Torricelli Kimdir? Buluşları Nelerdir? 

Doğum tarihi: 15 Ekim 1608, Roma, İtalya

Ölüm tarihi ve yeri: 25 Ekim 1647, Floransa, İtalya

Torricelli Biyografi

Evangelista Torricelli’nin ebeveynleri Gaspare Torricelli ve Caterina Angetti.Gaspare’nin tekstil işçisiydi. Oldukça fakir bir aileydi. Evangelista, ebeveynlerinin üç çocuğunun en büyüğüydü ve en az biri bezle çalışmaya devam eden iki küçük erkek kardeşi vardı. Ebeveynlerine göre, en büyük oğullarının olağanüstü yeteneklere sahip olduklarını ve kendileri için bir eğitim sağlayacak kaynaklardan yoksun olduklarını, onu bir Camaldolese keşişi olan amcasına gönderdiler. Kardeş Jacopo, Evangelista’ya bir Cizvit okuluna girecek kadar büyüyene kadar sağlam bir eğitim verildiğini gördü.

Torricelli Kimdir ?

Torricelli 1624’te bir Cizvit Kolejine girdi. 1626’ya kadar orada matematik ve felsefe okudu. Hangi Üniversitede okuduğu tam olarak belli değil, çoğu tarihçi Faenza’daki Cizvit Koleji’ne katıldığına inanırken, bazıları Roma’daki Collegio Romano’ya girdiğine inanıyor. Şüphesiz durum şu ki, Cizvit Koleji’nde okuduktan sonra Roma’daydı. Bazı gerçekler açıktır, yani Torricelli’nin babası 1626’da ya da daha önce öldü ve annesi Roma’ya taşındı.Çünkü ölüm anında 1641’de kesinlikle orada yaşıyordu. Torricelli’nin iki kardeşi de Roma’ya taşındı ve yine 1647’de orada yaşadıklarını kesin olarak biliyoruz. En muhtemel olaylar, Gaspare Torricelli’nin ölümünden sonra Caterina ve iki küçük oğlu, ya orada yaşayan ya da o şehre taşınmak üzere olan Evangelista ile birlikte olmak için Roma’ya taşındı.

Cizvit Koleji’nde Torricelli olağanüstü yeteneklere sahip olduğunu gösterdi ve amcası Jacopo, Benedetto Castelli ile birlikte çalışmasını sağladı. Jacopo gibi bir Camaldolese keşişi olan Castelli, Roma’daki Sapienza Üniversitesi’nde ders verdi. Sapienza, Roma Üniversitesi’nin şu anda işgal ettiği binanın adıydı ve adını üniversiteye verdi. Torricelli’nin aslında üniversiteye kayıtlı olduğuna dair bir kanıt yoktur ve Castelli tarafından özel bir düzenleme olarak öğretildiği neredeyse kesindir.

Castelli tarafından matematik, mekanik, hidrolik ve astronomi öğretilmesinin yanı sıra, Torricelli’nin Sekreteri oldu ve bu görevi 1626’dan 1632’ye kadar sürdürdü. Bu, aldığı eğitim karşılığında Castelli için çalıştığı anlamına gelen bir anlaşmaydı. Çok daha sonra Castelli’nin öğretisini Roma’dan yokken devraldı.

Torricelli’nin 11 Eylül 1632’de Galileo’ya yazdığı bir mektup var ve bize Torricelli’nin bilimsel ilerlemesi hakkında çok yararlı bilgiler veriyor.

Galileo Castelli’ye yazmıştı, ancak Castelli O zamanlar Roma’dan uzak olduğu için Sekreteri Torricelli bu gerçeği açıklamak için Galileo’ya yazdı. Torricelli hırslı bir genç adamdı ve Galileo’ya çok hayrandı, bu yüzden Galileo’yu kendi matematiksel çalışmaları hakkında bilgilendirme fırsatını yakaladı. Torricelli, Galileo tarafından profesyonel bir matematikçi olduğunu ve Apollonius, Arşimet ve Theodosius’un klasik metinlerini incelediğini söyledi. Ayrıca, çağdaş matematikçiler Brahe, Kepler ve Longomontanus’un yazdığı hemen hemen her şeyi okudu ve Galileo’ya, Kopernik’in teorisi tarafından Dünya’nın Güneş’in etrafında döndüğüne ikna olduğunu söyledi. Dahası, Galileo’nun Torricelli’nin mektubunu yazmasından yaklaşık altı ay önce yayınladığı dünyanın iki ana sistemi olan Ptolemaios ve Kopernik ile ilgili Diyaloğu dikkatle incelemişti.

Mektubundan Torricelli’nin Astronomi tarafından büyülendiği ve Galileo’nun güçlü bir destekçisi olduğu açıktı. Ancak engizisyon diyaloğun satışını yasakladı ve Galileo’nun onlardan önce Roma’da görünmesini emretti. Galileo’nun 1633’teki denemesinden sonra Torricelli, Kopernik teorisine olan ilgisine devam etmesi durumunda tehlikeli bir zeminde olacağını fark etti, bu yüzden dikkatini kasıtlı olarak daha az tartışmalı görünen matematiksel alanlara kaydırdı.

