Mark di Suvero’nun Kimdir ?

Biyografisi

Çocukluk 

Marco Polo di Suvero, 18 Eylül 1933’te Çin’in Şanghay kentinde Matilde Millo ve İtalyan deniz ataşesi Vittorio di Suvero’nun dört çocuğundan biri olarak dünyaya geldi. Aile, 1936’da II. Dünya Savaşı’nın patlak vermesiyle Tientsin’e taşınmasına rağmen, Amerika Birleşik Devletleri’ne göç ettiler. Şubat 1941’de sanatçının büyüdüğü San Francisco’ya yerleşmişlerdi. Di Suvero, California Üniversitesi, Santa Barbara’ya (1954-55) geçmeden ve sonunda Berkeley’den felsefe diploması almadan önce San Francisco Şehir Koleji’ne katıldı.

Olgun Dönem

Di Suvero, o zamanlar, daha eğitimini tamamlamadan önemli bir uluslararası sanat hareketi haline gelen Soyut Dışavurumculara hayran olan ve onlardan güçlü bir şekilde etkilenen birçok genç sanatçıdan biriydi. Di Suvero, ifade özgürlüğünden etkilendi ve davayı takip etmek istedi. 1957’de Berkeley’den mezun olduktan sonra New York’a taşındı. Kore Savaşı için askere alınmaktan kaçınan di Suvero, Milton Resnick ve Pat Pasloff’un ilk ve etkili New York arkadaşları arasında olduğu St. Marks Place’e Bea Wheeler ile birlikte taşındı. Soyut Dışavurumcular ve kendisi gibi diğer genç sanatçılar New York Okulu olarak tanındı.

Mark di Suvero Kimdir ?

1950’lerin sonlarında New York’ta heykellerini sergilemesine rağmen di Suvero, geçimini sağlamak için inşaat işlerinde çalıştı. İnşaat işleri genellikle bazı heykeller için hammadde sağlıyordu: yıkım alanlarından kurtardığı ahşap ve metal. Bu inşaat yerleri ilham verirken, aynı zamanda tehlikeliydi ve Mart 1960’ta, Green Gallery’deki ilk kişisel sergisinden kısa bir süre önce di Suvero, bir asansörde çalışırken neredeyse ölümcül bir asansör kazası geçirdi. Sırtı kırılmıştı ve omurilik yaralanmaları o kadar şiddetliydi ki bir daha yürüyüp yürüyemeyeceğinden emin değildi. Bu kadar ağır yaralanmalara rağmen, di Suvero sadece dört yılda iyileşebildi.1965’te yardımsız yürüyordu.

Di Suvero, kardeşi Hank’in yardımıyla rehabilitasyonla mücadele etti ve yoğun emeğinin temelleri olan kaynak, kesme ve soğuk bükme gibi çelik işleme becerilerini geliştirerek sanatına odaklanmasını sürdürdü. teknik. İyileştikten sonra di Suvero, çalışmalarının olanaklarını daha da genişletmek için inşaatta kullanılan vinç ve kiraz toplayıcı gibi araçları benimsedi.

1971’de di Suvero, Vietnam Savaşı’nı protesto etmek için Amerika Birleşik Devletleri’ni terk etti; Bu kendi kendine empoze edilen sürgün dört yıl sürdü. Sanatçı, Fransa’nın Chalon-sur-Saone kentine yerleşti (1989’a kadar stüdyolarından birini bir mavnada tuttu) ve sergilemeye ve öğretmeye devam etti. Eserlerinin, izleyicilere büyük yapılarıyla deneyimsel bir karşılaşma sunarak mantıksız davranışlara, politik huzursuzluklara ve aşırı insan duygularına karşı bir panzehir görevi görebileceğine inanıyordu. Eserlerini ziyaret edenlerin, eseri basitçe görmek yerine fiziksel olarak hissetmeleri onun için önemliydi.Bu nedenle, bu yüce hedefleri doğrulamak için çalışmalarını her zaman insan figürüyle ilgili bir ölçekle inşa etti.

