III.Innocentius Kimdir?

Doğum tarihi: 22 Şubat 1161, Gavignano, İtalya

Ölüm tarihi ve yeri: 16 Temmuz 1216, Perugia, İtalya

III.Innocentius’un Hayatı

Ortaçağ papalarının (Katolik Kilisesi’nin liderleri) en güçlüsü olan Innocent III, kiliseyi siyasi gücünün zirvesine veya en yüksek noktasına getiren güçlü ve yetenekli bir yöneticiydi. Prensler, krallar ve hatta tüm ülkeler için aforoz (kiliseden kovma) tehdidini kullanan III. Alman imparatoru. Dördüncü Haçlı Seferi’ni (1202-04) çağırdı ve Haçlı orduları Avrupa’yı terk ettikten sonra sonunda kontrolünün dışına çıkmış olsa da, Masum III, papalığının on sekiz yılı boyunca Avrupa’daki dini ve siyasi meseleleri kontrol altında tuttu. 1198’den 1216’daki ölümüne kadar. Ölümünden bir yıl önce Dördüncü Lateran Konsili’ni topladı,Kudüs ve Filistin’in Kutsal Topraklarındaki Müslümanlara (İslam dinine inananlara) karşı kilise reformu ve yeni bir Haçlı Seferi veya kutsal savaş talep ettiği Orta Çağlar . Hristiyanlık ve İslam arasında uzun süredir devam eden savaşın beşinci bölümünü görecek kadar yaşamadı.

Birçok papa gibi Innocent III de eski bir aristokrat (soylu) aileden geliyordu. Lothario de Segni olarak doğdu, İtalya’nın en eski dört soylu ailesinden biri olan Trasimunds’un soyundan geldi ve Paris’te ve İtalya’nın Bologna şehrinde dönemin en iyi üniversitelerinde eğitim gördü. Orada sivil (sıradan vatandaşlar için) ve kanon (dini) hukuku okudu. Bir genç olarak, İngiltere kralının ajanları tarafından öldürülen İngiliz dini lideri Thomas Becket’in (1118-1170) şehit edilmesinden (genellikle dini nitelikte bir neden için ölüm) derinden etkilenmişti. Lothario de Segni’nin yalnızca aristokratik kökleri değil, aynı zamanda kilise içinde mükemmel bağlantıları da vardı. Amcası, 1187’den 1191’e kadar papa olarak görev yaptı.

Bu hızlı yükseliş amcasının 1191’de ölümüyle durdu. Yeni papa Celestine III rakipti ve Lothario sonraki yedi yıl boyunca kilisede hiçbir ilerleme kaydetmedi. Hukuk okumaya devam etti ve hukuk yazılarıyla tanınmaya başladı. Celestine III 1198’de öldüğünde sıra Lothario’daydı. Otuz yedi yaşında, Roma’daki kardinaller tarafından bir sonraki papa olarak seçildi ve Innocent III adını aldı. Kilisede bir rahip olarak onaylanması henüz tamamlanmadığından, bu seçim Lothario için tam bir sürpriz oldu.

Hükümdarlığının başlangıcından itibaren, III. Daha önceki bir papa olan VII. Gregory’nin (1020–1085) başlattığı reformları takip etti. Bu reformların sadece kilisenin kendisini değil, aynı zamanda krallar ve prenslerle olan ilişkilerini de etkilemesi amaçlandı. Masum III için tüm güç Tanrı’dan geldi. Papa, Tanrı’nın yeryüzündeki elçisiydi. Bu nedenle, papanın gücü herhangi bir kral veya imparatorunkinden daha güçlüydü. Masum III kendisini “Mesih’in Vekili [dini temsilcisi]” olarak adlandırdı. Ortaçağ papalığının pek bir ordusu yoktu, bu yüzden Innocent, Avrupa’nın soylularını hizada tutmak için güç kullanmayı umut edemezdi. Bunun yerine üç güçlü silah kullandı: aforoz – bir birey için kilisenin hak ve avantajlarının ortadan kaldırılması; bir ülkedeki tüm dini faaliyetlerin yasaklanması veya durdurulması; ve yerleştirilmesikanon hukuku medeni hukukun üzerindedir ve böylece bir kralın kendi krallığındaki gücünü sınırlar