Dokuz yıl boyunca Galileo’nun bir arkadaşı olan Giovanni Ciampoli’ye ve muhtemelen bir dizi başka profesöre Sekreter olarak görev yaptı. Torricelli’nin bu dönemde nerede yaşadığını bilmiyoruz, ancak Ciampoli Umbria ve Yürüyüşlerde bir dizi şehrin Valisi olarak görev yaptığı için, montalto, Norcia, San Severino ve Fabriano’da dönemler yaşadığı muhtemeldir.

1641’de Torricelli, 1644’te Opera geometrica olarak üç bölümde yayınlayacağı çalışmaların çoğunu tamamladı.

Ancak şu an için de motu gravium’un üç bölümünün ikincisiyle ilgileniyoruz. Bu temel olarak Galileo’nun 1638’de yayınlanan iki yeni bilimle ilgili Söylemlerde ve matematiksel gösterilerde ortaya çıkan mermilerin parabolik hareketi üzerine çalışmasını geliştirmeye devam etti. Torricelli, Castelli’den De motu gravium hakkındaki görüşünü sorduğunda 1641’in başlarında Roma’daydı. Castelli o kadar etkilendi ki, Galileo’ya kendisi yazdı, şu anda Floransa yakınlarındaki Arcetri’deki evinde yaşıyordu, engizisyon subayları tarafından izlendi. Nisan 1641’de Castelli Roma’dan Venedik’e gitti ve yolda Galileo’ya Torricelli’nin el yazmasının bir kopyasını vermek ve onu asistan olarak işe almasını önermek için Arcetri’de durdu.

Castelli seyahatlerinde iken Torricelli Roma’da kaldı ve onun yerine dersler verdi. Galileo, Torricelli’nin yardımına sahip olmak istemesine rağmen, bu gerçekleşmeden önce bir gecikme oldu.

Bir yandan Castelli bir süre Roma’ya dönmedi, Torricelli’nin annesinin ölümü ise ayrılışını daha da geciktirdi. 10 Ekim 1641’de Torricelli, Galileo’nun Arcetri’deki evine geldi. Orada Galileo ile ve ayrıca Galileo’ya yardım eden Viviani ile yaşadı. Ancak, bu ünlü bilim adamı Ocak 1642’de ölmeden önce Galileo ile sadece birkaç ay geçirdi. Galileo öldükten sonra bir süre Roma’ya dönmesini geciktiren Torricelli, Galileo’nun yerine Toskana büyük Dükü II.FERDİNANDO mahkeme Matematikçisi olarak atandı. Galileo’nun da elinde tuttuğu büyük Dük’e mahkeme filozofu unvanını almadı. Bu görevi Floransa’daki ducal Sarayı’nda yaşayana kadar sürdürdü. 

Torricelli’nin başarılarına baktığımızda, önce matematiksel çalışmalarını bağlam içine koymalıyız. Castelli’nin bir başka öğrencisi olan Bonaventura Cavalieri, Bologna’da matematik başkanlığını yaptı. Cavalieri, bölünmezlik teorisini 1635’te yayınlanan geometria ındivisibilis continuorum nova’da sundu. Bu yöntem, Kepler’in sonsuz küçük geometrik miktarlar teorisini içeren arşimet tükenme yönteminin bir gelişmesiydi. Bu teori Cavalieri’nin çeşitli geometrik figürlerin alanını ve hacmini basit ve hızlı bir şekilde bulmasını sağladı. Torricelli, Cavalieri tarafından önerilen yöntemleri inceledi ve ilk başta onlardan şüpheliydi. Ancak, kısa bir süre sonra bu güçlü yöntemlerin doğru olduğuna ikna oldu ve onları daha da geliştirmeye başladı. Aslında, sonuçlarını keşfetmek için bölünmezlik yöntemini kullanarak yeni ve eski yöntemlerin bir kombinasyonunu kullandı, ancak çoğu zaman klasik bir geometrik kanıt verdi. Bunu, bölünmezlik yönteminin doğruluğundan şüphe ettiği için değil, bir kanıt vermek istediği için verdi.

Eski geometrilerin olağan yöntemine göre …

Yeni yöntemlere aşina olmayan okuyucular, sonuçlarının doğruluğundan hala emin olacaklardır.

1641 yılına gelindiğinde, üç yıl sonra yayınlayacağı yöntemleri kullanarak bir dizi etkileyici sonuç kanıtladı. Düzenli bir poligonun bir simetri ekseni etrafında döndürülmesiyle elde edilen üç boyutlu figürleri inceledi. Torricelli ayrıca sikloidin alanını ve ağırlık merkezini de hesapladı. En dikkat çekici sonuçlar, ancak, kavisli indivisibles karşılamak için indivisibles olan Cavalieri yöntemi uzantısı onun sonuçlandı. Bu araçlarla, yy ekseni ile eğri üzerindeki sabit bir nokta arasındaki dikdörtgen bir hiperbolun sınırsız alanını döndürmenin, yy ekseni etrafında döndürüldüğünde sonlu bir hacme yol açtığını gösterebildi. Bu sonucu, Torricelli için tamamen erişilemeyen koordinat geometrisinin modern gösteriminde belirttiğimize dikkat edin.Açıklanan bu son sonuç zamanın matematiksel edebiyatının bir mücevheri oldu .

