Ernest Hemingway Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Yazar

Doğum tarihi: 21 Temmuz 1899, Oak Park, Illinois, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 2 Temmuz 1961, Ketchum, Idaho, ABD

Ernest Hemingway Kimdir?

Amerikalı Nobel ödüllü yazar Ernest Miller Hemingway (1898-1961), 20. yüzyılın en ünlü ve etkili edebiyat stilistlerinden biriydi.

Ernest Hemingway yaşadığı dönemde bir efsaneydi – bir anlamda kendi yarattığı bir efsaneydi. Kurgusal kahramanlarına verdiği tüm erkeksi niteliklerin bir bileşimi olmak için çok çalıştı – sert bir içici, büyük oyun avcısı, korkusuz asker, amatör boksör ve boğa güreşi meraklısı.Adam ve kurgusu genellikle ayırt edilemez göründüğü için, eleştirmenler onun çalışmalarını nesnel olarak değerlendirmekte zorlandılar. Kahramanları – erkeksi ve özlü – abartılı bir şekilde övüldü ve şiddetle kınandı. Şiddet ve ölüm saplantısında Hemingway’in yaratılışına yalnızca 19. yüzyılın Byronic miti rakip olmuştur. Sansasyonel tanıtımına ve kişisel hakaretlerine rağmen, Hemingway artık Amerika’nın en büyük yazarları arasında yer alıyor. Eleştirel yapısı, stilistik saflığı, duygusal doğruluğu, ahlaki bütünlüğü ve dramatik görüş yoğunluğu ile ayırt edilen küçük bir istisnai yazı gövdesine sağlam bir şekilde dayanmaktadır.

Ernest Hemingway, 21 Temmuz 1898’de Oak Park, Illinois’de doğdu. Babası, oğluna avcılık ve balıkçılık öğreten bir taşra doktoruydu; annesi, oğlunu çello çalmaya ve koroda şarkı söylemeye yönlendiren, kilise işlerinde aktif olan dindar bir kadındı. Hemingway’in ilk yılları büyük ölçüde annesinin baskıcı kadınsı etkisiyle mücadele etmek ve babasının erkeksi etkisini beslemekle geçti. Yazları ailesiyle birlikte kuzey Michigan ormanlarında geçirdi ve burada sık sık babasına profesyonel görüşmelerde eşlik etti. Daha sonra “Doktor ve Doktorun Karısı” adlı kısa öyküsünde anlatılan babasının bariz korkaklığının keşfi ve birkaç yıl sonra intiharı, çocukta duygusal bir yara izi bıraktı.

Hemingway, açık hava hayatından aldığı yoğun zevke ve kendisini bir bilim adamı ve atlet olarak öne çıkardığı lisedeki popülaritesine rağmen, iki kez evden kaçtı. Bununla birlikte, ilk gerçek kaçış şansı 1917’de Amerika Birleşik Devletleri I. Dünya Savaşı’na girdiğinde geldi. Piyadede aktif hizmet için gönüllü oldu ancak göz rahatsızlığı nedeniyle reddedildi.

Kansas City Star’da muhabir olarak birkaç ay geçirdikten sonra Hemingway, İtalyan cephesinde bir ambulans sürerek Kızıl Haç sağlık hizmetine katıldı. Fossalta di Piave’de dizinden ağır yaralandı; yine de ağır havan ateşi altında, yaralı bir adamı yardım istasyonuna önemli bir mesafe sırtında taşıdı. Bacaklarından ve vücudundan 200’den fazla mermi parçası çıkarıldıktan sonra Hemingway, İtalyan piyadelerine katıldı, ateşkese kadar Avusturya cephesinde görev yaptı ve İtalyan hükümeti tarafından cesaret nişanı aldı.

