Nurullah Ataç Kimdir? Eserleri Nelerdir?

21 Ağustos 1898 tarihinde İstanbul’da doğdu. İlkokuldan sonra dört yıl kadar Galatasaray Sultanisi’ne, sonra da bir süre Edebiyat Fakültesi’ ne (1922) gittiyse de Fransızca öğrenmesi ve yetişmesi okullarda değil, kendi kendine ve özeldir.

Nurullah Ataç Kimdir?

1921’ de Nişantaşı Lisesi’nde Fransızca okutarak başladığı öğretmenlik hayatı, 1925-26 arası Ticaret Vekaleti’ndeki görevi bir yana hep Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı olarak İstanbul, Adana ve Ankara’da 31 Mayıs 1945’e kadar sürdü, sonra Cunhurbaşkanlığı Mütercimliği’ne geçerek emekliye ayrılıncaya kadar ( 7 Şubat 1951 ) bu görevde çalıştı. 17 Mayıs 1957 tarihinde öldü.

Nurullah Ataç Kimdir? Eserleri Nelerdir?

Edebiyat dünyasında ilkin Dergah dergisinde yayımladığı şiirleri (1921-22, 6 şiir), makale ve tiyatro eleştirileriyle görünen Ataç, Cumhuriyet devrinde, yalnız deneme, eleştiri yazdı ve çeviriler yaptı. Yeni Şiir’ in, başta Cumhuriyet devri şairleri, genç sanatçıların tanınmasında öncülük etti.

Türkçe’ nin özleşmesi, arınması için yılmadan savaştı, bu uğurda yazdığı yazılarda hiçbir yabancı söz kullanmadığı oldu, kendine özgü, devrik cümleleri çoğunlukta; yeni bir dil ve anlatım biçimi yarattı, genç yazarların çoğu onun etkisinde kaldılar. Kabul edilmiş değerleri yeniden ele alarak tartışmalara yol açması onun arayıcı olumlu yönlerinden biri oldu.

Nurullah Ataç Eserleri

Deneme:

Günlerin Getirdiği (1945),

Karalama Defteri (1952)

Sözden Söze (1952),

Ararken (1954),

Diyelim (1954),

Söz Arasında (1957),

Okuruma Mektuplar (1958),

Günce (1960),

Prospero ile Caliban (1961),

Günlerin Getirdiği (1989),

Günlerin Getirdiği: Sözden Söze (1998),

Okuruma Mektuplar; Prospero ile Caliban (1999),

Dergilerde (2000),

Diyelim (2000)

Günce:

Yaşantı (2000)

Söyleşi:

Dil Üzerine Söyleşiler (der. Hikmet Dizdaroğlu-Sami Nabi Özerdim, TDK, 1962),

Söyleşiler (1964).

Çeviri:

Adsız Köşk (Alain Fournier, 1940).

Kızıl ile Kara (Stendhal, 1941),

Kumarbaz (Fiodor Mihayloviç Dostoyevski, 1945),

Taras Bulba (N. Gogol 1946),

İki Yeni Gelinin Hatıraları (H. De Balzac, 1953),

Çömlek (Plautus, 1958),

Madame Bovary (Gustave Flaubert, 1967)

Masallar (Aisopos, 1949),

Masallar (Andersen, 1952).