Frederick Winslow Taylor Kimdir?

Makine mühendisi 

Doğum tarihi: 20 Mart 1856, Germantown, Philadelphia, Pensilvanya, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 21 Mart 1915, Philadelphia, Pensilvanya, ABD 

Frederick Winslow Taylor Kimdir?

Frederick Winslow Taylor (1856-1915), üretim bilgisinde işçilerden yöneticilere geçişi teşvik eden, genellikle bilimsel yönetim olarak anılan bir idari otorite sistemini pekiştirdi.

Sistemi, endüstriyel üretimi çok küçük ve son derece düzenli adımlara ayırdı ve işçilerin bu çok özel adımları gerçekleştirmenin doğru yolu ile ilgili olarak yöneticilerin talimatlarına uymasını gerektirdi.Taylor, bilimsel yönetime en önemli bireysel katkısı olan dikkatli bilimsel gözlemlerle bu adımları belirledi.Bu gözlemleri, çeşitli işçilerin görevleri tamamlama hızlarını karşılaştırmak için kullandı.

Taylor’ın yönetim sistemi, işçileri atomize etti veya birbirinden ayırdı. Sistemindeki işçilere, Taylor’ın bilimsel çalışmalarının belirli, izole edilmiş görevi yerine getirmenin en iyi  yani en verimli yolu olduğunu belirlediği oldukça ayrıntılı çalışma talimatları verildi.İşçiler daha büyük bir makinenin parçaları haline geldiler ve kendi çıkarlarının yöneticilerin çıkarlarıyla uyumlu olduğunu anlamaları bekleniyordu.Taylor, çıkarların bu “zihinsel devrimi”nin, yönetim çalışan çatışmasını azaltması bakımından bilimsel yönetimin en önemli katkısı olduğuna inanıyordu.

Ekonomik olarak kurulmuş eski bir Philadelphia Quaker ailesinde doğdu, on bir çocuğun en küçüğüydü.Germantown özel okuluna gitti.On altı yaşında, ailesiyle birlikte üç yıllık bir Avrupa gezisinin ardından, Harvard Üniversitesi’ne hazırlık için New Hampshire’daki Phillips Exeter Academy’ye gönderildi.Harvard giriş sınavlarını onur derecesiyle geçtikten sonra, orada devam etmesini engelleyen ciddi göz yorgunluğu yaşadı.Göz doktorlarının tavsiyesi üzerine, Philadelphia’da küçük bir makine atölyesinde çalışmaya başladı.Burada kalıpçılık ve makinistlik zanaatlarını öğrendi ve ardından 1878’de Midvale Steel Works’te bir pozisyon aldı.

Taylor sonunda buradaydı.İş sahasının yolları hakkında uzman bilgisi ile makine atölyesinin ustabaşı oldu.Derhal bu yolları, özellikle de ” bu sorunların bilimsel olarak incelenmesi (üretim ve işçi kızgınlığı). İşçileri sürmek zorunda kalmadan çıktıyı artırmak istedi.Bu sorunların bilimsel olarak incelenmesi (üretim ve işçi kızgınlığı). İşçileri sürmek zorunda kalmadan çıktıyı artırmak istedi.

1881’de Taylor, metal kesmeyle ilgili bireysel adımların titiz bir şekilde incelenmesi nedeniyle mühendisler tarafından büyük ilgi uyandıran metal kesme üzerine bir makale yayımladı. 1895’te işçi teşvikini artırmaya yönelik planlar üzerine makaleler yayımlamaya başladı.Haziran 1903’te New York, Saratoga’da 350 makine mühendisine yaptığı bir sunumda bu ilgi alanlarını başarıyla birleştirdi.Bu makale, onun bilimsel yönetimin en eksiksiz ifadesi oldu.Martha Banta, Saratoga makalesini “modern sanayileşmeyi şekillendiren kilit belgelerden biri” olarak adlandırdı. Bu makalenin başarısı, Taylor’ı 1906’da Amerikan Makine Mühendisleri Derneği’nin başkanlığına itti.

