardinal olarak yaratıldı. Çağdaşları ona “Kardinal Petticoat” adını verdiler. Zamanla diğer dört papaz olan Julius II , Leo X altında görev yaptı.Adrian VI ve Clement VII altında görev yaptı.Sacred College’ın dekanı olana kadar. Alessandro’nun kariyeri, bir Rönesans din adamı olarak konumunu yansıtan yaşam alışkanlıklarıyla belirlendi. Dört piç babasıydı, Pierluigi, Paolo, Ranuccio ve Constanza. Bunlardan Pierluigi Parma Dükü oldu, Piacenza ve Castro, Girolama Orsini ile evlendi ve 1547’de öldürüldü.Ranuccio 1509’da öldü ve Köstence, Sforza hanedanından II.Boso ile evlendi. Yükselişinden sonra iki torunu Alessandro Farnese’yi kardinalliğe yükseltti.ve Ascanio Sforza. Adam kayırmacılığıyla birleşen skandal hayatı, hem Katoliklerden hem de yeni kurulan Protestan gruplardan birçok şikayete neden oldu. Alessandro 1519’da rütbesi verildi ve o zamandan beri ahlaki hayatı düzeldi.Bununla birlikte, dünyevi zevklere çok bağımlı olan Rönesans’ın bir oğlu olarak kaldı. Avlanmayı ve törenlerin parlak şatafatını severdi ve sanatın sadık bir koruyucusuydu. Farnese sarayına başladı.Aziz Petrus Bazilikası’nı inşa etmesi için Michelangelo’yu görevlendirdi ve ona sipariş verdi.

Kıyamet Günü’nü ve Sistine Şapeli’nin tavanını boyamak içindi.Paul, resimdeki figürlerin çıplaklığı nedeniyle Michelangelo’yu kınadı ve bunun için sanatçı, Papa’yı lanetliler arasında eşek kulağı ve vücudunun etrafında bir yılanla tasvir etti.Paul, Vatikan’daki Sala Regia’nın inşasını ve Castel Sant’ Angelo’daki papalık dairesinin iç dekorasyonunu da destekledi.Bu komisyonlar için, fresklerin ve diğer süslemelerin tonu, kendi türünde pagan olarak kabul edildiğinden ciddi şekilde eleştirildi.Palazzo Spada’yı başlatmak için Giulio Mazzoni’yi seçti. Paul III’ün Michelangelo’nun öğrencisi Giacomo della Porta’nın eseri olan Aziz Petrus’taki mezarı , bazilikanın en güzel anıtlarından biri olarak kabul edilir.

Kilise Reformu Rönesans’ın kültürel eğilimleriyle meşgul olmasına rağmen Paul, Kilise’yi önemli bir reform dönemine sokmayı başardı. Modern tarihçiler onu “ilk reformcu papa” ve Karşı-Reformasyonun ilk Papası olarak adlandırdılar ve reformu üreten atmosferi ve mekanizmayı onun yarattığına dair çok az şüphe var. Yükseldiği sırada 67 yaşındaydı ve daha önce iki kez, 1521 ve 1523’te neredeyse seçiliyordu.Colonna ve Medici ailelerinin muhalefeti daha önce engellemişse de 13 Ekim 1534’te oybirliğiyle

Şiddetli mizacı, zekası ve yetenekli diplomasisi olan bu adam, çeşitli yeteneklerini reform sorununa yönlendirdi.

Paul III’ün vasiyeti fırtınalı oldu, ancak önemli başarıları oldu. 1538’de İngiltere’yi yasakladı ve Henry VIII’i aforoz etti. Aynı yıl, Fransa Kralı I. Francis’i ve Almanya Kralı V. Charles’ı Nice Ateşkesi’ni imzalamaya ikna edebildi.Fransa Kralını Huguenot’lara karşı katı bir politika benimsemeye ikna etmenin yanı sıra, Almanya’nın Katolik prenslerini Lutheran schmal kaldic ligine karşı silahlanmaya çağırdı.Bu ayaklanmaların ortasında, reform ve ekümenik bir konsey için çalıştı.

Saltanatının ilk aylarında kardinallere daha mütevazı bir yaşam tarzı benimsemelerini emretti. Roma din adamlarının reforma tabi tutulmaması halinde, Hıristiyan âleminin geri kalanı için hiçbir şey başaramayacağını kabul etti. Pavlus’un programının ayırt edici özelliklerinden biri, bir dini reform programına kendini adamış yeni kardinallerin Konsey’e atanmasıydı.Bunlar arasında John balıkçı; Reginald direği; Theatines’in kurucu ortağı ve daha sonra paul iv olan Giovanni Pietro Carafa; Marcellus ii olan Marcello Cervini; ve Girolamo Aleandro ve meslekten olmayan Gasparo contarini gibi olağanüstü hümanistler.

