Herkes klasik bir ipucu duydu: olumlu kalın!

Bu tavsiyenin bu kadar sık tekrarlanmasının nedeni, bunu yapma’nın zor olmasıdır.

Bazen olumsuz düşünme kısa vadede daha kolaydır; bazen uzun vade’de hiçbirşey’i umursamıyoruz.

Ancak, pozitifliğin neden bu kadar önemli olduğuna dair ayrıntılı bir araştırma yaparak, bu tavsiyeyi ciddiye almayı ve her zamankinden daha “olumlu kalmak” için daha fazla çaba göstermeyi öğreneceğiz.

İlk olarak, durumun aciliyetine ikna olmamız gerekiyor. Olumsuzluğun sonuçlarına bir dalış ile başlayacağız.

Neden Olumsuzluğa Doğru Gidiyoruz?

Eğer pozitiflik bizim için çok daha iyiyse, o zaman neden ilk etapta negatif bir durum var?

Olumsuz duygular için bir yer var. Olumsuz duygularınızı tamamen görmezden gelmek, baskı dediğimiz olay ve bizim sağlığımıza zararlıdır. Pozitiflik inisiyatif almadan önce Acımızı tedavi etmek için zamana ihtiyacımız var.

Zorluk, olumsuz duyguların olumsuz bir şeye dönüştüğü zaman bir farkındalık geliştirmektir.

Olumsuzluk, farkındalıktan kaçınmak için bir araç olarak kullandığımızda bir sorun haline gelir.Farkındalık, sadece bizi duygusal yapan şeylerden ziyade tüm gerçekleri göz önünde bulundurmamızı sağlayan bir araçtır.Bu, ileri görüşlü ve uzun vadede para ödeyen kararlar vermemize izin verir.

Bununla birlikte, farkındalık, daha yüksek düşünme ve duygusal enerji gerektiren bir araçtır. Kısacası, daha fazla çaba gerektirir.

Sıkıntılı mücadele ya da bu çaba koymak için daha az olasıdır. Zihnin kısa vadeli, ilkel kısmına başvurma olasılıkları daha yüksektir.

Kendini Gerçekleştiren Kehanet
Olumsuz insanların olumsuz şeyler beklemesi daha olasıdır.

Hatta eğer bir girişim yaparlarsa, en azından kötü şeyler olduğunda hayal kırıklığına uğramayacaklarını iddia edebilirler.

Bu insanların yaptıkları şeylere çaba gösterme olasılığı daha düşüktür. Ne de olsa, başarısız olacaklarsa ne anlamı var?

Bu zayıf çabalar nedeniyle, olumsuz insanların denedikleri şeylerde Başarısız olma olasılığı daha yüksektir.

Başarısızlığın çaba eksikliğinden kaynaklandığını bilmek dikkat gerektirir. Olumsuz insanlar daha az dikkatli olduklarından, başarısızlığı çaba eksikliği için bir gerekçe olarak göreceklerdir.

Derler ki: “bakın, ben haklıydım.”Bu ise sizin için bir tuzaktır.
Bu bir kısır döngüye yol açar.

Çaba eksikliği, daha da büyük bir çaba eksikliğine yol açar. Koşullar bozulduğunda farkındalık daha da fazla çaba gerektirir. Olumsuzluk alışılmış ve otomatik hale gelebilir.

Tüm bunların içinde gümüş bir astar var: farkındalık daha pahalı hale gelse bile, aynı zamanda daha acil hale geliyor.

Aciliyet duygusu, bizi farkındalığa doğru gerçekten motive edebilecek tek şeydir. Dikkatli olmak için harcadığımız çabanın gerekli ve iyi harcandığını hissetmeliyiz ve ihmal edersek sonuçların duygusal olarak farkında olmalıyız.

Tek soru, ne zaman?

Değişmemiz gerektiğine ikna olmadan önce işler ne kadar kötü olmalı?

