Morris Louis Kimdir ?

Morris Louis Biyografi 

AMERİKALI RESSAM

Doğum: 28 Kasım 1912 – Baltimore, Maryland

Ölüm: 7 Eylül 1962 – Washington DC

Morris Louis’in Biyografisi

Morris Louis Bernstein, 1912’de Baltimore, Maryland’de orta sınıf bir Yahudi ailenin dört oğlundan biriydi. Ebeveynleri Louis ve Cecelia (Luckman) Bernstein, Rus göçmenleriydi.Louis, Baltimore’daki devlet okullarına gitti ve sanata erken bir ilgi gösterdi.15 yaşındayken, ailesinin isteklerine rağmen tıp eğitimi almamaya karar verdi ve bunun yerine 1927’de Maryland Güzel Sanatlar ve Uygulamalı Sanatlar Enstitüsü’ne burs kazandı.Paul Cezanne ve Baltimore’daki modern Avrupa sanatının Koni Koleksiyonunu ziyaret etti.

1932’de mezun olduktan sonra, Louis birkaç yıl Baltimore’da çalıştı ve Baltimore Sanatçılar Derneği’nin Başkanı oldu. 1936’da New York’a taşındı. 1936’dan 1937’ye kadar Meksikalı muralist David Alfaro Siqueiros ile çalıştı ve pencere dekoratörü olarak para kazandı. 1938’de Works Progress Administration’ın Federal Sanat Projesi için çalışmaya başladı.FAP’in “şövale bölümü” tarafından işe alındı ​​ve bunun için Max Beckmann ve diğer Ekspresyonist sanatçılardan etkilenen bir tarzda işçilerin ve günlük yaşamın diğer sahnelerinin resimlerini yaptı.

1943’te Louis Baltimore’a döndü ve figüratif, bazen hicivli bir tarzda resim yapmaya devam etti.1947’de Marcella Siegel ile evlendi ve Baltimore’un banliyölerine taşındı ve burada sanat dersleri verdi ve Joan Miró’dan esinlenerek giderek daha soyut işler yaptı.1940’ların sonlarında, kariyerinin geri kalanı için tercih ettiği ortam haline gelen bir tür akrilik reçine boya olan Magna’yı kullanmaya başladı.1950’de Louis, Jackson Pollock’tan büyük ölçüde etkilenen Soyut Dışavurumcu bir tarzda resim yapıyordu.Çalışmaları yaşıtları arasında tanınmaya başlamıştı ve birkaç galeride gösterildi.

1952’de Louis, hayatının ve kariyerinin geri kalanını geçirdiği Washington DC’ye taşındı. Kısa süre sonra yakın arkadaşı ve Color Field Painting’in geliştirilmesinde işbirlikçisi olan ressam Kenneth Noland’ın yanı sıra sanatçılar Franz Kline ve David Smith ile tanıştı . Noland aracılığıyla Louis, en büyük şampiyonu olan etkili eleştirmen Clement Greenberg ile tanıştı.

Greenberg, Louis’in bir ressam olarak gelişmesinde önemli bir rol oynadı. 1954’te Louis’i, anıtsal çalışmasını Dağlar ve Deniz’i görmek için Helen Frankenthaler’ın Manhattan stüdyosuna götürdü.(1952).Frankenthaler’ın tuvali dökülmüş akrilik boyayla boyama tekniği, bu fikirleri kendi sanatlarına dahil etmeye kararlı olan DC’ye dönen Louis ve Noland’ı derinden etkiledi.

Louis, Frankenthaler’in konseptini, yaklaşık iki yıl sonra örtüşen renk katmanları nedeniyle Veils (1957-60) olarak bilinen ilk olgun serisini boyamaya başlayana kadar tam olarak sindiremedi.(Louis’in kendisinin serisine veya bireysel resimlerine nadiren isim verdiği ve sadece birkaç istisna dışında, eserlerine atanan Yunanca veya İbranice harf ve sayıların ölümünden sonra mülkü tarafından verildiği belirtilmelidir.) Louis bu eserler için inceltilmiş Magna boyası döktü.Büyük, gerdirilmemiş ve astarlanmamış tuvaller üzerinde, pigmentin kendi yolunu izlemesini ve doğrudan tuvalin içine girmesini sağlar.

Bu teknik, Soyut Dışavurumculuğu tanımlayan “jest”ten radikal bir kopuştu. Louis’in boyası, bir fırçanın veya sanatçının elinin müdahalesi olmadan serbestçe hareket eder.Üç boyutlu derinlik yanılsaması ortadan kalkar. Rengi yüzeyde yapılmış bir işaret değil, yüzeyin kendisinin bir parçası haline gelir.Ancak, Louis kısa süre sonra daha geleneksel tarzına geri döndü.1957’de tekrar Veils’i boyamaya başladığında , önceki üç yıla ait birkaç yüz eserin on dışında hepsini yaktı.Bu tür bir revizyon ve yıkım, onun amansız deneyleri ve mükemmeliyetçiliğinin tipik bir örneğiydi.