Marcel Evrard’ın yardımıyla, Chalon-sur-Saone’deki stüdyosu 1989’da yeniden tasarlandı ve deneysel bir sanatçının mekanı olarak hizmet veren La Vie des Formes olarak adlandırıldı. 2009’da Montceau-les-Mines’e taşındı ve Reve de signes adını aldı ve o zamandan beri gelişmekte olan sanatçılar için bir atölye olarak yeni bir enkarnasyon buldu.

Di Suvero 1975’te Amerika Birleşik Devletleri’ne döndükten sonra, New York’a geri dönmeden önce ilk olarak Petaluma, California’ya taşındı ve burada önce Lowell McKegney ve daha sonra yeğenleri Enrico ve Matteo Martignoni’nin de dahil olduğu bir ekibi bir araya getirdi. heykeller. 1977’de Di Suvero, sanatçılara hibe vermek için Anita Contini ile birlikte Athena Vakfı’nı kurdu.

Geç Dönem

Halen ikinci eşi Kate D. Levin ile Astoria, Queens’de yaşıyor. New Windsor, New York’taki büyük bir açık hava heykel parkı olan Storm King gibi çoğu kamusal alan ve parklara yerleştirilen büyük dış mekan heykellerini yapmaya devam etti Orada, son on yılını sanatçıya ve eserine adayan uzun zamandır sanat tüccarı ve arkadaşı Richard Bellamy ile devam eden bir ortaklığa sahipti.

Di Suvero, Vietnam Savaşı’nı onaylamaması, insanlık ve sanat arasındaki bağlantıya yönelik yapılandırmacı bir yaklaşıma dönüşen, yaşam boyu süren bir aktivisttir. “Eskiden ‘toplumsal bilinç’ olarak adlandırılan ve diğer insanlara karşı hissettiğiniz türden bir sorumlulukla ilgili bir soru var. Bence sanat piyasasıyla ilgilenen çok büyük miktarda güncel sanat var. kesinlikle sosyal bilinçle hiçbir ilişkimiz yok. Hepimizin, dille olmasa da kesinlikle bazı inançlarımızla, ister din, ister rüya, ister sanat, ister şiir ve duygularımızla ilişkili olduğumuzu, birbirimize bağlı olduğumuzu düşünüyorum ve bu bizim sorumluluğumuzun bir parçası.” Bu inanç ve özveri, onun büyük kamu projelerinde yer almasının itici gücü olmuştur.

Mark di Suvero’nun Mirası

Di Suvero, anıtsal soyut stilini özenle sürdürmeye devam etti. Neredeyse tüm açık hava heykelleri, öncülük ettiği malzemeler, formlar ve yapım teknikleri nedeniyle di Suvero’dan bir şekilde etkilendi. Eserleri yaratmak için di Suvero’nun süreci inşaat sürecini taklit ediyor; sanatçı esasen mimar, müteahhit ve inşaatçı olarak hareket ediyor.Bir vinç operatörü olarak arka plan çalışma geçmişine sadık. Mimarlığın iskelet yapıları olan I-kirişler gibi malzemeleri kullanarak yaptığı çalışmalar inşaatçılar ve halk tarafından benimsenmiştir.

Athena Vakfı ve Enrico Martignoni ile birlikte di Suvero, New York, Long Island City’de heykeltıraşların çalışmalarını yaratmaya ve sergilemeye davet edildiği bir açık alan olan Socrates Heykel Parkı’nı da yarattı. Büyük ölçekli ve multi-medya heykel için eşsiz bir fırsat olan di Suvero, uzun zamandır bu tür çabalar için bir yere duyulan ihtiyacın yanı sıra, birbirleriyle söylem içinde hareket etmek için tek bir yerde bu kadar çok kişiye sahip olmanın faydalarının yanı sıra bir sanat eserleri ile kamusal etkileşim için hedef. Aslen bir çöplük ve çöplük olan bu alan, aynı zamanda di Suvero’nun modern peyzajı estetik amaçlarla yeniden tasarlamaya devam eden katılımını da işaret ediyor. Bu, sanatçının çok önemli olduğuna ve topluma hizmet etmesi gerektiğine olan inancını yansıtır.