Ayrıntılı olarak ele alındığında, 1644’te yayınlanmasından hemen sonra, sonucun büyük ilgi ve hayranlık uyandırdığı, çünkü dönemin matematikçilerinin sezgisine tamamen aykırı olduğu belirtilmektedir.

Torricelli’nin sikloid ile ilgili sonuçlarından bahsettik ve bunlar onunla Roberval arasında bir anlaşmazlığa yol açtı.Torricelli’nin Roberval ile temasa geçtiği ve parabolün ağırlık merkezi, semigeneral paraboller, sikloidin yüzeyi ve tarihi, konik tarafından üretilen devrim katı ve hiperbolik akut katı hakkındaki görüşlerini ve sonuçlarını bildirdiği Ekim 1643 tarihli bir mektup.

Ayrıca, Torricelli tarafından yapılan bir başka güzel katkının, Bir üçgenin düzlemindeki noktayı belirlediğinde Fermat nedeniyle bir problemi çözmede olduğunu, böylece köşelerden olan mesafelerinin toplamının minimum olduğunu (üçgenin izogonik merkezi olarak bilinir) not etmeliyiz. 

1640 civarında, Torricelli, ilk olarak 1600’lerin başında Fermat tarafından formüle edildiği iddia edilen bir soruna geometrik bir çözüm geliştirdi. Bir düzlemde üç nokta verildiğinde, verilen üç noktaya olan mesafelerinin toplamı mümkün olduğunca küçük olacak şekilde dördüncü bir nokta bulun.

Torricelli, sürekli bir vakum yaratan ve bir barometre prensibini keşfeden ilk kişiydi. 1643’te, daha sonra meslektaşı Vincenzo Viviani tarafından yapılan ve atmosfer basıncının aynı sıvı üzerinde ters çevrilmiş bir tüpte bir sıvının yükseleceği yüksekliği belirlediğini gösteren bir deney önerdi. Bu kavram barometrenin gelişmesine yol açtı. Torricelli, 11 Haziran 1644’te Castelli’nin öğrencisi olan arkadaşı Michelangelo Ricci’ye bir mektup yazdı. Bu aşamada Torricelli Floransa’daydı ve Roma’da olan arkadaşı Ricci’ye yazdı.

Vakum ile ilgili olarak, sadece bir vakum yapmak için değil, bazen daha ağır ve daha yoğun ve diğer zamanlarda daha hafif ve daha ince olan atmosferde değişiklikler sergileyecek bir alet yapmak için tasarlanmıştır. Birçoğu bir boşluğun var olmadığını iddia etti. Diğerleri doğanın iğrenmesine rağmen sadece zorlukla var olduğunu iddia etmiştir.Doğadan herhangi bir direnç olmadan kolayca var olduğunu iddia eden kimse yoktur.

Yüzyıllardır savundu üzerinde olan bir soru bir boşluk var mı, oldu. Aristoteles, bir boşluğun mantıksal bir çelişki olduğunu iddia etmişti, ancak bununla ilgili zorluklar, Rönesans bilim adamlarının bunu, Torricelli’nin ‘doğanın iğrenmesine’ rağmen bir boşluğun var olduğuna inandığını öne sürenlerle aynı çizgide olan ‘doğanın bir boşluktan nefret ettiği’iddiasıyla değiştirmelerine yol açmıştı. Galileo, bir emme pompasının suyu sadece yaklaşık dokuz metre yükseltebileceğine dair deneysel kanıtları gözlemlemişti, ancak “vakum tarafından yaratılan kuvvete”dayanarak yanlış bir açıklama yapmıştı. Torricelli daha sonra bir deneyi tarif etti ve ilk kez doğru açıklamayı verdi:

Oluşturmak ve sağlam bir vakum içinde seyahat olup olmadığını sınamak mümkün olduğu vakum incelemek için çalıştı. Ayrıca böceklerin vakumda yaşayıp yaşayamayacağını görmeye çalıştı. Ancak, bu deneylerde başarılı olamamış gibi görünüyor.

Torricelli’nin gerçeği dünyaya sunmak için materyali yayınlaması gerektiğini düşünen dürüst bir adam olduğu açıktır. Hiç şüphe yok ki, bu iki büyük matematikçi sikloid hakkında benzer keşifler yapmıştı, ancak ikisi de diğerinin fikirlerinden etkilenmemişti. Bununla birlikte, Ekim 1647’de tifo hastalığına yakalanan Torricelli, yazışmaları yayınlamaya hazırlama görevini tamamlamadan önce, birkaç gün sonra 39 yaşında genç yaşta bir araştırma Matematikçisi ve bilim adamı olarak öldü.