Charlotte Moore Sitterly Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Astronom

Doğum tarihi: 24 Eylül 1898, Ercildoun, Pensilvanya, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 3 Mart 1990, Washington, DC, ABD

Charlotte E.Moore Biyografi

Moore Güneş ve atom spektrumları analiziyle uluslararası beğeni toplayan bir fizikçi olan Charlotte E. Moore (1898-1990), Ulusal Standartlar Bürosu’nun atom fiziği bölümünde yirmi yılı aşkın bir süre çalıştı. Bu kapasitede, güneşi ve güneş atmosferini oluşturan temel gazların kimyasal ve fiziksel özellikleri hakkında analitik bilgiler içeren çok sayıda güneş spektroskopik tablonun derlenmesine nezaret etti.Moore, federal bir kariyere yaptığı olağanüstü katkılardan dolayı 1961’de Amerika Birleşik Devletleri Hükümeti’nden ilk Federal Kadın Ödülü’nü alan altı kadın arasında olmanın onuru da dahil olmak üzere, analitik yorumları ve güneş ve yıldız spektrumları derlemeleri için dünya çapında tanınırlık kazandı. Aynı zamanda, 1949’da Londra Kraliyet Astronomi Derneği’ne yabancı ortak olarak seçilen ilk kadın bilim insanıydı.

Moore 24 Eylül 1898’de Ercildoun, Pensilvanya’da Chester County Okulları müfettişi George Winfield Moore ve bir okul öğretmeni olan Elizabeth Palmer (Walton) Moore’un çocuğu olarak dünyaya geldi. Ailesi, meslekleri ve takip eden Quaker’lar aracılığıyla, Moore’un hayatı boyunca sürdürdüğü öğrenme için disiplinli bir takdir aşıladı. 1916’da liseden mezun olduktan sonra, Swarthmore Koleji’ne girdi, 1920’de matematik lisans derecesi ve Phi Beta Kappa üyeliği ile mezun oldu. Moore’un Swarthmore’daki fizik profesörü John A. Miller, fizik alanında kariyer yapma kararında etkili oldu.Moore’un matematiksel eğilimleri ona 1920’de Princeton Üniversitesi Gözlemevi’nde matematiksel hesaplamada bir pozisyon kazandırdı. Orada, araştırması yıldızların evrimi teorisiyle sonuçlanan astrofizikçi Henry Norris Russell ile çalıştı. Çoğu astrofizikçinin tipik özelliği olan Moore ve Russell, belirli kozmolojik nesnelerin spektrumlarını veya belirli ışık dalga boylarında radyasyon dağılımını ölçmek için spektroskopi kullandılar. Belirli spektral çizgilerin göründüğü dalga boyunu belirleyerek, incelenen nesneyi oluşturan öğeleri belirlediler. Russell, Moore’un atomik spektrumlar konusundaki ilk araştırmasına rehberlik etti ve 1928’de elementer demirin güneş spektrumu üzerine bir monografın yayınlanmasında işbirliği yaptılar.Moore’un akademik astrofizik kariyeri Princeton’da başlamış ve daha sonra bitecek olsa da, sekiz yılını Kaliforniya’da araştırma yaparak geçirdi. Beş yıl boyunca Pasadena’daki ünlü Mt. Wilson Gözlemevi’nde Dr. Charles E. St. John ile çalıştı. Onların spektroskopik araştırmaları, Henry Rowland’ın 1893 ve 1896 yılları arasında yayınlanan klasik Güneş Spektrumu Dalga Boyları Ön Tablosu’nun 1928 revizyonu ile sonuçlandı . Bu çalışma, önceki araştırmalarıyla birlikte, Berkeley’deki California Üniversitesi’nde doktora çalışmalarını sürdürürken Moore’a Lick bursu kazandırdı. . Doktora tezini güneş lekesi spektrumundaki atom çizgileri üzerine yazdı ve 1931’de derecesini aldı.Moore doktorasını tamamladıktan sonra Princeton Üniversitesi Gözlemevi’ne araştırmacı olarak döndü ve 1945’e kadar kaldı. Princeton’dayken astronom ve fizikçi Bancroft Walker Sitterly ile tanıştı; 30 Mayıs 1937’de evlendiler. Moore bilimsel kariyerini kurmuş ve kızlık soyadıyla tanınmıştı, bu yüzden Sitterly veya Moore-Sitterly adı altında birkaç yayın görünmesine rağmen, yaşamı boyunca bu ad altında birçok dergi makalesi yayınlamaya devam etti.

