Friedrich August Wolf Kimdir?

Yazar

Doğum tarihi: 15 Şubat 1759, Hainrode, Südharz, Almanya

Ölüm tarihi ve yeri: 8 Ağustos 1824, Marsilya, Fransa 

Friedrich August Wolf Kimdir?

Alman klasik bilim adamı ve filolog Friedrich August Wolf (1759-1824), klasik dönemi bilimsel olarak ele almasıyla modern filolojinin temellerini attı.

Friedrich Wolf, 15 Şubat 1759’da Hannover yakınlarındaki Hagenrode’de doğdu. 18 yaşındaki Wolf, halihazırda birkaç eski ve modern dilde yetkin olan Göttingen Üniversitesi’ne girdiğinde, filoloji fakültesine kaydolmasını talep etti. Ateşli genç bilim adamı, üniversitede böyle bir fakültenin bulunmadığından habersizdi. Ancak asi Kurt ısrar etti ve gerçekten de istediği gibi kaydoldu, ancak 2 yıl sonra müfredat ve profesörleri tarafından tamamen hayal kırıklığına uğrayarak üniversiteden ayrıldı.

1783’te Wolf, sonraki 23 yıl boyunca ders verdiği Halle Üniversitesi’nde felsefe ve pedagoji profesörü oldu. Kariyerinin ilk yıllarında Platon, Hesiod, Lucian, Demosthenes, Herodian ve Cicero üzerine çalışmalar yayınladı. Hem bu çalışmalar hem de dersleri, Almanya’da klasik çalışmalara olan ilgiyi canlandırmak için çok şey yaptı. Klasik filolojiyi kendi başına bir bilim olarak gördü. Dersleri ünlüydü ve öğrenciler arasında büyük bir takipçi kitlesi edindi ve çoğu onu bir iftiracı olarak gördü. Büyük Goethe’nin bile dersleri dinlemeye geldiği rivayet edilir. Wolf edebiyat, kalıntılar, coğrafya, sanat, madeni paralar ve felsefe, politika ve ekonomi gibi önemli istisnalar dışında klasik dünyanın hemen hemen her yönü hakkında dersler verdi. Bu kursların çoğu, denetçilerin notlarına dayanarak ölümünden sonra yayınlandı.

1806’daki Napolyon istilası üniversitenin kapanmasına neden oldu ve Wolf, üniversitenin yeniden düzenlenmesine yardım ettiği ve profesör olduğu Berlin’e gitti. Klasik çalışmaya yönelik en iyi yaklaşımları özetleyen makalesi, bir okuryazarlık müfredatı olarak tanımlanabilir ve bu anlamda, gerçekten de çok sıra dışı bir çalışmadır. Ana tema, belirli gerçeklerin sonsuz ve yalnızca toplanmasından kaçınmamız gerektiğiydi. Bunun yerine, tüm tikelleri birbirine bağlayan ve onları anlamlı kılan, bir çağın canlandırıcı ruhu kavramıyla başlamalıyız. 8 Ağustos 1824’te Marsilya’da öldü.

Wolf’un her zaman tanınacağı eser Homeros’a Prolegomena’dır (1795). Latince yazılmış, “modern dünyanın en önemli kitaplarından biri” olarak anılmıştır. Kitabın ana argümanı, bildiğimiz şekliyle Homeros destanlarının karma yazarlık olduğudur. Bu iddia yeni veya radikal değildi. Geç klasik dönemde İskenderiyeli bilginler, Perizonius, Giambattista Vico ve Robert Wood tarafından 1769’da Almanca’ya çevrilen bir çalışmada geliştirilmiştir. Gerçekten de, bazı eleştirmenler, Wolf’un özgünlüğünü ortaya koyma meşguliyetini ciddi bir ahlaki hata olarak gördüler, çünkü bilimin gelişimi açısından, eleştirel yöntemlerinin uygulanması ve iyileştirilmesi için zaman harcanması daha iyi olurdu.

Wolf’un İlyada ve Odysseia’nınBileşik yazarlık, Solon’dan önce (MÖ 7. yüzyılın sonları) edebi amaçlarla yazmanın bilinmediği şeklindeki o zamanlar sıkı sıkıya tutulan inanca dayanıyordu. Böylece uzun destanlar yazıp nakletmek mümkün olmazdı. Bildiğimiz “Homer”, muhtemelen MÖ 6. yüzyılın ortalarında farklı yazarlar tarafından yazılmış çeşitli şiirlerin bir karışımıdır. Wolf, şiirlerin birçoğunun muhtemelen Homer adlı bir şair tarafından bestelendiğini kabul etti. Bununla birlikte, Wolf tezi, Wolf’un söylediği her şey doğru olsa bile, bir sonraki – ve en bariz – sorunun şu olacağını düşünen sonraki bilim adamları tarafından zekice eleştirildi: “karıştırmayı” kim yaptı? Böylece, Wolf’a yanıt olarak, Homeros’un şiirlerinin Homeros tarafından değil, şimdi Homer olarak tanıdığımız, tamamen farklı bir kişi tarafından bestelendiğine dair ünlü akademik şakaya sahibiz. Üstelik, Edebi yazının başlangıcıyla ilgili tüm argümanının dayandığı hipotez, şimdi kesin olarak çürütüldü. Dolayısıyla, bu “modern dünyanın en önemli kitabı” artık yalnızca antikacılığa ilgi duyan edebiyatçılar tarafından okunmaktadır.

Kitabın hatalı merkezi iddialarına rağmen, Wolf’un kullandığı eleştirel yöntemler nedeniyle modern bilim için büyük önem taşıyordu. Eski metinlerin analizine yönelik modern eleştirel yaklaşıma ilham vermek için diğer tüm çalışmalardan daha fazlasını yaptı ve doğrudan 19. yüzyılda Mukaddes Kitabın “yüksek eleştirisine” yol açmasıyla tanınır. Bu nedenlerden dolayı, genellikle modern filolojinin kurucusu olarak kabul edilir.