Godfrey of Saint Victor Kimdir?

Doğum tarihi: 1130

Ölüm tarihi ve yeri: 1194

Godfrey of Saint Victor’un Hayatı

Godfrey of Saint-Victor , (d . 1125-ö. 1194, Paris), yazılarında bilgi alanlarını sınıflandırmaya, farklı öğrenme yöntemlerini bütünleştirmeye çalışan erken ortaçağ Hıristiyan Hümanizmini özetleyen Fransız keşiş, filozof, teolog ve şair , ve insanın ve doğanın içsel onurunu tanımak .

Paris’te sanat fakültesi öğrencisi olan Godfrey, erken yaşlarda diyalektik düşünceden etkilenmiştir. Kısa bir öğretmenlik döneminden sonra, yaklaşık 1160 yılında, kültürel Hümanizmini daha da geliştirdiği Paris’teki Saint-Victor Augustinian manastırına girdi. Bununla birlikte, anlayışsız bir manastır amiri, Godfrey’i o kadar taciz etti ki, yaklaşık 1180’de kırsal bir manastırın yalnızlığı için manastırı terk etmek zorunda kaldı. Orada başlıca eserini yazdı,Mikrokozmos. Amirin ölümünden sonra ( c. 1190), kalıcı olarak Saint-Victor’a döndü.

Mikrokozmos’un ana teması, klasik felsefenin ve ilk Kilise Babalarının içgörüsünü , yani insanın, gerçekliğin maddi ve manevi unsurlarını kendi içinde içeren bir mikrokozmos olduğunu hatırlatır. Microcosmus, bir ortaçağ Skolastik filozofunun tarihi ve bilgiyi kapsamlı , rasyonel bir yapı içinde sistematize etmeye yönelik ilk girişimlerinden birini sunar . Godfrey , insanın fiziksel, psikolojik ve etik yönlerini ele almak için İncil’deki bir çerçevenin sembolizmini kullandı . İnsanın madde-ruh birliğini ve doğasının temel iyiliğini onaylayarak, bu iyimserliği insan doğasınıngünah tarafından zayıflamış (“kırılmış”), ancak özünde bozulmuş ve onarılamaz ölçüde değil.

Godfrey, insanda dört temel yetenek olduğunu kabul eder: duyum, hayal gücü, akıl ve zeka. İnsanın analitik aklı ve içgörü gücü, doğal olarak gerçekleşmesi için teorik felsefe bilimine sahiptir. Ancak doğaüstü bir tatminin aşktan ibaret olduğunu savunuyor. Bu amaçla, insana aydınlanma, duygusallık ve azim gibi mükemmel lütufları veya armağanları bahşetmek için ilahi müdahaleye ihtiyaç vardır.

Diğer önemli çalışmasında,Fons philosophiae ( c. 1176; “Felsefenin Pınarı”), Godfrey, kafiyeli bir dizeyle, bir öğrenme sınıflandırması önerdi ve Realistler ile (fikirlerin gerçek şeyler değil, yalnızca isimler olduğunu savunan) Nominalistler arasındaki sorun üzerindeki tartışmayı ele aldı. evrensel kavramların Fons philosophiae , Godfrey’in öğrenciyken su çektiği akan bir nehir olarak sembolize edilen entelektüel oluşumunun kaynaklarının ( örneğin, Platon, Aristoteles ve Boethius) alegorik bir anlatımıdır.

Başka bir risale , “Fons philosophiae’ye eklenen Mesih’in Bedeninin Anatomisi, ortaçağ Hıristiyan sembolizminin önde gelen bir örneğidir. Mesih’in vücudunun her bir üyesine ve organına, insanın doğal ve doğaüstü amacının bazı yönlerini atfeden uzun bir şiir, ilk Kilise Babalarından metinleri bir araya getirdi ve Mesih’in insanlığına ortaçağ bağlılığının oluşmasına yardımcı oldu. Godfrey’in yazıları, insan ve doğanın olumlu değerlerine ilişkin temel kavramları, 13. yüzyılın yüksek Skolastisizm’i tarafından sınırlı bir ölçüde kabul edilmiş olsa da, yalnızca nispeten yeni araştırmalar yoluyla 12. yüzyıl Hümanizminin başlıca örneği olarak takdir kazandı. Godfrey of Saint-Victor’un eserleri Patrologia Latina’da bulunmaktadır., JP Migne ed., cilt. 196 (1864). Metnin P. Delhaye tarafından yorumlanan modern bir baskısı 1951’de çıktı.