Theodore Gericault Kimdir?

Theodore Gericault Biyografi 

FRANSIZ RESSAM

Doğum: 26 Eylül 1791 – Rouen, Fransa

Ölüm: 26 Ocak 1824 – Paris, Fransa 

Theodore Gericault’un Biyografisi

Jean-Louis-Andre Theodore Gericault, varlıklı, muhafazakar ebeveynlerin tek çocuğuydu.Babası avukattı ve annesinin ailesi tütün yetiştiricisiydi.Dört yaşındayken ailesi Paris’e taşındı, bu da Gericault’nun en prestijli okullarda eğitim görmesine izin verdi.On beş yaşında çizim yeteneği fark edildi ve ciddi bir şekilde sanat eğitimi almaya başladı.

Gericault’nun ilk yılları kayıpsız değildi. Annesi 1808’de, ortaokuldan mezun olmadan önce öldü.Dört yıl sonra büyükannesinin ölümü, ona rahat yaşamasını sağlayacak önemli bir gelirin bırakılmasıyla sonuçlandı ve ona herhangi bir maddi kaygı duymadan sanatını sürdürme özgürlüğü verdi.

Eğitim

Gericault, Pierre-Narcisse Guerin altında çalıştığı Ecole des Beaux-Arts’a katılmadan önce Pierre Bouillon ve Carle Vernet ile eğitim aldığı için şanslıydı. Oğlunun askere alınmasını önlemek için, 1812’de Gericault’nun babası, oğlunun yerine askere gitmesi için bir adama para ödedi.Görevin bu ertelenmesi, genç sanatçıya 1812 Salonunda sunulduğunda hem tanınma hem de ödül getiren Charge Chasseur (1812) adlı resmini yaratması için zaman tanıdı.

Gericault çalışmalarında ciddi olmasına rağmen, sık sık atları çekmek için stüdyodan kaçmaya çalıştı.(onun için büyük bir tutkuydu). Sonunda, diğer öğrencilerle masum bir kavgadan sonra Guérin’in stüdyosundan atıldı ve bu sırada yanlışlıkla öğretmeninin kafasına düşen bir kova su attı.

1814’te Gericault, Kraliyet Silahşörlerinin Birinci Bölüğü’nün Üçüncü Tugayı’na katıldı ve bir yıl boyunca görev yaptı. Bu konumun getirdiği prestij ve romantizm, genellikle şık, yakışıklı ve kendini beğenmiş biri olarak tanınan sanatçıyı cezbetmiş olmalı.Bunu bir sır olarak saklamasına rağmen, doğal düz saçlarını daha modaya uygun dalgalı yapmak için kağıt maşaları kullandığı bile biliniyordu.

Bu dönemin pek çok genç sanatçısı gibi, Géricault da İtalya’da ücretli bir eğitim dönemini içeren gıpta edilen Prix de Rome için yarıştı.Ödülü kazanamamasına rağmen, kendi başına İtalya’ya seyahat etmeye karar verdi. Oradayken Michelangelo ve Barok sanatını keşfetti, her ikisi de hem figürlü temsillerinde hem de aydınlık ve karanlığı dramatik kullanımında kendi eseri üzerinde derin bir etkiye sahip olacaktı.Yolculuk ona, amcasının genç karısıyla yaşadığı bir ilişkinin komplikasyonlarından kaçınmanın bir yolunu da sundu.

İtalya’da iken Gericault, kendisi için katı ve ciddi bir program benimseyerek büyük ustaları incelemeyi hedefledi. Hedeflerini şöyle özetledi: “Büyük Eski Ustalardan sonra çizmek ve resim yapmak.Oku ve beste yap.Anatomi. Antikalar , Müzik  İtalyanca eserler veriliyordu.Kendimi yalnızca eski ustaların tarzıyla ilgileniyorum ve dışarı çıkmadan ve her zaman yalnız başına beste yaptım.” Bununla birlikte, İtalya’daki günlük yaşamdan da etkilenmişti ve hepsi dönemin en iyi eserlerinden bazılarına ilham veren İtalyan haydutları, kanun kaçakları ve köylülerin hikayelerini takip etti. Gericault yavaş yavaş başladı.O zamanlar Fransız sanat yapımında popüler olan geleneksel klasik temalardan uzaklaşmak ve daha fazla renk ve ışık kullanımıyla dramatik, kompozisyon açısından karmaşık anlatılar yaratmayı içeren daha modern bir resim yaklaşımı benimsemekti.Bu, hareketin başlangıcını işaret ediyor. Gericault’nun önemli bir erken üyesi olduğu Romantizm olarak bilinir.