Savaştan kısa bir süre sonra Hemingway, Toronto Star için Yakın Doğu’da dış muhabir olarak çalıştı . Michigan’a döndüğünde, kendisini kurgu yazmaya adamaya çoktan karar vermişti. Mükemmel gazeteciliği ve birkaç deneysel kısa öyküsünün dergilerde yayımlanması, Hemingway Avrupa’ya dönmeye karar verdiğinde ona gurbetçiler Gertrude Stein ve Ezra Pound’a tanıtım mektupları veren tanınmış yazar Sherwood Anderson’ı etkilemişti. Hemingway ve gelini Hadley Richardson, bu iki önde gelen yazarın yanında edebi çıraklık yaptığı Paris’e gitti. Eşiyle birlikte yaşadığı sefil yoksulluğa rağmen, bunlar Hemingway’in hayatının en mutlu ve sanatsal açıdan en verimli yıllarıydı.

1923’te Hemingway ilk kitabı Üç Öykü ve On Şiir’i yayımladı. Şiirler önemsizdir, ancak hikayeler onun gelişmekte olan dehasının güçlü bir göstergesidir. “Out of Season”, olgun eserinin karakteristik özelliği olan psikolojik gerilimi ve ahlaki kararsızlığı zaten içeriyor. Bizim zamanımızda ile(1925) Hemingway’in çıraklık yılları sona erdi. Bu öykü koleksiyonunda, daha sonraki Hemingway kahramanları için bir prototip olan genç Nick Adams’ın acı ve şiddet dünyasına girişini tasvir etmek için Michigan’da yaz aylarında yaşadığı deneyimlerden yararlandı. Yakın Doğu’da bir gazeteci olarak tanık olduğu vahşet, derleme için ara bölümler oluşturan yoğun acılar hakkında kısa öyküler haline geldi. Tüm cildin tonunu belirleyen bir hikaye, “Kızılderili Kampı”, Nick’in babası Dr. Adams’a doktorun anestezi olmadan sezaryen ameliyatı yaptığı bir görüşmede eşlik ediyor. Daha sonra, karısının çığlıklarına dayanamayan kızılderili kocasının, neredeyse bir usturayla kafasını keserek kendini öldürdüğünü keşfederler. Hikaye, Hemingway’in karakteristik olarak kısa ve öz diliyle yazılmıştır. ekonomik nesir. “Bir Şeyin Sonu” ve “Üç Günlük Darbe”, Nick’in bir aşk ilişkisinin sona ermesine verdiği rahatsız edici tepkiyi konu alıyor. “İki Yürekli Büyük Nehir”, savaştan yeni dönmüş genç bir adamı ve onun zihinsel çöküntüyü önlemeye yönelik çaresiz çabasını anlatıyor.

Başlıca Romanlar

Hemingway, 1926’da iki roman ve birkaç kısa öykünün el yazmalarıyla Amerika Birleşik Devletleri’ne döndü. Sherwood Anderson’ın bir parodisi olan The Torrents of Spring (1926), büyük ölçüde Anderson’ın yayıncısı olan Boni ve Liveright ile olan sözleşmesini bozmak amacıyla çok hızlı bir şekilde yazılmıştır. O Mayıs ayında Scribner, Hemingway’in ikinci romanı Güneş de Doğar’ı yayımladı. “Kayıp kuşağın” en önemli ifadesi olan bu roman, hepsi savaş sırasında fiziksel ve duygusal olarak acı çeken bir grup gurbetçi Amerikalı ve İngiliz’i anlatıyor; amaçsız varoluşları, tüm bir neslin manevi iflasını ve ahlaki körelmesini canlı bir şekilde ifade ediyor. Hemingway’in ikinci kısa öykü cildi, Kadınsız Erkekler(1927), kendisini öldürmeye kararlı gangsterlerden kaçmayı reddeden bir adam hakkında “The Killers”ı içerir; Nick Adams’ın mide bulandırıcı fahişelik ve eşcinsellik dünyasına erken girişini konu alan “The Light of the World”; ve fiziksel yenilgi ve ölüm karşısında cesareti ve bağlılığı ahlaki bir zafer oluşturan yaşlanan bir boğa güreşçisini konu alan “Yenilmezler”.

