Fumihiko Maki Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Mimar 

Doğum tarihi: 6 Eylül 1928 (94 yıl yaşında), Tokyo, Japonya 

Fumihiko Maki Kimdir ?

Mimar Fumihiko Maki (1928 doğumlu), Japon mimarisinde bir büyüme ve canlılık dönemi olan 1960’larda öne çıktı.

Hâlâ Uluslararası Tarzın klasik modernizmiyle özdeşleşmiş olsa da, Yapısöküm olarak bilinen çağdaş hareketle ilgili daha karmaşık ve belirsiz binalar yaratmaya devam etti. Yüksek profilli tasarımları arasında Tokyo’daki Modern Sanat Müzesi, Kyoto’daki Tokyo Metropolitan Gymnasium ve Nippon Kongre Merkezi bulunmaktadır. Amerika Birleşik Devletleri’ndeki çalışmaları arasında Washington Üniversitesi’nin Steinberg Hall Sanat Merkezi, St. Louis, MO ve San Francisco, CA’daki Yerba Buena Gardens Görsel Sanatlar Merkezi bulunmaktadır. 1993 Pritzker Mimarlık Ödülü ve Union Internationale des Architectes (UIA) Altın Madalya Ödülü dahil olmak üzere birçok ödül kazandı.

Fumihiko Maki, 1928’de Tokyo’da doğdu ve orada büyüdü. 1952’de Tokyo Üniversitesi’nden mimarlık derecesi ile mezun olduktan sonra Maki, Amerika Birleşik Devletleri’nde yüksek lisans çalışmalarına devam etti. Michigan’daki Cranbrook Akademisi’nde ve Tasarım Enstitüsü’nden yüksek lisans derecesi aldığı Harvard Üniversitesi’nde okudu. 1950’lerin ortalarında örgün eğitimini tamamladıktan sonra Maki, önce New York’taki büyük ve başarılı ticari firma Skidmore, Owings ve Merrill’de tasarımcı olarak çalıştı ve ardından Washington Üniversitesi de dahil olmak üzere çeşitli akademik kurumlarda öğretmenlik yaptı. Louis, MO), Harvard Üniversitesi ve Tokyo Üniversitesi. Japonya’ya döndükten sonra kendi mimarlık firması Maki and Associates’i kurdu.

Sadece mimari hakkında yazmak veya konuşmakla yetinmeyen Fumihiko Maki, profesyonel hayatı boyunca aktif bir tasarımcı oldu. İnşa etme arzusu hakkında şunları söyledi: “Düşüncelerimi sadece çizimler ve maketler düzeyinde koymak istemiyorum. Oldukça pragmatik bir uygulayıcıyım ve bu düşünceleri gerçek binalarda ifade etmek istiyorum.”

Kariyerinin başında Maki’nin tasarımları, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki Modernist eğitimini yansıtıyordu: Nagoya Üniversitesi’ndeki Toyota Memorial Hall (1960), Hillside Terrace House Projesi, Tokyo (1969) ve Kanazawa Belediye Merkezi, Yokohama (1971) , bu erken aşamanın temsilcisidir. Örneğin, Hillside Terrace’ın bezemesiz, küp benzeri yapıları için Maki başlangıçta bir grup bağımsız binada birliği, sadeliği ve uyumu vurgulamayı seçti. İlk binalarının neredeyse tamamında olduğu gibi, Maki’nin Hillside Terrace’ı da çelik ve beton dahil olmak üzere modern malzemelerden inşa edilmiştir.

Maki, 1960’ların Metabolizma adlı Japon mimari hareketi ile ilişkilendirildi. 1960’ta bu konuda erken bir yayına katkıda bulundu (ünlü Amerikalı mimar Philip Johnson’ın 1920’lerde Uluslararası Üslup üzerine “kitabın yazılmasına” yardım etmesi gibi). Binaların değişen dünyaya cevap vermesi gerektiğine dair Metabolist fikri, Maki’nin bir mimar olarak olgunlaştığı dönemdeki çalışmaları üzerinde derin bir etkiye sahip gibi görünüyor. Dahası, 1980’lerden başlayarak Fumihiko Maki, tasarıma daha açık bir şekilde eklektik bir yaklaşım benimsedi ve bu dönemdeki tasarımları, çağdaş dünyayla ve özellikle modern şehrin doğasıyla daha uyumlu görünüyor.

