Elie Halevy Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Filozof

Doğum tarihi: 6 Eylül 1870, Etretat, Fransa

Ölüm tarihi ve yeri: 21 Ağustos 1937, Sucy-en-Brie, Fransa 

Elie Halevy Kimdir ?

Fransız filozof ve tarihçi élie Halévy (1870-1937), İngiliz faydacıları ve 19. yüzyıl İngiltere tarihi üzerine çalışmalar yazdı.

Elie Halévy, 6 Eylül 1870’te, annesinin Alman ordusu Paris’e yürürken kaçtığı étretat’ta doğdu. Babası oyun yazarı Ludovic Halévy idi ve Élie müzisyenler, akademisyenler ve politikacılar arasında büyüdü. école Normale’de okuduktan sonra 1901’de The Platonic Theory of Knowledge ve The Origins of Philosophical Radicalism tezleriyle felsefe doktorasını aldı . İkincisi, ilk büyük çalışması The Formation of English Philosophical Radicalism’in (3 cilt, 1901-1904) temelini oluşturdu.

1893 tarihli bir makalesinde Halévy, modern düşüncenin büyük ahlaki sorununun, soyut görev fikrinin nasıl toplumun somut bir amacı haline gelebileceği olduğunu öne sürdü. Bu soru onu önce faydacılara çekmişti ve onların cevabının özünde temel bir çelişki buldu. Faydacılığın iki ilkeye dayandığını söyledi: Birincisi, yasa koyucunun bilimi, toplumdaki bireylerin doğal olarak farklı çıkarlarını bir araya getirmelidir; ve ikincisi, toplumsal düzen bireysel çıkarların uyumu yoluyla kendiliğinden oluşur. Halévy’ye göre bu, evrene karşı iki temel insan tutumunun örneğini oluşturuyordu: astronomun tefekkürü ve mühendisin müdahalesi.

1892’de Emile Boutmy, Halévy’yi yeni kurulan Siyasal Bilimler Okulu’nda İngiliz siyasi fikirleri üzerine konferans vermeye davet etti. 1900’den sonra bu dersi sosyalizm tarihi üzerine bir başka dersle değiştirdi. Aynı zamanda , ölümüne kadar ilgisini sürdürdüğü Revue de métaphysique et de morale’in kurulmasına yardım etti.

Halévy’nin öğretisi, onu İngiltere’ye yıllık geziler yapmaya yöneltti ve bu geziler sırasında, çağın en önemli bilim adamlarının ve siyasi figürlerinin birçoğunun yakın arkadaşı oldu. Felsefi radikalizm üzerine çalışmaları için Cambridge’deki Jeremy Bentham elyazmalarını derinlemesine inceledi ve yıllar içinde 19. yüzyıl İngiliz tarihinin tüm kaynakları hakkında derin ve yoğun bir bilgi geliştirdi. 1901’de başyapıtı olan History of the English People in the Nineteenth Century’nin ilk cildi üzerinde çalışmaya başladı.(1912). Bu kitapta 1815’teki İngiltere’yi tanımladı ve İngiltere’nin şiddetli sosyal değişimden nasıl kaçındığını açıklamaya çalıştı. “Ekonomik gerçekler insan ırkının izlediği yolu açıklıyorsa,” diye yazmıştı, “on dokuzuncu yüzyılın İngiltere’si, diğer tüm ülkelerden daha çok, hem siyasi hem de dinsel olarak kesinlikle devrimin kaderindeydi.” Ne İngiliz anayasası ne de Yerleşik Kilise ülkeyi bir arada tutacak kadar güçlüydü. Cevabı dini uygunsuzlukta buldu: “Metodizm Jakobenliğin panzehiriydi.”

Bu tarihin ikinci ve üçüncü ciltleri (1923) hikayeyi 1841’e kadar taşıdı. Ardından I. Dünya Savaşı’ndan derinden etkilenen Halévy, dikkatini 1895-1914 dönemine çevirdi. tartıştığı sorunların aciliyeti göz önünde bulundurularak, hatırı sayılır bir tarafsızlıkla yazılmıştır.

1936’da revize edilen 1929 konferanslarında (1938’de yayınlandı; The Era of Tyrannies ), Halévy, dünya savaşının bireysel faaliyetler üzerindeki ulusal kontrolü artırdığını ve fiili sosyalizmin yolunu açtığını savundu. Sosyalizmi Fransız Devrimi’nin son adımı olarak görenlerin aksine, onu, Devrim’in yok ettiklerinin yerini alan yeni bir baskı örgütü olarak gördü. Sonuna kadar liberal bir bireyci olan Halévy, 21 Ağustos 1937’de Sucy-en-Brie’de öldü.