Edwin Drake Kimdir ?

İş insanı

Doğum tarihi: 29 Mart 1819, Greenville, New York, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 9 Kasım 1880, Bethlehem, Pensilvanya, ABD

Edwin Drake Kimdir ?

Edwin Drake (1819-1880), yaşamı boyunca sadece üç petrol kuyusu açmasına rağmen, “Petrol Endüstrisinin Babası” olarak bilinir çünkü Amerika Birleşik Devletleri’ndeki ilk ticari petrol kuyusunu kazmak için geliştirdiği teknoloji, ham petrolün nasıl üretildiği konusunda devrim yarattı.Büyük ölçekli petrol endüstrisini üretiminde yer aldı ve başlattı.

11 Mart 1819’da New York, Greenville County’de doğan Edwin Laurentine Drake, New York ve Vermont’taki aile çiftliklerinde büyüdü.19 yaşında ortak bir okul eğitimi alarak evden ayrıldı ve çeşitli işlerde çalışarak Ortabatı ve Doğu’yu gezdi.1850’de New Haven, Connecticut’a yerleşti ve New York ve New Haven Demiryolları için demiryolu kondüktörü oldu.Sağlığının bozulması 1857’de emekli olmasına neden oldu ama aynı zamanda ona yeni bir fırsat da açtı.

Drake, yeni kurulan Seneca Oil Company’nin kurucuları George H. Bissell ve Jonathan G. Eveleth ile aynı otelde kalırken fırsat ortaya çıktı.Şirket, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki ilk petrol şirketi olan ve Titusville (Pennsylvania) yakınlarında yer seviyesinden petrol sızıntısından yararlanmak için kurulmuş olan Pennsylvania Rock Oil Company’nin halefiydi.Kimyager Benjamin Silliman, Jr. bölgeden petrolü analiz etmiş ve rafine ettikten sonra başka amaçlarla olduğu kadar aydınlatıcı olarak da kullanılabileceğini belirlemişti.Seneca Petrol Şirketi kurucularının, mülklerindeki petrol kaynaklarını denetleyecek ve bir rapor hazırlayacak birine ihtiyacı vardı.Drake, demiryolunda ücretsiz geçiş hakkı olduğu için işi aldı.Drake bırakın orduyu, hiçbir zaman subay olmamıştı. Yine de, yatırımcılardan biri olan James M. Townsend, “selam verici” unvanını kullandı.

İnsanlar ve tanrılar, Seneca Oil Company’nin üretimini değerli kılmaya çalışmasından önce binlerce yıldır petrol kullanmıştı.Fred Hapgood, National Geographic’te şöyle yazdı.”Yunan mitolojisinde Medea, rakibini nafta ile ateşe verdi.Mezopotamyalılar 5.000 yıl önce inşaat malzemesi olarak asfalt kullandılar.Ancak petrol kadar değerli bir ürün haline geldiği için, 19. yüzyıla kadar hem tanrılar hem de ölümlüler aynı şekilde anıldı.Yüzyıl, toprağın onlara verdiği gibi, sızıntılardan ve kaynaklardan petrol aldı.Tuz sondajlarında yüzeye çıkan petrol de başka bir petrol kaynağıydı.

Petrolün eski bir adı olan “Seneca Oil”, 18. yüzyılda New York’un batısındaki Seneca Kızılderililerinin petrol ticaretini ima eder.Amerikan Devrimi’nden sonra, beyaz yerleşimciler Pennsylvania’nın kuzeybatısındaki Oil Creek’i keşfettiler ve kıyılardaki ve yataklardaki küçük kaynaklardan petrol sıyırmaya başladılar.Sıkışmış petrolü topladıkları ahşap halkalar ve bölmeler inşa ettiler.

Oil Creek’teki en büyük sızıntı yılda sadece 20 varil üretti, ancak çabaya değdi.Arındırma ve merhem gibi tıbbi kullanımlar için şişelenen yağa büyük talep vardı.1853’te Joel D. Angier, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki ilk petrol kiralama sözleşmesini satın aldı. Bu kiralama ona, Titusville yakınlarındaki Brewer, Watson and Co. kereste mülkündeki bir Oil Creek sızıntısından petrol toplama hakkı verdi.