Bu daha sonraki eğilim, Tokyo’da “The Spiral” (1985) olarak bilinen bir ticari bina ile örneklenmiştir. Bir dizi karmaşık ve parçalanmış alan ve formdan oluşan The Spiral, Maki’nin en iyi bildiği şehir olan Tokyo’nun yoğun yapılı kentsel ortamına saygı duruşunda bulunuyor. “The Spiral” hakkında yaptığı bir açıklama – “Önce öğeleri ayrıştırırım, sonra yeniden oluştururum” – onun rahatlığını ve Yapısöküm adlı çağdaş harekete aşina olduğunu gösterir.

Maki, Post-Modernistlerin yaklaşımından genellikle kaçındı, ancak bunun yerine, geçmişin stillerini çağrıştırmadan yeri kabul eden eserlerdeki Modernist köklerini doğrulamaya çalıştı. Tokyo’daki Keio Üniversitesi’nde, komşu eski kütüphanenin Viktorya dönemi mimarisini taklit etmemeyi seçtiği yeni bir kütüphane binası yarattı (1981). Somon pembesi, kiremit kaplı kübik yapısı, kullanılabilir alanının büyük bir kısmı yer altına gömülü, renk ve ölçek olarak eski yapıyla bütünleşiyor, ancak eski ve yeni arasında bağlantı kurmaya çalışmıyor.

Maki’nin Modernist kökleri, mimarisinin başka bir yönünde ortaya çıkıyor: biçim ve işlevin evliliği. Özel olarak Fujisawa Spor Salonu’ndan (1984) ve genel olarak çalışmalarından bahsederken şunları söyledi: “Bence formların anlamlarındaki belirsizlik oldukça ilginç. Ancak, mimarların topluma karşı sorumluluklarına geri dönersek, sadece oyun oynayamazsınız. Bir oyun da. Bazı temel gereksinimleri karşılamanız gerekir. Mimarinin bu gereksinimleri karşılayabilmesi gerektiğini söyleyebilirim.” Fujisawa Spor Salonu yine de bir banliyö okul spor salonundan gerekli olan tüm aktiviteleri kolaylıkla barındırır.

Maki ayrıca Polonya’nın Oswiecim kentindeki Çocuk Köyü’ndeki Maki Evi’ni ve Almanya’nın Münih kentindeki Izar-Buro Parkı’nı tasarladı.

Sık sık kendi çalışmaları hakkında kapsamlı yazılar yazmıştır. Yazıları şunları içerir: “Yerba Buena Bahçeleri Görsel Sanatlar Merkezi” The Japan Architect (Ağustos/Eylül 1990); “TEPIA” The Japan Architect (Ağustos/Eylül 1990); “Fumihiko Maki” GA Belgesi No. 25 (1990); “1990’ların İtici Güçleri” The Japan Architect (Bahar 1991); “Yüzme ve Dalış Salonu, Berlin Olimpiyatları için Bisiklet Salonu 2000: Tasarım Yarışması Önerisi” The Japan Architect (Yaz 1992); “Tokyo Tasarım Merkezi” Domus (Kasım 1992); “Fumihiko Maki” Mimari Tasarım (Eylül/Ekim 1992); “Yeni Kongre Merkezi, Salzburg, Avusturya” GA Belge No.(1993); “Space, Image and Materiality” The Japan Architect (Kış 1994); “Kolektif Form Üzerine Notlar” The Japan Architect (Kış 1994); “Yeni Bir Çağ için Kamu Mimarisi” Yerler (Cambridge, MA, Yaz 1994); “Fumihiko Maki” GA Belgesi No. 39 (1994); “Shinkenchiku Konut Tasarımı Yarışmasında Kazananlar 1994” The Japan Architect (Bahar 1995); “Fumihiko Maki” Casabella (Ocak/Şubat 1996); ve “Stillness and Plenitude” The Japan Architect (Bahar 1996).

Fumihiko Maki, çeşitli ulusal ve uluslararası ödüller ve burslarla onurlandırılmıştır. Bunların en prestijlileri arasında Japonya Mimarlar Enstitüsü Ödülü (1985); Amerikan Mimarlar Enstitüsü Reynolds Ödülü (1987); Thomas Jefferson Mimarlık Madalyası (1990); Pritzker Mimarlık Ödülü (1993); ve Union Internationale des Architectes (UIA) Altın Madalya Ödülü (1993).