Helmuth Karl Bernard von Moltke Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum :26 Ekim 1800 Parchim

Ölüm:24 Nisan 1891 Berlin

Helmuth Karl Bernard von Moltke Biyografi

Kont Helmuth Karl Bernard von Moltke’nin Biyografisi

Prusyalı asker Kont Helmuth Karl Bernard von Moltke (1800-1891), Alman birleşmesi savaşlarının askeri mimarıydı. 1857’den 1888’e kadar Prusya genelkurmay başkanı olarak görev yaptı.

Helmuth von Moltke, 26 Ekim 1800’de Parchim, Mecklenburg’da Napolyon Savaşları nedeniyle yoksullaşan Alman-Danimarkalı bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Kopenhag Kraliyet Harbiyeli Kolordusu’nda (1811-1817) eğitim gören Moltke, 1819’da Danimarka hizmetine başladı, ancak 1822’de piyade teğmeni olarak Prusya’ya transfer oldu. 1823’ten 1826’ya kadar Berlin Kriegsakademie’ye katılarak ve 1828’den 1831’e kadar genelkurmay topografya ofisinde çalışarak çok az alay görevi yaptı. kendi karakter zayıflığından muzdarip olarak. 1833’te genelkurmayda üsteğmen, 1835’te yüzbaşı oldu.

Eylül 1835’te Moltke, Suriye’deki felaketli 1839 kampanyası için katıldığı Türk ordusunun danışmanı oldu. Moltke’nin Yakın Doğu haritaları, eskizleri ve sulu boyaları çok yönlülük gösterdi. 1840’ta yeniden Prusya hizmetine girdikten sonra, 1841’de yayınlanan Turkish Letters’ı , onu bir ölçüde popüler bir yazar haline getirdi.

Çocuksuz evliliğinden (1842-1868) bir İngiliz karısı olan Marie Burt ile yurtiçinde mutlu olan Moltke, Coblenz personelinde ve Berlin’deki ulaşım bölümünde ve genelkurmayda görev yaptı, ardından kısa bir süre Magdeburg personelinin başına geçti. Kraliyetin 1848 Devrimi sırasında Prusya ordusunu kullanma konusundaki isteksizliği, Moltke’nin Avustralya’ya bir çiftçi olarak göç etmeyi düşünmesine neden oldu. Bununla birlikte, Roma’da Prens Henry’nin ve daha sonra Veliaht Prens Frederick William’ın emir subayı olarak hizmet, Moltke’ye diplomatik deneyim, daha hızlı terfi, daha fazla “seyahat kitabı” için malzeme ve “sessiz olmayı bilen adam” lakabını verdi. yedi dilde.”

29 Ekim 1857’de Tümgeneral Moltke kurmay başkanı oldu. Personel organizasyonunda çok az değişiklik yaptı, ancak tüm bölümlerde modern teknolojiyi vurguladı. Genel strateji ve 1860’ta hazırlanan iki cepheli bir savaş planı, Moltke’nin kişisel ilgisinin çoğunu işgal etti.

1864’te Danimarkalılara Schleswig-Holstein üzerinde Avusturya-Prusya saldırısı, Baron FHE von Wrangel’in kurmay başkanı Eduard Vogel von Falckenstein tarafından o kadar kötü yönetildi ki, Falckenstein’ın yerini, kısa süre sonra Danimarkalıları barıştıran Moltke aldı. Bir saha görevine yapılan bu terfi, daha sonra Moltke’nin kariyerinin doruk noktası ve aynı zamanda “personelin” “düzenlilere” karşı kazandığı zafer olarak değerlendirildi.

1866 Avusturya-Prusya Savaşı’nda Kral I. William ve Bakan-Başkan Otto von Bismarck, Prusya ordusunun yüzde 85’inin Avusturya ve Saksonlara karşı hızlı bir şekilde yakınlaşması için Berlin’den özlü “genel direktifler” gönderen Moltke’ye kuvvetlerin konuşlandırılmasını emanet etti. Bohemya’daki güçler. 3 Temmuz’daki Sadowa (Königgrätz) savaşında Kral William, tamamen tartışmalı, ancak sonunda kesin bir angajman yoluyla Moltke’nin kararına güvendi. Avusturya piyadeleri bozguna uğradı ve moralleri bozuldu ve Hapsburglar Bismarck’ın şartlarını kabul etmek için acele ettiler. Bu yıldırım harekatı Moltke’yi ünlü yaptı.

Fransa’ya karşı 1870-1871 savaşında Moltke, Paris’e yürümeden önce orada bir savunma savaşı kazanmayı umarak 2. Bu konuşlandırmanın Fransa’nın bir Alman işgaline dönüştürülmesi, Prusya personel kapasitesinin, Moltke’nin kendine güveninin ve uyarlanabilirliğinin ve Fransız stratejik pasifliğinin bir ölçüsüydü. Fransız birlikleri yerel direniş ceplerine çökerken, Alman ordusu birlikleri genel bir ilerleme için birleşti. Napolyon III’ün Sedan’da (2 Eylül 1870) ve Mareşal Achille Bazaine’in Metz’de (28 Ekim) teslim olması Paris’i kuşatmanın yolunu açtı. Moltke, Alman “Reich” ilanına (18 Ocak 1871), ardından 28 Ocak ateşkes ve 10 Mayıs Frankfurt Antlaşması’na katıldı. Haziran 1871’de “der Grosse Schweiger” veya Moltke’nin adıyla “Büyük Sessiz Kişi”.

Genelkurmay başkanı olarak Moltke, iki cepheli bir savaşta tam başarı şansını sürekli olarak azalttı. Ren ya da Vistül üzerinde bir savunma zaferi, ardından bir saldırı ve müzakere edilen bir barış, Fransa ve Rusya’ya karşı çatışma stratejisinin özüydü. Moltke’nin “sürekli barış bir rüyadır ve hatta güzel bir rüya değildir” görüşü, onun askeri düşüncesinin genişliğini kavramaya başlamak için “bir savaşın, hatta en muzaffer olanın bile ulusal bir talihsizlik olduğu” görüşüne karşı olmalıdır. 1888’de emekli olduktan sonra, Kaiser II. William’a giderek daha eleştirel bir bakış attı. Ancak Moltke, 24 Nisan 1891’de Berlin’deki ölümüne kadar siyasi olarak aktif olmaya devam etti.

Sığ, kıvrımlı, yarı Danimarkalı Moltke, atlı askeri öncüllerinden farklı olarak “tekerlekler üzerinde general” olarak adlandırıldı. Bu ifade, Moltke’nin bir askeri girişimin bütünlüğünün parçası olarak modern teknolojiye yaptığı vurguda en belirgin olan yalnızca belirli bir biçimi -demiryolu konuşlandırmasını- kavrar. Moltke’nin kişisel sloganına boyut kazandıran, zihninin genişliği ve çok yönlülüğüydü: “Önce tart, sonra ücret.” Moltke bu nedenle her stratejik sorunu “sadece sağduyu” olarak değerlendirdi, ancak analiz yöntemi o kadar zorluydu ki Paul von Hindenburg Moltke’yi “diğer tüm Alman generallerinden farklı olarak” açıkladı. Alman genelkurmayı Moltke’nin stratejik sistemini devralamadığını kanıtladıysa, Alman ordusu bir süre için onun subayları için mottosundan ilham aldı: “Göründüğünden daha fazla ol.