Masum III, bu araçları kilisenin günün başlıca siyasi rakipleri üzerinde hakimiyetini kurmaya yardımcı olmak için kullandı. Ağırlığını, temelde Avrupa’nın Alman topraklarını içeren Kutsal Roma İmparatorluğu’nun tacı için yarışmacılardan (rakiplerden) birinin arkasına verdi ve sonunda favorisi II .(girişe bakın), tahtın üzerine yerleştirildi. İngiltere Kralı John (1167–1216), ülkesindeki en yüksek kilise ofisi olan Canterbury’nin bir sonraki başpiskoposunu seçmeye çalıştığında, Innocent III ona bunun papanın işi olduğunu söyledi, onun değil. John yine de devam ettiğinde, papa İngiltere ülkesine yasak ilan etti ve John’u aforoz etti. Birkaç yıl kapalı kiliselerden sonra, İngiltere’nin dindar vatandaşları, tekrar kiliseye gidip ruhlarını kurtarabilmeleri için krallarından papaya teslim olmasını talep ettiler. Masum III, Fransa kralı Philip Augustus’u (1165–1223) hemen hemen aynı şekilde ele aldı. Kral yasal karısından vazgeçip bir metres (sevgili) almak istediğinde, papa tüm Fransa’yı yasaklayarak Philip’i kilisenin yönetimine boyun eğmeye zorladı.

Yeni papanın seçilmesinin ardından yaptığı ilk işlerden biri , Filistin ve Kudüs topraklarını Müslümanlardan temizlemek için kutsal bir savaş olan Haçlı Seferi çağrısı yapmak oldu . Bu zamana kadar zaten böyle üç Haçlı Seferi olmuştu; Birinci Haçlı Seferi (1095–99) başarılı olan tek seferdi. O dönemde şövalyeler ya da Hıristiyan askerler, Kudüs’ü o sırada işgal eden Türk İslam güçlerinden geri almışlar ve bölgede Kudüs Krallığı’nın kontrolünde Haçlı devletleri kurmuşlardı. Bununla birlikte, sonraki yüzyılda Müslüman güçler yeniden bir araya geldi – 1146’da ölen Kengi gibi güçlü liderlerin rehberliğinde; 1174 yılında vefat eden Nureddin; ve Selahaddin(girişe bakın), 1137’den 1193’e kadar yaşadı ve nihayetinde 1187’de Kudüs’ü geri aldı. İki Haçlı Seferi daha Müslümanların ilerlemesini durduramadı. Şimdi Haçlı devletleri, bugünkü İsrail, Lübnan ve Suriye topraklarında Doğu Akdeniz kıyısı boyunca dar bir şeride itildi.

Masum III, Kudüs’ü geri almak ve böylece kilisenin gücünü göstermek istedi. 1198 gibi erken bir tarihte yeni bir Haçlı Seferi çağrısında bulunarak başladı. Bu silahlanma çağrısında papa, askeri maceraya katılan herkesin günahlarını ve borçlarını bağışlayacağına söz vererek kendisini yeni kutsal savaşın lideri yaptı. İngiltere ve Fransa krallarının birbirleriyle savaşmayı bırakmasını sağlamak zor bir işti. 1199’da bu iki savaşan krallık arasında bir ateşkes (barış anlaşması) ilan edildi; Innocent III, Haçlıların Kutsal Topraklara gitmesi gerektiğini söylediği yıldı ama kimse gitmedi. Masum III, sadıklara ulaşan ve yeni bir Haçlı Seferi vaaz eden birçok vaizden yardım aldı; 1199’un sonunda erkekler gönüllü olmaya başladı. Masum III’tü Haçlıların İtalya’nın Venedik limanında toplanıp Kutsal Topraklar’a yelken açma planı. Ancak Venedikliler işin içine girince Innocent III, Haçlı Seferi’nin kontrolünü kaybetti.

