Edward Benes Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 28 Mayıs 1884, Kozlany, Çekya

Ölüm tarihi ve yeri: 3 Eylül 1948, Sezimovo Usti, Çekya 

Edward Benes Kimdir?

Çekoslovak devlet adamı Eduard Benes (1884-1948), 1935’ten 1938’e ve 1940’tan 1948’e kadar ülkesinin cumhurbaşkanıydı.

Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra eski Avusturya-Macaristan İmparatorluğu topraklarından yaratılan ve Almanya ile Sovyetler Birliği arasında tehlikeli bir konumda bulunan ve düşman Polonya ve Macaristan ile sınırlanan küçük bir devletin dışişleri bakanı olarak Eduard Beneš, Paris Barış Konferansı’nın bölgesel yerleşimlerini destekledi. 1919, Fransa-Doğu Avrupa ittifak sisteminin bir ayağıydı ve Milletler Cemiyeti’nin ve uluslararası anlaşmazlıkların tahkim yoluyla çözülmesinin gayretli bir savunucusuydu. Birliğin barışı korumadaki başarısızlığı ve Fransa’nın Çekoslovakya’yı Alman saldırganlığına karşı savunma taahhüdünü yerine getirmeyi reddetmesi, 1938’de Çekoslovakya’nın parçalanmasına yol açtı ve Avrupa’nın savaş sonrası bitkinliği, 1948’de Sovyet destekli darbeye karşı herhangi bir meydan okumayı imkansız hale getirdi. Böylece Doğu Avrupa’

Eduard Beneš, 28 Mayıs 1884’te Bohemya’nın Kozlany kentinde, Çek bir çiftçinin onuncu ve son çocuğu olarak dünyaya geldi. Prag Üniversitesi’nde ve Paris’teki Sorbonne ve École des Sciences Politiques’te okudu. 1908’de Dijon Üniversitesi’nde hukuk doktorası aldı ve ardından Berlin Üniversitesi’nde okudu. 1909’da Prag Ticaret Akademisi’nde ve 1913’te Prag Çek Üniversitesi’nde ders verdi ve bu sırada Çekoslovak vatansever Tomas Masaryk’in koruyucusu oldu.

1914’te savaşın patlak vermesinden sonra Beneš, Prag’da bir Çek direniş hareketinin kurulmasına yardım etti ve 1915’te Masaryk’e İsviçre’de Avusturya karşıtı propaganda yaratmasında yardım etti. Milano Stefanik ile Paris’e seyahat eden Beneš, Ocak 1916’da sekreteri Beneš ile Çekoslovak Ulusal Konseyi olan bir Çekoslovak dış komitesi kurdu. Masaryk yönetiminde konsey, dışişleri bakanı Beneš ile 14 Ekim 1918’de Çekoslovakya’nın geçici hükümetine dönüştürüldü. Bu pozisyonda Beneš, 1919’da Paris Barış Konferansı’na Çekoslovak delegasyonunun lideri olarak kendini ayırdı ve 1935’te Çekoslovak Cumhuriyeti’nin ikinci cumhurbaşkanı seçilene kadar tüm Kabinelerde bu görevi sürdürdü. 1921-1922’de bakan.

Paris Barış Konferansı yerleşimlerini korumak ve Macaristan’daki Habsburg restorasyonuyla mücadele etmek için Beneš, Fransa ile bağlantılı Çekoslovakya, Romanya ve Yugoslavya’nın (1920-1921) Küçük İtilafının kurulmasına yardım etti. 1920’den itibaren Milletler Cemiyeti’ndeki Çekoslovak delegasyonunun lideri Beneš, Konsey’de (1923-1927) oturdu ve Lig üyeleri arasındaki ihtilafların tahkimini zorunlu kılan 1924 Cenevre Protokolü’nü formüle etti. 1923’te İtalya ile bir dostluk anlaşması imzalamasına rağmen, Beneš açıkça Fransız ve Küçük İtilaf ittifak sistemlerini Çekoslovak dış politikasının temel taşları olarak görüyordu ve 1937’de Avusturya ve Macaristan tarafından yayılmacı Almanya’ya ortak direniş göstermesi için kendisine yaklaşıldığında, reddetti. . Bununla birlikte, Almanya’nın artan gücünü dengelemek için Beneš, Çek-Sovyet diplomatik ilişkilerini yeniden kurdu.

Beneš, 18 Aralık 1935’te Çekoslovakya başkanı olarak Masaryk’in yerini aldı. Almanların Sudetenland’a yönelik talepleri, Çekoslovakya’nın Alman tehdidi karşısında terk edilen müttefikleri için Fransız-Doğu Avrupa ittifak sisteminin çöküşünü getirdi. 28 Eylül 1938’deki Münih Konferansı, Almanya’ya Çekoslovakya’nın Sudeten kısımlarını verdi. Bir hafta sonra Beneš cumhurbaşkanlığından istifa etti ve ülkeyi terk etti. Masaryk’in yaptığı gibi Chicago Üniversitesi’nde ders verdi.

Eylül 1939’da II. 12 Aralık 1943’te Sovyet-Çekoslovak Dostluk, Karşılıklı Yardım ve Savaş Sonrası İşbirliği Paktı’nı imzaladı ve savaş sonrası düzende Çekoslovakya için Doğu-Batı arabulucusu rolünü yaratmayı amaçladı.

18 Mart 1945’te Beneš Moskova’da görüştü, geçici bir hükümet kurmak için 3 Nisan’da Slovakya’nın Kösice kentine geldi ve 10 Mayıs’ta hükümeti ekonominin önemli sektörlerini kamulaştırmaya başladığında Prag’a ulaştı. Mayıs 1946 seçimlerinde oyların yüzde 38’ini alan Komünistler, Çekoslovakya’daki en güçlü siyasi örgüt olarak ortaya çıktı. Kurucu Meclis, 19 Haziran’da Beneš’i cumhurbaşkanı ve Komünist Antonin Zápotocky’yi Parlamento başkanı seçti. Komünist Klement Gottwald, 3 Temmuz’da başbakan seçildi.

1947’de iki darbeyle zayıf düşen ve Sovyetler Birliği’nin baskısına ve Çek Komünistlerinin taleplerine dayanamayan Beneš, 12 Komünist, 7 Komünist sempatizanı ve sadece 2 Komünist olmayan bir hükümet atadı ve böylece kendi rolünü buna indirgedi. figüran devlet başkanı. Sadık Çekoslovak birlikleri, Komünistlere zorla karşı çıkmaya hazır olsalar da, Beneš, Sovyet silahlı müdahalesinden korktuğu için onları kullanmayı reddetmiş ve böylece ülkesinin bağımsızlığının kaybını mühürlemişti.

Beneš, 9 Mayıs 1948’de Parlamento tarafından kabul edilen ve tek listeli bir seçim oyu sağlayan yeni bir anayasayı onaylamayı reddetmesine rağmen, yeni sistem altındaki seçimler, üçte iki Komünist olan bir Parlamento ile sonuçlandı. Bunun üzerine Beneš, 7 Haziran 1948’de cumhurbaşkanlığından istifa etti ve yerine Komünist başbakan Gottwald geçti. 3 Eylül’de Beneš, Sezimov Usti’deki kır evinde öldü. Yayınları arasında My War Memoirs (çev. 1928), Democracy Today and Tomorrow (1939) ve tamamlanmamış Memoirs: From Munich to New War and New Victory (çev. 1954) bulunmaktadır.