Aralık 1929’da Silahlara Veda yayınlandı. Bu roman, bir Amerikan askeri ile bir İngiliz hemşire arasındaki trajik bir şekilde sona eren bir aşk ilişkisinin öyküsünü, savaşın kasvetliliği ve çökmekte olan bir dünya düzenine karşı keskin bir kontrastla anlatıyor. Şiddetli bir çağda Hemingway’in stoacı dayanıklılık yasasının felsefi bir ifadesini içerir: “Dünya herkesi kırar,” diye düşünür başkahraman, “ve daha sonra birçok kişi kırık noktalarında güçlenir. Ama kırmadıklarını öldürür. çok iyiyi, çok kibarı ve çok cesuru tarafsızca öldürür. Onlardan hiçbiri değilseniz, sizi de öldüreceğinden emin olabilirsiniz, ama özel bir acelesi olmayacak.”

Hemingway , mizahi ve yaratıcı bir kurgu olmayan çalışma olan Öğleden Sonra Ölüm’de (1932) boğa güreşine olan tutkulu ilgisini ortaya koydu . 1933’te Scribner, kısa öykülerden oluşan son derlemesi Winner Take Nothing’i yayınladı . En acı ve hayal kırıklığına uğramış yazılarını içeren bu cilt, neredeyse tamamen duygusal çöküntü, iktidarsızlık ve eşcinselliği ele alıyor.

Hemingway’in 1934’teki Afrika safarisi, başka bir kurgusal olmayan çalışma olan Afrika’nın Yeşil Tepeleri’nin (1935) yanı sıra en iyi iki kısa öyküsü olan “The Short Happy Life of Francis Macomber” ve “The Snows of Kilimanjaro” için malzeme sağladı. Her iki hikaye de korku ve ölümle temas yoluyla kendini gerçekleştirme ve ahlaki bütünlüğün kazanılmasıyla ilgilidir.

Hemingway , 1930’ların depresyonuna yanıt olarak Sahip Olmak ve Olmamak’ı (1937) yazdı. Yetersiz bir şekilde tasarlanmış ve kötü bir şekilde uygulanmış olan roman, yasadışı faaliyetleri ve sık sık gaddarlığı onun etik anlayışını ve karakter gücünü gizleyen Floridalı bir kaçakçıyı konu alıyor. Uğraştığı gangsterler tarafından ölümcül şekilde yaralanan bireyci kahraman, “Bir adamın tek başına hiç şansı olmadığının” şaşırtıcı farkına varır.

Hemingway’in hayatındaki başlıca siyasi katalizör, İspanya İç Savaşı idi. 1936’da bir gazete muhabiri olarak İspanya’ya döndü ve 1939’da savaşın sona ermesine kadar İspanya Cumhuriyeti için para toplamaya katıldı. 1937’de The Spanish Earth belgesel filminde işbirliği yaptı . Hemingway’in bu dönemde yazdığı tek oyun, Madrid kuşatması sırasında hüküm süren koşulları tasvir etmek için samimi ama dramatik bir şekilde etkisiz bir girişim olan The Fifth Column (1936; 1940’ta New York’ta üretildi) oyunuydu.

Savaşın sona ermesinden on yedi ay sonra Hemingway, Çanlar Kimin İçin Çalıyor’u (1940) tamamladı. En iddialı romanı, Amerikalı bir profesörün sadık bir gerilla çetesiyle ilişkisini ve İspanyol bir kızla yaşadığı kısa, pastoral aşk ilişkisini anlatır. Canlı, akıllıca tasarlanmış bir anlatı, önceki çalışmasına göre daha az lirik ve daha dramatik bir nesirle yazılmıştır. Hemingway, faşist vahşeti dikkatli bir şekilde bir köylü çetesinin kalpsiz katliamıyla dengeleyerek, olumlu bir çözüme yönelik gergin girişimine rağmen, kitabın propaganda olarak kullanılmasından kasıtlı olarak kaçındı.