Louis , 1960 yılına kadar Peçe kavramını keşfetmeye devam etti ve birkaç farklı çalışma kategorisi geliştirdi.Bunlar, çiçek benzeri form kümeleri nedeniyle adlandırılan “çiçekli” peçeleri içerir (örneğin Point of Tranquility , 1959-60). Louis, tuvali manipüle ederek bu çeşitli türleri yarattı.Yöntemini hiçbir zaman yazmamış ve dönüştürülmüş yemek odası stüdyosunda çalışırken kimsenin onu izlemesini kesinlikle yasaklamış olsa da, resimlerin yakından incelenmesinden bazı varsayımlar yapılabilir.Onun süreci, tuvali sıkmak veya gevşetmek için ayarlanabilen ev yapımı ahşap sedyeleri içeriyordu, böylece dökülen boya, yüzeyindeki düz alanlar, geniş çöküntüler veya dar kanallar boyunca ilerliyordu.

1950’lerin sonunda, Louis önemli bir üne sahipti. 1953’te Washington DC’deki ilk tek kişilik sergisinde ve 1954’te Samuel M. Kootz Galerisi’ndeki ilk New York sergisi “Gelişmekte Olan Yetenek” başlıklı karma sergisinde sanatının yer aldığını gördü.Andre Emmerich ve Leo Castelli de dahil olmak üzere New York’taki önde gelen bayilerle ve ayrıca Londra ve Paris’teki galerilerde çalışın. Greenberg’in Art International’daki 1960 tarihli “Louis and Noland” makalesi , Color Field Painting’in kurucusu olarak eleştirel itibarını güvence altına almaya yardımcı oldu.

1960 yazında Louis, Unfurleds adlı yeni bir diziye başladı . Bunlar, onun en kolay tanımlanabilir ve belki de en önemli eserleri olmaya devam ediyor.Bunlar, Louis’in boyayı dökmeden önce tuvali katlama ve ardından boya beze batırılırken onları açma tekniğinden sonra isimlendirilmiştir.20 fit genişliğindeki bu resimler, onun en anıtsal tablolarıdır.En ünlü Unfurled resimleri, devasa tuvallerin kenarlarından tamamen boş merkezlere doğru akan iki gökkuşağı desenine sahiptir ( Delta Theta , 1960 gibi). Doğaçlama gibi görünseler de, Louis her zaman işleri dikkatli bir şekilde planladı ve yürüttü, standartlarına uymayan resimleri yok etti.

Louis’in daha sonra Stripes (1961) olarak adlandırılan son resim serisi, uzun, dar tuvaller boyunca uzanan ince çizgilerden oluşan yatay veya dikey bantlara sahiptir.Önceki serideki serbest akışlı boyadan farklı olarak, Stripes, birbirine değmeyen, metodik olarak çizilen çizgilere sahiptir.Tüm jestler ortadan kaldırılır ve eserler , Pollock’un çalışmasından çok Louis’in çağdaş Barnett Newman’ının keskin resimleriyle daha yakından ilişkilidir.Bu çalışmaların son derece basitleştirilmiş renk kombinasyonları ve düzenli biçimleri, Frank Stella ve Ellsworth Kelly gibi genç sanatçıların ressamlık sonrası soyutlamalarını önceden şekillendiriyor.

1962’de Louis’e boya buharlarının yoğun şekilde solunmasından kaynaklanan akciğer kanseri teşhisi kondu.Birkaç ay sonra, 49 yaşında, Washington DC’deki evinde öldü. New York’taki Solomon R. Guggenheim Müzesi, 1963’te sanatının bir anma sergisini düzenledi.

Louis son derece üretkendi, ancak olgun kariyeri nispeten kısaydı.İlk Veils’in başlangıcı arasındaki dönem.

Ölümü sırasında, mevcut 600 eserinden sadece 100’ü halk arasında görülmüştü, bu yüzden sanat çevrelerinin ötesindeki etkisi hala sınırlıydı.Kanondaki konumu, Washington Renk Okulu’nun 1965 gösterisine dahil edilmesiyle desteklendi ve Greenberg tarafından Renk Alanı Resminin öncüsü olarak selamlanmaya devam etti.Louis’in önemi 1970’lerde, şampiyonu Greenberg’in bir eleştirmen olarak etkisini kaybettiği ve Renk Alanı Okulu’nun modasının geçtiği 1970’lerde azaldı.Bununla birlikte, 1980’lerden bu yana, 1986’da Modern Sanat Müzesi tarafından düzenlenen gezici büyük bir retrospektif de dahil olmak üzere, birkaç büyük müze sergisiyle ünü yeniden canlandırıldı. Bugün çalışmaları, Soyut Dışavurumculuk ve Renk Alanı Resmi arasında önemli bir köprü olarak görülüyor.