Gough Whitlam Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 11 Temmuz 1916, Kew, Avustralya

Ölüm tarihi ve yeri: 21 Ekim 2014, Elizabeth Bay, Avustralya

Edward Gough Whitlam Kimdir ?

1972’den 1975’e kadar Avustralya başbakanı olan Gough Whitlam (1916 doğumlu), Avustralya İşçi Partisi’nin en yetenekli ve tartışmalı liderlerinden biriydi.

Edward Gough Whitlam, 11 Temmuz 1916’da Avustralya’nın Melbourne kentinin üst sınıf bir banliyösü olan Kew’de doğdu. “Edward” ı bıraktı ve genellikle “Gough” olarak biliniyordu. Babası HFE Whitlam, Avustralya Kraliyet Avukatı ve Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Komisyonu’nda Avustralya temsilcisiydi.

Whitlam, Canberra ve Sidney’deki okullara devam etti ve 1946’da hukuk diploması aldığı Sidney Üniversitesi’ne kaydoldu. 1947’de baroya kabul edildi, 1949’dan 1953’e kadar Yeni Güney Galler Barosu üyesi olarak görev yaptı ve 1951-1952’de Kraliyet Komisyonu’na Likör Ticaretinde yardımcı olan küçük danışman olarak görev yaptı.

1952’de Whitlam, Werriwa bölgesinde bir seçim için Avustralya İşçi Partisi adayı olarak seçildi. 1978’de emekli olana kadar Temsilciler Meclisi’ndeki o koltuğu kazandı ve elinde tuttu. Yetiştirilme tarzının aksine, Whitlam temsil ettiği Sidney’in işçi sınıfı banliyö bölümünde yaşıyordu. İşçi meslektaşlarının çoğunun işçi sınıfı geçmişi vardı ve üst sınıf insanlardan şüpheleniyorlardı. Ancak Whitlam, seçmenlerinin güvenini kazanmak için seçmenlerinde çok çalıştı.

Hükümetteki ilk büyük pozisyonu, 1956 ile 1959 yılları arasında Anayasal İncelemeye İlişkin Ortak Parlamento Komisyonundaydı. 1959’da Whitlam, partide partinin federal parlamento yürütmesinin bir üyesi olmaya yetecek kadar destek topladı ve 1960’ta genel başkan yardımcısı oldu. Parti. 8 Şubat 1967’de Whitlam, şiddetli çekişmeli bir seçimde lider seçildi ve Arthur Calwell’in yerini aldı.

Whitlam yönetiminde İşçi Partisi, kendi iç karar alma yapılarını yeniden düzenledi ve seçim çekiciliğini orta sınıfı içerecek şekilde genişletti. Whitlam, partinin uzun süredir devam eden ideolojik tartışmalarını, yön duygusu olan birleşik bir parti olarak görünecek kadar uzun süre bir kenara bırakmasına yardımcı oldu.

İşçi Partisi 1969 seçimlerini kaybetmiş olsa da, 125 sandalyeli Temsilciler Meclisi’ndeki sandalye sayısını 42’den 59’a çıkardı. çevre ve kadınlar, göçmenler ve yerli halklar için eşitlik. Whitlam’ın ılımlı ve saygın üslubu, partinin uzun süredir devam eden komünizm yanlısı olma suçlamasından kurtulmasına yardımcı oldu. Whitlam’ın dış politikadaki prestiji, 1971’de, ABD Başkanı Richard Nixon’ın tarihi Çin gezisini yapmasından kısa bir süre önce, Çin’e bir delegasyona liderlik ettiğinde kuruldu.

Whitlam, sloganı “Zamanı” olan güçlü bir kampanyayla 2 Aralık 1972’de İşçi Partisi’ni zafere taşıdı. Parti, Temsilciler Meclisi’nde 67 sandalye kazanarak çoğunluğu elde etti ve Whitlam, 23’te İşçi Partisi’nin ilk başbakanı oldu. yıl. Ancak İşçi Senato’da çoğunluğu elde edemedi.

