Christine Todd Whitman Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 26 Eylül 1946 (75 yıl yaşında), New York, New York, ABD

Christine Todd Whitman

Christine Todd Whitman (doğum c. 1947) rakibi, görevdeki New Jersey Valisi James Florio’yu çok az siyasi deneyimle yenmeyi başardı.

Başından beri, Whitman ofis için uzun bir atış olarak algılandı – bir kadın ve bir Cumhuriyetçi garip bir karışım olarak kabul edildi. Kapsamlı vergi indirimlerini ve kürtaj haklarını savundu. Ve kampanyasının başında platformu çok dağınıktı. Ancak Florio, vergileri artırarak ve eyaletindeki çökmekte olan ekonomiye yavaş yavaş tepki vererek seçmenlerini o kadar rahatsız etmişti ki, sonunda Whitman kazandı.

Whitman kesinlikle ayrıcalıklı bir kadın olarak nitelendirildi – parasının çoğunu Wall Street’ten kazanan bir milyoner. Cumhuriyetçi partiyle güçlü bağları olan varlıklı bir aileden geliyordu. Whitman’ın kocasının da Cumhuriyetçi partiyle bağları var – büyükbabası bir zamanlar New York valisiydi. Whitman’ın kardeşleri de siyasete karıştı.

Whitman, New Jersey valiliği için koştuğunda hiçbir şekilde kariyer politikacısı değildi. Daha önceki tek siyasi deneyimi, o ilçenin yönetim organı olan Somerset İlçesi Seçilmiş Mülk Sahipleri Kurulu’na seçim kazanmaktı. Orada beş yıl görev yaptı. Cumhuriyetçi vali Thomas H. Kean daha sonra onu 1990’a kadar görev yaptığı New Jersey Kamu Hizmetleri Kurulu’na atadı.

O yıl, çok popüler bir görevdeki New Jersey Demokrat senatörü Bill Bradley’e karşı koşarak siyasi spot ışığına büyük bir dalış yaptı. İlk başta Bradley’e karşı gösterişli bir muhalefet olacak gibi görünüyordu. Ancak, Florio daha yeni vali olarak seçilmişti ve bu nedenle vergileri 2,8 milyar dolar artırdı ve eyalet satış vergisinde popüler olmayan bir artışa yol açtı. Bu, birçok New Jersey sakinini çileden çıkardı. Whitman, kampanyasını Bradley’in çalışmaları yerine Florio’nun popüler olmayan vergi zamlarına odakladı. Tekniği başarılı oldu ve eşi görülmemiş bir yüzde 47 oy aldı “kolay geçiş” rakibinin neredeyse hiç marjı yoktu.

Bu kampanyadaki başarısı onu valilik için mükemmel bir pozisyona getirdi. Bradley’e karşı o kadar etkileyici bir performans sergiledi ki, ana rakip olarak kabul edildi. Ve Florio’nun vergi politikaları işini kolaylaştıracaktı. Vergi programı yürürlüğe girdikten sonra, New Jersey ülkenin geri kalanının yaşadığından daha derin bir durgunluğa girdi. Malcolm S. Forbes, Jr. bir Forbes başyazısında , “Bir devlet nadiren ekonomik lütuftan bu kadar çabuk düşer… …onun felaketi tamamen Florio’nun eseridir,” diye yazdı.

Florio’nun onay derecesi yüzde 20’ye düştü. 1991’de Demokratlar, 20 yıl aradan sonra ilk kez eyalet meclisindeki çoğunluklarını kaybettiler. Bu, Florio’nun işini daha da zorlaştırdı, çünkü fikirleri Kongre siyasetine aykırıydı. Satış vergisi artışını kaldırmaya çalıştılar, veto etti; yarı otomatik silah yasağını kaldırmaya çalıştılar, veto etti. 1993’te seçim zamanı geldiğinde, Florio kabaca yüzde 50’lik etkileyici olmayan bir onay derecesine sahipti. Ancak, yeni seçilen başkan Bill Clinton’un desteğini aldı.

Ancak Whitman’ın kampanyasında da zaaflar yoktu. Ağustos 1993’te medya danışmanı olarak Larry McCarthy’yi tuttu ve birçok kişinin öfkesine rağmen, George Bush’un Michael Dukakis’e karşı kampanyası sırasında yayınlanan ırkçı olduğu iddia edilen “Willie Horton” reklamlarından sorumluydu. Yanıt olarak Whitman, kötü şöhretli reklamlardan başka birinin sorumlu olduğunu söyledi, ancak McCarthy kısa süre sonra istifa etti. Tartışma alevlenirken Whitman, Idaho’da uzaktan bir bisiklet gezisine çıkmak için kendini çıkardı.