Bu onura ve mühendisler arasındaki başarısına rağmen, Taylor’ın çalışmaları endüstri mühendisleri camiası dışında nadiren biliniyordu ta ki avukat, reformcu ve geleceğin ABD Yüksek Mahkemesi yargıcı Louis Brandeis, demiryoluyla ilgili Eyaletler Arası Ticaret Komisyonu duruşmalarında yardımcı olmak için onun fikirlerinden yararlanana kadar devam etti.

Taylor’un bilimsel yönetim yöntemlerini, maaşlarını yükseltirken ve mal sahipleri için kârı artırırken, işçiler üzerindeki baskıyı azaltabilen ilerici yönetim tekniklerinin bir örneği olarak kullandı.

1910’da Brandeis, Eyaletler Arası Ticaret Komisyonu (ICC) önünde, ücret artışlarının demiryolu ücretlerinde artışları gerektirmediğini savundu. Düzgün yönetilen demiryollarının, yani Taylor ilkelerine göre yönetilen demiryollarının, ücretleri artırmak için oranları yükseltmesine gerek olmadığını savundu.Doğu Oranı Örneği, bilindiği gibi, verimlilik kavramlarına büyük ilgi uyandırdı.Taylor, sistemin başarılı bir şekilde tanıtılmasında Brandeis’e itibar etti.Taylor, Brandeis’e “Senin buna verdiğin kadar büyük bir ivmeyle başlayan yeni bir hareket nadiren gördüm,” diye yazdı.

“Bilimsel yönetim” terimini icat eden Brandeis, 27 Şubat 1911’de avukat arkadaşı ve geleceğin ABD Yüksek Mahkemesi yargıcı Felix Frankfurter’a ICC ile yaptığı çalışma hakkında bir mektup yazdı ve bilimsel yönetimin toplumsal düzenin geleceğine örnek teşkil edeceğine olan inancını dile getirdi.”Bence Komisyon, verimlilik argümanıyla yapabilecekleri kadarını ve benim düşündüğümden çok daha fazlasını yaptı.Ekonomi ve yönetimde iyileştirmelerin mümkün olduğu ve bunların 2000’den önce yapılması gerektiği şeklindeki temel ilkeleri kabul ettiler. ihtiyaç fark edilecektir.Bilimsel yönetim kaçınılmaz olarak bunu izleyecektir.”Genellikle bunu takip etti ve kaçınılmazlığına 1911’de Bilimsel Yönetim İlkeleri’nin yayınlanması yardımcı oldu.İşçi verimliliğini artırmak için Taylor programının çeşitli unsurlarını birleştirdi ve ortaya koydu.

Bilimsel yönetim, Taylor’ın diğer yönetim programlarından özgürce ödünç alarak, yöneticilerin sürekli yönlendirmesi olmadan işçi üretkenliğini artırmak için tasarladığı sistemdi.Taylor sisteminin uygulayıcıları, önce bir işi, görevi tamamlamak için gereken minimum gerekli adımlara dikkat ederek incelediler.Daha sonra her adım, onu gerçekleştirmenin en verimli yolunu belirlemek için bilimsel olarak incelendi. Yöneticiler, her adımı gerçekleştirmek için gereken süreyi ekleyerek bir işi gerçekleştirmek için en uygun şekilde gereken süreyi toplayabilirler.Bu optimum süreyi karşılayamayan işçiler işten atılırdı.Harlow Person, 1947’de Taylor’ın toplanan eserlerine yaptığı girişte, Taylor’ın yöntemlerinin devamı ydı.”

Taylor, böyle bir sistemin, performans süresi hesaplarından varsayımları kaldırarak ve işleri bileşenlerine indirgeyerek yöneticilere işçiler üzerinde daha fazla güç vereceğine inanıyordu. Öyle ki işçiler artık yönetimin taleplerine direnecek yetenekli bilgiye sahip değillerdi.Yöneticiler bilgiye sahip olacak ve işçiler yazılı adımlarını gerçekleştireceklerdi.

Person, Taylor’ın sisteminin “yönetim ve işçiler arasında yeni bir işbölümü yarattığını” açıkladı.Operasyon birimlerini gerçekleştirmenin en iyi yollarını keşfetme sorumluluğunun yönetime atanması ve operasyonları planlama ve fiilen uygun zamanda kullanıma sunma sorumluluğu ortaya çıkardı ve işçilerin ihtiyaç duyduğu malzemeleri, araçları, talimatları ve diğer kolaylıkları uygun miktarda yerleştirdi.”

