David Dellinger Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 22 Ağustos 1915, Wakefield, Massachusetts, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 25 Mayıs 2004, Montpelier, Vermont, ABD

David Dellinger’in Yaşamı

Sarsılmaz bir şiddet içermeyen pasifist olan David Dellinger (1915 doğumlu) yazıları, örgütsel yetenekleri ve kişisel cesaret eylemleri aracılığıyla hayatını barışı geliştirmeye adadı. İnandığı şey için konuştu ve 1990’larda aktif bir konuşmacı olarak kaldı.

David Dellinger, 22 Ağustos 1915’te Massachusetts, Wakefield’de doğdu. Babası bir avukat, Yale hukuk fakültesi mezunu ve Cumhuriyetçiydi. Lisede David olağanüstü bir atlet, uzun mesafe koşucusu ve turnuva düzeyinde golfçüydü. Aynı zamanda mükemmel bir öğrenciydi ve şimdiden onaylanmış bir pasifistti. 1936’da Yale Üniversitesi’nden Phi Beta Kappa ekonomi uzmanı olarak mezun oldu ve İngiltere’deki Oxford Üniversitesi’nde ek bir yıllık eğitim için burs kazandı.

Avrupa’ya giderken İspanya’ya gitti, ardından iç savaşın ortasında. Dellinger, Loyalist komünist birlikler arasındaki kardeşlik ruhundan o kadar etkilenmişti ki, neredeyse onlara katılacaktı. Bunun yerine, bir yılını Oxford’da geçirdi, ardından Yale’de yüksek lisans çalışması ve Birlik Teoloji Semineri’nde din eğitimi için Amerika’ya döndü.

1940’ta ABD hükümeti, II. Dünya Savaşı’na girmeye hazırlık olarak askeri taslağı başlattı ve David Dellinger, ilk vicdani retçilerinden biri oldu. Orduda hizmet etmeyi reddetti. Savaşın kötü ve yararsız olduğunu söyledi. Savaşa alternatifi kardeşlik ve kapitalizmin ortadan kaldırılmasıydı. Bir yıl hapis yattı, yine askere gitmeyi reddetti ve iki yıl daha hapse girdi. Hapisten çıktıktan sonra Elizabeth Peterson ile evlendi ve bir matbaacı, bir yazar, bir barış organizatörü ve hepsinden önemlisi radikal bir pasifist olarak bir kariyere başladı. Sert, ciddi bir pasifist prototipi olmaktan çok uzak olan Dellinger, arkadaşlarının sık sık “neşeli bir elf” olarak tanımladığı husky, mutlu bir adamdı. Sınırsız enerjiye ve alışılmadık bir sağduyuya sahip güler yüzlü bir insandı.

Dellinger, AJ Muste ve Sidney Lens 1956’da Liberation’ın editörleri oldular. Ekonomik adalet, demokrasi ve şiddetsizliği temsil eden aylık radikal pasifist bir dergiydi ve 19 yıl boyunca yayınını sürdürdü. Genç Amerikalılar, ülkenin Siyah insanlara karşı muamelesini ve ABD’nin Güneydoğu Asya’ya yönelik askeri saldırısını protesto etmeye başlayınca, abonelik listeleri büyüdü. Şimdi, Amerikan radikal solunun sözcülerinden biri olarak Dellinger, 1960’ların başında Küba’ya iki yolculuk yaptı ve Castro devriminin Küba halkı için neler yaptığını coşkuyla anlattı.

Nisan 1963’te Dellinger, New York’ta barıştan yana olanların Vietnam Savaşı konusunda diğer yürüyüşçülerle çatıştığı bir “barış yürüyüşüne” katıldı ve Dellinger Vietnam karşıtı siyasetin ön saflarına atıldı. 1964’te Muste ve iki radikal Katolik rahip Daniel ve Philip Berrigan ile birlikte askere alınmaya karşı direnişi teşvik etmek için bir “vicdan beyanı” hazırlamak için çalıştı. Bir yıl sonra (Ağustos 1965), Yale profesörü Staughton Lynd ve Öğrenci Şiddetsiz Organizasyon Komitesi organizatörü Bob Parris ile birlikte Dellinger, barış yürüyüşüne öncülük eden ABD Capitol önünde tutuklandı ve 45 gün hapse mahkum edildi. İki ay sonra Dellinger, 1970 yılında Washington DC’de devasa savaş karşıtı yürüyüşler düzenleyen Vietnam’daki Savaşı Sonlandırmak için Ulusal Koordinasyon Komitesi’nin organizatörlerinden biri oldu.

