Datuk Seri Mahathir Mohamad Kimdir ?

Doğum :1925

Datuk Seri Mahathir Mohamad’in Yaşamı

Siyasette tartışmalı bir kariyere rağmen, Datuk Seri Mahathir bin Mohamad (1925 doğumlu) 1981’de Malezya başbakanı oldu ve ardından arka arkaya üç seçim kazandı. Dünya çapındaki liderler arasında en eski 41. ofis sahibi olarak listeleniyor.

Gösterişli unvanlarına rağmen, Başbakan Mahathir’in en belirgin özelliklerinden biri, Malezya’nın mütevazı bir sosyal geçmişe sahip ilk CEO’su olmasıydı. İlk üç başbakan, Malay toplumuna seçkinci (bazıları feodal diyebilir) niteliğini kazandıran “kraliyet aileleri”nin üyeleriyken, Mahathir bir okul öğretmeninin oğluydu. Kedah eyaletinin eyalet başkenti Alor Star’daki çocukluk deneyimleri, halk pazarında kızarmış muz satmayı içeriyordu.

Göreceli olarak mütevazi kökenleri muhtemelen onun Büyük Britanya’da hukuk eğitimine hak kazanamamasının nedenini açıklayacağı gibi, aynı zamanda siyasete karşı saldırgan, hatta yıpratıcı yaklaşımını açıklamaya da yardımcı olabilir. Ve stili belirgin bir şekilde “Malay olmayan” olsa da, Mahathir tarafından selefleri tarafından savunulanlardan daha fazla Malay yanlısı politikaları savunmak için kullanıldı. Büyük Çinli ve Hintli azınlıklar ile “yerli” Malay çoğunluğu arasındaki çatışmanın hakim olduğu bir siyasi sistemde, Mahathir’in doktor, yazar, parti ve hükümet lideri olarak kariyerini şekillendiren her şeyden önce Malay çıkarlarına olan bağlılığıydı.

20 Aralık 1925’te doğan Datuk Seri Mahathir Mohamad, Alor Star’daki Sultan Abdul Hamid Koleji’ne kaydolmadan önce Perak, Sebrang’da bir Malay okuluna gitti. Daha sonra tıbbi araştırmalar için Singapur’a gittiğinde, Malaya Üniversitesi’nde edebi ve milliyetçi çalışma ve tartışma gruplarına katılım modeli oluşturmuştu ve kısa sürede cesur ve yetenekli bir tartışmacı olarak ün kazandı. Yine de, mezuniyet sonrası yaşamının ilk on yılını, önce Langkawi Adası’nda devlet hizmetinde, ardından 1957’den başlayarak özel muayenehanede olmak üzere tıbba adadı. 1964’te ulusal parlamentoda bir sandalye kazandı.

Bu ilk kampanyadan önce ve kesinlikle sonra, Mahathir’in siyasi kimliği Malezya’daki baskın siyasi parti olan Birleşik Malay Ulusal Örgütü (UMNO) ile yakından ilişkiliydi. Bu nedenle, 1970 yılında partiden ihraç edildiği zaman, kariyerinde özellikle önemli bir andı. Siyasetten zorunlu tatil, Mahathir’e, mizaç ve karakter hakkında kışkırtıcı genellemeler geliştirdiği The Malay Dilemma adlı tartışmalı bir kitabı tamamlaması için zaman verdi. Malay ve Çin nüfusu. Aynı zamanda siyasi profilini de büyük ölçüde yükseltti.

Mahathir daha önce genç ve şovenist UMNO Parlamento üyelerinden oluşan “ultra” hiziple ilişkilendirilmiş olsa da, sınır dışı edilmesinin doğrudan nedeni, Mayıs 1969’daki ciddi etnik şiddet olaylarının ardından Başbakan Tengku Abdul Rahman’a yönelik sert eleştirisiydi. ancak Tengku’yu istifaya çağıran geniş çapta dağıtılan mektup, parti liderlerinin kaldırabileceğinden daha fazlaydı. Ama aynı zamanda parti Mahathir’i görevden almaya zorluyor, Mahathir’in zaten tercih ettiği doğrultuda Malay çıkarlarının beslenmesini ve korunmasını vurgulayan 20 yıllık bir ekonomik program olan Yeni Ekonomik Plan’ı formüle ediyordu.

UMNO’daki konumu 1972’nin başlarında restore edilmeden önce, Mahathir Malay İkilemi’ni yayınladı. Kitap yaygın olarak Malay ayrıcalığı için bir özet olarak yorumlandı, ancak mesajı her zaman açık ve ikna edici olmayan bazı kapsamlı kültürel ve hatta genetik argümanları içeriyordu. Malayların Malezya’daki “kesin ırk” olduğunu ve diğer etnik grupların dilsel ve bir dereceye kadar kültürel olarak asimile olmalarını beklemeye hakları olduğunu iddia etti. Kitap yayınlandıktan kısa bir süre sonra toplumsal düşmanlığa yol açabileceği gerekçesiyle yasaklandı; Kitabın mesajı zaman zaman çelişkili ve kafa karıştırıcı olsa da, kitap ve yazarı böylece ün kazandı.

Partideki rehabilitasyonunun ardından Mahathir, hükümet saflarında hızlı bir yükselmeye başladı. Haziran 1972’de UMNO’nun Yüksek Konseyi seçimlerinde önde gelen oy toplayıcısı oldu. İki yıl sonra kabineye ticaret ve sanayi bakanı olarak ve ardından eğitim bakanı olarak, önceki her başbakanın işgal ettiği bir pozisyona seçildi. 1976’da başbakan yardımcısı olduğunda, aşırılıkçı imajı biraz yatışmış olsa da, genel müdür olarak Tun Hüseyin Onn’un yerine geçme umutları arttı.

