Emanuel Swedenborg Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Bilim insanı 

Doğum tarihi: 29 Ocak 1688, Stokholm, İsveç 

Ölüm tarihi ve yeri: 29 Mart 1772, Londra, Birleşik Krallık 

Emanuel Swedenborg Kimdir ?

İsveçli bilim adamı, ilahiyatçı ve mistik Emanuel Swedenborg (1688-1772), İsveçborgculuk olarak bilinen ve fikirleri Yeni Kudüs Kilisesi’ne dahil edilen bir dini sistem kurdu.

Emanuel Swedenborg, 29 Ocak 1688’de Uppsala’da Emanuel Swedberg’de doğdu. Babası Piskopos Jesper Swedberg, Uppsala Üniversitesi’nde profesördü. Aile soylulaştırıldığında soyadı 1719’da Swedenborg olarak değiştirildi. Matematik ve astronomi üzerine yoğunlaştığı Uppsala Üniversitesi’nde okuduktan sonra, Swedenborg 5 yıl boyunca Avrupa’yı dolaştı (1710-1714). İsveç, bilimsel gazetecilikle uğraştığı 2 yıllık bir sürenin ardından 1716’da Kraliyet Maden Koleji’nde değerlendirici oldu. Sonraki 30 yıl boyunca, Swedenborg’un ana işi İsveç metal madenciliği endüstrisinde yoğunlaştı. Mühendislik becerisi ona geniş bir itibar kazandırdı. 1747’den itibaren,

Madencilik kariyeri boyunca, Swedenborg okudu ve yazdı. 1718’de Swedenborg, cebir üzerine ilk İsveç çalışmasını yayınladı. 1721’de fizik ve kimyanın geometrik karakterini göstermeye çalıştığı ciltler dolusu bir çalışma yayınladı. Swedenborg sonraki 13 yılını fiziğin doğası üzerine üç ciltlik bir çalışma olan Opera philosophica et mineralia’yı araştırıp yazarak geçirdi.1734’te Leipzig’de yayınlandı. Atomu, her parçacığın kendi iç hareketlerinden oluşan bir parçacık girdabı olarak tasarladı. Bu teori, modern fizikteki atomun elektron-çekirdek çerçevesine yaklaştı. Swedenborg, sonsuzu saf hareket olarak düşündüğü genel bir madde ilkesinden yola çıktı. Saf hareketi bir yaratma eğilimi olarak tasarladı ve sonraki herhangi bir yaratım kalıbı, saf hareketin bir kompleksi haline geldi.

Fizik üzerine yaptığı çalışmanın yayınlanmasından sonra, Swedenborg’un çalışmaları ve araştırmaları fizyolojik ve anatomik bir bütün olarak insanı ve insanın Tanrı ile olan ilişkisini ele aldı. Yeni çalışmaları iki eserin yayınlanmasına yol açtı: Oeconomia regni animalis (1740-1741) ve Regnum animale .(1744-1745). Swedenborg’un bazı fizyolojik keşifleri önemliydi. Beyin omurilik sıvısının doğasını ilk keşfedenlerden biriydi. Vücudun belirli bölümleri ile serebral korteksin belirli motor bölgeleri arasındaki yazışmayı belirledi. Kan, beyin, akciğer ve kalp fizyolojisi üzerine yaptığı çalışmalar, onu bu organlar arasındaki ilişkiyi doğru bir şekilde karakterize etmeye yöneltti. Ayrıca insan algısının fizyolojik temelini tanımlamaya ve böylece insanın ruhunu tanımlamanın ve tanımlamanın bir yolunu bulmaya çalıştı.

Bu çalışmalardan sonra Swedenborg enerjisini teoloji felsefesine adadı. Tam anlamıyla bir ilahiyatçı olmasa da, olağanüstü bir filozof veya teolojik spekülatördü. Swedenborg, bazı temel Hıristiyan gerçeklerinden yararlanarak -kısmen bilimsel, kısmen felsefi bir temele dayalı olarak- bir Tanrı, insan ve ilahi vahiy ve kurtuluş teorisi geliştirdi. Bu teorileştirmelere dayanarak, Yeni Kudüs Kilisesi 1784’te kuruldu.

Swedenborg kendisi herhangi bir kilise veya mezhep kurmadı. İtibarı teolojik teorileri üzerine kurulmuş olsa da, bir bilim adamı ve doğa filozofu olarak büyüklüğü muhtemelen bir teolojik spekülatör olarak büyüklüğünü aşıyor. Swedenborg’un spekülasyonlarının temeli, sonsuzun bölünmez bir güç, öz, güç veya kişi olarak bölünmez kişisel bir tanrı olduğu varsayımıydı. Teslis’in geleneksel Hıristiyan öğretisini reddetti.

Swedenborg’un teolojisinin sistematik bir sunumu 1771’de Vera Christiana religio adıyla yayınlandı. Her şeyi ilahi aşk tarafından ve ilahi hikmete göre yaratılmış olarak gördü. Her maddi şey bir “manevi forma” karşılık geliyordu. Böylece Swedenborg, değiştirilmiş bir Neoplatonizm elde etti: maddi dünyadaki tüm etkilerin manevi nedenleri ve dolayısıyla ilahi bir amacı vardır.

Swedenborg İncil’deki Yaratılış ve Çıkış kitaplarını Arcana coelestia’sında (1749-1756) ve Vahiy’i ölümünden sonra yayınlanan Apocalypsis explicata’sında (1785-1789) inceledi. Akıl yürütmesinin tamamen felsefi yönünü üç büyük eserde detaylandırdı: De coelo et ejus mirabilibus, et de inferno (1758), Sapientia angelica de divino amore et de divina sapientia (1763) ve Sapientia angelica de divina Providentia (1764).

Swedenborg’un kurtuluş teorisi, İsa Mesih’in kendisinin ilahi bir kişi olduğu fikrini reddetti, ancak İsa’nın en derin ruhunun ilahi olduğunu savundu. Bu ilahi ruh, Meryem’den bir insan biçimi almıştı ve İsa’nın insan doğası, onun örnek yaşamıyla yüceltilmişti. İsa, karanlığın güçlerinin tüm ayartmalarına ve kötülüklerine direnerek, ilahi yaşamın tüm insanlığa akması için bir yol açmıştı. İnsan, gerçeği bilmekte ve onun emirlerine itaat edebilmekte özgür hale gelmişti. İnsan kurtuluşu bu bilgi ve itaatte yatıyordu.

Swedenborg, ilahi bir çağrıdan kaynaklandığını iddia ederek teolojik spekülasyonunu savundu. Tanrı’dan özel bir ışık aldığını iddia etti. Ayrıca, tüm tefsir ve felsefi incelemelerinin Tanrı’dan yeni bir vahiy oluşturduğunu ileri sürdü. İnsanlık, yeni bir akıl ve hakikat çağını başlatmak için bu vahye göre yaşamak zorundadır.

Swedenborg, 29 Mart 1772’de Londra’da öldü. 1908’de İsveç hükümeti, kalıntılarının Uppsala Katedrali’ne nakledilmesini istedi.