Isaac Levitan Kimdir ?

Isaac Levitan Biyografi

RUS RESSAM

Doğum: 30 Ağustos 1860 – Kibarty, Augustów Valiliği, Polonya Kongresi (bugünkü Litvanya)

Ölüm: 4 Ağustos 1900 – Moskova, Rusya

Isaac Levitan’ın Biyografisi

Isaac Levitan, 30 Ağustos 1860’ta, şimdi Litvanya’nın bir parçası olan, ancak daha sonra Rus İmparatorluğu’nun bir eyaleti olan Polonya Kongresi’ne dahil olan küçük Kibarty kasabasında doğdu.Ailesi Yahudi, babası Ilya Abramoviç, özel bir Fransızca ve Almanca öğretmeni ve daha sonra bir Fransız inşaat şirketinde tercüman olarak çalışan bir hahamın ve eğitimli bir adamın oğluydu.Ama aile fakirdi.Isaac’in bir ev hanımı olan annesi, Isaac, erkek kardeşi Abel ve kız kardeşleri Teresa ve Emma’ya bakmak için mücadele etti.Bununla birlikte, her iki ebeveyn de iki oğlunun erken yaşta sanata olan ilgisini teşvik etti ve genç Isaac sık sık aile evinin stresinden kaçarak ağaçları ve otları şehrin etrafına çizerdi.

Daha iyi bir yaşam umuduyla Levitan ailesi 1870’lerin başında Moskova’ya taşındı.Yaşam koşulları son derece kötüydü ve yaşamaya alıştılar.Ancak, ebeveynler oğullarının sanat kariyerlerini takip etmelerine izin verdi. 1873’te, on üç yaşında, Isaac, kardeşinin ayak izlerini takip ederek Moskova Resim, Heykel ve Mimarlık Okulu’na – “Sanat Okulu” veya “Moskova Okulu” da denir kaydoldu.Moskova Okulu, Neoklasik okuldan daha modern ve ilericiydi.Gerçekten de Moskova o zamanlar, Rus devlet kültürü tarafından desteklenen Avrupa akademik standartlarını reddeden ilerici bir resim hareketinin merkezindeydi.Okulda, Levitan yeteneğiyle hemen dikkat çekti. 1874-75 akademik yılındaki başarılarından dolayı ve içinde bulunduğu mali durumu kabul ederek onu ödüllendirmek için, Okul Kurulu ona bir kutu boya ve fırça verdi.

1875’te Levitan’ın annesi öldü, ardından 1877’de babası öldü.Yetim kalan çocukların yaşam koşulları daha da kötüleşti.Kız kardeşler hızla evlenirken ve Levitan’ın erkek kardeşleri temel konut bulabildilerken, Isaac evsiz kaldı ve neredeyse bir dilenci olarak yaşıyordu.Sürekli aç, akrabalarının veya arkadaşlarının evlerinde, hatta Moskova Okulu’nun boş sınıflarında bile yatardı. 1877’den başlayarak, Okul, kısmen “aşırı yoksulluk nedeniyle” ve aynı zamanda “sanattaki tekil başarısının” tanınması nedeniyle öğrenim ücretlerinden feragat etti. Ayrıca ona tuval ve boya satın alması için küçük bir maaş teklif ettiler. Levitan’ın çağdaşı ve Moskova Okulu’ndaki bir öğrenci olan MV Nesterov, anılarında Levitan’ın yaşıtları arasında yeteneği kadar yoksulluğuyla da tanındığını hatırladı.

Levitan hızla manzara resmini tercih etti ve kısa süre sonra ünlü manzara ressamı Alexei Savrasov’un stüdyo sınıfına katıldı, ardından Moskova Okulu’nda en gelişmiş olarak kabul edildi.Hevesli, cesur ve gürültülü öğretmen, öğrencilerini dışarıda çalışmaya ve ilk elden doğayı incelemeye teşvik etti. İlkbaharın ilk ışıklarında sık sık açık hava seansları düzenlerdi.Savrasov için bir resmin değeri “fotoğrafik benzerliğinde” değil, aktardığı duygunun gücünde yatıyordu.Levitan, Savrasov’un öğrencilerinin çoğu gibi, ustasını sevdi ve ondan büyük ölçüde etkilendi. Savrasov, Levitan’ı tercih etti ve gelişimine özel bir ilgi gösterdi.Levitan, Savrasov ile Jean-Baptiste-Camille Corot’nun çalışmalarını keşfetti.O sevmek için büyüdü.Genç Isaac’in, 1853’te Theophile Silvestre’nin Corot üzerine yazdığı bir kitabı okumak için kendi kendine Fransızca öğrendiği söylenir.Bu yaratıcı keşiflere rağmen, Isaac, bazen Moskova’nın eteklerinde resim yaptığı diğer öğrenciler tarafından hatırlandı.Yetimhanenin ve yoksulluğun acılarını çok erken çekmiş üzgün bir genç adam olarak.

