David Dinkins Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 10 Temmuz 1927, Trenton, New Jersey, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 23 Kasım 2020, New York, New York, ABD

David Dinkins’in Yaşamı

New York’un 1989 Demokratik belediye başkanlığı ön seçimlerinde görevdeki Belediye Başkanı Edward I. Koch’u mağlup ettikten sonra, David Dinkins (1917 doğumlu) Kasım ayında Rudolph Giuliani’yi yenmek ve New York şehrinin ilk Afrikalı-Amerikalı belediye başkanı olmak için devam etti.

Sakin, zarif, planlı ve onurlu David N. Dinkins, birçok beyaz New Yorklunun liderlik vasıflarından yoksun olduğuna dair şüphelerinin üstesinden geldi ve Kasım 1989’da Amerika Birleşik Devletleri’nin en büyük şehrinin ilk siyahi belediye başkanı seçildi. Dinkins, Şubat ayında adaylığını açıkladıktan sonra, daralan bir ekonominin yol açtığı ırksal çekişmeler ve düzenlemelerle bitkin düşen, değişen bir kamuoyu tavrının lehdarı oldu. Harlem’deki siyasi kalesinden büyük ölçüde yararlanan kariyer politikacısı ve ömür boyu Demokrat olan Eylül ayında görevdeki Belediye Başkanı Edward I. Koch’u mağlup etti. Genel seçimlerde, siyasi bir acemi olan popüler bölge savcısı Rudolph W. Giuliani’ye karşı galip geldi. Dinkins göreve geldiğinde, mali ve ırksal kanamalardan mustarip bir şehri iyileştirme gibi göz korkutucu bir görevle karşı karşıya kaldı.

Celestine Bohlen, New York Times’da şunları ifade etti: “David Dinkins, Demokrat partiye otuz yıllık sadık, sessiz hizmetin ardından belediye başkanlığına geliyor – bu onu çığır açan ve geleneğe çok bağlı bir adam yapıyor. iki yüksek profilli rakibi olan Bay Dinkins, ılımlılığın adayıydı, kendi desibel seviyesini düşürmeye istekli görünen bir şehir için yolun ortasında bir seçimdi.Stratejisi heyecanlandırmak değil yatıştırmaktı ve işe yaradı. ”

Dinkins, “şehrimiz” olarak adlandırmaktan hoşlandığı şehrin, “ana yola çıkacak” bir adaya hazır olduğunu anlayan Dinkins, söylediklerinden çok, söyleyiş tarzıyla dikkat çeken bir kampanya yürüttü. İngilizcesi resmi ve neredeyse üslubuydu, “biri gerekir” ve “dua söyler” ile yüklü sakin bir baritonda konuşuyordu. Sesini yükseltmedi ve pek çok politikacının aksine, Wall Street’teki bir kahvaltı toplantısında, şehrin değişken bir bölgesi olan Bensonhurst’taki bir sokak mitinginde konuştuğu dili konuştu. Bölücü siyasetiyle tanınan Koch’a ve savcılık tarzını kampanya yoluna aktaran Giuliani’ye kıyasla başarılı oldu.

Dinkins, hayranları tarafından derin inançlara sahip bir adam olarak adlandırıldı, ancak bu inançlarla ilişkilendirilebilecek çok az somut program var. Diğerleri ona siyasi bir Bill Cosby dedi: “Dinkins, beyazları tehdit etmeyen ve siyahlar için kabul edilebilir bir kişilik yansıtıyor,” dedi Queens’ten siyah bir Demokrat olan Temsilci Floyd H. Flake New York Times’a. Yine de kariyeri boyunca Harlem üssünün dışındaki siyah siyasi gruplardan veya seçmenlerden yalnızca marjinal bir destek aldı ve kazandığı kadar çok seçim kaybetti. Aleyhindeki “rap”, azınlık sorunlarına verdiği yetersiz desteği gösteriyor.

Çoğu hesaba göre, kampanyadaki en güzel anları, ırk ayrımcılığının eşiğinde göründüğünde şehri sakinleştirmeyi içeriyordu. Genç bir beyaz kadın, Central Park’ta siyah gençler tarafından tecavüze uğradı ve vahşileştirildi ve beyaz etnik Brooklyn mahallesinde siyah bir genç öldürüldü. 1989 yazının kutuplaşmış atmosferinde Dinkins bir arabulucu olarak ortaya çıktı. Avuncular, müzakereci bir lider olarak imajı New Yorklular için hoş bir merhem gibi görünüyordu. Dinkins, yaz sıcağında serin ve soğukkanlı görünmek için yardımcılarına üç veya dört özdeş keten takım giydirdi ve bu da hızlı değişikliklere izin verdi.

Siyah toplum liderlerinin Ağustos ayında Yusef Hawkins’in öldürülmesini protesto etmek için bir yürüyüş düzenlediği Bensonhurst’ta Dinkins, gelişini yuhalayan öfkeli bir kalabalıkla karşılaştı. Yutkunmaları susturmayı ve izleyicilerinin saygısını kazanmayı başardı. Todd Purdum’un New York Times’ta yazdığı bir açıklamaya göre , konuya şu şekilde yaklaştı: “Bir konuda açık olalım. Benimle aynı fikirde olmanıza gerek yok. Başka birini tercih etme hakkınız var. Ama şunu da anlayın. 7 Kasım gelecek ve sonra 8 Kasım olacak ve insanlar konuşmuş olacak. Ve onlar konuştuktan sonra, sizin de bu yargıya uyacağını ve uyacağınıza aynı şekilde eminim.

Dinkins için böyle güzel konuşma anları nadirdi. Destekçileri bile onun ahşap konuşma tarzı hakkında şakalar yaptı. Genel seçim arifesinde, televizyonda yayınlanan bir aday tartışmasında, kendisine neden belediye başkanı olması gerektiğini açıklaması için 60 saniye verildi. Bunu yapmak için hazırlanmış bir metni yüksek sesle okuması gerekiyordu. Aylarca kampanya izinde, şehrin etnik çeşitliliğine dair vizyonunu “muhteşem bir mozaik” olarak tekrarladığında muhabirlerin gözleri parlayacaktı. Senaryodan çok az saptı.

Dinkins’in kampanyadaki iki ana engeli, sivil haklar lideri Jesse Jackson ve kendi kişisel mali durumuydu. Dinkins’in, New York’un “Hymietown” olarak özel olarak ilan edilmesiyle hâlâ birçoklarını çileden çıkaran Jackson ile olan ilişkisi, Dinkins’in Yahudi seçmenler arasındaki desteğini sınırladı. Bununla birlikte, belediye başkanı adayının kampanya stratejistleri, çok sayıda Yahudi seçmeni Dinkins’in kendi adamı olduğuna ve Demokrat parti geleneğine sıkı sıkıya bağlı olduğuna ikna edebildi.

İkinci bir engel de bütünlük sorunuydu. Dinkins, 1969’dan 1972’ye kadar hiçbir gelir vergisi ödemedi, ancak daha sonra vergileri faiziyle birlikte geri ödedi. İhmali bir gözetim olarak nitelendirdi. Ayrıca, hisse senedi portföyünü etik olmayan şekilde ele alması nedeniyle bir bulutun altına girdi; mülkiyeti oğluna devretmiş ve nakit değerini önemli ölçüde eksik bildirmiştir. Dinkins, kampanyanın ikinci bölümünde, genellikle gözle görülür bir isteksizlik ve kızgınlıkla bu sorunları ele almak için çok zaman harcadı.