II.Urbanus Kimdir?

Doğum tarihi: Lagery, Fransa

Ölüm tarihi ve yeri: 29 Temmuz 1099, Roma, İtalya

II.Urbanus’un Biyografisi

Urban II , orijinal adı Odo of Châtillon-sur-Marne veya of Lagery veya of Lagny , French Odon veya Eudes de Châtillon-sur-Marne veya de Lagery veya de Lagny , ( d. 1035, Châtillon-sur-Marne veya Lagery) veya Lagny, Champagne, Fransa—ö. 29 Temmuz 1099, Roma [İtalya]), Papa tarafından başlatılan dini reformları geliştiren Roma Katolik Kilisesi’nin (1088-99) başıGregory VII başlattıHaçlı seferi ve siyasi bir varlık olarak papalığı güçlendirdi.

Odo, 1035 yılında Fransa’nın Champagne bölgesinde soylu bir anne babadan dünyaya geldi . Soissons ve Reims’de okuduktan sonra , o zamanlar Fransa’nın en önemli metropolü olan Reims piskoposluğunda başdiyakoz pozisyonunu aldı . Bir başdiyakoz, piskopos tarafından yönetimde kendisine yardımcı olması için atanan atanmış bir din adamıydı ; Orta Çağ’da hatırı sayılır bir güce sahip bir ofisti. Odo, muhtemelen 1055’ten 1067’ye kadar bu pozisyonu elinde tuttu. Daha sonra bir keşiş oldu ve ardından ( c. 1070-74)Cluny , 11. yüzyılda Avrupa’da manastır reformunun en önemli merkezi . Odo, Reims ve Cluny’de dini politika ve yönetim konusunda deneyim kazandı ve zamanının iki önemli reform grubuyla temas kurdu: düzenli kanonlar – cemaat içinde katı bir hayat yaşayan kilisenin aktif hizmetine adanmış din adamları – ve keşişler Cluny’nin. 1079’da başrahibi St. Hugh of Cluny için bir görev için Roma’ya gitti.

Roma’dayken VII. Gregory tarafından Ostia’nın (Roma limanı) kardinal ve piskoposu olarak yaratıldı . 1084’te Gregory VII, onu papalık elçisi olarak Almanya’ya gönderdi. Gregory VII’nin mücadelesinin krizi sırasındaHenry IV , Kutsal Roma imparatoru Odo, meşru papalığa sadık kaldı. Gregory VII’nin 1085’teki ölümünden sonra, Eylül 1087’de ölen halefi III .Clement III , Henry IV tarafından 1080’de Odo , 12 Mart 1088’de Roma’nın güneyindeki Terracina’da papa seçildi .

Papa olarak Urban II, politikaları ve reformları için birkaç grup arasında aktif destek buldu: zihniyetini ve çıkarlarını bildiği soylular; Rahipler; patronu ve yasa koyucusu olduğu düzenli kanonlar; ve ayrıca, giderek artan bir şekilde, piskoposlar.

Urban, en acil görevinin , antipope III . Ilımlılık ve hoşgörüyle, çağının kilise-devlet geleneklerini kilisenin reform kavramlarıyla uzlaştırmaya çalıştı . Uygulamada, tartışmalı meslekten olmayan soruyu zorladı.teftiş – geçici bir hükümdarın bir kilise makamına unvan ve mülkiyet verdiği eylem – aynı zamanda reform yasasını korurken daha arka planda. Böylece çatışmayı yumuşattı ve söz konusu sorunların daha barışçıl bir şekilde tartışılmasını sağladı. de1095’te Clermont Konsili (Fransa), bu sırada anlamlı bir şekilde Birinci Haçlı Seferi adını verdiği, ancak Urban, din adamlarının dini yeminler etmesini yasaklayarak kilise-devlet ilişkilerinin daha fazla ve tam bir feodalleşmesini engellemeye çalıştı.meslekten olmayanlara sadakat.

Urban’ın uzlaşma girişimlerine rağmen, Henry IV veya imparatorluk içindeki kilisenin büyük bir kısmı ile anlaşmak mümkün olmadı. Urban’ın 1095’ten beri orada tanınmasına rağmen İngiltere, papalığın reform ve merkezileşme politikalarına da kapalı kaldı; arasında bir çatışmaCanterbury başpiskoposu olarak atanan ilahiyatçı St. Anselm ve KralWilliam II, Urban ile kral arasındaki ilişkileri özellikle gerginleştirdi. Öte yandan, aralarında uzun süredir devam eden bir çatışmaya rağmenFransa Kralı I. Philip ve Urban (kralın skandal evliliğinden kaynaklanan), Fransa, bu Fransız papasının yönetimi altında ortaçağ papalığının en önemli desteği olmaya başladı . Urban, Güney Avrupa’da özel destek aldı: özellikle sadık müttefikleri,Güney İtalya ve Sicilya’daki Normanlar . Urban, İspanya’da Hıristiyanları destekledi.ülkenin Moors’tan yeniden fethi ve ülkenin dini yeniden örgütlenmesini gerçekleştirdi . Güney İtalya, güney Fransa ve İspanya’da, krallar ve prensler Roma tahtının tebaası haline geldiler ve papayla feodal biçimde anlaşmalar ve konkordatolar imzaladılar: bununla dünyevi yöneticiler daha güçlü lordlardan bağımsızlıklarını güvence altına almaya çalıştılar ve papa onun rolü, bu topraklarda reform hedeflerini gerçekleştirebildi.

1095’ten itibaren Urban başarısının zirvesindeydi. Bu zamandan itibaren birkaç önemli kilise konseyi toplandı: 1095’te İtalya’nın Piacenza kentinde reform yasasının çıkarıldığı; ayrıca 1095’te Urban’ın Birinci Haçlı Seferi’ni vaaz ettiği Clermont’ta; 1098’de İtalya’nın Bari kentinde Yunan Hristiyanları ile Roma’nın yeniden birleşmesi için çalıştı; ve 1099’da yeniden reform yasasının çıkarıldığı Roma’da. Urban’ın Haçlı Seferi fikri ve Latin ve Yunan kiliselerini uzlaştırma girişimi, tüm Hıristiyan âleminin birliği fikrinden ve İspanya ve Sicilya’da Müslümanlara karşı mücadele deneyimlerinden doğdu. Bir süre Bizans imparatorunun ilgisini çekmeyi başardı.I. Aleksios planlarına ama Yunan kilisesine asla. Birinci Haçlı Seferi, 1099’da Kudüs’ün fethi ile askeri başarıya yol açarken, birlik projesi başarısız oldu. Urban’ın vasiyeti yalnızca Roma Katolik Kilisesi’nin daha fazla merkezileşmesine değil, aynı zamanda papalık yönetiminin genişlemesine de yol açtı; gelişimine katkıda bulunmuştur.Papalığın idari organı Roman Curia ve Kardinaller Koleji’nin kademeli oluşumu. Curia Romana terimi ilk olarak Urban tarafından 1089’da yazılan bir boğada yer aldı.

Urban, 1099’da Roma’da öldü. Hâlâ çözülmemiş birçok soruna rağmen, ortaçağ reform papalığının zaferi sağlandı. Urban, 1881’de Papa XIII. Leo tarafından kutsandı.