Levitan, adı basında ilk kez göründüğünde sadece on altı yaşındaydı. Mart 1877’de, resimlerinin ikisi Peredvizhniki’nin (Gezginler veya Seyahat Sergileri Derneği) beşinci gösterisinin öğrenci bölümünde sergilendi.Çok iyi karşılandılar: Levitan iki küçük gümüş madalya ile ödüllendirildi ve çalışmaları için halk tarafından tanınmaya başladı.

Nisan 1879’da bir Rus Yahudisi olan Alexander Soloviev, Çar II. Aleksandr’a suikast girişiminde bulundu. İmparatorluk, Rusya’da daha güçlü anti-Semitizm emirleri de dahil olmak üzere katı bir sansür ve baskı sistemi uyguladı. Yahudilerin büyük şehirlere girmesi yasaklandı ve Mayıs 1879’da Levitan Moskova’yı terk etmek zorunda kaldı. Şehrin kenar mahallelerine kız kardeşinin evine sığınan Levitan, huzursuzca çalışmaya devam etti. Her sabah Sokolniki Parkı’nda dolaşarak, Sonbahar Günü, Sokolniki adlı resmi için eskizler ve çalışmalar yapardı . Bir yıl sonra, Levitan’ın, yetkililerden kendisini geri almasına izin vermelerini isteyen öğretmenler ve sınıf arkadaşlarının baskısı sonrasında Moskova Okulu’na dönmesine izin verildi.

1880’de Moskova Okulu’nun ikinci sergisinde Levitan beş manzara sergiledi. Peredvizhniki de dahil olmak üzere genç sanatçıları desteklediği bilinen ünlü bir sanat koleksiyoncusu olan Pavel Tretyakov, Sokolniki Sonbahar Günü’nü satın aldıve Levitan’ın kariyerini dikkatle takip etmeye başladı. Gösteri, henüz yirmi yaşında olan Levitan için büyük bir başarıydı; Okulun düzenlediği sergilere ve Moskova Sanat Severler Derneği’nin düzenlediği gösterilere düzenli olarak katılmaya devam etti. 1881’de Levitan bir model çizimi için gümüş madalya ve hayallerinden biri olan Volga bölgesine seyahat etmek için bir maaş aldı. Rus ulusunun eşsiz güzelliğini, kültürünü ve kimliğini simgeleyen bu bölge, zamanın sanatçıları için çok önemliydi. Ne yazık ki Isaac’in kız kardeşi Teresa hastalandı ve kendisine verilen parayı doktor faturalarına harcamak zorunda kaldı ve seyahatini erteledi. Levitan, gelirini desteklemek için özel sanat dersleri verdi ve Moskva (“Moskova”) dergilerinde grafik sanatçısı ve litograf olarak çalıştı.(“Gökkuşağı”) ve Volna (“Dalga”) dergileri 1882’den 1884’e kadar.

1882’de Levitan, Peredvizhniki hareketiyle ilişkili ünlü bir manzara ressamı olan Vasily Polenov’un yanında çalışmaya başladı. Polenov onu İzlenimciler ve Barbizon Okulu sanatıyla tanıştırdı., ve daha genel olarak Batı Avrupa. Polenov altındaki çalışmaları sırasında Levitan, daha sonra bir İzlenimci olarak kabul edilen Konstantin Korovin ve en yakın arkadaşlarından biri olacak Anton Çehov’un kardeşi Nikolai Çehov ile arkadaş oldu. Levitan’ın Polenov ile derslere başladığı aynı yıl Okul, alkolizme yenik düşen ve giderek daha sık geç ve sarhoş olan ya da okula hiç gitmeyen eski öğretmeni Savrasov’u kovmak zorunda kaldı. Ancak Levitan, Savrasov’un tavsiyesini aramaya devam etti ve ikisi, ustanın 1897’deki ölümüne kadar yakın kaldılar. 1883’te Levitan, bir yarışmaya katılmayı umduğu bir resmi Savrasov’a göstermeye gitti. Savrasov, tuvalin arkasına “Büyük Gümüş Madalya” yazdı ve imzaladı. Okul komitesinin rezil öğretmenin yorumunu gördüğünde Levitan’ın girişini reddettiklerine inanılıyor. Üzgün ​​ve hayal kırıklığına uğrayan Levitan derslere katılmayı bıraktı. Bir yıl sonra, Okul komitesi ona Birinci Derece Sanatçı notu vermeyi reddetti, bunun yerine ona “derecesiz sanatçı” diploması verdi ve sadece sanat öğretmeni olarak çalışmaya hak kazandı. Levitan Okulu bir bulutun altında bıraktı.

