Duccio di Buoninsegna Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 1255 Siena, İtalya

Ölüm tarihi ve yeri: 1319, Siena, İtalya

Duccio di Buoninsegna Kimdir?

İtalyan ressam Duccio di Buoninsegna ( 1255 – 1319), Sienese okulunun ilk büyük ustasıydı. Sanatı, Siena’daki İtalyan-Bizans stilinin doruk noktasını temsil etti ve Sienese Gotik sanatının temelini oluşturdu.

Duccio’nun hayatı hakkında çok az şey biliniyor. 1250’lerde, muhtemelen on yılın sonlarına doğru doğduğu düşünülüyor. Bize ulaşan ilk belgesel referansı 1278 tarihlidir. Daha sonra birçok belge sanatçının kişiliği hakkında bize bazı ipuçları vermektedir. Örneğin, ödeme makbuzlarının gösterdiği gibi, sık sık borç içindeydi. Sokağı kapatmak gibi küçük suçlardan birkaç kez ve Maremma’da milis kuvvetlerine katılmayı reddettiği için bir kez para cezasına çarptırıldı. Bu parça parça referanslardan Duccio’nun ilk bohem sanatçılardan biri olduğu sonucuna varabiliriz. 1319 tarihli bir belge, onun öldüğünü gösterir.

Duccio’nun erken Sienese resminin gelişimindeki rolü, Floransa resminin gelişiminde hem Cimabue hem de Giotto’nun rolleriyle kabaca eşitlenebilir. Cimabue gibi, Duccio da Siena’da 13. yüzyılın İtalyan-Bizans tarzının doruk noktasını temsil ediyordu. Bununla birlikte, Duccio ve Cimabue, Bizans eserlerinin çoğunu kişiliklerinin işaretleriyle damgaladılar, böylece her ikisi de kendi resim okullarının karakterini oluşturmaya yardımcı oldu. Duccio’nun tarzında, daha sonra onu Giotto ile eşitleyen 14. yüzyıl Gotik tarzına dönüşen lineer ritmik hareketler ve kalıpların bir beklentisi vardı. Bununla birlikte, biraz daha genç olan Giotto, aslında tamamen gelişmiş bir Gotik üslup elde ederken, Duccio’nun sanatı sadece eşiğine ilerledi.

Duccio’nun stilini anlamamız, belgelenmiş iki esere dayanmaktadır: Rucellai Madonna olarak adlandırılan Madonna Enthroned ve Maestà. Rucellai Madonna , 15 Nisan 1285’te Floransa’daki S. Maria Novella’nın Laudesi Kardeşliği tarafından görevlendirildi. Sözleşme 18. yüzyılda keşfedildi ve Giorgio Vasari’nin Rucellai Madonna’yı Cimabue’ye atfetmesinin düzeltilmesine yol açtı . Bu belgesel kanıtlara ve Rucellai Madonna ile Cimabue’nin diğer özgün eserleri arasındaki üslup farklılığına rağmen , bazı bilginler hala Vasari’nin atıfına sarılıyorlar. Diğerleri, üslup farklılıklarının farkında ama Rucellai Madonna’yı kabul etmekte isteksizDuccio’nun bir eseri olarak, üçüncü bir sanatçıyı, “Master of the Rucellai Madonna”yı icat ettiler. Ancak fikir birliği, tabloyu Duccio’ya verir. Rucellai Madonna’nın tarzında, onun Duccio’ya atfedilmesini mantıksız kılan hiçbir şey yoktur. Bu gerçek artı 1285 sözleşmesi kesinlikle böyle bir atfı kabul edilebilir kılıyor.

Üslup açısından, Rucellai Madonna Bizans gelenekleri içinde kalır. 13. yüzyılın sonlarında yaygın olmayan renkli tasarım için bir endişe gösterir. Örneğin, tahtı çevreleyen altı meleğin elbisesinde Duccio, daha geleneksel Bizans eserlerinin katı simetrisini ve derin renklerini terk etti ve tabloya daha yumuşak ve daha dekoratif bir görünüm kazandıran soğuk, gümüşi leylakları, pembeleri ve açık mavileri değiştirdi. görünüm normalden daha fazlaydı. Bu dekoratiflik, Bakire’nin mantosunun etek ucunu ve açıklığını izleyen dans eden altın çizgiyle daha da vurgulanır.

Duccio’nun başyapıtı Maestà tamamen belgelenmiştir. 9 Ekim 1308’de Siena’daki Katedralin ana sunağı için görevlendirildi ve zaferle Duccio’nun atölyesinden 9 Haziran 1311’de Katedral’e taşındı. Bu tarihler arasında sanatçıya çeşitli ödeme ve ihtar belgeleri var. daha hızlı çalışmak için. Maestà’nın her iki tarafı da boyanmıştır. Ön taraf, azizler ve melekler ile majesteleri tahtta oturan Madonna’yı tasvir ediyor. Predella’da, köşebentler ve doruklar, Bakire’nin hayatından sahneler ve Peygamberlerin portreleridir. Sırt, Mesih’in yaşamını ve Tutkusunu gösteren küçük panellerle dekore edilmiştir.

Maestà , altın varak ve zengin renklerle muhteşemdir. Önün tasarımı, Madonna’nın düzenli olarak azizler ve meleklerle çevrili olduğu, gelenekseldir. Ancak Duccio, tipik Bizans Madonna’sının altın tüylü mantosunun yerine masmavi bir mantoyu değiştirdi ve Bizans ahşap tahtının yerine mermer bir Cosmatesque tahtı boyadı. Rucellai Madonna’da olduğu gibi , Bakire’nin mantosunun kenarı ve açıklığı, kıvrımlı bir şekilde hareket eden altın bir çizgiyle izlenir. Hem ön hem de arkadaki anlatı sahnelerinde, Duccio, figürlerin içinden geçmesi için ikna edici ortamlar yaratan dikkat çekici derecede doğru bir figür belirleme ilişkisi geliştirdi.

Diğer işler

Genellikle Duccio’ya atfedilen diğer resimler , Crevole’deki S. Cecilia için yarım uzunlukta bir Madonna ve Çocuk içerir. Tamamen Bizans üslubunda olan bu eser genellikle Rucellai Madonna’dan, yani 1285’ten önceye tarihlenir ve bu nedenle Duccio’nun günümüze ulaşan en eski eseridir. Rucellai Madonna ve Maestà arasında tarihlenen Madonna ve Fransiskenler, belki de yaklaşık 1300, Duccio’nun daha büyük resimlerinde bulunan stilistik özelliklerin çoğuna sahip büyüleyici küçük bir paneldir. Bir Madonna Enthronedin Bern, Madonna ve Fransiskenlerle aynı dönemden kalmadır . Diğer eserler arasında yarım uzunlukta bir Madonnain bulunmaktadır.Brüksel’de, Perugia’da yarım boy bir Madonnain ve Londra’da bir triptik. Siena’da azizlerle çevrili yarım uzunlukta Madonna’lı bir poliptik, tamamen veya kısmen Duccio tarafından boyanabilir. Duccio’nun öğrencileri ve takipçileri onun stiline sıkı sıkıya bağlı kaldılar, bu da bilenler için alışılmadık bir zorluk yarattı.