Jenny Holzer Kimdir?

Jenny Holzer Biyografi 

AMERİKALI KAVRAMSAL SANATÇI

Doğum: 29 Temmuz 1950 – Gallipolis, Ohio

Jenny Holzer’in Biyografisi

Jenny Holzer, Gallipolis, Ohio’da Holzer Hastanesinde doğdu.Babası bir araba satıcısıydı ve annesi, kızıyla paylaştığı ata ve binicilik tutkusuna sahipti.Küçük yaşlardan itibaren sanatla ilgilenen Holzer, ergenlik döneminde bu ilgiyi bastırdı ve “Beş altı yaşıma kadar çılgınca ve mutlu bir şekilde çizdim ama gençlik yıllarımda normalleşmeye çalıştım” dedi.

1968’den 1970’e kadar Kuzey Carolina’daki Duke Üniversitesi’nde lisans öğrencisiyken, Holzer’ın sanat tutkusu yeniden alevlendi.Soyut bir ressam olmak amacıyla çizim, baskı ve resim alanlarında BFA yapmak için Chicago Üniversitesi’ne transfer oldu.

Tekrar transfer oldu ve 1972’de Georgia’daki Ohio Christian Üniversitesi’nde lisans eğitimini tamamladı.Holzer, sanatta finansal istikrar eksikliğinden endişe duyuyordu. Dalgalı lisans kariyeri boyunca birkaç kez anadal olarak değiştirdi.Kısa bir süre hukuk fakültesi okuduktan sonra, 1975’te Rhode Island Tasarım Okulu’ndan MFA almaya devam etti. “Yalnızca 20’li yaşlarımdayken, ‘normal olmanın’ ulaşılmaz olduğunu anladım (ve belki de tamam) bu yüzden sanata geri döndüm” diye hatırlıyor Holzer.

1976’da New York’a taşındı.Orada Whitney Müzesi’nin Bağımsız Çalışma Programına katıldı. Whitney programı, sanatçıları entelektüel olarak yetiştirmeye inanıyordu ve küresel edebiyat ve felsefeyi içeren bir okuma listesi içeriyordu.Bu yazılar, fikirlerin herkesin anlayabileceği ifadelerle basitleştirilebileceğini hisseden Holzer’de yankı buldu.İlk kamusal sanat projesi, “Gerçekler” (1977-9), beyaz kağıt üzerine siyah italik olarak basılmış ve aşağı Manhattan’daki binalara, telefon kulübelerine ve tabelalara anonim olarak yapıştırılan bu tür özetlerden oluşuyordu.Çoğu, ‘Gücün kötüye kullanılması sürpriz değil’ gibi tek bir kısa cümleden oluşuyordu.Daha sonra, “Truisms” serisini posterler, çıkartmalar ve tişörtler gibi daha fazla yaya mesajlaşma platformunu içerecek şekilde genişletti.Zamanında, çalışmalarını bir galeri ortamında sergilemeye pek ilgi duymuyordu.Mart 2010 sayısındaDazed , dedi Holzer, “Hala bir sanatçı olup olmadığımdan ya da olabileceğimden ya da olmayı hak ettiğimden emin değildim pratiğimi daha çok bir sabun kutusunun üzerinde durmak gibi düşündüm, ama aslında orada olmadan.İnsanların fikirleri dikkate almasını ama onları kimin ürettiğini düşünmekten fazlasını vermemesini istedim.”

Çalışmanın etkisi konusundaki ilk şüpheciliğine ve anonim kalma arzusuna rağmen, çalışma New York sanat dünyasındaki etkili eleştirmenler ve küratörlerden o kadar çok ilgi gördü ki, Holzer hızla ünlü oldu.1982’de Public Arts Fund, Times Meydanı’ndaki devasa bir elektronik tabelada kırk saniyelik aralıklarla “Gerçekçilik”lerinden dokuzunun parladığı bir yerleştirmeye sponsor oldu.Bu onun imza ortamı haline gelen LED teknolojisini ilk kullanımıydı.

Holzer 1985’te Manhattan’dan ayrıldı ve Whitney Bağımsız Çalışma Programında tanıştığı bir manzara ressamı olan kocası Mike Glier ile New York’un yukarısına taşındı. Hoosick Falls’taki yeni evleri, 19. yüzyılın sonlarında binlerce nüfusa sahip bir tarımsal üretim merkeziydi.Yüzyılda, yeşil tepeler ve çiftlik evleriyle çevrili pitoresk bir hayalet kasabaydı. Sırasıyla 1986 ve 1988’de çift, Lily adında bir yavru at evlat edindi ve Lili adında bir kızları oldu.Daha bir hayvan hayvanat bahçesi satın aldılar ve kendini “köylü” olarak tanımlayan Holzer, “kir ve tırmalama böceklerinin içinde olmayı iyi” buluyordu.

Şehir dışına taşınması, 1980’lerde New York’ta, 1989’daki Guggenheim Müzesi de dahil olmak üzere, çalışmalarının bir dizi yüksek profilli sergisiyle, kariyerinin fırlamasına engel olmadı.Ayrıca efsanevi Broadway koreografı ile bir dans projesinde işbirliği yaptı.Bill T. Jones. 1990’da Venedik Bienali’nde Amerika Birleşik Devletleri’ni temsil eden ilk kadın oldu ve festivalin prestijli Altın Aslan ödülünü kazandı.