Moskova Okulu’ndan huysuz bir şekilde ayrılmasına rağmen, Levitan’ın kariyeri çiçek açıyordu.1884’ün başlarında, Peredvizhniki’nin genel toplantısında, katkıda bulunan bir üye olarak kabul edildi. Levitan, Topluluğun on ikinci sergisinde ilk kez tam bir Peredvizhniki üyesi olarak yer aldı ve o andan itibaren her yıl onlarla birlikte sergilenen ikinci nesil Wanderers’ın en yeteneklilerinden biri olarak tanındı.O sırada yaratıcı yurttaşlarından oluşan çevresi arasında eski öğretmeni Polenov ve Levitan, Polenov’un Moskova dışındaki kır evinde düzenli olarak sabah suluboya seanslarına ve akşam çizim seanslarına katıldı.Levitan, bu akşam seanslarında genellikle bakıcı olarak kullanıldı ve diğer sanatçılar onun “güzel kafasını” hatırladı. Örneğin Mikhail Nesterov, Levitan’ı ” ciddi bir Doğu güzelliğiyle güzel”, çağdaşlarından bir diğeri ise bir mektupta şunları yazdı: “Gözlerinin içine bakmak zorundaydınız.Polenov, Levitan’ı ve arkadaşı Korovin’i önemli hamisi Savva Mamontov’la tanıştırdı.Levitan, arkadaşları Nikolai Chekhov ve Viktor Simov ile birlikte Mamontov’un özel tiyatro topluluğu için setler yaratacaktı. Polenov, Levitan ve arkadaşı Korovin’i önemli patron Savva Mamontov ile tanıştırdı.Levitan kısa süre sonra, sanayicinin ilerici sanatçılardan oluşan bir koloni kurduğu Mamontov’un ünlü evindeki akşamlara davet edildi. Levitan, arkadaşları Nikolai Chekhov ve Viktor Simov ile birlikte Mamontov’un özel tiyatro topluluğu için setler yaratacaktı. Polenov, Levitan ve arkadaşı Korovin’i önemli patron Savva Mamontov ile tanıştırdı.Levitan kısa süre sonra, sanayicinin ilerici sanatçılardan oluşan bir koloni kurduğu Mamontov’un ünlü evindeki akşamlara davet edildi.Levitan, arkadaşları Nikolai Chekhov ve Viktor Simov ile birlikte Mamontov’un özel tiyatro topluluğu için setler yaratacaktı.

Yazları Levitan, birçok Rus gibi, ülke için kavurucu şehri terk etti.1885 yazında Çehovların kır evinin bulunduğu Maksimovka köyünde kaldı.Nikolai’nin bir arkadaşı olarak karşılanan Levitan, kısa süre sonra ailenin yanına taşındı ve Anton Çehov ile yakın bir ilişki gelişti.

Levitan, kariyeri boyunca sanat çevrelerinde çok aktifti ve Moskova’da ve ülke genelinde farklı sanatçıların ve patronların konutlarında birçok etkinliğe ve toplantıya katıldı. Mamontov’un akşamlarına ek olarak, Polenov, Vladimir Makovsky ve Nikolai Nevrev gibi daha yaşlı sanatçılar için bir buluşma yeri olan Moskova Sanat Severler Derneği’ndeki Cumartesi suarelerine katıldı.Levitan, düzenli olarak sanat eleştirmenleri, aktörler ve şairlerin yanı sıra sanatçıları da içeren Vladimir Shmarovin’in evindeki ünlü Çarşamba toplantılarına da sık sık gelirdi. Bütün bu çevreler ve gruplar, erken Rus avangardının bir parçasıydı.Büyük Petro döneminde aşılanan Batılı kültürel ideallere karşı ayrı bir Rus kültürü ve kimliğini teşvik etmeye çalıştı.Levitan bu fikirlere sıkı sıkıya bağlı kaldı ve kariyeri boyunca ülkesinin manzaralarının benzersiz Rus güzelliğini tasvir etmeye kararlı kaldı.

