Ernie Kovacs Kimdir?

Aktör 

Doğum tarihi: 23 Ocak 1919, Trenton, New Jersey, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 13 Ocak 1962, Beverly Hills, Kaliforniya, ABD

Ernie Kovacs’ın Hayatı

Birçokları için Ernie Kovacs (1919-1962) tarihin en parlak komedyeniydi. Onun çılgın, görsel mizahı, zamanının diğer sanatçılarına benzemiyordu. Hareketli resimleri, zevk almak için zeka gerektiren şaka ve mizah parçalarının bir kombinasyonuydu. Kovacs’ın televizyon performansları daha da sıra dışıydı ve izleyiciden daha fazla konsantrasyon talep ediyordu.

Ernie Kovacs, 23 Ocak 1919’da Trenton, New Jersey’de doğdu. Gençken tiyatroya ve eğlence dünyasına ilgi duydu. Kovacs, New York School of Theatre’a katıldı ve hisse senedi şirketlerinde oyunculuğa başladı. İkinci Dünya Savaşı sırasında 18 ay hastanede kalmasına neden olan ciddi bir hastalık nedeniyle askerlik hizmetinden kaçındı. 1945 ile 1950 yılları arasında Trentonian gazetesinde köşe yazarlığı yaparak mütevazı bir hayat kazandı ve yerel bir radyo istasyonunda disk jokeyi olarak çalıştı.

1951’den 1962’deki ölümüne kadar oyunculuk hayatı boyunca Kovacs, bir düzineden fazla sinema filminde ve son derece popüler olan Ernie Kovacs Show ve It’s Time for Ernie de dahil olmak üzere birçok çok başarılı televizyon dizisinde çalıştı. Televizyon kariyeri, Philadelphia’daki WPTZ istasyonunda bir yemek programıyla başladı. Gösterinin adı Akşam Yemeği için Son Tarihti, ancak Kovacs bundan genellikle “Kahvaltıda Ölü Aslan” olarak bahsetti. Ayrıca birçok televizyon programında konuk sanatçı olarak yer aldı.

Bilenler, Kovacs’ın her zaman “Nairobi Üçlüsü” olarak bilinen üç aptal ve anlamsız şovmenden biri olduğu konusunda ısrar ettiler. Bu sanatçılar maymun kılığına girdiler ve yıllarca Kovacs televizyon programında haftalık bir bölüm olarak göründüler. Kalan iki Trio üyesi genellikle Sammy Davis, Jr., Dean Martin ve hatta Frank Sinatra gibi günün diğer ünlü eğlence sanatçılarıydı. Tanımlanamayan ve kabul edilmeyen en iyi yıldızlar, Trio üyesi olma onuru için savaştı.

Her maymun, davulcu “yıldız” olmak üzere özenle bir enstrüman çalardı. Basit ve temel müziğin ağır vuruşları boyunca, davulcu yavaşça döner ve piyanistin kafasına hızlı bir ölçü atardı. Piyanist, aynı derecede yavaş ve aynı zamanda müziğin ritmine göre, dönüp davulcuya bakardı. O zamana kadar davulcu arkasını dönmüştü. Tüm eylem buydu. Haftadan haftaya hiç değişmedi. Her seferinde tamamen aynı şekilde, aynı kostümler ve aynı yavaş vuruşlu müzikle yapılmasına ve her izleyici ne olacağını tam olarak bilmesine rağmen çok komikti. İzleyiciler, gösterinin Nairobi Trio bölümünü sabırsızlıkla bekleyemediler. Sette üç maymun belirdiği anda gülmeye başlayacaklardı. Nairobi Trio, Kovacs’ın iddiasını kanıtlamaya devam etti.

Kovacs’ın şovları Nairobi Trio gibi maskaralıklarla dolu olduğu için büyük bir başarıydı. Bir Kovacs şovunda eğilmiş ve kırılmış bir dosya dolabını, kabuğu çıkarılmış bir tavuğu veya çeşitli mutfak gereçlerini tuhaf ve kaçık bir müzikle dans ederken görmek hiç de alışılmadık bir şey değildi. Kavrulmuş bir hindi, sette biraz çarpık bir melodiyle kıpır kıpır olabilir.