Çanlar Kimin İçin Çalıyor’un kritik ve popüler başarısının ardından Hemingway, tam on yıl süren ve büyük ölçüde II. 1942’de 3. Ordu’da bir Collier’s muhabiri olarak, Avrupa’nın en kanlı savaşlarından bazılarına tanık oldu. Resmi bir sıfatla hizmet etmemesine rağmen, 200’den fazla askerden oluşan kişisel bir tabura komuta etti ve normalde bir generale verilen saygı ve ayrıcalıklara sahip oldu. Bu sırada hem askeri hem de edebi hayranlarından sevgi dolu “Papa” unvanını aldı.

1944’te Londra’dayken Hemingway, Time muhabiri Mary Welsh ile tanıştı ve kısa süre sonra evlendi. Önceki üç evliliği – bir oğlunun annesi Hadley Richardson ile; ikinci ve üçüncü oğullarının annesi Pauline Pfeiffer’a; ve Martha Gelhorn’a – hepsi boşanmayla sonuçlanmıştı. Savaşın ardından Hemingway ve eşi Küba, Havana yakınlarında Finca Vigia adında bir ev satın aldı. Hemingway’in tek edebi eseri, Esquire için bazı anekdot niteliğindeki makalelerdi; zamanının geri kalanı balık tutmak, avlanmak, eleştirmenlerle savaşmak ve dedikodu köşe yazarları için metin sağlamakla geçti. 1950’de Across the River and into the Trees ile edebi sessizliğine son verdi.Venedik’te kalp rahatsızlığından ölmekte olan emekli bir Ordu albayı ve ergen bir kızla olan rüya gibi aşk ilişkisi hakkında, maudlin kendine acıma ile kusurlu bir anlatı.

Hemingway’in olağanüstü iyileşme yeteneği, 1952’de yorgun, yaşlı bir Kübalı balıkçı ile dev bir marlin arasındaki olağanüstü savaşı anlatan bir kısa romanın ortaya çıkmasıyla bir kez daha kendini gösterdi. Hemen bir şaheser haline gelen Yaşlı Adam ve Deniz, 1953’te Pulitzer Ödülü’ne layık görüldü. Daha uzun eserlerindeki duygusal gerilimlerden yoksun olmasına rağmen, bu kısa roman cömert bir ruha ve yaşama saygıya sahip, bu da onu Hemingway’in kariyeri için uygun bir sonuç yapıyor. 1954’te Hemingway, Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazandı.

Hemingway’in hızla kötüleşen fiziksel durumu ve giderek şiddetlenen psikolojik rahatsızlığı, yaşamının son yıllarında edebi yeteneklerini büyük ölçüde kısıtladı. Yazar ve eşinin 1954’te planladıkları nostaljik bir Afrika yolculuğu, Belçika Kongo’su üzerinde uçak kazalarıyla sonuçlandı. Hemingway, hiçbir zaman tamamen iyileşemediği ciddi yanıklar ve iç yaralanmalar yaşadı. Fidel Castro’nun devrimci Küba hükümeti Hemingways’i Finca Vigía’dan ayrılmaya zorladığında ek gerginlik yaşandı. Ketchum, Idaho’daki yeni evlerinde sadece birkaç ay geçirdikten sonra Hemingway, hipertansiyon ve duygusal depresyon tedavisi için Mayo Clinic’e kabul edildi ve daha sonra elektroşok tedavisi gördü. Onu fiziksel olarak küçük düşüren ve yazısını bozan bir hastalığı küçümseyerek.

Hemingway’in ölümünden kısa bir süre sonra, edebiyat eleştirmeni Malcolm Cowley ve akademisyen Carlos Baker’a, hangi materyalin yayınlanabileceğine karar vermek için yazarın kalan el yazmalarını gözden geçirme görevi verildi. Ölümünden sonra yayınlanan ilk eser A Moveable Feast (1964), Hemingway’in Paris’teki ilk yıllarının ağıt niteliğinde bir hatırasıdır ve ünlü çağdaşlarının bazı güzel yazılarının yanı sıra parlak kısa öykülerini içerir. Bir yıl sonra Atlantic Monthly birkaç önemsiz kısa öykü ve iki uzun, saçma sapan şiir yayınladı. 1967’de William White, By-Line Ernest Hemingway başlığı altında Hemingway’in en iyi gazetecilik eserlerinin bir derlemesini düzenledi.