Pavlus , Sublimis Deus boğasıyla Kilise’nin koşullarını incelemek ve reform önermek için bir komisyon atadı. Pole, Contarini, Carafa ve diğerleri komisyonu oluşturdular ve Ocak 1538’de yayınlanan raporları, Trent Konseyi’nin çalışmalarının çoğunun temeli oldu.Pavlus ayrıca İsa Topluluğunu da tanıdı1540’ta ve Ursulines 1544’te Barnabites ve Theatines’i teşvik etti ve Somaschi’nin kuruluşunu önerdi.1542’de Roma’da “Katolik inancından ayrılan veya ona saldıran herkese karşı savaşmak ve sapkın olduğundan şüphelenilen kişilerin maskesini düşürmek” için yenilenmiş bir Engizisyon kuruldu. Bunu Dizin takip etti ve sonraki yıl kınanmış kitapları satanlar için cezalar çıkardı. Pavlus, reform yolunda önemli adımlar attı, ancak sorunları, reformlarının gerçekleştirildiğini görmedeki zorluklarla daha da arttı. Muhalefet, Avrupa dünyasının dindarlarından ve her şeyden önce seküler yöneticilerinden geldi.

İmparatorluk ve Fransız Muhalefeti. Papa’nın karşılaştığı sorunlar aşılmaz görünüyordu. Bir ekümenik konseyin gündemine neler dahil edilmelidir?Roma İmparatorluğu Lutheranism’i tamamen bir Alman sorunu olarak gördü ve mantıksal farklılıkları kendisi çözmeye çalıştı.? Protestanlar davet edilmeli mi ve davet edilirlerse münazara ve tartışmalara katılmalarına izin verilmeli mi? Konsey nerede yapılmalı? Yeniden dirilen bir uzlaşmacılık riskini göze almaktansa reformu basitçe papalık fermanı ile gerçekleştirmek daha mı iyi olur? Bu engellere rağmen Paul, Mayıs 1537’de Mantua’da bir konsil toplanacağını duyurdu. Ne yazık ki, Fransız Kralı ve Alman İmparatoru’nun ruhban sınıfının katılmasına izin vermemesi Papa’yı konseyi ertelemeye zorladı. Benzer bir muhalefet, 1 Mayıs 1538’deki toplantısını engelledi.Francis, ikili bir oyun oynuyordum: Schmalkaldic Ligi’ndeki Lutherci arkadaşlarına her şeyin yolunda olduğuna dair güvence verirken, herhangi bir papalık reformunu, üzerindeki kontrolünü zedeleyeceğinden korktuğu için boşa çıkarmaya çalıştı.Aynı zamanda İspanya kralı olan V. Charles, İspanya için bir reform savunucusuydu.

Trent Konseyi 19 Kasım 1544’te boğa Laetare Kudüs boğası15 Mart 1545’te Trent’te bir konseyin toplanacağını duyurdu. Sekiz yıllık hayal kırıklığından sonra Kardinal del Monte, Kutsal Ruh Ayini’ni Trent katedralinde dört kardinal, dört başpiskopos, 21 piskopos, beş generalle kutlayabildi. tarikatlar ve 50 ilahiyatçı ve kanonist mevcut. Konsey’i toplama başarısına rağmen, Pavlus ciddi engellerle karşılaştı. Almanlar, Lutheranları yabancılaştırmamak için önce disiplin reformlarında ısrar etti. Ulusal husumetlerin desteklediği Fransızların Kalvinist eğilimlerden şüpheleniliyordu. Kibirli bir tavır benimseyen İspanyollar, inancın tek savunucusu olduklarını hissettiler. Yine de Pavlus, papalık elçilerini akıllıca seçmişti. Bunlar reform yapmaya kararlı adamlardı ve aralarında Giovanni del Monte; Marcello Crescenzi; Ercole Gonzaga; Giovanni Morone; Marcello Cervini;ron ; Augustinian, Girolamo Seripando; ve diğerleri.

Trent’in bu ilk yıllarında önemli meseleler halledilmişti. Bunlar, Kutsal Yazıların bir inanç kuralı, aklanma, Ayinler ve ilk günah doktrini olarak rolünü içeriyordu . Piskoposların disiplin reformu da kabul edildi. Ancak, Mayıs 1547’de Trent’i bir veba vurdu; ve Paul, Şubat 1548’de Konsey’i Bologna’ya nakletmesine rağmen, V. Charles, Alman ve İspanyol piskoposların katılmasına izin vermeyi reddetti.Paul, 17 Eylül 1549’da Konseyi askıya almak zorunda kaldı 82 yaşında öldü.

Tarihin yargısı, Paul III’ün lehine olmuştur. Gençlik yıllarında dik başlı bir yaşama, abartılı bir şekilde Rönesans’ı destekleme eğilimine ve ailesine karşı bir zaafına rağmen, onu en iyi şu şekilde tanımlıyor: “Paul III’ün en büyük değeri, bu çok yönlü sesi dinlemesidir. Hıristiyan vicdanının sesi ve emrini kendi imkanlarına göre yaptı.”