Fransızlar Venediklilerle otuz binden fazla Haçlıyı nakletmek için bir anlaşma yaptı, ancak bunların sadece üçte biri ortaya çıktı. Ancak Venedikliler anlaşmanın anlaşma olduğunu söylediler ve Haçlıları taşımak için tam fiyat istediler. Sonunda yeni bir pazarlık yapıldı. Artık Venedik bu kutsal savaşın kârına ortak olacaktı. Haçlıları, Dalmaçya (Yugoslavya) kıyısındaki Zara şehrinin sakinlerini yenmelerine yardım etmeleri için ikna ettiler. Akdeniz’de büyük bir ticaret imparatorluğuna sahip olan bu şehir, Venedik’i sıkıntıya sokuyordu. Papa’nın isteklerine karşı, 1202’nin sonlarında Haçlılar, Venediklilere olan borçlarını ödemeye yardımcı olmak için Hıristiyan şehri Zara’ya saldırdı ve onları yendi.

Haçlılar ayrıca Doğu Roma İmparatorluğu’nun başkentini veya o zamanki adıyla Bizans’ı ele geçirmeleri gerektiğine karar verdiler. Merkezi Konstantinopolis’te bulunan bu doğu imparatorluğu, bugünkü Yunanistan, Balkanlar ve Türkiye’den oluşuyordu ve Doğu Ortodoks Kilisesi tarafından yönetiliyordu., Avrupa Katolik Kilisesi’nin bir Hıristiyan rakibi. Diğer Haçlı Seferleri, “kafirlere” veya inanmayanlara karşı mücadelede dost ve müttefik olarak görülen Konstantinopolis’ten yola çıktı. Ancak bu ittifak yıllar içinde zayıflamıştı. Bizanslıların Avrupalı ​​Hıristiyanlar dediği Latinlere güvenilmezdi. Avrupalılar, Haçlıların Bizans halkı dediği gibi, Yunanlılar için de aynı şeyi hissettiler. Dördüncü Haçlı Seferi’nin aslında Konstantinopolis şehrini ele geçireceği ve savaş çabalarını finanse etmek için Bizans’ın zenginliklerini kullanarak Kutsal Topraklara gidip Kudüs’ü fethedeceği bir plan geliştirildi.

Papa bu planı duyduğunda, Haçlılara bir Hıristiyan imparatorluğuna saldırmamalarını emreden bir mektup daha yazdı. Haçlılar bir kez daha onu görmezden geldi. Nisan 1204’te, imparatorluğun yaklaşık bin yıldır topladığı serveti çalarak ve birçok binayı yıkarak şehre baskın düzenlediler. Konstantinopolis’in aldığı en kötü yenilgiydi ve şehir bundan asla kurtulamadı. Şehrin yağmalanması (yıkılması), ganimetlerin neredeyse yarısını aldıkları için Venediklileri zengin etti. Ancak bu “zafer”, Dördüncü Haçlı Seferi’ni ilerletmek için çok az şey yaptı. Haçlılar on yıllardır Konstantinopolis’te sıkışıp kalmış, güçlerini korumaya çalışıyor ve hayatta kalma mücadelesi veriyorlardı. Dördüncü Haçlı Seferi’nin kuvvetleri Konstantinopolis’ten öteye gidemedi ve Haçlı Seferi başarısızlıkla sonuçlandı.

Ancak bu, Avrupa’daki Haçlı ruhunu öldürmedi. Masum III daha sonra sapkınlara veya dini kilisenin izin vermediği şekillerde uygulayan Hıristiyanlara karşı bir Haçlı Seferi ilan etti. Söz konusu sapkınlar, Albigensians adlı bir Fransız mezhebi (dini grup) idi. Aktif bir Şeytan’a olan inançları, başlarını Roma ile belaya soktu ve Innocent III, kalelerini yenmek için bölgeye iki büyük ordu gönderdi. Sapkınlara karşı bu eylem, Innocent III’ün Engizisyon’u veya suçlanan sapkınların suçunu veya masumiyetini araştıracak ve belirleyecek mahkemeler ve mahkemeleri oluşturmasının başlangıcıydı. Masum III, hükümdarlığı sırasında ayrıca iki yeni keşiş grubunu veya gezici rahipleri onayladı.