David Ricardo Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 18 Nisan 1772, Londra, Birleşik Krallık

Ölüm tarihi ve yeri: 11 Eylül 1823, Gatcombe Park

David Ricardo’nun Biyografisi

İngiliz iktisatçı David Ricardo (1772-1823), politik ekonominin kurucusuydu. Ekonomisi, tarımsal aristokrasinin siyasi, sosyal ve ekonomik ayrıcalıklarına saldıran reformcuları silahlandırdı.

David Ricardo, 19 Nisan 1772’de Hollanda’dan Yahudi bir tüccar-bankacı göçmenin oğlu olarak Londra’da doğdu. Ricardo, 14 yaşında bir borsacı olarak babasına katıldı. Bir Quaker ile evlendiğinde, ortodoks babası onu kesti. Ricardo Üniteryen oldu ve 22 yaşında, 800 sterlinlik bir sermaye ve finans camiasının desteğiyle bağımsız bir borsacı oldu. 42 yaşında, yaklaşık 1 milyon sterlinlik bir servetle emekli oldu ve kendisini bir toprak sahibi olarak kurdu.

Ricardo, 1819’dan ölümüne kadar Portarlington’ın cep ilçesi için bağımsız bir Parlamento üyesiydi. Ulusal borcu ödemek için sermaye vergisini destekledi; para reformu; İngiliz buğdayını koruyan Tahıl Kanunlarının kaldırılması; parlamenter, yoksullar hukuku, yasal ve askeri reform; gizli oy; ve Katolik kurtuluşu; siyasi baskıyı da kınadı.

Ricardo’nun itibarı, sabit bir miktardaki servetin üç sınıf arasında dağılımının bir analizi olan Politik Ekonomi ve Vergilendirmenin İlkelerine (1817; rev. 3d ed. 1821) dayanmaktadır: rant alan toprak sahibi, sermaye sahibi Kim kâr ediyor ve ücret alan işçi. Ricardo, hem sermaye büyüme oranı hem de dönüm başına buğday verimi ile ilgili olarak “bu dağılımı düzenleyen yasaları belirlemeye” başladı. Analiz soyut, genellikle belirsiz ve düzensiz olsa da, ilgili yedi ekonomik yasa çıkarılabilir.

İlk olarak, fiyatlar üretim maliyetine göre belirlenir. İkincisi, herhangi bir öğenin değeri, onu üretmek için kullanılan emek miktarı tarafından belirlenir. 1821’in gözden geçirilmiş baskısında Ricardo, değerin üretim maliyetinden de etkilenebileceğini öne sürdü. Üçüncü bir yasa, bir rant teorisi, Malthus’un artan nüfus tahminine dayanıyordu. Nüfus arttığında, daha fazla gıdaya ihtiyaç duyulur ve daha az verimli topraklar ekilir. Rant, en verimli ve en az verimli arazi arasındaki dönüm başına buğday fiyatındaki farktır. Nüfus arttıkça, rant, sermayenin kârları ve emeğin ücretleri pahasına artar. Toprak ağalarının çıkarları yalnızca topluluğun geri kalanına karşı değil, aynı zamanda toprak ağaları ve kapitalistler gerekli düşmanlardı.

Dördüncü ve beşinci yasalar, ücretler fonu ve emeğin doğal fiyatı ile ilgilidir. Bu yasalar, diğer piyasa fiyatları gibi, emeğin fiyatının da arz ve talebe göre dalgalandığını varsayıyordu; ama herhangi bir zamanda ücretlerin ödenmesi için sabit bir para arzı vardı. Bu ücret fonu, dolaşımdaki sermaye miktarıydı. Sermaye arttıkça nüfus büyüdü, daha az verimli topraklar ekildi, rant arttı, sermaye kârları azaldı ve ücretler düştü. Ricardo, özellikle İngiltere gibi eski ülkelerde nüfusun sürekli olarak ücret fonunun üzerine çıkma eğiliminde olacağını ve bunun da çalışan adamın yaşam standardının düşmesine neden olacağını savundu. Afet, yalnızca nüfusun azaltılmasıyla, esasen bebek ölümleri yoluyla durduruldu. Ricardo, Thomas Malthus gibi, ne nüfus kontrolünü ne de gıda kaynaklarının teknolojik artışını beklemiyordu. Ücretler geçim seviyesinin altına düşerse nüfus azalır; ücretler emek arzını artırmadığında veya azaltmadığında, “doğal” ya da geçim düzeylerine ulaştılar. Ricardo’nun genel modelinin popülerleştiricileri, bunu, çoğu insanın amansız bir şekilde geçimlik yaşamaya mahkûm olduğu şeklinde yorumladı.

Altıncı yasa, en yararlı sınıfın kazançları olan kârların “azalan getirilerini” savunur. Giderek daha kalitesiz topraklar ekildikçe, rant ve gıda fiyatları yükselir ve geçim ücretleri için gereken daha yüksek ücretler mevcut döner sermaye miktarından çıktığı için kârlar düşer. Son yasa, paranın miktar teorisi, değer teorisini altına uygular: fiyatlardaki artış veya düşüş, dolaşımdaki para miktarına ters orantılı olarak bağlıdır.

Ricardo’nun diğer önemli yazıları şunlardı : Külçenin Yüksek Fiyatı (1810); “Mısırda Düşük Fiyatın Stok Karları Üzerindeki Etkisi Üzerine Bir Deneme” (1815); Ölümünden sonra Britannica Ansiklopedisi’nde yayınlanan “Fon Sistemi” (1820) : Ek (1824); ve yine ölümünden sonra yayınlanan “Bir Ulusal Bankanın Kuruluş Planı” (1824). 11 Eylül 1823’te Gloucestershire’daki Gatcombe Park’ta öldü.