Çehovlar aracılığıyla Levitan, doktorla evli amatör bir peyzaj sanatçısı olan Sofia Petrovna Kuvshinikova ile tanıştı. İki sanatçı, kısa sürede uzun yıllar süren bir romantizme dönüşen bir dostluk geliştirdi.Genellikle Sofia’nın bu ilişkiyi hoş gören kocasıyla birlikte seyahat ederlerdi ve Levitan sık sık Sofia’dan çalışırken piyano çalmasını isterdi. Çiftin The Grasshopper’daki ana karakterlere ilham kaynağı olduğu söyleniyor.Çehov tarafından 1892’de yayınlandı.Ne yazık ki, Isaac ve Sofia hikayedeki algılanan tasvirlerinden zarar gördüler ve 1895’te yeniden temas kurmadan önce bir süre birbirleriyle konuşmayı bırakan Çehov ve Levitan arasında bir sürtüşmeye yol açtı.Bununla birlikte, iki adam arasındaki yazışmalar, karşılıklı saygıya, paylaşılan duygulara ve fikirlere dayanan çok yakın bir ilişkiyi ortaya koyuyor.Nitekim sanat tarihçisi Galina Churak, sanatçı ile yazarın paralel olarak olgunlaştığını öne sürmüştür.Churak, Levitan’ın manzara resimleri ile Çehov’un yazısının tonu ve detayı arasında birçok bağlantı kurar.

1880’lerin ortalarında Levitan’ın kariyeri çiçek açıyordu ve oldukça geniş bir alana seyahat edebiliyordu.1886’da Kırım bölgesinde iki ay geçirdi ve yaklaşık 60 eskiz çizdi ve hepsi aynı yıl Moskova Sanat Severler Derneği sergisinde satıldı. Levitan için eskizler önemli bir para birimiydi ve bir sahneye verdiği ilk duygusal tepkilerin izlerini her zaman koruyordu.1887’de Volga bölgesine seyahat etme hayalini gerçekleştirdi. Ardından hemen hemen her yaz oraya Sofya ile birlikte ve nehirdeki birçok şehri ziyaret ederek geri dönerdi. Özellikle bir ev satın aldığı Plyos kasabasına düşkündü.Tüm bu geziler sırasında Levitan yorulmadan çalışacak, havadan eskiz ve çizim yapacaktı.. Gerçekten de nispeten kısa ömrü boyunca çok sayıda eser üretti.Bu güne kadar yaklaşık 1000 resim ve çok veya daha fazla çizim ve eskiz var.Levitan aynı zamanda tutkulu bir avcıydı ve söylendiğine göre köpeğiyle ormanda yalnız başına günler geçirebilirdi ve genellikle yemek yemeden giderdi.Hatta bir keresinde bir arkadaşı polisi onun yokluğu konusunda uyarmıştı çünkü Levitan çok uzun zamandır yoktu.

Moskova’ya döndüğünde Levitan resimlerine ve daha büyük işlerine odaklanacaktı.Peredvizhniki grubu ve Moskova Sanat Severler Derneği ile birlikte düzenli olarak sergilerdi, çalışmaları sanatçılar ve genel olarak halk arasında her zaman iyi karşılandı. 1887’de sanatçı Vasily Vereshchagin , genç sanatçının profesyonel olgunluğunun tanınmasının bir simgesi olarak Morning in Autumn, A Fog (1887) adlı eseri satın aldı.

1890’da Levitan ilk kez yurtdışına gitti. Avrupa’nın Berlin, Paris, Nice, Menton, Venedik ve Floransa şehirlerini ziyaret etti. İtalya’daki küçük köylerden etkilendi ve Alpler tarafından hayrete düşürüldü.Bir seyahat eskiz defteri tuttu ve birkaç “Avrupa” tablosu yaptı.1894’te ve 1897’de tekrar gidecekti.

