PAUL SERUSİER Kimdir  ?

Paul Serusier, tam anlamıyla Louis-Paul-Henri Serusier (9 Kasım 1864, Paris – 6 Ekim 1927, Morlaix, Fransa) kısa ömürlü oluşumunda etkili olan Fransız Post-Empresyonist ressam ve teorisyen, ancak Nabis olarak bilinen son derece etkili, 19. yüzyılın sonlarında sanat hareketi. Grup, Paul Gauguin modunda renk ve desenin etkileyici kullanımıyla dikkat çekti. Serusier’in Brittany’nin insanlarını ve manzaralarını içeren ilk resimleri, sanatçının katı konturlar ve modüle edilmemiş renk blokları kullanarak elde ettiği sessiz, dalgın ruh halleriyle dikkat çekiyor.

Serusier’in babası Flaman asıllı bir iş adamıydı. Çocukken, Serusier felsefe çalışmasına çok önem veren bir ortaokul olan Lycee Condorcet’e gitti ve 1883’te mektup alanında bir lisans derecesi aldı. Pratik babasının ona yardım ettiği satış işiyle pek ilgilenmediğini belirledi. 1885’te Paris’te ünlü bir özel sanat okulu olan Academie Julian’a girdi. Oradayken, Fransa’da dini sanatın yeniden canlanmasında büyük bir etkisi olacak genç Maurice Denis ile tanıştı ve arkadaş oldu. 1888 yazında Sérusier, sanatçılar için popüler bir buluşma yeri olan Brittany’deki Pont-Aven’e gitti. Orada, o zamanlar Sembolist şairlerin teorilerini boya ortamına çevirmekle meşgul olan Fransız ressam ve teorisyen Emile Bernard ile tanıştı.

Tatilinin son gününde, Serusier onu modelleme, perspektif ve üç boyutlu efektlerdeki tüm bu tür girişimlerden vazgeçmeye ve basitleştirilmiş bir renk paleti kullanmaya teşvik eden Gauguin ile resim yaptı. Deneyim bir epifani getirdi. Serusier bitmemiş bir resim yaptı: arkadaşlarına göstermek için Paris’e geri götürdüğü tekniğin bir gösterimi. Resmen Pont-Aven’deki Bois d’Amour’da Manzara (1888), Nabiler tarafından Tılsım olarak biliniyordu., ve ilk Nabi tablosu olarak kabul edilir. 1889 yazına gelindiğinde Sérusier’in Gauguin’in çalışmalarına yönelik coşkusu azalmaya başlamış olsa da, yazın Pont-Aven’de Gauguin’e katıldı ve daha sonra o yıl Breton’daki Le Pouldu köyünde kaldı. Orada, Gauguin tarafından uygulanan Sentetizme dayalı bir resim felsefesi üzerinde çalışmaya ek olarak, Sérusier ömür boyu sürecek çalışma yöntemini geliştirdi: açık havada eskiz yapmak ve ardından işi konudan uzakta, stüdyoda tamamlamak. Ayrıca manzara ve Brittany’nin izolasyonu için artan bir takdir hissetti.

Sérusier 1889 sonbaharında Paris’e döndü, ancak 1890 yazında tekrar Gauguin’e Le Pouldu’da katıldı. O yıl, Académie Julian’ın felsefesine sempati duymadığı için ayrıldı ve kendi başına çalışmaya başladı. Nabiler düzenli olarak toplanmaya devam etti ve gruplarını Sembolist kimlik bilgilerine sahip birkaç kişiyi, yazarları, müzisyenleri, aktörleri ve diğerlerini içerecek şekilde genişletti. Ancak 1890’ların ortalarında Nabiler? çoğu arkadaş kaldı? bireysel stiller geliştirmişti ve Sérusier’in kendisi teozofi ile derinden ilgilenmişti. Polonyalı metresi Gabriela Zapolska, 1895’te aniden onu terk ettiğinde, Sérusier Brittany’deki Châteauneuf-du-Faou’nun yalnızlığına kaçtı. 1897 ya da 1898’de morali bozuk bir halde, ilk olarak birkaç kez Almanya’daki Beuron’daki Benediktin manastırını ziyaret etti. etkili bir sanat okulunun yeriydi. Dini sembolizm ve geometri kavramlarından ve kompozisyondaki kutsal oranlardan derinden etkilendi. Sérusier felsefesini geliştirmeye ve buna göre resim ve eskiz yapmaya devam etti ve 1908’de yeni kurulan Académie Ranson’da renk teorisi öğretmeye başladı. Bu dönemde, kitabında ortaya koyduğu ilkeleri kristalize etti.ABC de la pentür (1921).

1912’de evlendi, ancak evlilik mutsuzdu. Karısı uzun süre Morlaix’deki bir kurumda tutuldu. Sérusier, seyahat etmeye ve arkadaşlarını görmeye devam etmesine rağmen, 1914’te Brittany’ye emekli oldu. Eleştirmenlerin çoğu, bu noktanın ötesindeki çalışmasını, ilk yıllarından daha düşük olarak görüyor.