Vergi beyannamelerini açıkladıktan sonra başka bir skandal patlak verdi ve bu, kendisinin ve kocasının 1992’de etkileyici bir şekilde 3,7 milyon dolar hasılat elde ettiğini gösterdi. Bu gerçek, Whitman’ın seçmenlere “düzenli bir insan” gibi görünmesini zorlaştırdı. Gazeteciler ayrıca, iki kırsal evi çalışan çiftlikler olarak kullanmasını da sorguladılar. Buna yanıt vermek için Whitman, mülklerden birinde bir basın partisi düzenledi. Muhabirler kendilerini gerçek bir ev dışı etkinliğinde buldular, kuru fasulye servis edildi ve Whitman mavi kot pantolonla turlar düzenledi. Konuyla ilgili açık sözlülüğü ve soruları yanıtlama konusundaki istekliliği birçok insandan puan aldı.

Whitman’ın kampanyasıyla ilgili bir başka sorun da, onun algılanan yön eksikliğiydi. Seçmenlerin ilgisini çekecek net bir vergi paketi hazırlaması uzun zaman aldı. 1993 yılının Eylül ayında nihayet, birkaç yıl içinde gelir vergilerini yüzde 30 oranında azaltmak da dahil olmak üzere birçok vergi indirimini içeren ekonomik planını açıkladı. Haber kulağa hoş gelse de, seçmenler coşkudan ziyade şüpheci görünüyordu.

Whitman ayrıca Florio’nun sosyal programlardaki rekoruna da saldırdı. Muhafazakarların gözüne girmek için Florio, annelere sosyal yardım tahsislerinde daha sıkı kısıtlamalar getirilmesini savundu. Önerilen değişikliklerden biri, kadınları bebeklerinin babalarına isim vermeye zorlamayı içeriyordu. Öfkelenen Whitman fikirlerine saldırdı. “Vali’nin sağcı radikalizmi benimsemek için aceleyle atacağı bir sonraki fikir nedir?” Congressional Quarterly’de sorduğu alıntıydı. “Sosyal yardım alan anneler için bir dövme programı mı? Giysilerine dikilmiş bir rozet, onları sosyal yardımdan yararlananlar olarak mı tanımlıyor?” Bununla birlikte, Florio kampı, Whitman’ın karşılaştırma için bir Holokost benzetmesi kullanmasına öfkelenen Yahudi liderlerin öfkeli mektuplarıyla karşılık verdiğinde, taktikleri geri tepti.

Whitman’ın kampanya danışmanlarından biri olan Malcolm Forbes, “Bayan Whitman’ın vergi fikirlerini ve yaklaşımını bu kadar farklı, gerçekten nefes kesici kılan şey, vergi indirimlerini bütçeleme sürecinin çekirdeğini yapmayı planlamasıdır . Harcama kararları alınacaktır. kesimlerin etrafında, tersi değil.” Bunun gibi haberlere rağmen, halk çoğunlukla ikna olmadı ve seçimden önceki ay yarış çok yakındı.

Whitman’ın seçimi geri çevirmesine yardımcı olan bir şey değişti. Kampanyası ivme kazandıkça, kampanya yöneticisi Ed Rollins’e artan bir güven verdi. Ronald Reagan’ın 1984’teki zaferini kazanmasına yardım eden bir siyasi analist olan Rollins, 1992’deki başkanlık adaylığında H. Ross Perot’a yardım etmek için kamp değiştirdiğinde tartışmalı bir figür haline geldi. Perot’la işi kabul ettikten kısa bir süre sonra tiksintiyle ayrıldı. Whitman’ın kampanyasının son haftalarında, Rollins dizginleri eline aldı ve hemen kampanya yaklaşımını yeniden düzenlemeye başladı. Congressional Quarterly’e göre “kampanyanın çoğu için” ,”Whitman, Florio’dan başka kimse duygularından yararlanmaya aciz ve hatta isteksiz görünüyordu.” Rollins, kütük konuşmalarında Florio’nun popüler olmayan siciline odaklanarak tüm bunları değiştirdi. Rollins ayrıca ona kendi sözlerini tutmasını tavsiye etti çünkü onlar hakkında çok fazla şüphecilikle karşılaşmıştı.