Moore, Princeton’ın akademik çevresinden ayrıldı ve 1945’te Washington DC’deki Ulusal Standartlar Bürosu’na (şimdi Ulusal Standartlar ve Teknoloji Enstitüsü) katıldı. William F. Meggers’in spektroskopi bölümüne katılan Moore kısa süre sonra bir projeden sorumlu oldu. atomik enerji seviyelerine ilişkin verilerin derlenmesini içerir. Physics Today için ölüm ilanını yazan meslektaşı William C. Martin’e göre ,Moore, konumunu daha önce yayınlanmış verilerin toplayıcısından çok daha fazla görüyordu. Verileri inceledi ve spektroskopçuları yeni analizler sağlamaya ikna ederek eksiklikleri düzeltmeye çalıştı. Martin, Moore’un aldığı çok sayıda yayınlanmamış verinin, spektroskopistlerin Moore’un yetkinliğine olan büyük güvenini doğruladığını iddia etti. Veri toplama konusundaki katı ve ısrarlı çabalarının başlıca sonucu, 1949, 1952 ve 1958’de üç ciltlik referans kaynağı olan Atomic Energy Levels (Optik Spektrum Analizlerinden Türetilen Atom Enerjisi Düzeyleri) yayımlanması oldu.485 atom türü için atom enerjisi bilgisinin organize bir temsilini içerir ve Martin tarafından “şimdiye kadar yayınlanmış en saygın ve sık alıntılanan temel atomik veri kaynaklarından biri” olarak tanımlanır. Standartlar Bürosu’ndayken Moore , 1940’ta Russell, önceki Princeton meslektaşı ve The Solar Spectrum ile The Masses of the Stars dahil olmak üzere diğer değerli referans kaynakları yayınladı.1947’de Harold D. Babcock ile birlikte. Sonraki on yılda Moore, ultraviyole güneş spektrumlarını analiz etmek için V-2 roketlerinden toplanan verileri kullanarak, ölümüne kadar devam edecek olan Deniz Araştırma Laboratuvarı’nda Richard Tousey ile işbirliğine başladı. Ayrıca Moore’un başarıları arasında güneşte teknetyum varlığını keşfetmesi de vardı; teknesyum, doğal olarak yeryüzünde yalnızca eser seviyelerde bulunan oldukça kararsız bir elementtir.1968’de Moore, Standartlar Bürosu’ndan resmen emekli oldu. Ancak kariyeri zar zor bitmişti. Sonraki üç yılını Standart Referans Verileri Ofisi’nde çalışarak geçirdi, ardından 1971’den 1978’e kadar Deniz Araştırma Laboratuvarı’nın Uzay Bilimleri Bölümü’nde çalışan Tousey’nin grubuna katıldı. Bu süre boyunca Moore, daha önceki meslektaşlarıyla güçlü çalışma ilişkilerini sürdürdü. Ulusal Standartlar Bürosu. Ayrıca profesyonel astronomik topluluklara katılımını artırdı. Liderlik pozisyonlarında bulunduğu kişiler arasında Amerikan Bilim İlerleme Derneği, Amerikan Astronomi Derneği ve Uluslararası Astronomi Birliği vardı. Moore, 1937’de Amerikan Astronomi Derneği’nin Annie Jump Cannon ödülünü ve William F. 1972’de Optical Society of America’nın Meggers ödülü; Mezun olduğu okul olan Swarthmore College, 1968’de Almanya’daki Kiel Üniversitesi ve 1971’de Michigan Üniversitesi gibi Moore’u fahri doktora derecesi ile tanıdı. Moore, 3 Mart 1990’da Washington DC’deki evinde kalp yetmezliğinden öldü.