Dellinger, 1966 sonbaharında ve 1967 baharında Çin ve Kuzey Vietnam’a iki gezi yaptı. Amerika’da, daha sonra yazar Norman Mailer tarafından ödülünde anılacak olan, Ekim 1967’de Pentagon’da ünlü March on the Pentagon’un yapımında yardımcı oldu. – Kazanan Gece Orduları. Dellinger, 1968’in çoğunu Küba’ya seyahat ederek ve Ağustos’taki Demokrat parti ulusal toplantısındaki gösterilere hazırlanmakla geçirdi. Chicago polisi göstericilere saldırdığında, federal hükümet tüm gösteri liderlerini (Dellinger, Rennie Davis, John Froines, Tom Hayden, Abbie Hoffman, Jerry Rubin ve Lee Weiner) isyan çıkarmak için eyalet sınırlarını aşmak için komplo kurmakla suçladı.

Temmuz 1969’da Kuzey Vietnam, daha önce iki kez olduğu gibi, birkaç ABD savaş esirini serbest bırakmaya karar verdi ve Vietnamlı liderler Dellinger’in onları almak için Hanoi’ye gelmesini istedi. O ve diğer üç kişi, Şikago ayaklanmalarının ardından sanık olan Rennie Davis de dahil olmak üzere, Ağustos ayında Hanoi’ye uçtu ve Amerikalıları özgürlüğe geri götürmek için eşlik etti.

Chicago Seven’in 1969 davası (resmi olarak ABD’ye karşı David Dellinger ve diğerleri olarak bilinir ) 1960’ların en ünlü davalarından biriydi. Yargıç Julius Hoffman’ın mahkeme salonundaki yargılamayı bozmak ve Vietnam Savaşı’nın kendisini yargılamaya teşebbüs etmek için sanıklar çirkin giysiler giydiler, savaş karşıtı işaretler taşıdılar ve mahkemenin kaprisli kararlarına açık açık yanıt verdiler. Hepsi Yargıç Hoffman tarafından suçlu bulundu ve ayrıca sayısız aşağılama alıntısı yapıldı. Ancak temyizde tüm yargılamanın geri dönülmez bir şekilde lekeli olduğu tespit edildi ve tüm “suçlu” kararlar geçersiz kılındı.

1971’e gelindiğinde Başkan Richard Nixon’ın ABD birliklerinin Vietnam’dan “onurla” geri çekilmesi, iç cephedeki muhalefeti azaltıyordu. Dellinger, onurlu bir barış olabileceğine kuşkuyla bakıyordu çünkü gördüğü gibi, tüm savaş onursuz geçmişti. 1971 baharında Washington DC’deki dev “Mayday” yürüyüşünün planlanmasına yardım etti. Ancak ertesi yıl Amerika’nın dikkati Watergate’in zorla girmesine çevrildi ve Dellinger yazılarına geri döndü. Liberation, 1975’te yayınını durdurdu ve takip eden beş yıl boyunca Seven Days dergisinin editörlüğünü yaptı. 1980’lerde Vermont Koleji’nde ders vermek ve anılarını yazmak için Peacham, Vermont’a taşındı ve kendisinden neşeyle “başarısız bir şair, kusurlu bir feminist ve ikna olmuş bir panteist” olarak bahsetti.

Aktif bir protestocu ve sık sık konuşmacı olarak kalmasına rağmen, Dellinger anılarını bitirmek için zaman buldu ve Yale’den Hapishaneye: Ahlaki Bir Muhalif’in Hayat Hikayesi 1993’te yayınlandı. 1996’da Dellinger ve 1968 Demokratik Ulusal Kongresi’nde gösteri yapan diğer aktivistler olayı yeniden canlandırma fırsatı buldu. 1996 Demokratik Ulusal Konvansiyonu Chicago’da yapıldı ve bir dizi nedeni protesto eden yaklaşık 500 göstericiyi çekti. Dellinger de aralarındaydı. Bir muhabire, “Gelenlerin sayısı ve verdikleri enerji bunu çok başarılı kıldı. Şiddet olmayacağını açıkça belirttik” dedi.