Christopher Marlowe Kimdir? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 6 Şubat 1564, Canterbury, Birleşik Krallık

Ölüm tarihi ve yeri: 30 Mayıs 1593, Deptford, Birleşik Krallık

Christopher Marlowe’nin Biyografisi

İngiliz oyun yazarı Christopher Marlowe (1564-1593), dramatik boş dizenin tüm potansiyelini ortaya çıkaran ve Rönesans hümanizminin trajik içerimlerinden yararlanan ilk İngiliz oyun yazarıydı.

Christopher Marlowe’dan önce bir dizi İngiliz oyun yazarı komedi alanında bazı önemli başarılar elde etmiş olsa da, hiçbiri birinci sınıf bir trajedi yaratmamıştı. Trajedide ilk önemli ilerlemeleri kaydeden Marlowe’dir. Başlıca oyunlarının her birinde, olağanüstü irade gücü sayesinde aksiyona hükmeden tek bir karaktere odaklanır. Marlowe’un gürleyen boş dizesi, çoğunlukla Shakespeare’in olgun şiirinin inceliğinden yoksun olsa da, bu tür drama için dikkate değer ölçüde etkili bir araç olduğunu kanıtladı.

Marlowe, Shakespeare’den yaklaşık 2 ay önce, Şubat 1564’te doğdu. Babası, Canterbury’nin müreffeh bir orta sınıf tüccarıydı. Christopher erken eğitimini Canterbury’deki King’s School’da aldı ve 17 yaşında Cambridge’e gitti ve burada bakanlık için çalışmasını gerektiren bir burs aldı. 1584’te sanat lisans derecesini ve 1587’de yüksek lisans derecesini aldı. Cambridge’deki kalışının sonlarına doğru, diplomasını alıkoymakla tehdit eden üniversite yetkililerinin şüphelerini uyandırdı. Ancak Kraliçe’nin Danışma Meclisi müdahale etti ve yetkililere Marlowe’un “Majestelerine iyi bir hizmette bulunduğuna” dair güvence verdi. Bu hizmetin doğası hala bir sır, ancak Marlowe’un yurtdışında gizli bir casusluk görevine karışmış olması muhtemeldir.

Yüksek lisans derecesini aldıktan kısa bir süre sonra Marlowe Londra’ya gitti. Kısa süre sonra vahşi, bohem tarzları ve alışılmışın dışında düşünceleriyle tanındı. Örneğin 1589’da, Marlowe’un önemli bir rol oynadığı şiddetli bir kavgada öldürülen William Bradley adında birinin ölümüyle bağlantılı olarak bir süre hapsedildi. Özellikle oyun yazarı Thomas Kyd tarafından birkaç kez “ateist” ve “dine küfreden” olmakla suçlandı. Bu suçlamalar Marlowe’un 1593’te tutuklanmasına yol açtı, ancak davasına karar verilmeden önce öldü.

Marlowe’un şair ve oyun yazarı olarak kariyeri sadece 6 yıl sürdü. 1587’de Cambridge’den mezun olduğu ve 1593’teki ölümü arasında yalnızca bir büyük şiir ( Kahraman ve Leander, öldüğünde bitmemiştir) ve altı ya da yedi oyun (bir oyun, Kartaca’nın Dido Kraliçesi, o henüz hayattayken yazılmış olabilir) yazdı.Birkaç oyunun tarihi belirsiz olduğundan, Marlowe’un entelektüel ve sanatsal gelişiminin güvenilir bir tarihini oluşturmak imkansızdır.

İki parçalı bir oyun olan Büyük Tamburlaine ilk olarak 1590’da basıldı, ancak muhtemelen birkaç yıl önce bestelendi. Birinci bölümün ünlü önsözü yeni bir şiirsel ve dramatik üslubu duyurur.”Kafiyeli ana fikirlerin titreşen damarlarından ve palyaçoluk gibi kibirler payını alıyor/ Seni görkemli savaş çadırına götüreceğiz/ Nereye gideceksin? iskit tefsirini işit/dünyayı hayret verici sözlerle tehdit ediyor/ Ve fetheden kılıcıyla krallıkları kırbaçlıyor./ Bu trajik camdaki resmini gör/ Ve sonra onun kaderini dilediğin gibi alkışla.” Oyunun kendisi, Tamburlaine’in iktidara yükselişinin ve onun bu gücü kararlı, genellikle insanlık dışı zalimce kullanmasının cesur bir göstergesidir. Kahraman huşu ve merak uyandırır, ancak çok az sempati duyar.

1588 ile 1592 arasında yazılmış olmasına rağmen , Malta Yahudisi 1633’e kadar basılmadı. Baş figür, olağanüstü zengin tüccar-prens Barabas, Elizabeth dönemi dramasının en güçlü Makyavelci figürlerinden biridir. Barabas, iradesini açıkça ve kurnazca ortaya koyan Tamburlaine’in aksine kurnaz, dolambaçlı ve ketumdur.

Genellikle Marlowe’un en büyük eseri olarak kabul edilen Doktor Faustus, muhtemelen onun da son eseriydi. Merkezi figür, insan öğreniminin tüm geleneksel alanlarını tükettiğini hisseden bir bilgin, ruhunu şeytana satarak bilgi ve güçte en üst seviyeye ulaşmaya çalışır. En önemli nokta, kahramanın ruhunu talep eden karanlığın güçlerini beklediği son anlarının tasvirinde gelir.

Marlowe’un ölümünün koşulları ilk olarak 20. yüzyılda gün ışığına çıktı. 30 Mayıs 1593’te Marlowe, Deptford’da bir Ingram Frizer ve diğer iki kişiyle yemek yedi. Taverna faturası üzerine bir tartışma sırasında, Marlowe Frizer’ı bir hançerle yaraladı, bunun üzerine Frizer aynı hançeri aldı ve Marlowe’u sağ gözünden bıçakladı. Bu bilgilerin alındığı adli tabip soruşturmasına göre, Marlowe anında öldü.

Bu ölümcül olayı çevreleyen olağandışı ayrıntı zenginliğine rağmen, bu olay hakkında çok fazla spekülasyon yapıldı. Örneğin, eylemin siyasi amaçlı olduğu ve Frizer’ın (sonradan nefsi müdafaa olarak hareket ettiğine karar verildi) sadece daha önde gelen bir kişinin temsilcisi olarak hareket ettiği öne sürülmüştür.

Her halükarda, ölümünden sonraki 3 ya da 4 yıl içinde, Marlowe’un kariyeri çağdaş ahlakçılar tarafından dine küfreden bir ateiste karşı ilahi cezanın işleyişinin klasik bir örneği olarak gösteriliyordu. Ama aynı zamanda, daha uzun yaşasaydı kesinlikle Shakespeare ve Ben Jonson’a rakip olacak olan olağanüstü bir dramatik deha olarak da tanındı.