Whitlam, 1949’dan beri hüküm süren ve politikada hızlı değişiklikler başlatan Liberal-Ülke parti koalisyonunun ağır ilerleyen bürokrasisini devirdi. Aborijinlere daha iyi muamele ve Avustralya’daki ABD ve İngiliz nüfuzunun sınırlandırılması için bastırdı. Avustralya birliklerine Amerikan politikalarını desteklemek için savaştıkları Vietnam’dan dönmelerini emretti ve askeri taslağı bitirdi. Ancak çok geçmeden uluslararası petrol kıtlığı ve Whitlam’ın hükümet harcamalarındaki dramatik artışları ciddi ekonomik sorunlara yol açtı: önce enflasyon ve ardından durgunluk.

Senato’daki Liberal Ülke çoğunluğu, İşçi Partisi’nin yasama paketinin birkaç önemli parçasını engelledi. Daha güçlü bir yetki arayan Whitlam, Mayıs 1974’te bir seçim çağrısı yaptı. Başbakan olarak kaldı, ancak İşçi Temsilciler Meclisi’ndeki sandalyelerini kaybetti ve Senato’da çoğunluğu elde edemedi. Kötüleşen ekonomik duruma ve kendi partisi içindeki şiddetli tartışmalara rağmen, Whitlam, hükümetin merkezi, eyalet ve yerel düzeyleri arasındaki ilişkileri değiştirerek “yeni” bir Avustralya yaratma girişimlerini sürdürdü. Yerel düzeyde katılımcı demokrasi ve ücretlerin ve işçi haklarının hızını belirlemek için kamu hizmetinin kullanılması hakkında fikirler ortaya attı. Ancak politikalarının çoğuna hem ülke içinde hem de ABD tarafından şiddetle karşı çıkıldı.

Malcolm Fraser’ın yeni liderliği altında yükselen Liberal parti ve eleştirel bir kitle iletişim aracı, Whitlam hükümetini savunmaya aldı. Skandallar halkın güvenini sarstı. En zarar verici olanı, hükümetin Arap petrol kaynaklarından birkaç yüz milyon dolar toplamak için uygunsuz yöntemler denediği Kredi Olayıydı. Başbakan yardımcısı istifaya zorlandı ve madenler ve enerji bakanı görevden alındı. Fraser yönetimindeki Senato, bütçeyi geçirmeyi reddederek İşçi Partisi hükümetine meydan okudu. Whitlam, Senato’da acil seçim çağrısında bulundu. Bunun yerine, 11 Kasım 1975’te, İşçi Partisi’nin atadığı genel vali Sir John Kerr, Whitlam’ı başbakan olarak görevden aldı, Fraser’ı “bekçi” başbakan olarak atadı, Parlamentonun her iki meclisini de feshetti ve bir seçim çağrısı yaptı. şok, Whitlam, bunu bir utanç günü ilan etti ve Avustralyalıları “öfkelerini sürdürmeye” ve bunu seçime taşımaya çağırdı. İtirazı başarısız oldu. İşçi Partisi, oyların yalnızca yüzde 40’ını alarak 1975 seçimlerini sağlam bir şekilde kaybetti.

Whitlam, 1977’ye kadar İşçi Partisi liderliğini sürdürdü ve 1978’de siyasetten emekli oldu. Bundan sonra Avustralya Ulusal Üniversitesi’nde (1978-1980), Harvard’da (1979) ve Sidney Üniversitesi’nde (1981-1983, 1986-) ders verdi. 1989).

Whitlam, İşçi Partisi’nin yeniden canlanmasına öncülük etti ve onu seçmenler için daha çekici hale getirdi. Politikalarının çoğunun başarısız olmasına rağmen, Whitlam Avustralya’nın siyasi haritasını değiştirdi. 1975’teki yenilgisinden sonra Avustralya’da saygın bir figür olarak kaldı. O Paris’te (1983-1989) Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Avustralya’nın temsilcisiydi. 1985’ten 1989’a kadar UNESCO’nun yönetim kurulunda yer aldı. 1986’dan 1988’e kadar Avustralya Anayasa Komisyonu’nda görev yaptı ve 1986’dan 1991’e kadar Avustralya-Çin Konseyi’nin başkanlığını yaptı.