Erik Erikson Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Psikolog 

Doğum tarihi: 15 Haziran 1902, Frankfurt, Almanya

Ölüm tarihi ve yeri: 12 Mayıs 1994, Rosewood Manor, Harwich, Massachusetts, ABD

Erik Erikson Kimdir?

Erik Homburger Erikson (1902-1994), Almanya doğumlu Amerikalı bir psikanalist ve eğitimciydi ve çalışmaları gençlerin anlaşılmasına en çok katkıda bulunmuştur.

15 Haziran 1902’de Erik Erikson, Danimarkalı bir ebeveynin Frankfurt am Main, Almanya kentinde doğdu.Dul annesi daha sonra çocuk doktoru Theodore Homburger ile evlendi. Erikson ilk olarak Almanya ve İtalya’da resim eğitimi aldı.Daha sonra, Viyana’da küçük bir çocuk okulunun geliştirilmesinde Peter Blos ve Anna Freud’un meslektaşı Dorothy Burlingham’a katıldı.Bu, Anna Freud tarafından eğitim analizine ve teorik seminerlere ve klinik çalışmalara dalmasına yol açtı.Montessori diploması da alarak 1933’te Viyana Psikanaliz Enstitüsü’nden mezun oldu.

1930’da, sanat ve zanaatın yanı sıra eğitimle de hayati derecede ilgilenen ve yazmaya olan ilgisini derinden paylaşan Kanada doğumlu Joan Mowat Serson ile evlendi.Erikson’un Anna Freud’un okulundaki çalışmalarının yanı sıra Kai, Jon ve Sue adlı üç çocuklarının gelişimi, gelişimin “epigenetik şeması” ve içinde tanımladığı sağlık sözlüğü hakkında nihai düşüncesine çok katkıda bulunmuş olabilir.Ardışık psikoseksüel aşamaların güven ve özerklik, inisiyatif ve çalışkanlık ve kimlik ve yakınlık gibi ego güçlerine katkıları vardır.

Hitler’in iktidara gelmesinin ardından Erikson’lar Amerika Birleşik Devletleri’ne gittiler ve burada Harvard Tıp Okulu (1934-1935), Yale Tıp Fakültesi (1936-1939), Berkeley’deki California Üniversitesi’nde özel muayenehane ve bir dizi araştırma randevusu almaya başladı. (1939-1951) ve Austen Riggs Center, Stockbridge, Mass. (1951-1960); Pittsburgh Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde (1951-1960) misafir profesördü.Daha sonraki atamalarından biri, Harvard Üniversitesi’nde insan gelişimi profesörü ve psikiyatri öğretim görevlisi olarak oldu.Aralıklarla, Gandhi üzerine yoğun çalışmasıyla bağlantılı olarak Hindistan’a seyahat etmek gibi yurtdışında çalışmak için izin aldı.

Daha durağan ve sınırlı bir geçmişe sahip düşünürlere özgü taşralılıktan her zaman arınmış olan Erikson’ın düşüncesi, birbirini izleyen psikanalitik olarak tanımlanmış yaşam evrelerinde baskın olan dürtülerin, verili bir duruma özgü kalıcı ihtiyaçlar ve çözümlerle etkileşimle nasıl şekillendiğine dair bir anlayışa doğru itildi.Bu formülasyonlar, antropologların işbirliğiyle yapılan saha gözlemleri ve ayrıca çocukların oyun gözlemleriyle desteklenmiştir.

Erikson’un klasik Freudcu psikanalitik gelişim kavramını genişletmesi Childhood and Society’de (1950) yayımlandı.Kitap, gelişimi yalnızca, esasen ebeveynlerle olan yakın yoksun bırakan, şımartan veya cezalandıran  etkileşimleriyle değiştirilmiş veya abartılmış, birbirini izleyen güçlü dürtülerin ardışık olarak ortaya çıkışının egemen olduğunu düşünen bazı ortodoks Freudcuları ürküttü.Erikson’un daha geniş iç-dış etkileşim dinamikleri kavramı, çocuk gelişimiyle ilgili Amerikan sosyal bilimleri yelpazesine ilham, meydan okuma ve içgörü sağladı.