Kovacs, eski bir batı kasabasında “kötü adama” karşı “hızlı bir beraberlik” için hazırlanan bir kovboy olarak kameraların karşısına çıkabilir. Her zaman bu tür çok hızlı komedi skeçlerinde ve aynı zamanda ünlü Dutch Master’s puro reklamlarında, fon müziği sevimli “Haydn’s String Quartet, Opus 33, Number 5”, “Sarabande” olurdu. Ama son anda Kovacs’ın silahı düşüyor veya tekliyor, ya da pantolonu düşüyor ya da çok görsel bir şey oluyordu. Bir bakışla, bir jestle ya da kocaman purosunun bir fiskesiyle kahkahaları çekebilirdi. Performansları hiciv, çılgın özgünlük ve görsel şakalarla biliniyordu.

“Percy Dovetonsils”, Kovacs’ın normal karakterlerinden biriydi. Kalın gözlükleri ve ipek sigara ceketiyle, pelüş çalışma odasında şarabını yudumlarken, peltek Percy usulca şiir okurdu. İzleyiciler, Kovacs’ın amaçladığı mizahı yakalamak için sözleri dinlemek zorunda kaldılar, ancak onu her hafta görmek çoğu kişi için çok komikti. Seyircilerinden bazıları şiire kahkahalarla kükredi, diğerleri her zaman tüm skeçin amacını kaçırdı.

Kovacs, 1945’te Bette Wilcox ile evlendi. İki kızları oldu, 1947 doğumlu Bette Lee (Elisabeth) Andrea ve 1949 doğumlu Kip “Kippy” Raleigh. Çift, uzun bir ayrılıktan sonra 1954’te boşandı ve velayet Kovacs’ta kaldı. onun çocukları 1955’te önde gelen şovmen Edie Adams ile evlendi ve 1962’deki ölümüne kadar onunla ve kızlarıyla birlikte yaşadı.

Kovacs iki kitap yazdı. İlki, Zoomar, kendi benzersiz üslubuyla esprili ama derinden hissedilen bir otobiyografik romandı. Popülaritesinin zirvesindeyken, 1956’da yayınlandı. Diğeri, 1962’de yayınlanan How to Talk at Gin’di. Kovacs takıntılı bir “karalamacıydı” ve kızının en çok hayran olduğu karalamalardan bazıları ikinci kitapta yeniden üretildi.

12 Ocak 1962’de Kovacs, normal ABC televizyon programlarından biri üzerinde çalışarak uzun bir gün geçirdi. Ardından, komedyen arkadaşı Milton Berle’nin oğlunun vaftiz törenini kutlamak için bir partiye katıldı. Sabah 1:30 civarında yeni Corvair istasyon vagonuyla ayrıldı. Beverly Glen’den Los Angeles’taki Santa Monica Bulvarı’na dönerken kontrolünü kaybetti ve bir elektrik direğine döndü. Yoldan geçen biri, arabanın motorunun hala çalıştığını fark etti, bu yüzden kapatmak için uzandı. Bunu yaparken sürücü koltuğunun yarısına kadar yere yığılan adamın ünlü komedyen Ernie Kovacs olduğunu keşfetti.

Kovacs, 43. doğum gününe sadece on gün kala, 13 Ocak 1962’de Los Angeles’ta bir kazada öldü. Üzgün ​​​​hayranlarından çok azı, purolarından birinin ölüm mahallinde kaldırım kenarında yarı içilmiş olarak yattığı ön sayfadaki gazete fotoğrafını unutacak. Kazasından sonraki günler boyunca dünyanın dört bir yanındaki gazetelerde övgüler yağdı. New York Times köşe yazarı J. Gould, “Bazen Kovacs’ın bakış açısı çılgınca komikti, bazen tamamen kafa karıştırıcıydı, ancak kimin bakış açısı olduğu konusunda hiçbir zaman şüphe yoktu. Bıyıklı adamın kaybı, puro, ve gülümseme hem izleyiciyi hem de televizyonu, yakalanması zor ve değerli kahkaha metasına katkıda bulunan bir sanatçıdan değil, aynı zamanda hiç tanışmadığı birçok arkadaşı olan özgür ve saygısız bir ruhtan da mahrum eder.

Kovacs’ın ölümünden bu yana, bir büyük biyografi, hayatı hakkında bir televizyon filmi, gösterimler ve makaleler şeklinde birçok övgü ve düzinelerce video kaseti oldu. Video kasetlere bakıldığında, onun komedi dehasının belki de hiçbir zaman boy ölçüşemeyeceği açıktır. Video hilelerini kullanması ustacaydı, ancak her zaman amaçladığı amaca ulaşmak için bir araç olarak kullanıldı ve yalnızca kendi iyiliği için değil.