Taylor’ın yeni düşünme ve hareket etme biçimleri yaratma girişimi, büyüyen yönetim bilimine yaptığı en önemli katkılardan biriydi ve işyeri organizasyonunun entelektüel önemini en iyi şekilde örnekliyor.Person, “Taylor’ın Meclis komitesi önündeki ifadesinin en heyecan verici kısmı, gerçek bilimsel yönetimin, yönetim ve işçiler açısından zihinsel bir devrim gerektirdiği düşüncesini geliştirdiği bölümdür,” diye iddia etti.Bu entelektüel devrim işçilere yönetim perspektifini getirecek ve bu şekilde işçiler kendi çıkarlarının yönetimle aynı şey olduğunu anlamaya başlayacaklardı.”Bu nedenle, gerçek bilimsel yönetim, belirli bir kuruluşta nadiren bulunan birleştirici bir bakış açısı ve çıkarların ve çabaların birliğini gerektirir.” Kişileri bitirdi. Taylor, sistemini yönetimin ihtiyaçlarına göre iyi bir çalışan olma anlayışını ve arzusunu üretmek için tasarladı.

Bu zihinsel devrim, atölyeyle sınırlı kalmadı, hayatın tüm alanlarına yayıldı. Uygun iş düzenlemesinin uygun vatandaşı yaratacağına inanıyordu. “Bununla birlikte, yazarın gözlemi, onu, çoğu erkeğin ekstra zor bir iş günü için uygun artışı aldıklarında daha az tutumlu olmak yerine daha çok olma eğiliminde oldukları sonucuna götürür.” Taylor, artan ücretlerin işçileri daha az tutumlu yapacağından endişe duyan bir Kongre Komitesi sorgulayıcısına söyledi. “Oldukça daha iyi yaşıyorlar, para biriktirmeye başlıyorlar, daha ayık oluyorlar ve daha istikrarlı çalışıyorlar. Ve bu, kesinlikle bu tür bir yönetimi savunmanın en güçlü nedenlerinden birini oluşturuyor.” Bilimsel yönetim işçi/yönetici, yurttaş/hükümet ve birey/topluluk ilişkilerinde zihinsel bir devrim vaat ediyordu.

Taylor’ın üretken işçisi aynı zamanda dikkate değer ölçüde ayık bir işçiydi. “Bu adamların işten uzaktayken durumlarına ilişkin dikkatli bir araştırma, tüm çeteden yalnızca ikisinin içki içtiğinin söylendiği gerçeğini ortaya çıkardı. Gerçek şu ki, düzenli bir içici bu hıza ayak uydurmayı neredeyse imkansız olacaktır.Bu ayarlandı, böylece neredeyse hepsi ayıktı.” Bilimsel yönetim disiplini, belirli alışkanlıkları, zevkleri ve karakteri olan bir yurttaş inşa etti.

Taylor, ölümünden sonra yayınlanan bir yazısında, “Sorun fiziksel değişiklikler üretmek değil,” diye yazmıştı, “daha ziyade çok sayıda erkekte büyük bir zihinsel devrim gerçekleştirmek ve bu tür herhangi bir değişiklik zaman gerektirir, hem de çok fazla zaman.”