Taktik işe yaradı. Eagleton Enstitüsü anketi, görevdeki valinin seçim gününden sadece bir hafta önce önde olduğunu gösterdi. Ancak kararsız oy, çağrıya çok yakındı. Whitman, 2 Kasım 1993 seçimlerini sadece 26.000 oyla kazandı. Kurucular Florio’nun önceki kayıtları ile ona güvenemeyecek kadar ilgiliydiler.

Uzun kampanyası sona erdiğinde, Whitman rahat bir nefes alabilmeliydi. Ancak, oyların alınmasından kısa bir süre sonra, Rollins basına, kazanmalarının nedeninin, cemaat üyeleri arasındaki oylamayı bastırmaları için Afrikalı-Amerikalı bakanlara ödeme yapmaları olduğunu söyledi. “Siyahi kiliselere gittik ve temelde Florio’yu destekleyen bakanlara dedik, ‘Özel bir projeniz var mı? Onlar da ‘Florio’yu zaten onayladık’ dediler. ‘Sorun değil – Pazar kürsüsüne çıkıp vaaz verme. Onu desteklediğinizi biliyoruz, ancak oraya çıkıp da Salı günü Jim Florio’ya oy vermek için ahlaki yükümlülüğünüz olduğunu söylemeyin. “‘ Rollins’in Time’da söylediği bildirildi .Demokratik mahallelerdeki (insanları sandığa götürmesi gereken) seçim işçilerine de evde kalmaları için para ödendiği söyleniyor. Rollins, bu önlemlerin Whitman’ın vali seçilmesinde kilit rol oynadığıyla övündü.

Yorumları, başta siyahi bakanlar olmak üzere birçok insandan tepkiler yağdırdı. Newark’taki siyahi bakanlar örgütünün başkanı Edward Verner, Time’da şu yorumu yaptı: “Siyahi oyların veya siyah kilisenin satışa çıktığını önermek ırkçı bir yalandır.” Whitman’ın kendisi dehşete kapıldı ve menajerinin ifadesinin kesin bir yalan olduğunu iddia etti. Rollins kısa süre sonra ifadelerini geri çekerek İnsanlara sözlerinin “yanlış olduğu ortaya çıkan bir abartı” olduğunu söyledi. Ancak, bir federal yargıç soruşturmanın gerekli olacağına karar verdi. Whitman, seçmenlere, herhangi bir yasadışılık ortaya çıkarsa yeni bir oylamayı kabul edeceğine dair güvence verdi.

Rollins’in karısı Sherrie, People’da kocasının “yarattığı bu öfke konusunda kendini çok kötü hissettiğini. Kimseyi incitmek niyetinde olmadığını. Christie için çok üzüldüğünü. Onun zaferini lekelemek istemediğini” iddia etti. Rollins’in ilk iddialarını destekleyecek hiçbir kanıt bulunamadığı ortaya çıktı ve 29 Kasım 1993’e kadar Demokratlar seçim sonuçlarının onaylanmamasını sağlamak için kampanyalarından vazgeçtiler. 12 Ocak 1994’te eyalet ve federal müfettişler kampanyayla ilgili soruşturmalarını sonlandırdı ve Whitman’ı suçlamalardan masum buldu.

Malcolm Forbes, “Kampanya yöneticisi Ed Rollins’in iddia edilen oy karşıtı faaliyetleriyle ilgili dedikoduların, ulusu Christie Whitman’ın geçen ay New Jersey valilik seçimlerinde kazandığı zaferin önemi konusunda kör etmesine izin vermeyin. O, karakter ve içerik açısından kazandı,” dedi Malcolm Forbes. dergisinin başyazıları. Seçimden sonra, Whitman cüretkar vergi indirimi teklifleriyle hemen devam etti, hatta işe yaramazlarsa yeniden seçilmek için aday olmayacağını bile ilan etti.

Whitman, Rollins tartışması netleştikten kısa bir süre sonra personel ve politika kararları almakla çok meşguldü. Kendisini ve ailesini korumakla görevlendirilen gruba kadın eyalet askerlerini eklediğinde manşetlere çıktı. Vali Florio’ya, ikisi arasındaki bir anlaşmayı ihlal ettiğinden ve sözleşmeleri uzattığından, maaş artışlarını onayladığından ve göreve başlamadan önce insanları pozisyonlara atadığından şikayet etti.