Petrolün İlk Günlerinde,Paul H. Giddens, Samuel M. Kier’in şişelenmiş “Petrol, Kaya Yağı”nı “insan veya hayvan tüm rahatsızlıklara çare olarak” nasıl sattığını anlattı.Ülke çapında satış acenteleri olmasına rağmen, Kier’in hâlâ babasının Pensilvanya’daki Tarentum mülkündeki sızıntılardan ve tuz kuyularından satabileceğinden daha fazla petrolü vardı.Yağ aydınlatma için kullanılmıştı, ancak saf haliyle kokulu ve dumanlıydı. Kier, bu dezavantajların üstesinden gelebilirse yaygın olarak kullanılan bir ürüne sahip olacağını düşündü.1850’de bir kimyagerle görüştükten sonra, hala Pittsburgh’da ham bir tek varil yaptı ve ham petrolü “karbon yağı” veya gazyağı olarak damıtmaya başladı.Balina yağı gibi piyasadaki diğer yakıtlardan daha ucuz, daha güvenli ve daha iyi aydınlatıcı olduğu için, karbon yağı batı Pennsylvania ve New York City’de genel kullanıma girdi.Fiyatı iki katından fazla arttı.Kier, Amerika’nın ilk ticari rafinerisi olan operasyonuna beş varillik bir damıtıcı ekledi.Şimdi daha bol ve güvenilir bir petrol kaynağına ihtiyacı vardı. Samuel T. Pees, o sıralarda “ham petrol dikkat çekti ve sonunda kullanımı ve çıkarılmasıyla ilgili teoriler konusunda ciddi deneyleri teşvik etti” dedi.

Kier rafinerisine başladıktan kısa bir süre sonra Silliman, Oil Creek’teki eski Brewer, Watson and Co. arazisinden alınan sızıntı yağı örneğinin onu değerli kılan özelliklere sahip olduğunu bildirdi.

1858’de, artık Seneca Oil Company’de hissedar olan Drake, operasyonlardan sorumlu maaşlı genel ajan olarak Titusville’e geri gönderildi (kısa bir süre için şirket başkanıydı). Görevi, kârlı miktarda petrol üretmekti. Bununla birlikte, ana sızıntı günde yalnızca üç veya dört galon petrol çıkardı ve açtığı diğer petrol kaynakları, üretime yalnızca birkaç galon ekledi.Drake petrol için madencilik yapmaya çalıştı.Bir kuyu kazmak için işçi tuttu, ancak su onu sular altında bıraktı ve bu fikrinden vazgeçti.

Sonunda, Seneca Oil de dahil olmak üzere ilk petrol şirketlerinin örgütlenmesine ve bu şirketlere yatırım yapmasına yardımcı olan bir avukat olan George H. Bissell ile tartıştığı bir fikri denemeye karar verdi.Tuz delicileri genellikle kuyularını kirleten petrolle uğraşmak zorunda kalıyordu.Bissell, petrolün tuz kuyusu delme yöntemleri kullanılarak çıkarılabileceğini düşündü.

Drake, dere ile kereste şirketinin su yarışı arasındaki yapay bir adada bir sondaj sahası seçti.Daha sonra, delme aletlerine güç sağlayacak 6 hp “Long John” sabit, odunla çalışan motor ve kazan için bir ev inşa etmesi ve delme aletlerini kaldırmak için bir bumba dikmesi için kereste şirketinin patronu Jonathon Watson’ın yardımını aldı.

Aletleri yapması ve sondajı yapması için bir demirci ve deneyimli bir tuz kuyusu delicisi olan William “Billy Amca” A. Smith’i tuttu.1000 fit kazmaya hazırlanan Drake, yalnızca 16 fit derinliğindeki delik çökmeye devam ettiğinde her şeyi yeniden değerlendirmek zorunda kaldı.

“Drake, iletken olarak da adlandırılan bir tahrik borusu fikrini bu noktada tasarladı” diye yazdı. “Tahrik borusu on fit uzunluğundaki eklemlerden oluşuyordu ve dökme demirden yapılmıştı.Onu dövdüler veya otuz iki fit derinlikte (9,75 m) ana kayaya sürdüler. Aletler, üst deliği koruyan borudan güvenli bir şekilde indirilebilir.”

Şef, Billy Amca’nın işini yapması için tam da ihtiyaç duyduğu şey olduğunu kanıtladı. Artık buharla çalışan sondaj aletleri demir boru ile korunduğuna göre, çoğunlukla şeyl olan ana kayayı günde ortalama üç fit delebiliyordu.

Sorunlar devam etti. ” ara sıra çöktü. Motor yandı ama kurtarıldı ve tekrar hizmete girdi.İnsanlar gülmeye geldi. Pees, Drake’in şirket parası tükendi, kendi parasını kullandı ve çabucak tükendi “dedi.Ama arkadaşlar kredilerle geldi, ve alayı duymasına rağmen sondaj yapmaya devam etti.”Drake’in Çılgınlığı.”