Eylül 1892’de Yahudiler bir kez daha Moskova’dan kovuldu ve Levitan’a gitmesi emredildi.Yıl sonuna kadar eve geri dönebilmesi ancak arkadaşlarının ve sanat koleksiyoncularının ricaları sayesinde oldu.Peredvizhniki Derneği Yönetim Kurulu üyesi olan sanatçı Pavel Bryullov’un aracılığı ile Ocak 1894’te kendisine resmi bir dönüş izni verildi. Levitan, çoğunlukla yeteneği sayesinde geri ‘kabul edildi’.Chicago (1892), Londra (1894) ve Paris (1900) Dünya Fuarlarında yer alan bazı resimleriyle bu dönemde uluslararası tanınırlık kazanmaya başladı.1896’da, Art Nouveau ile gevşek bir şekilde ilişkili bir grup olan Münih Secession ile sergilendi.

1895, Levitan için bir trajedi yılıydı. Ciddi bir kalp hastalığı teşhisi kondu ve derinden şok oldu.Biyograflarinden birine göre, “ağırlaşmış nevrasteninin bir sonucu olarak” iki kez intihara teşebbüs etti. Kalp krizi geçirdikten sonra, tıbbi tedavi için yurtdışına gitti, özellikle İtalya’daki bir Alp tatil beldesinde zaman geçirdi ve burada dağların manzarası karşısında şaşkına döndü.

1898’de, akıl hocalarının yolunu izleyerek Peyzaj Stüdyosu Başkanı olarak atandığı Moskova Okulu’nda öğretmenlik yapmaya başladı.Sağlık durumu iyiye gitmiyordu, ama özenle çalışmaya, resim yapmaya, eskiz çizmeye, çizim yapmaya ve huzurlu ışıkla dolu manzaralar üretmeye devam etti.Başta 28. Peredvizhniki sergisinin açılışı olmak üzere, kendi eserleri yanında öğrencilerinin öne çıkan sanat eserlerini görmek istediği sergilere gitti ve katıldı. Kendisini öğrencilerinin kariyerlerine ve servetlerine yakından dahil eden bir öğretmen olarak sevildi.

Levitan, yaşamının sonuna kadar yaratmaya devam etti.Çok geç dönem çalışmaları, uluslararası resimdeki yeni eğilimler konusundaki farkındalığını ve bireysel deneylerin kanıtlarını gösteriyor.Ama hastalığı ağırlaştı.22 Temmuz 1900’de 39 yaşında öldü ve Moskova’nın Yahudi mezarlığına gömüldü.1941’de kalıntıları Novodevichy Törenine transfer edildi ve burada sevgili arkadaşı Anton Çehov’un mezarının yanına gömüldü.

Levitan, yakın Rus tarihinin en önemli sanatçılarından biri olarak kabul edilir ve özellikle Rus peyzaj türüne katkılarıyla dikkat çeker.Öğretmeni ve akıl hocası Savrasov gibi, İmparatorluğun batılılaşma ve yerli kültürel kimlik arasında seçim yaptığı bir anda, Rus kırsalını çalışmalarının kalbine yerleştirdi.Bu başlı başına çarpıcı bir jest oldu.Ancak Levitan’ın anavatanına olan sevgisi, kendisini o kadar derin, duygusal ve şiirsel derinlikteki görüntülerle aktardı ki, Rus peyzaj geleneğine yaptığı katkı gerçekten istisnai olarak görülebilir.Moskova Okulu’nda bir öğretmen olarak öğrencilerini etkiledi ve Rus manzara resminde yeni bir yörünge belirledi. Biyografisini yazan Federov-Davidov’un yazdığı gibi, “abartılı olmadan söyleyebiliriz ki Levitan’dan sonra,Levitan’ın Rusya’daki etkisi, film de dahil olmak üzere medyayı da kapsıyor. Doğa tasvirleri Rus sinemasının merkezi haline geldiğinde, Sergei Eisenstein gibi ünlü yönetmenler ilham almak için Levitan’ın görsel diline döndüler. Moskova’da yakın zamanda yapılan bir sergi, Levitan’ın resimlerinde tasvir edilen yerlerde çekilmiş birçok Rus filminden veya onun belirli eserleriyle aynı havayı yeniden yaratan sekansları içeriyordu.

Bu, Levitan’ın mirasının tamamen milliyetçi olduğu anlamına gelmez. Manzara aracılığıyla duygu ve maneviyatı aktarma yeteneği, resimlerini evrensel bir rezonansla sonsuzluk, doğa ve insanlık üzerine yansımalara dönüştürüyor, değerlerine felsefi ve fenomenolojik bir boyut katıyor. Nispeten kısa kariyeri, benzersiz yaşam yolu ve muazzam üretkenliği, mirasına bir renk unsuru katıyor.