Gericault’un Romantizmi, 1817’de Paris’e döndüğünde tüm hızıyla devam ediyordu; günün zamanlarını, Sabah , Öğlen ve Akşam’ı betimleyen büyük ölçekli manzara resimlerinde görülebileceği gibi , tümü 1818’de tamamlandı.Amca karısı Gericault’nun ilişki yaşadığı aynı kişiydi.Ağustos 1818’de gayri meşru bir erkek çocuk doğurunca, amcası eserleri reddetti ve ölene kadar sanatçının atölyesinde kaldılar.Gericault’un evlilik dışı bir çocuk sahibi olduğu gerçeği, 1976’da bilim adamları tarafından keşfedilene kadar bir aile sırrı olarak kalacaktı.

Kısa kariyeri boyunca Gericault, atlar, askeri savaş sahneleri ve askerler, Latin Amerikalı ve İspanyol devrimci figürler ve son olarak Oryantalist konular dahil olmak üzere belirli temalara odaklanan çalışma grupları yarattı.Bu temalar, Géricault’nun çağdaşlarını çok etkileyen sanat yapımına Romantik yaklaşımla uyumludur.Gerçekten de, Eugène Delacroix , Ary Scheffer gibi romantik tarzın ilk savunucularının çoğu Paul Huet ve Leon Cognet, Gericault gibi Guerin’in stüdyosunda çalıştılar.

Ustalarının Neoklasik etkisine rağmen özgürlük, kahramanlık, kayıp, merak gibi duygu ve idealleri yücelten bir üslubun öncülüğünü yaptılar.İnsan duygularına yapılan vurgu ve egzotik ya da çağdaş konu arayışı, daha sonra Romantizm olarak adlandırılan hareketle ilişkili şairler, yazarlar, müzisyenler ve sanatçılar için eşdeğerdi.

Romantik arkadaşları gibi, Gericault da yüce ve çoğu zaman korkunç konulara ilgi duyuyordu.Bazıları Gericault’u şiddet, akıl hastalığı ve ölüm görüntüsünden büyülenmiş, düşünceli bir figür olarak karikatürize etti.Ancak bu konuların onun sanatsal ifadesinin sınırlarını zorlamak için verimli bir zemin sağlamış olması daha olası. Gericault hakkındaki kitabında Nina Athanassoglou Kallmyer, sanatçıyı “önyargılar ve kurallardan bağımsız ve Romantik modernizmin çağdaş, korkunç güzelliğine eğilmiş” olarak tanımladı.

Gericault, ürkütücü konulara olan ilgisini en ünlü eseri The Raft of the Medusa’da (1818-1819) çağdaş bir konuya uyguladı. Fransız Romantizminin en açık ve en iyi örneklerinden birini sunan eser, Fransız gemisi Muduse’nin (Medusa) son derece tartışmalı batıkını ele aldı.Géricault bu işi yaratmaya o kadar odaklanmıştı ki, kibirinin stüdyosunu terk edip halkın önüne çıkmak istemesine engel olacağını bildiği için çok sevdiği saçlarını traş ettiğine inanılıyor.

Medusa’nın Salı’nın polarize resepsiyonunun ardından1819’da Salon Gericault, bir yıldan fazla kaldığı İngiltere’ye gitti.Kısa bir süreliğine Paris’e döndü ve orada sürgünde yaşayan büyük Neoklasik ressam Jacques-Louis David’i ziyaret etmek için Brüksel’de yolda durdu.Gericault, İngiltere’de iken siyatik nöbetleri (at binme ile şiddetlenir), pnömoni ve depresyon (ikincisi başarısız bir intihar girişimini içerebilir) dahil olmak üzere sağlık sorunları yaşadı.Ancak, bu hastalıklara rağmen, Gericault, bir arkadaşına yazdığı bir mektupta belirttiği gibi, Londra sokaklarında dolaşmaktan büyük keyif alırdı. Onlardan eminim.” Kendini tamamen Londra hayatına kaptırdı, İngiliz sanatçılarla sosyalleşti, boks maçlarına katıldı, ata binmek ve hatta hakkında yazdığı üst sınıf bir İngiliz hanımla gönülsüz bir ilişki sürdürmek: “Bana resim tanrısı diyor ve bana tapıyor.” Bununla birlikte, İngiliz yoksullarının kötü durumundan da etkilendi ve konuyla ilgili bir dizi litografinin yanı sıra İngiliz kırsal yaşamını ve spor etkinliklerini içeren diğer baskıları yarattı.