27 Ağustos 1859’da matkap, açılan deliğin 69 fit derinliğinin altı inç altındaki bir yarığa kaydı.Billy amca aletleri çekti ve eve gitti.Ertesi gün kuyuya geri döndüğünde, derrick tabanından sadece birkaç metre uzakta suda yüzen petrolü keşfetti.Kulak hamurunun bir bölümünden bir kepçe şekillendirerek, değerli sıvının bir kısmını dışarı daldırdı.

İlginç bir şekilde, ilk petrol kuyusu yangını da iki aydan kısa bir süre sonra Drake Well’de meydana geldi.6 Ekim’de Smith, toplanan gazları ateşlediğinde fıçılarda ne kadar yağ depolandığını görmek için açık bir lamba kullanıyordu.Yangın, daha sonra yeniden inşa edilen bumbayı ve deliciyi yok etti.

Drake, kuyusunu sığ bir petrol kuşağında ve o sırada mevcut olan sınırlı teknolojiyle rafine edilebilecek Penn Grade ham petrol içeren bir kuyuda bulma şansına sahipti.Mutfak lavabolarında bulunanlara benzer bir sürahi pompası, Drake Well’deki yağı çıkardı ve viski fıçılarına aktarılmadan önce bir leğene sıçrattı.Günde 10 ila 35 varil olan ilk üretim, dünyanın petrol üretimini neredeyse iki katına çıkardı.

Varil arzı bittiğinde Titusville çevresinde birçok yeni fıçıcılık işletmesi ortaya çıktı. Drake’in başarısından birkaç gün sonra, Kier petrolü satın almaya ve teslim edilen galon başına 60 sent ödemeye başladı.Başka bir Pittsburgh rafinerisi olan W. Mackeown da Drake Well petrolünü satın almak için bir anlaşma yaptı.1859’un sonunda, iki rafineri kuyudan 8800 doların üzerinde petrol satın aldı.

Pees, “Aydınlatmanın kendisi, Oil Creek boyunca ve başka yerlerde öncü petrol kuyularının çılgınca açılmasına yol açan büyük petrol talebini yarattı.Diğer kullanımlar kısa sürede genel talebi artırdı,” diye belirtti Pees. Lee R. Forker Jr., Oil Daily’de “Drake’in başarılı sondaj girişiminin” önemini özetledi. “Bol ve düşük maliyetli yakıt alternatifi balina ve domuz yağı yerine petrol ürünleri, ülkenin sanayi devrimine ikinci aşama bir destek verdi.Düşük fiyata çok miktarda benzin üretmek otomotiv endüstrisinin başlamasında büyük rol oynadı.Özünde, petrolün Drake kuyusunda yan ürün olarak benzinle keşfi ile oldu.

Ancak Drake, diğerleri onun sondaj tekniğini kullandığından, büyük petrol arama telaşından kâr etmeyecekti. Buluşunun patentini almamıştı, bu yüzden herkes onu kullanabilirdi. Drake’in kendisi, her ikisi de 1860’ta Oil Creek’teki aynı adada olmak üzere yalnızca iki kuyu daha açtı.480 fitte biri günde 24 varil petrol üretirken, diğeri günde sadece 12 varil petrol üretti.

Zamanın birçok petrol girişimcisinin aksine, kendisi kiralama satın almadı. Ancak petrol spekülasyonuna yatırım yaptı.Ancak spekülasyon piyasasını kötüleştiren, sondaj yönteminin başarılı bir şekilde uygulanmasıydı.Hapgood, “Yeni tekniğin haberi hızla yayıldı ve ardından, tek bir etkiyi adlandırmak gerekirse, endüstriyel çağın önünü açan bol miktarda ucuz, yüksek kaliteli madeni yağ arzı yarattı” dedi.Drake Well Müzesi broşürüne göre, ” 1862’de günde binlerce varil üreten kuyular açıldı ve kuyu başındaki petrol fiyatı o kadar düştü ki Drake ve ortakları iflas etti. Orijinal kuyu kapatıldı, ancak patlama devam etti.”

Hasta ve fakir olan Drake, 1870’te Pennsylvania’ya döndü.Titusville halkı ona maaşla yardım etti.1876’da Pennsylvania yasama organı Drake’e emekli maaşı verdi.Aynı yıl, bumba ve makine dairesi, Philadelphia’daki Amerika Birleşik Devletleri Yüzüncü Yıl Sergisinde sökülüp yeniden monte edildi.

Drake, 8 Kasım 1880’de Pennsylvania, Bethlehem’de öldü.1902’de cesedi Titusville’deki Woodlawn Mezarlığı’ndaki bir mezara gömüldü.Mezarın panellerindeki yazıtlar, petrol endüstrisine yaptığı katkılar övülerek anlatılmaktadır.