1915’te Taylor’ın bir arkadaşı olan Morris Cooke, bilimsel yönetimin hükümet kurumlarına uygulanmasıyla ilgili olarak okuyuculara şunu hatırlattı: “Hiçbir şey, yaklaşık olarak bilimsel bir standarda ulaşacak kadar yeterince incelenmemiştir.” Okuyuculara, Taylor’ın metal kesme üzerine çalışmasının 26 yıl sürdüğünü hatırlattı.Cooke’un politik toplum alanı da dahil olmak üzere diğer alanlardaki uygulama en az bu kadar uzun sürerdi.1940 yılında Cooke ve CIO başkan yardımcısı Philip Murray, bilimsel yönetim yöntemlerinin toplumsal parçalanma tünelinin sonunda bir ışık sunduğunu öne sürdüler: “Bu kitap dünya çapında bir hayal kırıklığı döneminde yayımlandı. Bir alanda birbiri ardına yıkıcı sonuçlar ortaya çıktı. İşleri yapmanın eski yollarının yanlış olduğu ve sonuçların bazen beyhude olmaktan çok daha kötü olduğu sonucuna ulaşıldı.Amerikan endüstriyel sahnesine tarafsız bir şekilde bakan hiç kimse kesinlikle daha iyi bir yol olduğu sonucuna varmaktan kaçınamaz.” Onlar ve diğerleri, Taylorizm’in daha iyi bir işyerine ve daha iyi bir topluma giden yolu gösterdiğine inanıyorlardı.Birbiri ardına, eski yöntemlerin yanlış olduğu ve sonuçların bazen beyhude olmaktan da beter olduğu yönünde yıkıcı bir sonuca varıldı.Amerikan sanayi ortamına tarafsızca bakan hiç kimse kesinlikle daha iyi bir yol olduğu sonucuna varmaktan kaçınamaz.” Onlar ve diğerleri, Taylorizm’in daha iyi bir işyerine ve daha iyi bir topluma giden yolu gösterdiğine inanıyordu.Birbiri ardına, eski yöntemlerin yanlış olduğu ve sonuçların bazen beyhude olmaktan da beter olduğu yönünde yıkıcı bir sonuca varıldı.Amerikan sanayi ortamına tarafsızca bakan hiç kimse kesinlikle daha iyi bir yol olduğu sonucuna varmaktan kaçınamaz.” Onlar ve diğerleri, Taylorizm’in daha iyi bir işyerine ve daha iyi bir topluma giden yolu gösterdiğine inanıyordu.

Onlar ve diğerleri, Taylorizm’in daha iyi bir işyerine ve daha iyi bir topluma giden yolu gösterdiğine inanıyordu. Birbiri ardına, eski yöntemlerin yanlış olduğu ve sonuçların bazen beyhude olmaktan da beter olduğu yönünde yıkıcı bir sonuca varıldı.Amerikan sanayi ortamına tarafsızca bakan hiç kimse kesinlikle daha iyi bir yol olduğu sonucuna varmaktan kaçınamaz.” Onlar ve diğerleri, Taylorizm’in daha iyi bir işyerine ve daha iyi bir topluma giden yolu gösterdiğine inanıyordu.

Taylor’ın yöntemleri denenecek ve eğitim, askeri disiplin, ev ekonomisi, ergonomi ve tıp dahil olmak üzere sonsuz sayıda faaliyete uygulanacaktı. Örneğin, Ulusal Endüstriyel Eğitimi Teşvik Derneği başkanı James Phinney Munroe, 1912 tarihli Eğitimde Yeni Talepler adlı kitabına şöyle başladı:eğitim için verimliliğin değerine ilişkin bir açıklama ile: “Her şeyde olduğu gibi eğitimde de temel talep verimliliktir.Fiziksel verimlilik, zihinsel verimlilik, ahlaki verimlilik.” Dünyanın dört bir yanındaki müdürler ve okul yöneticileri, en azından Taylor’ın yöntemleriyle genel bir ilişki taşıyan verimli eğitim versiyonlarını benimsedi. CA Fullerton, 1912 Ulusal Eğitim Derneği toplantısında “Devlet Okullarında Müzik Öğretiminde Uygulanan Bilimsel Yönetim İlkeleri” başlıklı bir makale bile sundu. Cerrahların faaliyetleri bile, Taylor’ın bilimsel çalışmaları yoluyla tuğla döşemeyi dönüştüren Taylor’ın yardımcısı Frank Gilbreth tarafından incelendi.Bir cerraha “Benim için tuğla örüyor olsaydın, işini on dakika tutmazdın” dedi.

Taylor’ın yöntemlerinin benimsenmesiyle ilgili tartışmaların çoğu 1920’lerden sonra ortadan kalktı, ancak yöntem devam etti.Tartışmanın ortadan kalkması, Taylorizm’in inşa ettiği güç ve otoritenin çoğunun yaygın olarak kabul edildiğini ortaya koyuyor.

II.Dünya Savaşı’nın baskıları, bilimsel yönetimin daha geniş kabul görmesini sağladı ve Taylorizm’i Amerikan (ve dünyanın geri kalanının çoğu) sosyal organizasyonunun en önemli yönlerinden biri haline getirdi; Verimli üretim perspektifi.