Henrietta Swan Leavitt Kimdir?

Doğum: 4 Temmuz 1868, Lancaster, Massachusetts, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 12 Aralık 1921, Cambridge, Massachusetts, ABD

Henrietta Swan Leavitt Biyografi

Henrietta Swan Leavitt (4 Temmuz 1868, Lancaster, Massachusetts , ABD’de doğdu – 12 Aralık 1921’de öldü, Cambridge , Massachusetts), dönem ve parlaklık arasındaki ilişkiyi keşfetmesiyle tanınan Amerikalı gökbilimci.Sefe değişkenleri , birkaç günden birkaç aya kadar değişen periyotlarda parlaklıkları düzenli olarak değişen titreşen yıldızlar.

Leavitt, Oberlin Koleji’ne iki yıl (1886-88) devam etti ve ardından Society for the Collegiate Instruction of Women’a (daha sonra Radcliffe College) transfer oldu ve 1892’de buradan mezun oldu.Son yılında artan ilginin ardından gönüllü oldu. şirketinde asistan1895’te Harvard Gözlemevi.1902’de kadrolu bir kadroya atandı.Başından beri gözlemevinin büyük projesinde çalışıyordu.Edward C. Pickering’in ölçülebilir tüm yıldızların parlaklıklarını belirlemesi. Bu çalışmada yaşlılarla ilişkilendirildiWilliamina Fleming ve daha çağdaşıAnnie Atlama Topu.

Leavitt kısa sürede rutin işlerden fotografik yıldız fotometri bölümünün başına geçti.Çalışmanın yeni bir aşaması, 1907’de Pickering’in yıldız büyüklükleri için fotografik olarak standartlaştırılmış değerleri tespit etmeye yönelik iddialı planıyla başladı.Sübjektif gözün aksine, yıldızların farklı renkleri tarafından yanıltılmayan fotoğraf tekniklerinin izin verdiği büyük ölçüde artan doğruluk, karşılaştırma için standart büyüklüklerin temel bir dizisinin oluşturulmasına bağlıydı.Sorun, kuzey gök kutbu yakınındaki 46 yıldızdan oluşan bir diziyle başlayan Leavitt’e verildi.Yeni analiz yöntemleri geliştirerek, bunların büyüklüklerini ve ardından aynı bölgedeki çok daha büyük bir örneğin büyüklüklerini belirledi ve standart parlaklık ölçeğini 21.büyüklüğe kadar genişletti.Bu standartlar 1912 ve 1917’de yayınlandı.

Daha sonra dünya çapındaki gözlemevlerinin sağladığı fotoğrafları kullanarak, gökyüzünün seçilen 48 “Harvard Standart Bölgesi”nin her birinde 15 ila 22 referans yıldızdan oluşan ikincil standart diziler oluşturdu. Kuzey Kutup Dizilimi, 1913’te üstlenilen uluslararası bir proje olan Gökyüzünün Astrografik Haritası için benimsendi ve öldüğünde, gökyüzünün 108 bölgesindeki yıldızların büyüklüklerini tamamen belirlemişti. Sistemi, gelişen teknoloji çok daha yüksek doğrulukta fotoelektrik ölçümleri mümkün kılana kadar genel kullanımda kaldı.Yıldız büyüklükleri üzerine yaptığı çalışmaların bir sonucu, 4 nova ve yaklaşık 2.400 değişken yıldızın keşfi oldu ; son rakam şunları içerir :1930’a kadar bilinenlerin yarısından fazlası.Leavitt, ölümüne kadar Harvard Gözlemevi’ndeki çalışmalarına devam etti.

Leavitt’in olağanüstü başarısı, 1912’de belirli bir değişken yıldız sınıfı olan Sefeid değişkenlerinde, parlaklıktaki dalgalanma döngüsünün periyodunun oldukça düzenli olduğunu ve yıldızın gerçek parlaklığı tarafından belirlendiğini keşfetmesiydi.Periyod-parlaklık eğrisinin daha sonra yapılan kalibrasyonu, Amerikalı gökbilimciler Edwin Hubble , Harlow Shapley ve diğerlerinin birçok Sefe yıldızının ve dolayısıyla bunların gözlemlendiği yıldız kümeleri ve galaksilerin mesafelerini belirlemelerine olanak sağladı.En dramatik uygulama, Hubble’ın 1924’te Andromeda’daki büyük nebulaya olan mesafeyi belirlemek için Sefeid değişkenini kullanmasıydı.Samanyolu dışındaki bir galaksinin ilk mesafe ölçümüydü.Daha sonra aslında Sefeid değişkeninin iki farklı tipinin olduğu keşfedilmiş olsa da yine de aynı yöntem her tipe ayrı ayrı uygulanabilmektedir.