Gerçekten de Gericault, kariyeri boyunca nispeten yeni litografi aracıyla geniş çapta deneyler yaptı ve bir matbaacı olarak oldukça yetenekli hale geldi. Fransızların İngiliz yaşamına olan ilgisini tekelleştiren Gericault, Aralık 1821’de Londra’dan döndükten sonra (o zamanlar Fransa’da İngilizce olan her şey modaydı) Fransa’da hazır bir izleyici bulan İngiliz temalı eserler yaratmaya devam etti.Gericault, kariyeri boyunca nispeten yeni litografi aracıyla geniş çapta deneyler yaptı ve bir matbaacı olarak oldukça yetenekli hale geldi. Fransızların İngiliz yaşamına olan ilgisini tekelleştiren Géricault, Aralık 1821’de Londra’dan döndükten sonra (o zamanlar Fransa’da İngilizce olan her şey modaydı) Fransa’da hazır bir izleyici bulan İngiliz temalı eserler yaratmaya devam etti. Gericault, kariyeri boyunca nispeten yeni litografi aracıyla geniş çapta deneyler yaptı ve bir matbaacı olarak oldukça yetenekli hale geldi. Fransızların İngiliz yaşamına olan ilgisini tekelleştiren Gericault, Aralık 1821’de Londra’dan döndükten sonra (o zamanlar Fransa’da İngilizce olan her şey modaydı) Fransa’da hazır bir izleyici bulan İngiliz temalı eserler yaratmaya devam etti.

Büyük sanatsal başarılar elde etmesine rağmen, Géricault’nun yaşamının son yılları sıkıntılı geçti.Londra’dan döndükten sonra, yapay olarak üretilmiş taş üretecek bir fabrika kurmak için endüstriyel bir plana yatırım yaptı.Plan başarısız oldu ve şimdiye kadar güvendiği ekonomik istikrarın kaybıyla birlikte mali sıkıntıya yol açtı. Ayrıca sağlığı bozulmaya devam etti, depresyona girdi ve yıkıcı davranışlar sergilemeye başladı. Belki de son büyük eserlerine ilham veren ruh halinin bu kararmasıydı, Monomaniacs : akıl hastalarının bir dizi unutulmaz portre resmiydi.Orijinal olarak boyanmış on eserden beşi günümüze aittir.Sanatçının 1863’te ölümünden yıllar sonra, sanat eleştirmeni Louis Viardot tarafından Almanya’da bir evin çatı katında keşfedildiler.

Hayatının son günlerinde, 1822 baharında meydana gelen üç at binme kazasının sonucu olan, alt omurgasındaki bir tümörü aldırmak zorunda kaldı.Anestezi uygulandı, böylece cerrah ameliyatı gerçekleştirirken vücudunun unsurlarını bir ayna yardımıyla görebildi.Gericault kısa süre sonra sayısız hastalığından öldü.Arkadaşı ve hayranı Ary Scheffer, sahneyi Gericault’nun Ölümü (1824) adlı tablosunda kaydetti.

Gericault’nun sanat yapımına yönelik etkileyici yaklaşımı, Romantik sanat hareketinin şekillenmesine yardımcı oldu.Modern konu seçimi, karmaşık pozların kullanımı ve dramatik ışık efektleriyle birleştiğinde, Eugène Delacroix ve Ary Sheffer gibi geleceğin Romantik ressamlarının çalışmalarına ilham verdi. Onlar gibi, Géricault da (çoğunlukla bozulmuş) ruhun dışsal sembolü olarak fiziksel bedeni kullanarak insan ruhunun derinliklerini kazdı. Popüler algıda Gericault, “Romantik” sanatçı kavramını daha geniş bir anlamda örneklemeye başlamıştır. Son derece bireysel ve cesur yaratıcı ruhuyla ve aynı zamanda katlandığı ıstırap ve ıstırapla tanınan Gércault’nun biraz duygusallaştırılmış mirası, Vincent van Gogh ve Amadeo Modigliani gibi sanatçıların trajik tasvirlerinde bulunabilir.

Medusa’nın Salı Modern dönemin efsanevi tablolarından biri haline gelmiştir.Sandra Cinto, Max Ernst , Jeff Koons , Vik Muniz , Peter Saul ve Frank Stella , bu destansı tablodan doğrudan ilham alan sanatçılardan sadece birkaçıydı.