Charles Wuorinen Kimdir ? Hayatı Ve Biyografisi

Doğum tarihi: 9 Haziran 1938, Upper West Side, New York, ABD

Ölüm tarihi ve yeri: 11 Mart 2020, New York, New York, ABD

Charles Wuorinen Biyografi

Pulitzer ödüllü besteci Charles Wuorinen (1938 doğumlu), üretken kariyeri boyunca çağdaş müzik sahnesinin ön saflarında yer aldı. İkinci Dünya Savaşı sonrası dizi yazarlarının geleneğini takip eden eserleri, yeni lirizm, zenginlik ve incelik zirvelerine ulaşmak için teknikler kullandı.

Charles Wuorinen 9 Haziran 1938’de New York’ta doğdu. Babası Columbia Üniversitesi’nde 40 yıl tarih öğretti ve kompozisyon konusundaki ilk eğitimi, her ikisi de Columbia Üniversitesi profesörü olan Jack Beeson ve Vladmir Ussachevsky’den geldi. Beş yaşında piyano çalmaya ve beste yapmaya başladı. 16 yaşında New York Filarmoni’nin Genç Besteciler Ödülü’nü kazandı. Wuorinen 1956’da Columbia’ya kaydoldu ve Otto Luening ile kompozisyon okudu. En eski orkestra çalışması olan Into the Organ Pipes and Steeples’ı 18 yaşında yazdı. Wuorinen, piyano eşlikçisi, kayıt mühendisi ve şarkıcı olarak çalışırken dört yıl boyunca Vermont’taki Bennington Besteciler Konferansı’na katıldı. 21 yaşında ilk üç senfonisini besteledi.

1962’de Columbia’da Wuorinen, birçok üniversite yeni müzik topluluğu için prototip haline gelen Çağdaş Müzik Grubu’nu kurdu. Harvey Sollberger ile ortaklaşa düzenlenen, çağdaş müziğin icrası ve kaydı için en önemli ajanslardan biri haline geldi. Wuorinen, 1961’de lisans derecesini ve 1963’te müzik alanında yüksek lisans derecesini aldı. 1964’ten 1971’e kadar Columbia’da müzik öğretti, ancak kendisine görev verilmeyince istifa etti. 1968 ve 1972’de Guggenheim bursları düzenledi ve 1972’den 1979’a kadar Manhattan Müzik Okulu’nda ders verdi.

Wuorinen’in erken dönem çalışmaları geleneksel tonları kullanır, ancak yine de moderndir ve ayrıntıların nüfuz edici bir kontrolünü sergiler. Örneğin, Üçüncü Senfonisi (1959), geniş biçimli orkestrasyon ve 12 ton tekniklerinde ustalık gösterir . Bununla birlikte, Wuorinen’in en iyi bilinen eserleri, Olivier Messiaen, Pierre Boulez ve Milton Babbitt’in eserlerine benzer titiz seri uygulamalara sahiptir. Kompozisyonları, perde, zaman ve ritmik bölümlerin ilişkili olduğu bir “zaman noktası sistemi”ne dayanıyordu.

Kariyeri boyunca Wuorinen yeni müzikal kaynaklara açıktı. 1961 gibi erken bir tarihte Consort from Instruments and Voices’a manyetik bandı dahil etti ve Orchestra and Electronic Exchanges’de (1965) bandı orkestra ile birleştirdi . 1969’da Wuorinen , bestenin her öğesinde sentezlenmiş sesler kullanan Times Encomium’u yarattı. 1970’de Times Encomium için Pulitzer Ödülü’ne layık görüldü ve bu, yalnızca bir kayıt için yaratılan bir beste için verilen ilk ödül oldu.

Wuorinen’in eserleri geniş çapta seslendirilmiştir ve kendi kuşağının en önemli Amerikan bestecilerinden biridir. Bestelerinin çoğu soyut enstrümantal müziktir. Neredeyse her müzik aletini sergilemek için parçalar yarattı.

Wuorinen’in bazı müzikleri ilk dinlemede kuru ve ilhamsız görünebilir. Melodi ve armoni gibi geleneksel unsurların yerini, melodik konturun şekillendirilmesi ve topluluk kuvvetlerinin yaratıcı etkileşimi alır. Wuorinen, “sanatın kendisi olduğuna, çünkü onu algılayanla aktif bir ilişki talep ettiğine inanıyor. Onu takdir edemiyor”; eserin anlamını kendisi yaratmalıdır.” Dinleyiciler, derinliğini ve boyutunu anlamadan önce bir Wuorinen parçasını birkaç kez özümsemelidir.

Wuorinen, Gold Crest, CRI, Cambridge, Advance, Nonesuch, AR-DGG, Mainstream ve Desto Records için kayıt yaptı ve ana yayıncısı CF Peters idi. High Fidelity, Musical America, New York Times, Perspectives of New Music, Saturday Review, Prose, Musik Geschichte und Gegenwart ve New Grove Dictionary için denemeler ve makaleler , ayrıca CRI ve Nonesuch Records için ön notlar yazdı.

Besteci, şef, öğretim görevlisi ve icracı olan Wuorinen o kadar üretkendi ki 37 yaşına geldiğinde 150’den fazla bestesi vardı. Ünü, sadece komisyonla çalışmasına izin verdi. Wuorinen, Amerikan Üniversite Bestecileri Derneği’nin kurucu üyesiydi. Ayrıca, kompozisyon için değerli bir ders kitabı olan Simple Composition’ın (1978) yazarı olarak da dikkat çekiciydi . 1985’ten 1987’ye kadar San Francisco Senfonisi için yerleşik besteciydi.

Çalışma alanı olağanüstü. Wuorinen’in operası The W. of Babylon (1975), 17. yüzyıl Fransız erkek ve kadınlarından oluşan bir ürün yelpazesine sahip bir “barok burlesk” tir. Onun Bambula Squared (1984) orkestra ve bilgisayar tarafından oluşturulmuş bir kaset için bir parçadır. 1980’lerden başlayarak, Wuorinen giderek keskin dokular, güçlü ritimler ve sürekli, net melodilerle oda müziği besteledi.