Mahsur kalan insanları karşı karşıya olduğu ikilem ile karşı karşıya olması gerekir. Belki de durumlarının aciliyetini düşünürlerse, daha da kötüye gitmeden önce sorunlarıyla başa çıkabilirler.
Aciliyet doğrudan eyleme yol açar. Bunun nedeni, aciliyetin bir şeyin cesaret kırıcı, zor olup olmadığını veya bizi güvensiz hissettirip hissettirmediğini umursamamasıdır. Aciliyete ilham veren gereklilik zaten var. Aciliyet hayatımızı reform bizden ayrılmak bize güç katacaktır.

Aciliyetimizi yönlendirebileceğimiz iki yer var: yaşam koşullarımız ve tutumumuz.

Kötü yaşam koşullarımızın Olumsuzluğumuzun bir belirtisi olup olmadığı veya olumsuzluğumuzun kötü yaşam koşullarımızın bir belirtisi olup olmadığı önemli değildir. Bu ikisi birbirlerine sempati duyuyorlar.

Bazı insanlar sadece bir yönü üzerinde çalışmak için ilham olabilir. Diğerleri her ikisini de aynı anda geliştirmeyi seçebilir. Alt satırda aynıdır. Birini tedavi etmek her ikisini de tedavi etmektir.İki durumu’u aynı anda harekete geçirmeliyiz.

Yaşam koşulları bireye özgü olduğundan, aciliyetlerini bu koşullara yönlendirmeyi tercih edenler sezgilerini takip etmelidir.

Sadece hayatlarında umdukları gibi olmayan şeyleri kendilerine sormaları gerekir; o zaman, kendilerini tatmin etmek için şeyleri değiştirmek için neler yapabileceklerini sormalıdırlar. Her zaman bir yol vardır ve aciliyet duygusu bize uyum sağlamamıza ve ne gerekiyorsa yapmamıza yardımcı olabilir.

Seçim tavırlarını doğru aciliyet olanların doğrudan, diğer taraftan harekete geçirilmelidir.Kendilerini tarafsız (hatta olumlu) durumları olumsuz olarak yorumladıklarını bulurlarsa, tutumlarının biraz çalışmaya ihtiyacı vardır.

Aynı şekilde, başkaları etrafında savunmacı, şüpheli veya kritik ise kırmızı bir bayraktır.

Genel olarak konuşursak, eğer olumsuzluk varsayılan gibi görünüyorsa, o zaman farkındalığa doğru biraz çaba sarf etmeleri ve koşullarını yeniden çerçevelemeleri gerekir. İşler kasvetli olsa bile, iyimserlik ve umut için her zaman bir yer var.

Madalyonun Diğer Tarafı

Çaba sarf edildiğinde ve temel atıldığında, tutumun sonuçlarının her iki yönde de çalıştığı açıktır.

Pozitifliğin temeli ile, farkındalık daha az çaba ve daha alışılmış hale gelir.

Yeni ve iyileştirici yaşam koşullarında iyimserlik izler. Pozitiflikle taşıyoruz; karakterimizin ve davranışımızın tüm yönlerine dökülüyor.

Kendimizi sevmeye başlıyoruz. Başkalarını sevmeye başlıyoruz. Küçük talihsizlikler sırtımızdan yuvarlanıyor. Çabalarımızın olumlu geri bildirimleri daha fazla çabayı teşvik eder. Olumlu şeylerin yolumuza gelmesini bekliyoruz ve yapmadıklarında dirençliyiz.

Domino düşmeye devam ediyor.

Kendini Gerçekleştiren Kehanet
Aslında olumsuzluktan ve pozitifliğe doğru hareket etmek çok doğal bir süreçtir.

Zamanla, olumsuzluk her zaman değişime ilham verecektir. Öte yandan, pozitiflik sadece daha fazla pozitifliğe ilham verir.

Kendiniz için daha olumlu olmanın tek yolunun bu pozitifliği başkalarıyla paylaşmaktır. Gerçekten sınır yoktur.

Şimdilik, bunu hatırlamalıyız: kendini gerçekleştiren kehanet, yeterli zaman verildiğinde her zaman doğrudur. Bu yüzden kendi kehanetlerimize bilinçli bir şekilde karar vermek çok önemlidir.

Pozitif kalın!