Erikson’ın Austen Riggs Center’daki kaygısı, geç ergenlik ve erken yetişkinliğin sıkıntılı yıllarına odaklanmıştı.Genç Martin Luther, Young Man Luther (1958); bir monografide, Kimlik ve Yaşam Döngüsü (1959); ve editörlüğünü yaptığı bir ciltte, Gençlik: Değişim ve Meydan Okuma (1963). Harvard öğretimi ve öğrencilerin değerlerle ilgili endişelerine verdiği yanıt, iki makale koleksiyonuna yol açtı: Insight and Responsibility (1964) ve Identity, Youth and Crisis(1967). İkincisi, ego ve benlik kavramları arasındaki ilişkinin kehanet niteliğinde bir yeniden formülasyonudur ve “topluma uyum” gibi geleneksel normatif meseleleri aştığını gördüğü asalet ve korkaklık, aşk ve nefret ve büyüklük ve küçüklük meselelerinin tanınmasıdır. ” Kişisel değişimin tarihsel değişimle kesiştiği zamanlarda gençlikteki kimlik sorununun anlaşılmasına yaptığı katkı, çok sayıda akademisyeni bu alanı keşfetmeye yöneltti.1969’da Erikson, Gandhi’nin Gerçeği’ni yayımladı.Bu kitap, insancıl bir hedefe yönelik olgunluktaki tutkulu bağlılığın evrimine ve bu hedefe ulaşmak için Gandhi’nin şiddet içermeyen stratejisinin içsel dinamik öncüllerine odaklanıyor.

Erikson’ın taze, incelikli ve çok yönlü farkındalığının kaynakları çoktur: Sanatçısının mizacı ve algı yeteneği, hem duyusal zenginliğe hem de kişilik ve davranış nüanslarına duyarlılığa katkıda bulunur. Derinden tatmin edici aile hayatı ve Lawrence K. Frank, Margaret Mead, AL Kroeber ve Gardner Murphy gibi kişilerle olan geniş kapsamlı dostlukları, yaşamın şiddetlendirdiği çatışmalarla mücadele eden insanoğlunun gelişimi için bir potansiyel olarak sağlık duygusunu destekliyor. Belirli bir yaşam aşamasının baskıları. Katı kavram oluşturma kurallarına sahip bir akademik disipline erken bağlılıktan kurtulması, onu orijinal formülasyonların yanı sıra klasik psikanalizin yeni uyarlamaları ve çıkarımları için serbest bıraktı. Erikson’un kurnaz “İmparatorun kıyafeti yok”

Doğada ve her yaştan ve birçok farklı kültürden insanda yaşama sevgisi, düşünce ve yazılarının ağırlıklı olarak sıcak ve canlı niteliğinin temelini oluşturur.Bu, Freud’dan bu yana herhangi bir analistten daha fazla etkilediği birçok disiplinin öğrencilerinin yankısını uyandırdı.

Freud, akıl hastalarının anlaşılmaya başlandığı ve evrensel iç çatışmanın daha derinden anlaşılmaya ihtiyaç duyduğu bir zamanda yaşadı ve çalıştı. Erikson, Batı dünyasının kaderinin şiddet ve değerlerin aşağılanmasıyla tehdit edildiği bir dönemde olgunlaşıyordu.Sağlık, “erdem” ve gücün ve bunların kökenlerinin ileri sürülmesi ve anlaşılması gereken bir dönemde. Daha sonraki kitapları, siyasetin sahteliğini ve ekonomik dünyanın materyalizmini reddeden ve samimiyet, barış, sevgi ve insani değerler çağrısında bulunan genç protestocuların taleplerini öngördü.

Erikson 1994’te öldü.Ancak sözleri yaşıyor.Çalışmalarına aşina olmayanlar bile tutkusunu dille paylaşabilir.Erikson, sayısız teorisi ve bilgi bolluğunun yanı sıra eğitimcilere şu sağlam tavsiyeyi de bıraktı: “Bir çocuğu semptomuyla karıştırmayın.”

Erikson Psikososyal gelişim Kuramı kaç evre?

Erikson’un psikososyal gelişim teorisi, bir kişinin doğumdan ölümüne kadar sağlıklı bir birey olması için geçmesi gereken 8 evreyi ifade eder.