Beklenmedik başarısı ve ondan gelen tepki üzerine Holzer, “caddeden müzelere geçiş en rahat olanı değildi” diye düşünüyor.1990’a gelindiğinde çalışmaları büyüdü ve üretilmesi daha pahalı hale geldi ve bazı eleştirmenler onu seçkinci olarak reddetti (mümkün olduğunca geniş bir izleyici kitlesine ulaşmak olan orijinal amacının tam tersi). Anneliğin gereklerini yüksek profilli bir sanatçınınkilerle dengelemeye çalışan Holzer, birkaç yıllığına sanat dünyasından çekildi ve 1993’te yeni bir yaklaşım ve politik angajmana yeni bir vurgu ile yeniden ortaya çıktı.1993 yılının Ekim ayında Guggenheim Müzesi’nde bir sanal gerçeklik sergisine katıldı.Ertesi yıl, Bosna’da kadınlara ve çocuklara karşı işlenen savaş suçlarından esinlenen bir sonraki dizisi Lustmord’u çekti.

1996’da Holzer, Avusturyalı minimalist giyim tasarımcısı Helmut Lang ile devam eden bir yaratıcı ortaklığa başladı. Açılış Floransa Bienali için, tasarımcının yeni kokusundan esinlenerek, kişinin sevgilisinin çarşaflarda kalıcı kokusunu uyandırmayı amaçlayan LED metinli bir enstalasyon yarattı.Daha sonra Lang’in New York’ta sanat ve moda arasında cüretkar bir birleşme olan parçalarını mekana dahil eden iki perakende mağazası tasarlamasına yardımcı oldu.

Başlangıçta, Holzer’ın projeksiyonları, genellikle Truisms ve Survival gibi daha önceki dizilerden kendi sözlerini kullandı.Ancak 1990’ların ortalarından bu yana çalışmaları, özellikle eski Yugoslavya ve Orta Doğu olmak üzere savaşın parçaladığı bölgelerdeki diğerlerinin sözlerine odaklandı.

2004’te Holzer, LED kurulumlarında ve projeksiyonlarında Bilgi Edinme Özgürlüğü Yasası aracılığıyla sağlanan gizliliği kaldırılmış hükümet belgelerinden metin kullanmaya başladı. Bunlar, Amerikan ordusunun hükümet gözetimi ve adaletsizliklerine odaklanan Ulusal Güvenlik Arşivi materyallerini kullandı.Bu yeni LED çalışmalarının çoğu, farklı açılardan okunabilen çift taraflı işaretler ve atlayan, şekil değiştiren veya anlaşılmaz ikiye katlanmış katmanlarda izleyicinin yanından kayan metinler kullanır. diğer sanatçı ile 2012 röportajda Kiki Smith , bu belgeleri araştırmak için motivasyonlarını şöyle anlatıyor: “Birçok muhabir ve yayıncı neyin kapsandığı ve nasıl kapsandığı konusunda temkinliydi. Ben de o anda askerler, subaylar tarafından yazılanları almak için NSA’ya ve diğerlerine gittim.FBI, tutuklular, politikacılar, milletvekilleri, politika yapıcılar, İdare, Başkan ve hükümet avukatları.Neler olduğunu bilmek istedim.”

Biraz şaşırtıcı bir şekilde, Holzer’ın gizliliği kaldırılmış belgelerle çalışması onu resme geri getirdi. 2006’da, Başkan George W. Bush ve Başkan Yardımcısı Dick Cheney’e 2002 Irak işgali hakkında bilgi vermek için kullanılan bir PowerPoint sunumunu içeren bir seri serigrafi tuval yayınladı. 2014 yılına ait bir dizi resim, ABD ordusu tarafından gözaltında tutulduğu sırada ölen genç bir Afgan askeri olan Jamal Nasser’in hikayesini inceliyor. Holzer, Manhattan’ın Aşağı Doğu Yakası’nda bir daireye ve Brooklyn’de bir stüdyoya sahiptir, ancak esas olarak Hoosick Falls’ta yaşamaya ve çalışmaya devam etmektedir.

Şöhreti arttıkça Holzer’ın çalışmalarının boyutları, kapsamı ve hedef kitlesi de arttı. Dile yaklaşımı, olağandışı ortamların seçimi ve sosyal ve kültürel öneme sahip konulara odaklanması, yeni Kavramsal kuşağı etkilemiştir.

Sanatçılar Christopher Wool, Martin Firrell, Glen Ligon ve Robert Montgomery, ışık ve metne dayalı çalışmalarını gözle görülür şekilde Holzer’a borçlu olan en başarılı sanatçılar arasında. Holzer’in iktidarın ve savaşın siyasi suistimallerine odaklanan son çalışması, Gerald Laing ve Steve Mumford gibi Amerikalı soyut ressamları siyasi konularla daha doğrudan ilgilenmeleri için harekete geçirdi. Belki de en önemlisi, Holzer’in gizliliği kaldırılmış askeri belgelere dayanan resimleri, gözetleme tabanlı görüntüleri şimdi 11 Eylül sonrası dünyada dikkat çeken gazeteci Laura Poitras için bariz emsal teşkil ediyor.