Mahathir’in UMNO ve hükümetin liderliğine halefi, 1980’de Tun Hüseyin Onn’un sağlık sorunları nedeniyle istifa etmesiyle gerçekleşti. Gelecek yılki parlamento seçimleri zaferini pekiştirdi. Başbakan yardımcısı ve eski “ultra” ortağı Musa Hitam ile yakın bir çalışma ilişkisi sergilediği için, yönetimi başlangıçta ve genellikle onaylayarak “İki-M” yönetimi olarak etiketlendi. Ancak onların güçlü kişilikleri ve bazı politik konulardaki farklılıkları, Musa’nın 1986’da hükümetten sinirli bir şekilde istifa etmesine yol açtı. UMNO ve Birleşik Cephe müttefikleri, yılın ilerleyen saatlerinde yapılan seçimlerde oldukça başarılı oldular, ancak Musa’nın ayrılması, UMNO içinde artan hoşnutsuzluğun habercisiydi. 1988’de bir başka eski Mahathir müttefiki, Tunku Razaleigh Hamzah,

UMNO ile ve genel olarak Malezya siyasetindeki anlaşmazlıklar karmaşıktır ve çeşitli konulardaki anlaşmazlıkların yanı sıra kişilikleri de içerir. Mahathir’in politikalarının çoğu tartışmalı olsa da, çoğu muhaliflerin incelemesine ve eleştirisine oldukça iyi dayandı. Malezya ekonomisi 1980’lerin başındaki yavaş bir dönemden toparlandı. Malaylar Yeni Ekonomik Politikanın uygulanmasından yararlanmaya devam etti, ancak uygulaması Çinli girişimcilere ve özellikle 1980’lerin sonunda yabancı yatırıma devam eden önemli bir role izin verecek kadar pragmatikti. Mahathir, Malezyalıları “doğuya bakmaya” teşvik ederken, onlardan Japonları, Korelileri ve Tayvanlıları bazılarının istediğinden daha fazla taklit etmelerini istiyordu. Ve bazı muhalefet ve muhalefet biçimlerinin meşruiyetini sert bir şekilde reddetmesi,

Söz konusu eleştiri, ABD Dışişleri Bakanı Madeleine Albright’ın Temmuz 1997’de Kuala Lumpur’a yaptığı ziyarette Birleşmiş Milletler’in İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi’ni kınamasıyla yansıtıldı. Bu Bildiri, dünya organının kurucu belgelerinden biriydi ve bireyin devredilemez haklarını ve kanun önünde eşit korumayı belirtir.

Güneydoğu Asya Uluslar Birliği’nin toplantısının arifesinde New Straits Times’a verdiği demeçte, Evrensel Bildirge’nin, Amerika Birleşik Devletleri ve diğer ülkelerin kendi değerlerini Asyalılara empoze etmeye çalıştıkları “baskıcı” bir araç olduğunu söyledi. ekonomik kalkınmaya odaklanırken rahatsız edilmeyeceklerdir. Başbakan, kendisinin ve diğer yoksul milletlere atıfta bulunarak, “Ülkemizi kalkındıracak ve halkımızın temel ihtiyaçlarını karşılayacak istikrarlı bir hükümete ihtiyacımız var” dedi.

Mahathir, Batı’nın sözde evrensel ilkelerine karşı sözde Asya değerlerini savunan en son Asyalı liderdi. Singapur’un patriği Lee Kwan Yew, kendisine özellikle Pekin’de hayranlık kazandıran benzer açıklamalardan hoşlanıyor. 1993’te Asyalı liderler, demokratikleşmek için dış baskılardan uzak olmaları gerektiğini söyleyen Bangkok Deklarasyonu’nu yayınlamak için bir araya geldiler. Çinli bir yetkili, “Bütün ülkelerin kendi sistemlerini ve değerlerini seçme hakkı var ve diğer ülkelerin müdahale etme hakkı yok” dedi.

Mahathir, ekonomik büyüme için Evrensel Bildiri tarafından kınanan hangi uygulamaların gerekli olduğunu belirtmedi. Mahathir’in argümanındaki gerçek kusur, demokrasi ve insan haklarının Asyalılara çekici gelmeyen tuhaf Batı fetişleri olduğu fikriydi. Örnek olarak, Aung San Suu Kyi, Batı’da popüler olduğu için değil, kendi kendilerini yönetmede söz sahibi olmak isteyen geniş bir Burma taraftarına sahip olduğu için Burma askeri cuntası için bir tehditti. Çinli Komünistler, bu değerlerin sıradan Çinlilerde yankı uyandıracağı korkusuyla demokrasi yanlısı muhalifleri hapse attı. Asyalılar, doğal olarak sansürsüz kitap ve gazete okumalarına, kendi aralarında siyasi meseleleri tartışmalarına, kendi inançlarına göre ibadet etmelerine ve adil yargılanma hakkına sahip olmaları fikrine kapıldılar. Yönetilenlerin rızası fikrini anlamakta zorluk çekmediler. Öyle olsa bile, Mahathir Mohamad’ın iktidar koalisyonu 1990 seçimlerinde yeniden iktidara geldi.

1956’da Mahathir başka bir tıp doktoru olan Siti Hasmah binti Hacı Mohamad Ali ile evlendi. Üç oğlu ve iki kızı vardı. 1989’da 63 yaşında kalp bypass ameliyatı başarılı oldu ve Başbakan Mahathir 1990’ların sonlarında partisinin ve hükümetinin geniş, aktivist lideri olmaya devam etti.